Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2022 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant p. o. sekr. sądowy Katarzyna Ptach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 września 2022 r. w Szczytnie sprawy

z powództwa małoletniej R. N. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. W.

przeciwko D. N. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego D. N. (1) na rzecz małoletniej powódki R. N. z kwoty po 1000 złotych miesięcznie ustalonej w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Mysłowicach z dnia 10 grudnia 2010 roku w sprawie III RC 454/10 do kwoty po 1500 /jeden tysiąc pięćset/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki J. W., poczynając od dnia 9 lutego 2022 roku,

II.  w części ograniczającej żądanie postępowanie umarza,

III.  w pozostałej części powództwo oddala,

IV.  zwalnia pozwanego od kosztów sądowych za I instancję,

V.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi,

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 20/22

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki R. N. – J. W. ostatecznie wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz powódki tak jak w pozwie tj. do kwoty po 1800 zł. miesięcznie od 1 marca 2022 r., zaś za okres od 1 listopada 2021 r. do 28 lutego 2022 r. po 1500 zł. miesięcznie.

Pozwany D. N. (2) wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz małoletniej powódki R. N. zostały ostatnio ustalone w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Mysłowicach 10 grudnia 2010 r. w sprawie III RC 454/10 na kwotę po 1000 zł. miesięcznie. Wówczas małoletnia miała 2,5 roku, uczęszczała do prywatnego przedszkola, wymagała opieki logopedycznej, zajęć usprawniających i rehabilitacji, za każde z nich matka powódki płaciła po 200 zł. miesięcznie, małoletnia przyjmowała stałe leki. Matka powódki pracowała i zarabiała ok. 3 – 3,5 tyś zł. miesięcznie. Pozwany prowadził własną działalność gospodarczą – firmę budowlaną i transportową, zarabiał około 3 tyś. zł., mieszkał sam, odwiedzał córkę i robił jej prezenty /dowód dokumenty znajdujące się w aktach SR w Mysłowicach III RC 454/10/.

Obecnie małoletnia powódka ma 14 lat, uczęszcza do VI klasy w Specjalnym Ośrodku Szkolno - (...) w S.. Powódka jest dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie, ma stwierdzoną niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym, ma także inne dysfunkcje: wadę postawy, problemy z tarczycą, alergię.

Małoletnia wymaga stałej rehabilitacji, z której 3 razy w tygodniu korzysta na terenie szkoły. Ponadto wymaga zajęć integracji sensorycznej, matka powódki jest w trakcie poszukiwać odpowiedniej terapii, zajęcia będą kosztowały od 90 do 150 zł. za godzinę zajęć.

W ramach rehabilitacji małoletnia korzysta z zajęć jazdy konnej 5-6 razy w miesiącu, jedne zajęcia kosztują 60 zł.

W każdą sobotę matka powódki zawozi córkę na basen do O., gdzie małoletnia ma godzinę ćwiczeń z rehabilitantką, opłaty za zajęcia wynoszą 100 zł, ponadto trzeba uiścić opłatę za basen i ponieść koszty dojazdu do O..

Małoletnia jest pod opieką endokrynologa, wizyty odbywają się raz w roku w M., wizyta kosztuje 270 zł plus koszty dojazdu i noclegu. Małoletnia przyjmuje stałe leki na tarczycę, ponadto leki na alergię /tabletki, krople, spray/, a także witaminy i suplementy diety.

Powódka mieszka z matką i jej rodziną: jej mężem i dwójką dzieci z obecnego związku w wieku 7 i 4 lat. Mieszkają w domu będącym współwłasnością matki powódki i jej męża.

Matka powódki 2 lata temu zamknęła biuro rachunkowe, które prowadziła mieszkając jeszcze na Śląsku. Mąż matki powódki jest na emeryturze, która wynosi ok. 4 tyś zł. oraz prowadzi działalność gospodarczą o charakterze finansowym, matka powódki pomaga przy prowadzeniu tej działalności. Pozostaje na utrzymaniu męża /wyjaśnienia przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki k. 71v, dokumenty k. 8-12, 50-59/.

Pozwany nie utrzymuje osobistych kontaktów z córką. Od czasu zasądzenia alimentów cały czas przekazywał na rzecz córki kwotę 1500 zł. miesięcznie. Alimenty płacił nieregularnie, jednak wyrównywał zaległości. Ponadto przekazywał córce prezenty na święta i urodziny w postaci rzeczowej lub pieniężnej po ok. 300 zł. Od końca 2021 r.. zaprzestał przekazywania prezentów, zaś od listopada 2021 r. płaci alimenty w wysokości 1000 zł.

Pozwany D. N. (2) nadal prowadzi własną działalność gospodarczą, obecnie zajmuje się przebudową sieci elektrotechnicznych, zatrudnia jedną osobę. Miesięcznie zarabia netto około 5 tyś zł. Mieszka sam w mieszkaniu rodziców, opłaty wynoszą go łącznie ok. 1200 zł. miesięcznie, nie ma innych, oprócz powódki, osób na utrzymaniu /wyjaśnienia pozwanego k. 72, dokumenty k. 22-28/.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie jest częściowo uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, sporządzonych w przepisanej formie i przez kompetentne organy, tym samym korzystających z domniemania prawdziwości /art. 244 kpc/ oraz na wyjaśnieniach stron, które w zasadniczych kwestiach były bezsporne. W sferze sporu pozostaje ocena usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Małoletnia powódka jest dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie i fizycznie. Jej potrzeby są większe niż innych dzieci w jej wieku. R. N. przede wszystkim wymaga rehabilitacji z powodu poważnej wady postawy, ale także z powodu deficytów intelektualnych. Matka zapewnia powódce od wielu lat kontakt z końmi, który ma działanie terapeutyczne zarówno na sferę intelektualną, jak i fizyczną. Istotne dla małoletniej są pobyty na basenie i ćwiczenia przy udziale rehabilitantki. Ważne w jej rozwoju będą także zajęcia z integracji sensorycznej, które są dopiero w trakcie organizacji. Wiedzą powszechną jest, że matka powódki nie jest w stanie zapewnić tylu form wspomagania dziecka w ramach publicznej służby zdrowia. Obecnie wykorzystuje jedynie bezpłatnie rehabilitację, która jest zapewniona małoletniej w ramach szkoły.

Nie bez znaczenia w sprawie jest okoliczność, że dotychczas pozwany płacił na rzecz powódki – do listopada 2021 r. – kwotę 1500 zł. miesięcznie, tym samym „przyzwyczaił” córkę do pewnego standardu życia, w tym do możliwości korzystania z różnych form płatnej aktywności, rehabilitacji, czy też korzystania z prywatnych gabinetów lekarskich.

Matka powódki, która wprawdzie formalnie nie pracuje, głównie ciężar swojego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej wypełnia własnymi staraniami o jej wychowanie i utrzymanie, przy czym małoletnia jako dziecko niepełnosprawne wymaga większego zaangażowania w codziennej opiece niż inne 14 - letnie dzieci, które w tym wieku są już częściowo samodzielne. Matka powódki pozostaje na utrzymaniu męża, jednak pomagając w prowadzeniu jego działalności, także pracuje na dochody uzyskiwane w rodzinie, a małoletnia także z tych środków w sposób bezpośredni lub pośredni korzysta.

W przedmiotowej sprawie istotna jest także okoliczność, że pozwany w żaden sposób nie uczestniczy w życiu powódki, obecnie nawet nie przyczynia się dodatkowo do jej utrzymania prezentami, które do ubiegłego roku przekazywał w formie rzeczowej lub pieniężnej z okazji różnych uroczystości.

Sytuacja zawodowa pozwanego jest niewątpliwie trudna, albowiem w ciągu ostatnich 2 lat borykał się z problemami jakie wynikały z panującej pandemii, natomiast od lutego br. z problemami, które wynikły na skutek wojny na Ukrainie. Nie mniej jednak skutki tych zdarzeń dotknęły każdego, zaś z oświadczenia pozwanego nie wynika, aby drastycznie obniżyły się jego dochody, obecnie deklaruje ok. 5 tyś zł. miesięcznie, w poprzednim okresie także wskazywał jako dolną granicę dochodów tę kwotę.

Pozwany nie ma oprócz powódki innych osób na utrzymaniu, ponosi jedynie normalne koszty własnego utrzymania, tym samym kwota 1500 zł. miesięcznie mieści się w jego możliwościach zarobkowych także przy zarobkach w granicach 5 tyś zł. miesięcznie.

Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 1500 zł. uznają, że wyższa kwota byłaby wygórowana zarówno w stosunku do potrzeb małoletniej, jak i możliwości zarobkowych pozwanego.

Z tych względów na podstawie art. 138 Krio Sąd orzekł jak w punktach I i III sentencji wyroku, umorzono postępowanie w punkcie II na podstawie art. 350 Kpc.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 100.2. Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych mając na względzie trudną sytuację zawodową pozwanego oraz obowiązek alimentacyjny wobec powódki, o kosztach procesu orzeczono w oparciu o przepis art. 100 kpc, zaś o klauzuli wykonalności – art. 333§1 pkt 1 kpc.