Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2021 r., w sprawie I C 1463/18 Sąd Rejonowy w Zgierzu zasądził na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w Ł. od A. D. i B. D. kwoty po 2.101,07 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 stycznia 2018 r., kwoty po 1.179,82 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 października 2019 r. i kwoty po 1.374 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz rozliczył koszty udziału w procesie kuratorów.

Sąd Rejonowy ustalił, że Wspólnota Mieszkaniowa (...) Nr 5 położonej w Ł., przy ul. (...) podjęła następujące uchwały:

- w dniu 19 lutego 2015 roku uchwałę Nr 3/2015, na mocy której ustaliła wysokość opłat na pokrycie kosztów eksploatacyjnych w kwocie 1,75 zł/m ² miesięcznie płatnych od kwietnia 2015 roku (zaliczki do marca 2015 roku wynosiły 2,00 zł/m ²) i wysokość opłat na pokrycie kosztów remontowych w wysokości 1,22 zł/m ² w okresie od kwietnia 2015 roku do chwili zmiany (zaliczki do marca 2015 roku wynosiły 0,97 zł/m ²),

- w dniu 19 lutego 2016 roku uchwałę Nr 3/2016, na mocy której ustaliła wysokość opłat na pokrycie kosztów eksploatacyjnych w kwocie 1,99 zł/m ² miesięcznie płatnych od kwietnia 2016 roku (zaliczki do marca 2016 roku wynosiły 1,75 zł/m ²) i wysokość opłat na pokrycie kosztów remontowych w wysokości 0,98 zł/m ² w okresie od kwietnia 2016 roku do chwili zmiany (zaliczki do marca 2016 roku wynosiły 1,22 zł/m ²),

- w dniu 21 lutego 2017 roku uchwałę Nr 3/2017, na mocy której ustaliła wysokość opłat na pokrycie kosztów eksploatacyjnych w kwocie 2,02 zł/m ² miesięcznie płatnych od kwietnia 2017 roku (zaliczki do marca 2017 roku wynosiły 1,99 zł/m ²), wysokość opłat na pokrycie kosztów remontowych w wysokości 1,54 zł/m ² w okresie od kwietnia 2017 roku do chwili zmiany (zaliczki do marca 2017 roku wynosiły 0,98 zł/m ²),

- w dniu 22 lutego 2018 roku uchwałę Nr 3/2018, na mocy której ustaliła wysokość opłat na pokrycie kosztów eksploatacyjnych w kwocie 2,06 zł/m ² miesięcznie płatnych od kwietnia 2018 roku (zaliczki do marca 2018 roku wynosiły 2,02 zł/m ²) i wysokość opłat na pokrycie kosztów remontowych w wysokości 2,00 zł/m ² w okresie od kwietnia 2018 roku do chwili zmiany (zaliczki do marca 2018 roku wynosiły 1,54 zł/m ²),

- w dniu 26 lutego 2019 roku uchwałę Nr 3/2019, na mocy której ustaliła wysokość opłat na pokrycie kosztów eksploatacyjnych w kwocie 1,90 zł/m ² miesięcznie płatnych od kwietnia 2019 roku (zaliczki do marca 2019 roku wynosiły 2,06 zł/m ²) i wysokość opłat na pokrycie kosztów remontowych w wysokości 2,00 zł/m ² w okresie od kwietnia 2019 roku do chwili zmiany (zaliczki do marca 2019 roku wynosiły 2,00 zł/m ²).

M. D. był właścicielem lokalu nr (...), położonego przy ul. (...) w Ł., dla którego Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...). Zmarł w dniu 9 maja 2015 roku, a spadek po nim nabyły: A. D. i B. D. – po ½ części każda z nich. A. D. i B. D. jako współwłaścicielki lokalu nie regulowały żadnych opłat, w tym opłat za media. Ich zadłużenie z tego tytułu za okres od kwietnia 2015 roku do stycznia 2018 roku wynosiło 3.875,47 zł, a skapitalizowane odsetki od tej kwoty – 326,67 zł. Zadłużenie za okres od lutego 2018 roku do października 2019 roku wyniosło 2.024,77 zł, a skapitalizowane odsetki od tej kwoty – 334,87 zł.

Apelację od tego wyroku złożyła pozwana A. D. poprzez kuratora dla strony nieznanej z miejsca pobytu. Zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik spraw, a to art. 233 § 1 k.p.c. poprzez błędne ustalenie faktów, że A. D. jest zobowiązana do zapłaty za lokal nr (...) czynszu oraz pozostałych opłat związanych z kosztami zarządu nieruchomością przy ul. (...) w Ł. w sytuacji gdy nie została ona powiadomiona o konieczności wnoszenia opłat, o ich wysokości oraz o zmianach; naruszenie prawa materialnego a to przepisu art. 5 k.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy pozwana nie została poinformowana przez powoda o konieczności uiszczania opłat; naruszenie przepisu art. 102 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i obciążenie pozwanej kosztami procesu w sytuacji gdy po stronie pozwanej zachodził szczególny wypadek uzasadniający nieobciążanie jej tym obowiązkiem. W konkluzji wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa w stosunku do jej osoby oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego w tym przyznanie wynagrodzenia kuratorowi.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja w sposób oczywisty jest bezzasadna. Nie może ostać się zarzut naruszenia prawa procesowego przez ustalenie, że skarżąca obowiązana jest do zapłaty czynszu za lokal nr (...). Takiego ustalenia, wbrew treści apelacji Sąd Rejonowy nie poczynił i poczynić nie mógł – albowiem pozwana jako współwłaścicielka lokalu mieszkalnego nie uiszcza nikomu czynszu. Zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. w sytuacji gdy apelacja w ogóle nie wskazuje, które dowody Sąd Rejonowy ocenił błędnie i na czym błąd ten miałby polegać stanowi wyłącznie niedopuszczalną polemikę z prawidłowo ustalonym w sprawie stanem faktycznym, który nota bene nie był sporny. To, że skarżąca nie wiedziała, że ma uiszczać za lokal stanowiący jej własność (współwłasność) stosowne opłaty obciąża wyłącznie pozwaną. Obowiązkiem właściciela jest posiadać wiedzę o obowiązkach płynących ze swojej własności, a skutków braku tej wiedzy nie można przerzucać na inne osoby. Nie doszło oczywiście do naruszenia przepisu art. 5 k.c. Wspólnota Mieszkaniowa musiała pokrywać wszystkie należności, w tym także za pozwaną i żądanie zwrotu w żaden sposób nie stanowi nadużycia praw podmiotowych. Nie doszło też do naruszenia przepisu art. 102 k.p.c. a apelacja nie wskazuje na czym w tej sprawie miałby polegać wypadek szczególnie uzasadniony.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację a o kosztach kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu orzekł na zasadzie przepisu § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej z dnia 9 marca 2018 r. (Dz.U.2018.536) w zw. z § 2 pkt 3 i § 10 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U.2015.1800 z późn. zm.).