Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 października 2020 r., znak: SP2 (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. M. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przysługuje mężczyźnie, który do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym był zatrudniony przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończył 60 lat oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat, a ponadto po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:1) nadal jest zarejestrowany jako bezrobotny; 2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia; 3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że rozwiązanie umowy z (...) sp. z o.o. nastąpiło z przyczyn nieleżących po stronie pracodawcy, a z upływem czasu, na który została zawarta. Ponadto wnioskodawca nie przedstawił stosownego dokumentu odnoszącego się do okresu zarejestrowania i pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz braku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że J. M. (1) udowodnił 25 lat, 11 miesięcy i 14 dni okresów składkowych oraz 4 lata i 11 dni okresów nieskładkowych (łącznie 29 lat, 11 miesięcy i 25 dni). Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył, że do uprawnień nie zaliczono okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych od 28 marca 2019 r. do 26 marca 2020 r. okresów rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy po dniu 14 listopada 1991 r. bez prawa do wypłaty zasiłku dla bezrobotnych, ponieważ okresy te nie są okresami składkowymi ani nieskładkowymi; okresu urlopu bezpłatnego : 22 listopada 1976 r., od 1 czerwca 1977 r. do 15 lipca 1977 r., od 2 stycznia 1981 r. do 3 stycznia 1981 r.; okresu pracy od 1 grudnia 2012 r.

do 31 maja 2014 r. w zakładzie (...) sp. j. M. w likwidacji, ponieważ wnioskodawca nie podlegał u ww. płatnika ubezpieczeniom emerytalno – rentowym jako pracownik. Tym samym wnioskodawca nie spełnił łącznie wszystkich warunków do przyznania świadczenia.

/decyzja k.10 – 11 plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 23 października 2020 r. , znak: SP3 (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. M. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych przysługuje mężczyźnie, który łącznie spełnił warunki – posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 25 lat, licząc od dnia ogłoszenia upadłości; ukończył co najmniej 61 lat do dnia ogłoszenia upadłości; opłacił składki na ubezpieczenia społeczne za 24 miesiące licząc wstecz od dnia ogłoszenia upadłości, a ponadto po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:1) nadal jest zarejestrowany jako bezrobotna; 2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia; 3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że wnioskodawca nie przedstawił stosownego dokumentu odnoszącego się do okresu zarejestrowania i pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz braku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył, że wnioskodawca nie przedstawił dokumentu potwierdzającego fakt ogłoszenia upadłości firmy (własna działalność gospodarcza).Tym samym wnioskodawca nie spełnił łącznie wszystkich warunków do przyznania świadczenia.

/decyzja k.6 - 6 odwrót plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 18 listopada 2020 r. , znak: SP2 (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po ponownym rozpatrzeniu wniosku z 14 października 2020 r., odmówił J. M. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego i jednocześnie uchylił decyzję z dnia 23 października 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. podtrzymał dotychczasową argumentację w sprawie.

/decyzja k.12 – 13 plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 18 listopada 2020 r. znak: SP3 (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. , po ponownym rozpatrzeniu wniosku z 14 października 2020 r., odmówił J. M. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego i jednocześnie uchylił decyzję z dnia 23 października 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. podtrzymał dotychczasową argumentację w sprawie (organ rentowy zaznaczył, że w sprawie załączono postanowienie o ogłoszeniu upadłości J. M. (2) jako osoby fizycznej).

/decyzja k.18 – 18 odwrót plik II akt ZUS/

W dniu 20 listopada 2020 r. J. M. (1) złożył odwołania od w/w decyzji, w którym wskazał, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych przy ich wydawaniu pominął dostarczone przez niego dokumenty, a nadto, że w stosunku do jego osoby ogłoszono upadłość konsumencką. J. M. (1) zaznaczył, że stan zdrowia oraz wiek nie pozwala mu na podjęcie zatrudnienia.

/odwołanie k.3 – 4 , odwołanie k.3 – 4 akt o sygn. VIII U 2595/20/

W odpowiedzi na odwołania, pełnomocnik organu rentowego wniósł o ich oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie k.17 – 17 odwrót, odpowiedź na odwołanie k.17 – 17 odwrót akt o sygn. VIII U 2595/20/

Zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2020 r. połączono sprawę o sygnaturze akt VIII U 2595/20 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 2594/20 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą VIII U 2594/20.

/zarządzenie k.19 akt o sygn. VIII U 2595/20/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. M. (1) urodził się (...)

/okoliczność bezsporna/

W dniu 14 października 2020 r. J. M. (1) złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne, po którego rozpatrzeniu organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 23 października 2020 r. , znak: SP2 (...).

/wniosek k.1 – 2 , decyzja k.10 – 11 plik I akt ZUS/

W dniu 14 października 2020 r. J. M. (1) złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne, po którego rozpatrzeniu organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia z dnia 23 października 2020 r. , znak: SP3 (...).

/wniosek k.1 – 2 , decyzja k.18 – 18 odwrót plik II akt ZUS/

J. M. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego i zdrowotnego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 31 grudnia 1998 r. do 31 stycznia 2007 r., od 1 marca 2009 r. do 30 kwietnia 2009 r. od 1 września 2012 r. do 30 listopada 2012 r. oraz od 1 lutego 2007 r. do 28 lutego 2009 r.

/okoliczności bezsporne/

J. M. (1) był wspólnikiem (...) spółki jawnej E. i J. M. (1). W dniu 1 grudnia 2012 r. wspólnicy podjęli uchwałę o likwidacji spółki. Z dniem 31 grudnia 2015 r. likwidacja spółki została zakończona. Spółka została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 28 kwietnia 2016 r.

/wyciąg z KRS k.81 – 85, zeznania wnioskodawcy min.00:05:09 – 00:26:20 rozprawy z dnia 26 kwietnia 2022 r. , płyta CD k.89 w związku z jego informacyjnymi wyjaśnieniami min.00:12:48 – 00:17:52 rozprawy z dnia 16 stycznia 2022 r. , płyta CD k.73/

Od 1 grudnia 2012 r. wnioskodawca został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przez ww. płatnika. Prawomocną decyzją z dnia 22 maja 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że J. M. (1) nie podlega ubezpieczeniom jako pracownik ww. płatnika.

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawca pobierała zasiłek dla bezrobotnych od 28 marca 2019 r. do 26 marca 2020 r. (11 msc. 1 dzień) (okoliczność bezsporna).

Odwołujący korzystał z urlopów bezpłatnych w dniu 22 listopada 1976 r. (1 dzień), od 1 czerwca 1977 r. do 15 lipca 1977 r. (1 msc. 15 dni), od 2 stycznia 1981 r. do 3 stycznia 1981 r. (2 dni) (okoliczność bezsporna).

W okresie od 1 grudnia 2012 r. do 31 maja 2014 r. (1 rok, 6 msc.) wnioskodawca miał podpisana umowę z zakładem (...) sp. j. M. w likwidacji (okoliczność bezsporna).

Ostatnim zatrudnieniem pracowniczym wnioskodawcy było zatrudnienie w (...) sp. z o.o. w Ł.. Stosunek pracy ustał z uwagi na upływ czasu na jaki była zawarta umowa o pracę (zatrudnienie w okresie od 6 października 2016 r. do 5 października 2017 r.).

/świadectwo pracy k.4 – 5 plik I akt ZUS , zeznania wnioskodawcy min.00:05:09 – 00:26:20 rozprawy z dnia 26 kwietnia 2022 r. , płyta CD k.89 w związku z jego informacyjnymi wyjaśnieniami min.00:12:48 – 00:17:52 rozprawy z dnia 16 stycznia 2022 r. , płyta CD k.73/

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia, XIV Wydział Gospodarczy dla spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych ogłosił upadłość (obejmującą likwidację majątku dłużnika) J. M. (1) jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

/postanowienie k.9 plik II akt ZUS/

W okresie od 28 marca 2019 r. do 26 marca 2020 r. wnioskodawca pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

/okoliczność bezsporna/

Ubezpieczony udowodnił w sposób bezsporny łącznie 25 lat, 11 miesięcy i 14 dni okresów składkowych oraz 4 lata i 11 dni okresów nieskładkowych (łącznie 29 lat, 11 miesięcy i 25 dni).

/wyliczenia ZUS k.14 – 14 odwrót plik I akt ZUS/

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o dokumenty załączone do akt sprawy, które wzajemnie się uzupełniają i których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a także na podstawie zeznań wnioskodawcy. Niemniej jednak zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił zakwestionować ustaleń Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zarówno co do stażu pracy udowodnionego przez wnioskodawcę, okoliczności zakończenia przez niego prowadzenia działalności gospodarczej, jak również co do przyczyn ustania jego ostatniego stosunku pracy.

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 i 3 k.p.c. Sąd pominął wniosek pełnomocnika wnioskodawcy o przesłuchanie świadka E. M. na okoliczność spełnienia przez wnioskodawcę przesłanek do uzyskania świadczenia przedemerytalnego, długości okresu składkowego i nieskładkowego J. M. (1) oraz ogłoszenia upadłości przez odwołującego. W ocenie Sądu przeprowadzenie powyższych dowodów w niniejszej sprawie, w świetle zgromadzonej dokumentacji, okazało się zbędne, a dowody te byłyby nieprzydatne do rozstrzygnięcia sporu. Teza dowodowa został sformułowana w sposób, który wskazuje, iż to świadek miałby ocenić spełnienie przesłanek do nabycia świadczenia, do czego uprawniony jest wyłącznie sąd a nadto zeznania świadka mogą dotyczyć jedynie stanu faktycznego a nie jego oceny. Odnośnie zaś ogłoszenia upadłości decydujące znaczenie ma treść postanowienia sądu i zeznania świadka nie mogłyby wykraczać poza osnowę tego dokumentu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 355 kpc Sąd umorzy postępowanie, jeżeli powód ze skutkiem prawnym cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo z innych przyczyn wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy wydał w dniu 18 listopada 2020 r. dwie decyzje o nr (...), którymi uchylił zaskarżone decyzje z dnia 23 października 2020 r. na mocy których odmówiono wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Tak więc rozstrzyganie w zakresie odwołania od decyzji z dnia 23 października 2020 r. wobec ich uchylenia przez organ rentowy było zbędne.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 355 k.p.c., postępowanie w tym zakresie umorzył, o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

W pozostałym zakresie odwołania okazały się bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (tj. Dz. U. z 2021, poz.1867) , prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z art., 2 ust. 2, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2022 r. , poz. 504)

W myśl art. 2 ust. 3, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 (w jednym z 6 punktów tego przepisu) i wymienione w ust. 3 art. 2.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz. U. z 2022 r., poz.690), ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy – oznacza to:

a) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b) rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c) wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

Podstawową przesłanką stosowania ww. ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników wskazaną w art.1 ust.1 jest konieczność rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Przepisy tej ustawy nie mają zastosowania w sytuacji, gdy przyczyny będące podstawą wypowiedzenia występują po stronie pracownika. Przyczyny niedotyczące pracownika nie zostały zdefiniowanie, to przyczyny dotyczące pośrednio bądź bezpośrednio pracodawcy. Mogą mieć one zróżnicowany charakter - ekonomiczno-finansowy, organizacyjno-strukturalny czy technologiczno-ekologiczny. Mogą być mniej lub bardziej istotne. Inicjatorem zwolnienia umożliwiającego nabycie prawa do świadczenia przedemerytalnego musi być pracodawca. Od pracodawcy tylko może w takich okolicznościach pochodzić wypowiedzenie oraz z jego inicjatywy musi dojść do zawarcia porozumienia rozwiązującego stosunek pracy bądź służby, jeżeli nie skierował on do pracownika wypowiedzenia. W toku postępowania w sprawie o nabycie świadczenia przedemerytalnego należy wykazać, że u podstaw decyzji o likwidacji stanowiska pracy skutkującej rozwiązaniem stosunku pracy choćby z powodu upływu czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę, znalazły się przyczyny ekonomiczne, organizacyjne, produkcyjne albo technologiczne.

Przesłanką nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2, jest ukończenie wieku 60 lat dla mężczyzn, posiadanie 35 letniego stażu pracy do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz zatrudnienie przez okres co najmniej 6 miesięcy.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że wnioskodawca nie legitymuje się stażem pracy w wymiarze 35 lat, a ponadto brak jest podstaw do przyjęcia, aby przyczyną rozwiązania z nim stosunku pracy jaki łączył go z (...) sp. z o.o. była likwidacja zajmowanego przez niego stanowiska pracy, a nie upływ czasu na jaki zawarł umowę o pracę. W tym zakresie strona nie zgłosiła żadnych wniosków dowodowych. Podkreślić jednak należy, iż nawet pozytywne ustalenie tej przesłanki nie mogłoby zmienić oceny sądu z uwagi na brak wymaganego 35 letniego okresu ubezpieczeniowego.

Z ustaleń Sądu wynika również, że J. M. (1) nie spełnił warunku wymienionego w art. 2 ust. 1 pkt 3 wyżej cytowanej ustawy. Zgodnie ze wskazanym przepisem prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zatem przesłanką warunkującą uzyskanie przez niego prawa do świadczeń przedemerytalnych, jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność, w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych było ogłoszenie upadłości. Z kolei upadłość ma zastosowanie do osób będących przedsiębiorcami, w rozumieniu przepisów k.c. (art. 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe; t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2344).

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że wprawdzie postanowieniem z dnia 8 listopada 2018 r. ogłoszono upadłość (obejmującą likwidację majątku dłużnika) J. M. (1) – jednak upadłość dotyczyła osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, iż ogłoszono upadłość wnioskodawcy jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą. Przesłanka tama charakter ścisły i nie może być dekodowana w sposób rozszerzający.

Działalność gospodarcza jaką wspólnie z żoną prowadził wnioskodawca została zlikwidowana decyzją jej wspólników, a tym samym z całą pewnością nie doszło do upadłości spółki. Jednocześnie należy podnieść za Sądem Najwyższym, iż w przypadku świadczenia przedemerytalnego dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą znaczenie ma upadłość w rozumieniu przepisów powszechnych o upadłości, a nie - tak jak w niniejszej sprawie - likwidacja działalności z własnej woli (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2014 r., I UK 370/13).

Na marginesie dodać można, że na dzień likwidacji działalności wnioskodawca nie ukończył przewidzianych w art. 2 ust.1 pkt 3 ww. ustawy 61 lat.

Dodać także należy, iż nawet gdyby wnioskodawcy zaliczyć do okresu ubezpieczeń wszelkie sporne i niezaliczone przez organ rentowy okresy (łącznie 2 lata 6 msc. i 19 dni) to nadal nie udowodniłby wymaganych 35 lat.

Skoro przesłanki wskazane w poszczególnych punktach art. 2 ww. ustawy muszą być spełnione łącznie, to brak spełnienia choćby jednej przesłanki skutkuje brakiem możliwości przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i w związku z powyższym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołania w pozostałym zakresie o czym orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy przez pełnomocnika z urzędu Sąd uwzględniając nakład pracy pełnomocnika z urzędu orzekł na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) podwyższając należne koszty o podatek VAT (pkt 3 sentencji wyroku).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy -PI.

26 V 2022 roku.