Sygn. VPa 216/13
Dnia 13 maja 2014 roku
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,
Wydział V w składzie:
Przewodniczący: SSO Magdalena Marczyńska
Sędziowie: SSO Agnieszka Leżańska
SSR del. Marcin Wojciechowski (spr.)
Protokolant: st.sekr.sądowy Marcelina Machera
po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim
na rozprawie
sprawy z powództwa R. F.
przeciwko (...) (...) Spółce Jawnej w K. w upadłości
o ustalenie istnienia stosunku pracy
na skutek apelacji powoda R. F. od wyroku częściowego Sądu Rejonowego w Bełchatowie IV Wydziału Pracy z dnia 4 października 2013r.
sygn. IV P 283/12
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu Sądowi Pracy w Bełchatowie do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania za instancję odwoławczą.
Sygn. akt V Pa 216/13
Pozwem z dnia 3 sierpnia 2012 roku powód R. F. wniósł o ustalenie istnienia stosunku pracy z (...) (...) Spółka Jawna w K. Ł. w okresie do 1 kwietnia 2012 roku do 12 lipca 2012 roku jako specjalista do spraw sprzedaży oraz zasądzenia od pozwanej Spółki wynagrodzenia za okres zatrudnienia po 4.500,00 PLN w kwocie 15.300,00 PLN, odszkodowania w wysokości 2 tygodniowego wynagrodzenia w kwocie 2.250,00 PLN i kwoty 100,00 PLN tytułem zwrotu kosztów badań lekarskich.
Pozwana Spółka nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie w całości.
Postanowieniem z dnia 1 lipca 2013 roku Sąd Rejonowy zawiesił postępowanie w sprawie w części dotyczącej roszczeń o wynagrodzenie i odszkodowanie oraz wezwał Syndyka Masy Upadłości (...) (...) Spółki Jawnej w K. Ł. do udziału w sprawie i wyznaczył mu 14 dniowy termin na złożenie oświadczenia czy wstępuje do procesu.
Pismem z dnia 18 lipca 2013 roku Syndyk Masy Upadłości (...) (...) Spółki Jawnej w K. Ł. odmówił wstąpienia do postępowania.
Wyrokiem częściowym z dnia 4 października 2013 roku w sprawie IV P 283/12 Sąd Rejonowy w Bełchatowie oddalił powództwo w części dotyczącej roszczenia o ustalenie istnienia stosunku pracy.
Podstawę wyroku stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne Sądu Rejonowego :
Powód R. F. pracował od dnia 1 listopada 1999 roku do dnia 30 czerwca 2012 roku w (...) spółka z o.o. w G..
W dniu 1 kwietnia 2012 roku powód miał podjąć pracę. Rozmowy w tym zakresie były prowadzone jeszcze w czerwcu 2012 roku. Część rzeczy powód był w stanie załatwić przez telefon. W chwili obecnej nie pracuje.
Pozwana Spółka przesłała powodowi za pośrednictwem maila:
- z dnia 28 marca 2012 roku pismo w którym wskazała dane potrzebne do zawarcia umowy;
- z dnia 3 kwietnia 2012 roku dane firmowego konta pocztowego powoda F. (...) (...);
- z dnia 12 kwietnia 2012 roku przesłała wzór wizytówki firmowej dla powoda;
Powód mailem z dnia 12 czerwca 2012 roku wystąpił do pozwanej Spółki wskazując, iż czeka już 3 miesiące na rozpoczęcie pracy.
Powód za okres absencji chorobowej nie otrzymał zasiłku chorobowego ani wynagrodzenia za pracę.
W dniu 12 lipca 2012 roku powód przesłał do pozwanej Spółki pismo, w którym złożył oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracodawcy.
Pozwana Spółka otrzymała oświadczenie powoda w dniu 13 lipca 2012 roku.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim ogłosił upadłość likwidacyjną pozwanej Spółki.
Sąd Rejonowy wskazał, iż stan faktyczny wskazał, iż powyższy stan faktyczny ustalił w oparciu o częściowe zeznania powoda i korespondującą z nimi korespondencją mailową prowadzoną za pośrednictwem stworzonego przez pozwaną Spółkę konta mailowego. Zdaniem Sądu I instancji korespondencja ta jednakże nie wskazuje by doszło w sposób dorozumiany do zawarcia umowy o pracę.
W ocenie Sądu Rejonowego roszczenie powoda o ustalenie istnienia stosunku pracy było niezasadne.
Sąd Rejonowy w szerokim wywodzie odniósł się do faktu ogłoszenia upadłości pozwanej Spółki i związanej z tym kwestii dopuszczalności roszczenia o ustalenie istnienia stosunku pracy i posiadania legitymacji procesowej przez pozwaną Spółkę.
Odnosząc się do roszczenia o ustalenie istnienia stosunku pracy Sąd Rejonowy przeprowadził szczegółową analizę pojęcia interesu prawnego i odniósł ustalony zakres tegoż pojęcia do roszczenia.
Następnie Sąd I instancji dokonał wykładni art. 22 k.p., definiującego treść stosunku pracy, wskazując na przesłanki pozwalające na ocenę stosunku prawego jako stosunku pracy.
Dokonując oceny zasadności roszczenia powoda o ustalenie istnienia stosunku pracy Sąd Rejonowy uznał, iż o rodzaju zawartej umowy rozstrzyga przede wszystkim wola stron, a zdaniem Sądu I Instancji powód nie wykazał, by taka wola zaistniała po stronie pozwanej.
Wykonywanie przez powoda jednorazowej czynności niepotwierdzonej przez pozwanego nie mogło w ocenie Sądu I instancji przesądzić o istnieniu pomiędzy stronami stosunku pracy . Brak uzgodnień, co do normy czasu pracy, zakresu czynności, miejsca świadczenia pracy , niezapewnienie narzędzi pracy nie dało podstaw do przyjęcia, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy o pracę.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Sąd Rejonowy oddalił powództwo powoda.
Od powyższego wyroku, pismem z dnia 25 października 2013 roku, apelację złożył powód zarzucając Sądowi Rejonowemu nie rozpoznanie istoty sprawy. Wskazał, iż w imieniu pozwanej Spółki nikt merytorycznie nie odniósł się do jego żądań i twierdzeń. Wskazał, iż Sąd Rejonowy nie posiadał żadnych dowodów przeczących twierdzeniom powoda.
Pismem z dnia 20 lutego 2014 roku powód uzupełnił apelację wskazując na błędy popełnione w toku postępowania. Zarzucił Sądowi Rejonowemu, iż :
- nie przesłuchał w charakterze strony L. B. mimo, iż z twierdzeń R. T. wynika, iż nie posiada ona wiedzy o zatrudnieniu lub niezatrudnieniu powoda, a wiedzę tę posiada wyżej wymieniony drugi ze wspólników
- nie przesłuchał w charakterze świadka A. K., mimo dopuszczenie z urzędu dowodu z jej zeznań;
- nie odniósł się do czynności wykonywanych przez powoda z potencjalnymi kontrahentami.
W konkluzji skargi apelacyjnej powód wniósł o zmianę wyroku lub jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu celem ponownego rozpoznania.
Pozwana Spółka nie odniosła się do skargi apelacyjnej powoda.
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
zważył co następuje :
Zaskarżony wyrok podlega uchyleniu z powodu nie rozpoznania istoty sprawy przez Sąd I instancji.
Podnieść należy , przy uwzględnieniu treści art. 386 § 4 k.p.c., że Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy. Pojęcie „istoty sprawy” dotyczy jej aspektu materialnego, a więc nie rozpoznanie istoty sprawy zachodzi wówczas, gdy sąd nie zbadał podstawy materialnej pozwu, jak też skierowanych do niego zarzutów merytorycznych i w swoim rozstrzygnięciu nie odniósł się do tego, co jest przedmiotem sprawy ( por. wyrok SN z dnia 12 września 2002, IV CKN 1298/00, LEX nr 80271, wyrok SN z dnia 23 września 1998r. II CKN 897/97, OSNC 1999/1/22 ).Rozpoznanie istoty sprawy łączy się - mówiąc najogólniej - z rozważeniem oraz oceną poddanych przez strony pod osąd żądań i twierdzeń.
W niniejszej sprawie biorąc pod uwagę treść żądania powoda ustalenia istnienia stosunku pracy z pozwanym istotą sprawy była ocena czy między powodem, a pozwaną Spółką powstał stosunek prawny, jeżeli tak to rekonstrukcja jego treści i w następnej kolejności odniesienie jego treści do przesłanek zawartych w art. 22 § 1 k.p.
Sąd Rejonowy w istocie nie odniósł się do twierdzeń powoda co do treści ustaleń między nim, a L. B.. Weryfikacja ta była możliwa poprzez dowód z przesłuchania w charakterze strony L. B., w szczególności wobec twierdzeń R. T., iż to drugi ze wspólników zajmował się bieżącymi sprawami spółki i on prowadził rozmowy z powodem. Sąd Rejonowy nie przeprowadził także dopuszczonego z urzędu dowodu z zeznań świadka A. K., która wg. twierdzeń powoda miała posiadać wiedzę o treści ustaleń między powodem, a L. B.. Sąd Rejonowy nie odniósł się i nie zweryfikował twierdzeń powoda o czynnościach zmierzających do zawarcia umów między pozwaną Spółką a firmami (...) z K. i X. z S.. Weryfikacja tych twierdzeń i przeprowadzenie ww. wskazanych dowodów pozwoli na ustalenie treści ustaleń między powodem, a pozwaną Spółką, czy powstał między nimi stosunek prawny i jaka była jego treść.
Brak istotnych ustaleń mogących stanowić podstawę rozstrzygnięcia o żądaniach powoda i nierozpoznanie tym samym istoty sporu musi skutkować wydaniem orzeczenia kasatoryjnego przewidzianego w art. 386 § 4 k.p.c.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy winien w pierwszej kolejności wezwać pozwaną Spółkę do merytorycznego odniesienia się do twierdzeń powoda, wskazania, które kwestionują, a które potwierdzają, następnie przeprowadzić dowód z przesłuchania w charakterze strony pozwanej L. B. biorąc pod uwagę treść art. 230 k.p.c. Celem weryfikacji stanowisk stron Sąd Rejonowy winien przeprowadzić dowód z zeznań świadka A. K.. Po ustaleniu treści ewentualnego stosunku prawnego między stronami Sąd Rejonowy dopiero może odnieść tą treść do przesłanek istnienia stosunku pracy zawartych w art. 22 § 1 k.p. i dokonać oceny zasadności roszczenia powoda.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. orzekł jak w sentencji