sygn. akt III RC 119/22
dnia 28 września 2022r.
Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Hubert Wnorowski
Protokolant: sekr. sądowy Natalia Chodarcewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2022 w K. sprawy
z powództwa małoletniego K. S. (1)
reprezentowanego przez M. S.
przeciwko K. S. (2)
o podwyższenie alimentów
I. Oddala powództwo w zakresie podwyższenia alimentów na małoletniego K. S. (1).
II. Umarza postępowanie w zakresie zaspokajania potrzeb rodziny.
III. Nie obciąża stron kosztami sądowymi.
Sędzia Hubert Wnorowski
M. S. działając w imieniu małoletniego powoda K. S. (1) wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego K. S. (2) na rzecz syna z kwoty 500 zł na kwotę 800 zł miesięcznie.
Jednocześnie domagała się podwyższenia kwoty zasądzonej od pozwanego na pokrycie kosztów utrzymania mieszkania z kwoty 400 zł na kwotę 500 zł miesięcznie.
W uzasadnieniu pozwu podała, że koszty utrzymania małoletniego powoda zwiększyły się. W 2021r. matka zakupiła synowi nowy komputer za kwotę 6000 zł, który potrzebował w związku z rozpoczęciem nauki w technikum informatycznym oraz nowe okulary. Alimenty w dotychczasowej wysokości nie zabezpieczają potrzeb małoletniego syna (k. 3-4).
Na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2022r. cofnęła powództwo w zakresie zaspokojenia potrzeb rodziny tj. podwyższenia kwoty na pokrycie kosztów utrzymania mieszkania (k. 54).
K. S. (2) w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa o podwyższenie alimentów oraz oddalenia podwyższenia kwoty zasądzonej na pokrycie kosztów utrzymania mieszkania.
W uzasadnieniu podał, że zajmuje się domem oraz małoletnim synem. Podniósł, że matka małoletniego spędza dużo czasu poza domem, przebywając u swojego konkubenta w S. ok. 3-4 dni w tygodniu. Czasami zdarza się, że jest nieobecna w domu nawet przez dwa tygodnie. Wówczas pozwany wykonuje wszelkie obowiązki rodzicielskie (k. 14-16).
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 2 marca 2018r. w sprawie III RC 8/18 przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie strony zawarły ugodę, w której pozwany zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda kwotę 500zł miesięcznie oraz kwotę 400 zł tytułem połowy kosztów utrzymania mieszkania na rzecz M. S. (wówczas żony).
W dniu 30 września 2021r. w sprawie VI RC 1426/20 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał małżeństwo pozwanego i matki małoletniego powoda, zobowiązał pozwanego do płacenia alimentów na rzecz małoletniego syna w kwocie po 500 zł miesięcznie- w miejsce alimentów ustalonych w sprawie III RC 8/18 oraz ustalił sposób użytkowania wspólnego mieszkania.
Obecnie rodzice małoletniego powoda nadal zamieszkują wspólnie, pokrywają koszty utrzymania mieszkania i małoletniego syna. W lipcu 2022r. matka zakupiła synowi nowe okulary, które kosztowały 500 zł. W maju 2022r. opłaciła wizytę syna u dentysty, która kosztowała 450 zł.
M. S. pracuje w (...) Zakładach (...) gdzie zarabia ok. 2360 zł miesięcznie.
K. S. (2) jest zatrudniony w Zakładzie PHU (...) jako pracownik fizyczny, gdzie zarabia ok. 2360 zł miesięcznie.
Małoletni K. S. (1) ma 17 lat i jest uczniem technikum informatycznego w K.. Pozostaje pod opieką poradni onkologii i hematologii dziecięcej przy (...) w O., przyjmuje leki stałe. Oboje rodzice zawożą syna na wizyty lekarskie. Koszt utrzymania małoletniego powoda matka określiła na kwotę 800 zł miesięcznie.
Powyższy stan faktyczny w sprawie, Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron (k. 54), zeznania świadka K. Z. (k. 63) oraz dokumenty przedłożone przez strony (k. 5-7, 23-53, k. 58-62).
Sąd zważył, co następuje:
Dokonując ustalenia stanu faktycznego w sprawie, Sąd dał wiarę zeznaniom stron, zeznaniom powołanego świadka K. Z. oraz uznał za wiarygodne wszelkie dokumenty przedłożone przez strony albowiem nie budziły one wątpliwości, a strony nie kwestionowały ich prawdziwości.
Zgodnie z art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135§1 kro).
Bezsporne jest, że małoletni powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na jej utrzymanie.
Rozpoznając niniejszą sprawę, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że powództwo o podwyższenie alimentów nie zasługiwało na uwzględnienie.
Przede wszystkim podnieść należy, że pozwany oprócz zasądzonych alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie, aktywnie uczestniczy w wychowaniu syna, gdyż matka małoletniego często przebywa poza domem. W czasie nieobecności matki to pozwany wykonuje bieżąca pieczę nad synem, zabezpiecza jego potrzeby i wykonuje wszelkie obowiązki domowe. Ponadto koszt utrzymania małoletniego powoda matka określiła na kwotę 800 zł miesięcznie. Pozwany zatem w zwiększonym stopniu wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec małoletniego powoda.
Jednocześnie zauważyć należy, że we wrześniu 2021r. Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie o rozwód dokonał oceny kosztów utrzymania małoletniego powoda i alimenty ustalił na kwotę 500 zł miesięcznie. Od tamtej pory tj. ok. 8 m-cy nie nastąpiły żadne zmiany uzasadniające podwyższenie alimentów. Oboje rodzice nadal mieszkają razem, pokrywają wspólnie koszty utrzymania mieszkania i osiągają dochody w takiej samej wysokości. Usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda także nie zmieniły się w tak krótkim okresie czasu.
Dlatego też, żądanie wyższej kwoty alimentów na rzecz małoletniego powoda Sąd ocenił jako niczym nieuzasadnione, o czym na podstawie art. 138 kro orzeczono jak w pkt. I wyroku.
Na podstawie art. 355 kpc umorzono postępowanie w zakresie zaspokojenia potrzeb rodziny, ponieważ M. S. cofnęła pozew w tym zakresie (pkt. II wyroku).
Na podstawie art. 100 kpc nie obciążono stron kosztami sądowymi (pkt. III wyroku). Sąd doszedł do przekonania, że strony powinny skupić się w pierwszej kolejności na realizacji obowiązku alimentacyjnego, zatem obciążanie ich dodatkowo kosztami sądowymi byłoby nieuzasadnione.
sędzia Hubert Wnorowski