Sygnatura akt VIII C 521/21
(...)
Dnia 28 czerwca 2021 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący: Sędzia Bartłomiej Koelner
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 czerwca 2021 r. we Wrocławiu
sprawy z powództwa Skarbu Państwa - P. W.
przeciwko A. C. reprezentowanej przez kuratora
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej A. C. na rzecz strony powodowej Skarbu Państwa - P. W. kwotę 85,52 zł (osiemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 27 sierpnia 2020 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 150 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 90 zł kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;
III. nakazuje pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu kwotę 30 zł tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony.
Sygn. akt VIII C 521/21
W dniu 27 sierpnia 2020 r. strona powodowa Skarb Państwa – P. W. wniosła przeciwko pozwanej A. C. pozew o zapłatę kwoty 85,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto strona powodowa domagała się zasądzenia zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi według norm przepisanych.
W uzasadnieniu podała, iż pozwana nie wywiązała się z obowiązku uiszczenia opłaty rocznej za 2018 r. z tytułu użytkowania wieczystego. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się: 73,54 zł tytułem należności głównej oraz 11,98 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia wymagalności (01.04.2018r.) do dnia 26 sierpnia 2020 r., tj. dnia poprzedzającego złożenie pozwu.
W dniu 3 września 2020 r. referendarz sądowy wydał w sprawie nakaz zapłaty,
w którym powództwo w całości uwzględnił.
Zarządzeniem z dnia 18 lutego 2021 r. dla pozwanej, której miejsce pobytu nie jest znane został ustanowiony kurator (k. 36).
Działający w imieniu pozwanej kurator w dniu 11 maja 2021 r. wniósł sprzeciw, w którym zaskarżył nakaz zapłaty w całości (k. 45).
W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwana A. C. na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 maja 2006 r. nabyła udział w użytkowaniu wieczystym związanym z nieruchomością położoną we W., przy ul. (...), nr działki (...), obręb K., dla której w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu prowadzona jest księga wieczysta o nr (...).
dowód: - akt notarialny k.8-10
- wydruk z księgi wieczystej k. 6-7.
Wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego ww. nieruchomości za
2018 r. wynosiła 73,54 zł.
dowód: - pismo z dnia 30 listopada 2006 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 11-12.
Pozwana nie wywiązała się z obowiązku uiszczenia opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego ww. nieruchomości za 2018 r.
W dniu 18 maja 2018 r. strona powodowa wezwała bezskutecznie pozwaną na piśmie do zapłaty kwoty 73,54 zł tytułem opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.
dowód: - wezwanie do zapłaty z dnia 16 maja 2018 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 13-14.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.
Strona powodowa dochodziła w niniejszej sprawie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości za 2018 r. w wysokości 73,54 zł wraz z odsetkami wyliczonymi za okres od dnia wymagalności tj. 1 kwietnia 2018 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu tj. 26 sierpnia 2018 r. w wysokości 11,98 zł.
W myśl art. 238 k.c. użytkownik wieczysty uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.
Analogiczne unormowanie zawarte zostało również w przepisie art. 71 ust. 1 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. - Dz.U. 2020, poz. 1990 dalej – u.g.n.), zgodnie z którym za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłatę roczną.
Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok (art. 71 ust. 4 zd. 1 u.g.n.)
Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był niesporny, a nadto znajdował potwierdzenie w treści dokumentów dołączonych do pozwu, którym sąd dał wiarę w całości, wobec niekwestionowania ich przez żadną ze stron. Materiał dowodowy zgromadzony
w niniejszej sprawie ponad wszelką wątpliwość pozwalał na ustalenie i przyjęcie, że pozwana w roku 2018 r. była użytkownikiem wieczystym działki położonej we W. przy ul. (...) i nie uregulowała z tego tytułu opłaty rocznej w wysokości 73,54 zł.
O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt I wyroku.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w myśl którego pozwany jako strona przegrywająca sprawę na żądanie powoda, obowiązany jest do zwrotu kosztów procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 90 zł (§ 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych) oraz 60 zł z wykorzystanej zaliczki powoda na poczet ustanowionego w sprawie kuratora.
O brakujących kosztach procesu, na które złożyła się opłata od pozwu w wysokości 30 zł, od której wniesienia strona powodowa zgodnie z treścią art. 94 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych była zwolniona, Sad orzekł jak w pkt III wyroku, obciążając nimi pozwaną, jako stroną przegrywającą sprawę.