Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 3 sierpnia 2022 r.

Sygn. akt VI Ka 1445/21

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Michał Bukiewicz

protokolant: protokolant sądowy – stażysta Weronika Zych

4.przy udziale prokuratora Marka Traczyka

po rozpoznaniu dnia 3 sierpnia 2022 r.

5.sprawy K. K. syna A. i W., ur. (...) w N.

6.oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk

7.na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

8.od wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie

9.z dnia 6 grudnia 2021 r. sygn. akt II K 355/21

12.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata P. L. kwotę 516, 60 złotych obejmującą wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną z urzędu w instancji odwoławczej; zwalnia oskarżonego od opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1445/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 6 października 2021 roku, sygn. akt II K 355/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. K.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e - (...)

k. 234

2.1.1.2.

K. K.

Karany

Aktualna karta karna

k. 235 - 236v.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna karta karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność kary poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy okoliczności sprawy przemawiają za wymierzeniem kary o niższym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że wysokość wymierzonej przez Sąd Rejonowy wobec K. K. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności nie cechuje się rażącą niewspółmiernością, wobec czego apelację obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadną. Z uwagi natomiast na to, że skarżący nie kwestionował ustaleń faktycznych, kwalifikacji prawnej zarzucanych czynów czy też winy K. K., odnoszenie się do tych kwestii uznać należy za niecelowe i poprzestać wyłącznie na stwierdzeniu, że w ocenie Sądu Okręgowego zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy jest kompletny, a jego ocena, dokonana przez sąd I instancji - prawidłowa i niebudząca wątpliwości.

Odnosząc się do podniesionego w apelacji zarzutu zaznaczyć należy w pierwszej kolejności, że rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy sąd I instancji w sposób jaskrawy nie wyważy rodzaju i wysokości wymierzanej kary z okolicznościami przewidzianymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., co skutkować będzie nieproporcjonalnością tej kary. Podkreślić należy przy tym, że na gruncie art. 438 pkt. 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby, również w potocznym znaczeniu tego słowa, „rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć zatem miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04).

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wymierzył K. K. karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności przedmiotowej sprawy, co następnie w należyty sposób uzasadnił. Zauważyć należy, że zarzucany podsądnemu czyn zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Sąd I instancji natomiast wymierzył K. K. karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, a zatem w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Podzielić trzeba stanowisko Sądu Rejonowego, że zarzucany oskarżonemu czyn cechował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Podsądny swoją postawą spowodował wyraźne obniżenie jakości życia pokrzywdzonych. Przestępczych zachowań dopuszczał się on ponadto, znajdując się pod wpływem alkoholu. Trafnie sąd I instancji zwrócił także uwagę na uprzednią, wielokrotną karalność K. K., świadczącą o jego lekceważącym stosunku do obowiązującego porządku prawnego oraz braku refleksji nad swoim postępowaniem. Podnoszony przez skarżącego fakt, że ojciec oskarżonego sam w przeszłości zmagał się z uzależnieniem od alkoholu, w ocenie Sądu Okręgowego nie może usprawiedliwiać nagannego zachowania podsądnego i nie stanowi okoliczności przemawiającej za złagodzeniem wymierzonej mu przez Sąd Rejonowy kary, zwłaszcza że, jak już podniesiono wcześniej, kara ta wymierzona została w dolnych granicach ustawowego zagrożenia i stanowi zdaniem sądu II instancji, adekwatną reakcję na popełniony przez K. K. czyn.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w zakresie kary orzeczonej przez Sąd Rejonowy poprzez orzeczenie wobec oskarżonego łagodniejszej kary, tj. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz warunkowe zawieszenie tej kary na okres 2 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności podniesionego w apelacji zarzutu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku obrońcy oskarżonego i złagodzenia kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzonej podsądnemu przez sąd I instancji. Ponadto, zdaniem Sądu Okręgowego, zastosowanie wobec K. K. środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności byłoby w okolicznościach przedmiotowej sprawy niezgodne z teleologią stosowania instytucji polegających na poddawaniu sprawcy próbie. Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z opinią sądowo-psychiatryczną z dnia 15 kwietnia 2021 roku, K. K. uzależniony jest od alkoholu. Przestępczych zachowań dopuszczał się on natomiast, znajdując się właśnie w stanie upojenia alkoholowego. Powyższe, w połączeniu z wielokrotną uprzednią karalnością oskarżonego sprawia, że prognoza kryminologiczna odnośnie przestrzegania przez niego porządku prawnego w przyszłości jest negatywna. W ocenie zatem sądu II instancji, wyłącznie za pomocą bezwzględnej kary pozbawienia wolności możliwe jest w przedmiotowej sprawie zrealizowanie wobec podsądnego funkcji zarówno represyjnej, jak i prewencyjnej oraz wychowawczej prawa karnego. Podkreślenia wymaga przy tym, że zastosowanie przez sąd instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności ma charakter fakultatywny (zob. przykładowo Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2022 roku, sygn. akt II AKa 421/21).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 6 października 2021 roku, sygn. akt II K 355/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć prawidłowości i zasadności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w zakresie rodzaju i wysokości kary wymierzonej K. K.. Wobec tego, wniosek skarżącego o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat nie został uwzględniony, a wyrok utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego K. K. od uiszczenia przypadających na niego kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Zgodnie bowiem. z art. 624 § 1 k.p.k., sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

Sąd Okręgowy zasądził ponadto od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata P. L. kwotę 516,60 złotych, obejmującą wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT. Zgodnie bowiem z § 17 ust. 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, opłata za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją wynosi 420 złotych. Powyższą opłatę należało następnie, zgodnie z § 4 ust. 3 ww. Rozporządzenia, podwyższyć o kwotę podatku VAT.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części co do kary

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana