Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 453 / 22

UZASADNIENIE

W uzasadnieniu wyroku z dnia 30 września 2015 r. w sprawie K 3/13 Trybunał Konstytucyjny uznał, iż nałożenie na właścicieli pojazdów obowiązku, o jakim mowa w art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, złożonego na użytek ustalenia osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia, niesprzeczne z badanymi przez TK wzorcami konstytucyjnymi, nie jest sprzeczne również z wyrażoną w art. 4 kpow zasadą prawa do obrony. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż prawa tego nie będzie naruszać także wykorzystanie takiego oświadczenia w charakterze dowodu już po wniesieniu przeciw tej osobie wniosku o ukaranie. W związku z powyższym w tym zakresie skarżącego odesłać należy do argumentacji przedstawionej we wspomnianym orzeczeniu TK, bez konieczności jej powielania. Jednocześnie podkreślić należy, iż żaden z innych przepisów procedury wykroczeniowej nie statuuje takiego zakazu dowodowego, który stanowiłby przeszkodę do uznania za dowód w postępowaniu w sprawach o wykroczenie tego rodzaju oświadczenia. W tej sytuacji kwestionowany przez skarżącego dokument mógł zostać uznany jako dowód służący do czynienia ustaleń faktycznych. Nie można też twierdzić, że oświadczenie to służyło do bezprawnego zastąpienia wyjaśnień obwinionego, których F. R. nie składał, skoro art. 174 kpk w procedurze wykroczeniowej zastosowania nie ma.

Dysponując tego rodzaju dokumentem oraz informacjami stąd płynącymi co do osoby będącej właścicielem tego pojazdu oraz kierującej nim w czasie utrwalenia jego prędkości przez urządzenie rejestrujące, jak również, że obwiniony nie wykazał, by w tym czasie jego pojazd mógł użytkować ktokolwiek inny, ustalenia poczynione przez sąd I instancji uznać należy za prawidłowe, poczynione w oparciu o ocenę dowodów, która nie wymyka się kryteriom, o jakich mowa w art. 7 kpk w zw. z art. 8 kpow.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13