Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 października 2019 numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 i art.38 ust.1 , art.32 , art.91 ust.5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 2 , art.9 , art.10 , art.28 i art.29 ust.1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy określił dla płatnika składek (...) M. C. miesięczne kwoty składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres: od sierpnia do października 2012 r. , od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. , sierpień 2014 r. , październik 2014 r. oraz grudzień 2014 r. W treści uzasadnienia organ rentowy wskazał ,że płatnik składek zawierał z K. G. , B. M. oraz Ł. K. umowy cywilnoprawne , którym nadawano nazwę umów o dzieło , przy czym w ocenie organu rentowego miały one charakter umów zlecenia i tym samym płatnik składek winien był naliczyć należne składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

/decyzja k.37 – 39 plik I akt ZUS/

Płatnik składek złożył odwołanie od w/w decyzji, zaskarżając ją w całości. Skarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

- przepisu art. 9 i 10 ustawy z dnia 13.07.2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy - poprzez wadliwe zastosowanie skutkujące stwierdzeniem miesięcznych kwot należnych od Płatnika składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pomimo, iż brak było ku temu podstaw wobec braku istnienia podstaw do uznania, że płatnik winien był opłacić ww. składki za osoby wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji - albowiem umowy z tymi osobami nie były umowami zlecenia ani umowami o świadczenie usług, lecz umowami o dzieło, od których składki nie były należne,

- przepisu art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - poprzez jego wadliwe niezastosowanie, skutkujące pominięciem podniesionego przez płatnika w toku postępowania przed ZUS zarzutu przedawnienia składek objętych postępowaniem,

- przepisów art. 734, art. 750 oraz art. 627 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks Cywilny - poprzez nieprawidłowe zastosowanie skutkujące błędnym zakwalifikowaniem umów cywilnoprawnych objętych postępowaniem jako umów o świadczenie usług, pomimo braku jakichkolwiek podstaw do dokonania takiej ich kwalifikacji, zamiast jako umów o dzieło - tj. zgodnie z ich nazwą, treścią, przedmiotem i sposobem wykonania - a w konsekwencji skutkujące błędnym wywiedzeniu na tej podstawie obowiązku odprowadzenia przez płatnika składek na FGSP.

Pełnomocnik skarżącego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji ZUS i orzeczenie co do istoty spraw poprzez stwierdzenie, że płatnik (...) M. C. nie posiada zaległych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, względnie, że kwota należnych składek dla płatnika (...) M. C. wynosi 0,00 zł.

/odwołanie k.3 – 9/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

/odpowiedź na odwołanie k.12 – 13/

Decyzją z dnia 8 października 2019 numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 i art.38 ust.1 , art.32 , art.91 ust.5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 104 ust.1 , art.107 ust.1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy określił dla płatnika składek (...) M. C. miesięczne kwoty składek na Fundusz Pracy za okres: sierpnia 2012 r. , października 2012 r. , od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. , październik 2014 r. oraz grudzień 2014 r. W treści uzasadnienia organ rentowy wskazał ,że płatnik składek zawierał z K. G. oraz B. M. umowy cywilnoprawne , którym nadawano nazwę umów o dzieło , przy czym w ocenie organu rentowego miały one charakter umów zlecenia i tym samym płatnik składek winien był naliczyć należne składki na Fundusz Pracy.

/decyzja k.1 – 3 plik II akt ZUS/

Płatnik składek złożył odwołanie od w/w decyzji, zaskarżając ją w całości. Skarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

- przepisu art. 104 ust. 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - poprzez wadliwe zastosowanie skutkujące stwierdzeniem miesięcznych kwot należnych od Płatnika składek na Fundusz Pracy pomimo, iż brak było ku temu podstaw wobec braku istnienia podstaw do uznania, że płatnik winien był opłacić ww. składki za osoby wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji - albowiem umowy z tymi osobami nie były umowami zlecenia ani umowami o świadczenie usług, lecz umowami o dzieło, od których składki nie były należne,

- przepisu art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - poprzez jego wadliwe niezastosowanie, skutkujące pominięciem podniesionego przez płatnika w toku postępowania przed ZUS zarzutu przedawnienia składek objętych postępowaniem,

- przepisów art. 734, art. 750 oraz art. 627 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks Cywilny - poprzez nieprawidłowe zastosowanie skutkujące błędnym zakwalifikowaniem umów cywilnoprawnych objętych postępowaniem jako umów o świadczenie usług, pomimo braku jakichkolwiek podstaw do dokonania takiej ich kwalifikacji, zamiast jako umów o dzieło - tj. zgodnie z ich nazwą/ treścią, przedmiotem i sposobem wykonania - a w konsekwencji skutkujące błędnym wywiedzeniu na tej podstawie obowiązku odprowadzenia przez płatnika składek na Fundusz Pracy.

Pełnomocnik skarżącego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji ZUS i orzeczenie co do istoty spraw poprzez stwierdzenie, że płatnik (...) M. C. nie posiada zaległych składek na Fundusz Pracy, względnie, że kwota należnych składek dla płatnika (...) M. C. wynosi 0,00 zł.

/odwołanie k.3 – 9 akt o sygn.. VIII U 5156/19/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych od wskazanej wartości przedmiotu sporu.

/odpowiedź na odwołanie k.12 – 13 akt o sygn. VIII U 5156/19/

Zarządzeniem z dnia 9 stycznia 2020 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 5156/19 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 5155/19 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 5155/19.

/postanowienie k.16 akt o sygn.. VIII U 5156/19/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 8 października 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że K. G. podlega z tytułu umowy zlecenia z (...) M. C. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od 01.04.2012 r. do 28.02.2013 r. oraz określił wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od maja do czerwca 2012 r. , od sierpnia do października 2012 r. , za grudzień 2012 r. oraz od stycznia do lutego 2013 r. W treści uzasadnienia organ rentowy wskazał ,że w okresie od 06.03.2012 r. do 28.02.2013 r. płatnik zawarł z K. G. 18 umów cywilnoprawnych , którym nadał nazwę umów o dzieło. W ocenie organu rentowego we wskazanych okresach K. G. nie wykonywała na rzecz płatnika składek umów o dzieło , lecz wykonywała umowy o świadczenie usług/umowy zlecenia , przy czym w okresie od 01.04.2012 r. do 28.02.2013 r. nie posiadała innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, a do dnia 31.03.2012 r. była pracownikiem kontrolowanego płatnika składek. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił ,że płatnik składek nie obliczył i nie rozliczył składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne od podstaw wymiaru tych składek od maja do czerwca 2012 r. , od sierpnia do października 2012 r. , za grudzień 2012 r. oraz od stycznia do lutego 2013 r.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 10 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie M. C. od ww. decyzji oraz zasądził od M. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kwotę 180 złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/wyrok k.102 wraz z uzasadnieniem k. 105 - 118 akt o sygn. VIII U 5125/19 , wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 21 kwietnia 2021 r. k.150 akt o sygn. VIII U 5125/19/

Decyzją z 8 października 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że Ł. K. podlega z tytułu umowy zlecenia z (...) M. C. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od 01.06.2014 r. do 21.07.2014 r. oraz określił wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za lipiec 2014 r. oraz październik 2014 r. W treści uzasadnienia organ rentowy wskazał ,że w okresie objętym kontrolą płatnik zawarł z Ł. K. 29 umów cywilnoprawnych , którym nadał nazwę umów o dzieło. W ocenie organu rentowego w okresach od 26.03.2014 r. do 26.06.2014 r. , od 20.10.2013 r. do 23.06.2014 r. , od 04.04.2014 r. do 09.10.2014 r. , od 04.06.2014 r. do 09.10.2014 r. nie wykonywał na rzecz płatnika składek umów o dzieło lecz wykonywał umowy o świadczenie usług/umowy zlecenia , przy czym w okresie od 01.06.2014 r. do 21.07.2014 r. nie posiadał innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Ł. K. posiadał inne tytuły do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w następujących okresach: od 10.12.2012 r. do 31.03.2014 r. , od 22.07.2014 r. do 30.09.2015 r. - umowa zlecenie , od 01.04.2014 r. do 31.05.2014 r. - umowa o pracę. Ł. K. z tytułu wykonywania umów o świadczenie usług nie został zgłoszony przez płatnika składek do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 01.06.2014 r. do 21.07.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył ,że wystąpił do Narodowego Funduszu Zdrowia w Ł. o wydanie stosownej decyzji dotyczącej objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym w okresach w których ww. płatnik zawierał z Ł. K. umowy cywilnoprawne , w celu wymierzenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne od płatnika składek.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 24 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie M. C. od ww. decyzji oraz zasądził od M. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kwotę 180 złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/wyrok k.70 wraz z uzasadnieniem k.73 - 84 akt o sygn. VIII U 5124/19 , wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 17 czerwca 2021 r. k.123 akt o sygn. VIII U 5124/19/

Decyzją z 8 października 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że B. M. podlega z tytułu umowy zlecenia z (...) M. C. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od 1.07.2014 r. do 31.12.2014 r. oraz określił wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za sierpień, od października do grudnia 2014 r. negując, że 45 umów cywilnoprawnych zawarte przez ubezpieczonego i płatnika składek było umowami o dzieło, argumentując, że przedmiotem tych umów było wykonywanie powtarzalnych czynności związanych z wdrożeniem systemu zarządzania lub świadczenia usługi doradczej w odniesieniu do podmiotów będących klientami płatnika.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 21 lipca 2020 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie M. C. od ww. decyzji oraz zasądził od M. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kwotę 180 złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/wyrok k.51 wraz z uzasadnieniem k.55 - 66 akt o sygn. VIII U 5126/19 , wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 28 kwietnia 2021 r. k.98 akt o sygn. VIII U 5126/19/

Powyższy stan faktyczny w istocie jest bezsporny między stronami. Płatnik nie kwestionował matematycznego wyliczenia wysokości składek.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2022 roku, poz.1009) płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zgodnie z art. 32 cyt. ustawy - do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwlokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika oraz stosowania ulg i umorzeń, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z art. 47 cyt. ustawy płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową , imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Przechodząc do istoty niniejszego postępowania wskazać należy ,że zasadność obowiązku zapłaty składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w niniejszej sprawie pozostawała w ścisłym związku z orzeczeniami wydanymi przez Sąd Okręgowy w Łodzi w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Wskazać należy , że prawomocnymi wyrokami z dnia 10 listopada 2020 r. , 24 listopada 2020 r. , 21 lipca 2020 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalono odwołania płatnika od decyzji ustalających podleganie ubezpieczeniom społecznym przez K. G. , B. M. oraz Ł. K. skutkiem czego ustalone zostało, iż umowy zawarte z zainteresowanymi miały charakter umów o świadczenie usług.

Zgodnie z treścią art.365§1 kodeks postępowania cywilnego orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Żaden z wymienionych podmiotów nie może negować faktu istnienia prawomocnego orzeczenia i jego treści, niezależnie od tego, czy był, czy nie był stroną tego postępowania. Dla określenia skutków prawnych rozstrzygnięcia ze względu na jego treść zawartą w orzeczeniu sądu mówi się o prawomocności materialnej. W ramach prawomocności materialnej rozróżnia się skutek pozytywny i negatywny z tym związany. Skutek pozytywny wraża się w mocy wiążącej orzeczenia w sensie jego prejudycjalności, co oznacza, iż w każdym innym procesie należy uznać sprawę, w tym wypadku określenia okresów podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług za przesądzoną. R. legis art.365§1 k.p.c. polega na tym, iż gwarantuje ona zachowanie spójności i logiki działania organów państwowych, zapobiegając funkcjonowaniu w obrocie prawnym rozstrzygnięć sprzecznych. Moc wiążąca orzeczenia określona w art.365§1 k.p.c. w odniesieniu do sądów oznacza, że podmioty te muszą przyjmować, że dana kwestia prawna, która była przedmiotem rozstrzygnięcia w innej sprawie, a która ma znaczenie prejudycjalne w sprawie rozpoznawanej, kształtuje się tak jak to przyjęto we wcześniejszym prawomocnym orzeczeniu. Przesądzenie tej kwestii oznacza, że w późniejszym postępowaniu nie może być ona już ponownie badana, a zatem zachodzi konieczność ograniczenia dowodzenia faktów objętych prejudycjalnym orzeczeniem. Podstawy kwestionowania poczynionych w prawomocnym wyroku ustaleń oraz dochodzenia do innych wniosków i w konsekwencji innego rozstrzygnięcia sprawy nie może stanowić przekonanie, iż sposób rozstrzygnięcia ustalonych wcześniej kwestii jest niewłaściwy.

W kolejnym postępowaniu sąd jest związany prawomocnym orzeczeniem, rozumianym jako określona wypowiedź sądu rozpoznającego poprzednią sprawę, będącą syntezą ustaleń faktycznych i prawnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2002 roku w sprawie V CKN 1110/00 Lex nr 74492, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2004 roku w sprawie III UK 151/04 OSNP 2005/12/177).

Zaskarżonymi decyzjami organ rentowy ustalił wysokość składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek. W toku postępowania płatnik składek nie kwestionował wysokości tych należności.

Zgodnie z treścią art.104 ust.1 punkt 1c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz.U. z 2022 r., poz.690) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art.19 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie, opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz za osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 roku o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Wysokość składki na Fundusz Pracy określa ustawa budżetowa (art.104 ust.2 ww. ustawy). Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50 rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Składki na Fundusz Pracy, o których mowa w art. 104 ust. 1, opłaca się za osoby wymienione w art. 104 ust. 1 pkt 1-3, które nie osiągnęły wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn (art.104b ust.1 i 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.107 ust.2 ww. ustawy poboru składek na Fundusz Pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony dla składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i przekazuje na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni roboczych od ich otrzymania, w formie zaliczek, część składek zgromadzonych na koncie odpowiadającą udziałowi stopy procentowej składek na Fundusz Pracy w sumie stóp procentowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Stosownie do treści art.9 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tj. Dz.U. z 2020 r., poz.7) przedsiębiorca, o którym mowa w art. 2 ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…) zwany dalej „pracodawcą”, jest obowiązany opłacać składki za pracowników na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwany dalej Funduszem.

Pracodawca nie opłaca składek na Fundusz przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy (art.9 b ww. ustawy). Pracodawca nie opłaca również składek na Fundusz za pracowników, którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. (art.9b ust.2 ww. ustawy).

Pracownikiem, o którym mowa w art.9, jest osoba fizyczna, która, zgodnie z przepisami polskiego prawa, pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy lub jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę nakładczą albo wykonuje pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której, zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny , stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (…) (art.10 ww. ustawy).

Poboru składek na Fundusz dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych i przekazuje na rachunek bankowy Funduszu niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni roboczych od ich rozliczenia.

Reasumując, wobec ustalenia, że osoby zatrudnione przez wnioskodawcę (...) M. C. podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług, płatnik składek jest zobowiązany do naliczenia i opłacenia składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Organ rentowy w zaskarżonej decyzji ustalił miesięczną podstawę wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, której wysokość nie była kwestionowana.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołania.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art.98 k.p.c. zasądzając od M. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kwotę 360 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. , poz.265).

Sędzia.

Z:odpis doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

Sędzia.