Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 217/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. K. (1)

w dniu 10 kwietnia 2020r w J. woj. (...) uderzył pięściami i kopnął w głowę M. R. (1), który z kolei upadając z fotela uderzył tyłem głowy w meblościankę, czym spowodował u pokrzywdzonego uszkodzenia ciała w postaci wielomiejscowych zmian pourazowych głowy w zakresie twarzoczaszki w postaci złamań zatoki szczękowej, kości nosa, oczodołu z następowym krwawieniem do tkanek miękkich, krwiaków okularowych obu oczu, rany tłuczonej powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z rozległym krwiakiem podskórnym tej okolicy i innych, które spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni, przy czym czynu tego czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem oraz w warunkach powrotu do przestępstwa tj. w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 29.07.2009r sygn. akt II K 33/09 m.in. za przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w J. z dnia 14.09.2015r sygn. akt II K 245/15, którym wymierzono 2 kary łączne: w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27.01.2009 do 04.03.2009, od 10.08.2009 do 10.03.2010 i od 22.06.2015 do 14.04.2018 oraz w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09.09.2011 do 06.12.2013 i od 14.04.2018 do 14.11.2018r

tj. przestępstwo z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

Pokrzywdzony M. R. (1) pracował jako kierowca TIR-a w firmie należącej do Z. S.,

W dniu 9 kwietnia 2020 roku wrócił z trasy do siedziby firmy w C.. Noc spędził w samochodzie.

W dniu 10.04.2020 roku około godziny 10.30 po pokrzywdzonego przyjechał jego ojciec M. R. (2). Przed udaniem się do domu M. R. (1) otrzymał od pracodawcy wynagrodzenie za pracę w kwocie 3645 złotych.

Po przyjeździe do domu (ul. (...) w J.) M. R. (1) przekazał matce część wypłaty, a resztę pieniędzy pozostawił sobie na własne potrzeby.

W godzinach popołudniowych (ok. 14.30) M. R. (1) wyszedł z domu, nie informując domowników dokąd się udaje.

Zeznania B. R.

k. 50-51

Zeznania Z. S.

k.41v, 523v

Zeznania M. R. (2)

k. 20v-21 (odpis protokołu k. 23), 99-100, 263-264, 521-521v

Zestawienie wypłaty

k. 43

2.

Oskarżony M. K. (1) zamieszkuje w bloku przy ul. (...) w J. - w mieszkaniu należącym do jego matki. Mieszkanie to znajduje się w pierwszej klatce budynku na drugim piętrze. W kwietniu 2020r razem z M. K. (1) zamieszkiwała jego konkubina M. K. (2) i jej syn K. B. (1). W dniu 10.04.2020r. ok. godz. 14.30 do mieszkania M. K. (1) przyszedł A. S. (1), który zamieszkuje w tym samym budynku na parterze. Wtedy w mieszkaniu przebywali: oskarżony, M. K. (2) oraz jej syn. Po około pół godzinie A. S. (1) opuścił mieszkanie oskarżonego, a razem z nim wyszedł oskarżony i M. K. (2).

Zeznania M. K. (2)

k. 145v-147, 163-165, 171-173, 344, 522-522v

Zeznania A. S. (1)

k. 72v

Zeznania K. B. (1)

k. 167-170, 174-177

Dokumentacja fotograficzna oględzin mieszkania oskarżonego

k. 184-195

Protokół oględzin miejsca

k. 8-9

Protokół oględzin miejsca – pomieszczeń mieszkalnych J. ul. (...)

k.67-69

3.

Około godz. 15.00 pokrzywdzony M. R. (1) spotkał się z oskarżonym M. K. (1). Oskarżony zaprosił pokrzywdzonego do siebie. M. R. (1) zrobił wówczas zakupy (m.in. alkohol). Około godziny 16.00 M. R. (3) i M. K. (1) przyszli do mieszkania oskarżonego. M. R. (1) miał ze sobą żółtą reklamówkę z zakupami. Do mieszkania wróciła również M. K. (2). W tym czasie w mieszkaniu oskarżonego przebywał syn M. K. (3) B. i jego kolega D. U. (1). Wszyscy obecni w mieszkaniu zaczęli spożywać alkohol przyniesiony przez M. R. (1). Po pewnym czasie dołączył do nich A. S. (1). W pewnym momencie M. R. (1) zaczął prawić komplementy pod adresem M. K. (2). Usłyszał to M. K. (1), któremu nie spodobało się zachowanie pokrzywdzonego. Między oskarżonym i pokrzywdzonym doszło do utarczki słownej, ale konflikt został szybko zażegnany i wrócili do spożywania alkoholu.

Zeznania A. S. (2)

k. 256-257, 524v

Zeznania A. Z.

k. 394-350, 525

Zeznania K. B. (1)

k. 167-170, 174-177

Częściowo Wyjaśnienia oskarżonego

k. 362-367

Zeznania M. K. (2)

k. 145v-147, 163-165, 171-173, 344, 522-522v

Zeznania D. U. (1)

k. 153-155, 171-173, 177-178, 524-524v

Zeznania A. S. (1)

k. 72-73, 132-133, 523v-524

Dokumentacja fotograficzna oględzin mieszkania oskarżonego

k. 184-195

4.

Po pewnym czasie M. R. (1) oświadczył pozostałym uczestnikom imprezy, że wraca do domu. Przy tej okazji chciał zabrać zakupiony przez siebie, a niespożyty jeszcze alkohol. Przeciwko temu stanowczo zaprotestował M. K. (1) i pomiędzy nim a pokrzywdzonym ponownie wywiązała się sprzeczka. Podczas tej kłótni oskarżony uderzył pięściami i kopnął w głowę M. R. (1), który z kolei upadając z fotela, na którym siedział, uderzył tyłem głowy w stojącą za nim meblościankę.

Częściowo Wyjaśnienia oskarżonego

k. 362-367

Zeznania M. K. (2)

k. 145v-147, 163-165, 171-173, 344, 522-522v

Zeznania A. S. (1)

k. 72-73, 132-133, 523v-524

Zeznania D. U. (1)

k. 153-155, 171-173, 177-178, 524-524v

Zeznania K. B. (1)

k. 167-170, 174-177

Opinia sądowo-lekarska dot. M. K.

k. 90

Protokół badania stanu trzeźwości M. K.

k. 2

Protokół badania stanu trzeźwości M. K. (1)

k. 3

Świadectwo wzorcowania

k. 4

Protokół oględzin miejsca – pomieszczeń mieszkalnych J. ul. (...)

k. 67-69

Dokumentacja fotograficzna oględzin mieszkania oskarżonego

k. 184-195

Płyta CD z oględzin miejsca

k. 223-224

Dokumentacja fotograficzna z oględzin miejsca uszkodzenia ciała

k. 224-229, 231-241

5.

W wyniku zachowania oskarżonego pokrzywdzony M. R. (3) doznał obrażeń ciała w zakresie twarzoczaszki w postaci złamań zatoki szczękowej, kości nosa, oczodołu z następowym krwawieniem do tkanek miękkich, krwiaków okularowych obu oczu, rany tłuczonej powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z rozległym krwiakiem podskórnym tej okolicy i innych. Obrażenia te spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni.

Protokół oględzin i sekcji zwłok M. R. (1) oraz badań histopatologicznych

k. 298-304

Opinia uzupełniająca

k. 334-338

Dokumentacja medyczna ze szpitala w J. /załącznik B/

Dokumentacja medyczna ze szpitala w K. /załącznik A/

W załączeniu do akt sprawy

6.

Po tym zajściu M. R. (1) został wyproszony z mieszkania oskarżonego. M. K. (2) i M. K. (1) wyprowadzili go na klatkę schodową, po czym wrócili do mieszkania, gdzie dalej spożywali alkohol wraz z innymi osobami tam przebywającymi.

Zeznania M. K. (2)

k. 145v-147, 163-165, 171-173, 344, 522-522v

Zeznania K. B. (1)

k. 167-170, 174-177

Zeznania D. U. (1)

k. 153-155, 171-173, 177-178, 524-524v

Zeznania A. S. (1)

k. 72-73, 132-133, 523v-524

7.

Jakiś czas później do mieszkania oskarżonego udawał się T. S., który zauważył leżącego na klatce schodowej na pierwszym piętrze M. R. (1). W okolicy jego głowy znajdowała się plama krwi. T. S. nie miał ze sobą telefonu, by wezwać służby ratunkowe, więc szybko poszedł do mieszkania oskarżonego i zaraz po wejściu do jego mieszkania poinformował go o tym fakcie. Wówczas M. K. (1) i M. K. (2) wyszli na klatkę schodową. Po chwili M. K. (2) wróciła do mieszkania po miskę z wodą i ręcznik. Podczas gdy obmywała krew z głowy pokrzywdzonego K. B. (1) wspólnie i w porozumieniu z D. U. (1) dokonali kradzieży pieniędzy w kwocie 300 zł z kieszeni spodni pokrzywdzonego.

Żadna z osób przebywających w mieszkaniu oskarżonego i spożywających alkohol wspólnie z pokrzywdzonym nie wezwała Pogotowia (...)

Zeznania T. S.

k. 25-26, 75-76, 127-128, 522v-523

Zeznania M. K. (2)

k. 145v-147, 163-165, 171-173, 344, 522-522v

Zeznania K. B. (1)

k. 167-170, 174-177

Zeznania D. U. (1)

k. 153-155, 171-173, 177-178, 524-524v

Zeznania A. S. (1)

k. 72-73, 132-133, 523v-524

Odpisy wniosków o ukaranie K. B. i D. U.

k. 412, 413

Informacja z systemu SAWA (wyrok nakazowy w sprawie II W 196/21)

Protokół oględzin miejsca

k. 8-9

8.

Uczynił to A. C. (1), który znalazł M. R. (1) leżącego na klatce. Przy pokrzywdzonym nie było wówczas innych osób, czuć było wyraźną woń alkoholu O godzinie 18.04 A. C. (1) zadzwonił do CPR informując, że na klatce schodowej w bloku na pierwszym piętrze przy ul. (...) leży nietrzeźwy mężczyzna.

Podobny telefon na numer alarmowy wykonała o godz. 18.23 mieszkanka tego bloku J. K. (1), która wychodząc z mieszkania również zauważyła leżącego na klatce nieprzytomnego pokrzywdzonego.

Jako pierwszy na miejsce przyjechał patrol policji, a następnie pogotowie ratunkowe, które zabrało M. R. (1) do szpitala. Badania laboratoryjne przeprowadzone w szpitalu wykazały obecność alkoholu we krwi M. R. (1) na poziomie 3,46 promila,

Zeznania A. C. (1)

k. 5v-6, 521v-522

Protokół oględzin miejsca

k. 8-9

Zeznania A. J.

k. 77-78, 261-262

Zeznania H. C.

k. 94-95

Zeznania A. Ł.

k. 113-114

Zeznania T. C.

k. 123-124

Zeznania U. O.

k. 265-266

Zeznania J. K. (2)

k. 55-56, 523v

Protokół oględzin rzeczy płyty CD – wraz z nagraniem ze zgłoszeniem na numer alarmowy 112 przez A. C.

k. 129-130, 131

Raport historii działania

k. 248-255

Protokół oględzin miejsca ul. (...) (miejsca znalezienia M. R.)

k. 139-142 (odpis k. 246)

Dokumentacja medyczna ze szpitala w J.

Odpowiedź z T-mobile

k. 212-214

Protokół oględzin telefonu M. R.

k. 312-313

9.

Przy M. R. (1) zabezpieczono żółtą reklamówkę z zakupami oraz portfel z zawartością pieniędzy (14,66 zł oraz 25 eurocentów) i dokumentów.

Protokół oględzin rzeczy – portfela koloru czarnego

k. 44-45

Protokół oględzin rzeczy M. R.

k. 268-284

10.

Zarzucanego czynu z art. 157 p. 1 kk M. K. (1) dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem.

Opinia sądowo-psychiatryczna

k. 385-387

11.

Oskarżony działał też w warunkach powrotu do przestępstwa tj. w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w J.z dnia 29.07.2009r sygn. akt II K 33/09 m.in. za przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w J. z dnia 14.09.2015r sygn. akt II K 245/15, którym wymierzono 2 kary łączne: w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27.01.2009 do 04.03.2009, od 10.08.2009 do 10.03.2010 i od 22.06.2015 do 14.04.2018 oraz w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09.09.2011 do 06.12.2013 i od 14.04.2018 do 14.11.2018r.

Odpisy wyroków wraz z informacją o odbyciu kary

k. 381-382v, 383-384v

12.

M. K. (1) był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa z kodeksu karnego z rozdziału przeciwko życiu i zdrowiu.

Karta karna

k. 469-417v

Odpisy wyroków

k. 381-382v, 383-384v

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. K. (1)

w dniu 10 kwietnia 2020r w J. woj. (...) uderzył pięściami i kopnął w głowę M. R. (1), który z kolei upadając z fotela uderzył tyłem głowy w meblościankę, czym spowodował u pokrzywdzonego uszkodzenia ciała w postaci wielomiejscowych zmian pourazowych głowy w zakresie twarzoczaszki w postaci złamań zatoki szczękowej, kości nosa, oczodołu z następowym krwawieniem do tkanek miękkich, krwiaków okularowych obu oczu, rany tłuczonej powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z rozległym krwiakiem podskórnym tej okolicy i innych, które spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni, przy czym czynu tego czynu dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem oraz w warunkach powrotu do przestępstwa tj. w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 29.07.2009r sygn. akt II K 33/09 m.in. za przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w J. z dnia 14.09.2015r sygn. akt II K 245/15, którym wymierzono 2 kary łączne: w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27.01.2009 do 04.03.2009, od 10.08.2009 do 10.03.2010 i od 22.06.2015 do 14.04.2018 oraz w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09.09.2011 do 06.12.2013 i od 14.04.2018 do 14.11.2018r

tj. przestępstwo z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1a. Oskarżony uderzył pokrzywdzonego M. R. (1) tylko jeden raz w lewy policzek i nie zadawał mu innych ciosów .

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 362-367, 520v

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2

3

4

6

7

Zeznania M. K. (2)

Omawiając zeznania M. K. (2) na wstępie należy poczynić uwagę, że jej zeznania zarówno z postępowania przygotowawczego, jak i sądowego różnią się, a miejscami są nawet sprzeczne wewnętrznie. M. K. (2) przedstawiała okoliczności zdarzenia także z różnym stopniem uszczegółowienia. W tej sytuacji sąd dążył do ich weryfikacji możliwie dostępnymi dowodami. W konsekwencji sąd dał wiarę zeznaniom M. K. (2) w zakresie w jakim podała, że:

- w dniu zdarzenia, gdy była z oskarżonym „na mieście” spotkali M. R. (1). Wtedy to M. K. (1) zaprosił go do siebie do mieszkania. Zanim jednak poszli do mieszkania zakupili alkohol w postaci wódki;

- wracając do mieszkania spotkali A. S. (1), który mieszka w tym samym bloku, co oskarżony i również jego zaprosili, by dołączył do nich;

-w mieszkaniu przebywali także jej syn K. B. (1) z kolegą D. U. (1);

- w/w spożywali alkohol;

- M. R. (1) siedział w mieszkaniu na fotelu, za którym stała meblościanka;

- oskarżony kopnął M. R. (1) w głowę, a ten uderzył głową o meblościankę stojącą za nim;

Wskazać należy, że M. K. (2) podała, że powodem konfliktu mogło być to, że M. R. (1) powiedział, że chciałby mieć taką kobietę jak ona, przez co oskarżony mógł poczuć się zazdrosny. Dodała, że do sprzeczki między oskarżonym a M. R. (1) doszło także z tego powodu, że M. R. (1) chciał wyjść i zabrać ze sobą zakupiony alkohol, o co oskarżony miał do niego pretensje.

W powyższym zakresie zeznania M. K. (2) znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

2

3

4

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w zakresie okoliczności niespornych, tj. tego, że w dniu 10.04.2020r. M. R. (1) przebywał u niego w mieszkaniu oraz że spożywali wówczas alkohol. Oskarżony nie kwestionował też, że między nim a M. R. (1) doszło do sprzeczki w wyniku której zadał uderzenie M. R. (1) . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego mają odzwierciadlenie w materiale dowodowym uznanym przez sąd za wiarygodny, toteż nie było powodów do podważenia wiarygodności tej części wyjaśnień M. K. (1).

3

4

6

7

Zeznania K. B. (1)

Świadek zeznał, że w dniu zdarzenia pokrzywdzony przebywał w mieszkaniu oskarżonego oraz że oskarżony zadał pokrzywdzonemu dwa uderzenia pięścią w twarz (w okolice prawego oka) . Zeznał też, że po drugim uderzeniu M. R. (1) uderzył tyłem głowy w stojącą za nim szafkę. Stwierdził, że oskarżony nie zadał M. R. (1) większej ilości ciosów, gdyż zareagowała M. K. (2) (matka świadka), odpychając oskarżonego od pokrzywdzonego. Świadek zauważył, że miejsce, w które został uderzony pokrzywdzony, zaczęło sinieć, ale nie leciała krew. Świadek dalej zeznał, że M. R. (1) został wyproszony z mieszkania i odprowadzony na klatkę schodową przez M. K. (2). Po upływie ok. 20 minut do mieszkania przyszedł T. S., który przekazał, że na klatce schodowej leży jakiś mężczyzna. M. K. (2) wyszła z mieszkania, ale po chwili wróciła mówiąc, że ten mężczyzna na klatce to ten, który był u nich. Następnie wzięła miskę z wodą i poszła na klatkę, aby obmyć mu twarz. Świadek zeznał, że gdy jego matka myła twarz M. R. (1), wtedy on wyciągnął z kieszeni spodni M. R. (1) 300 zł, którymi to podzielił się potem z D. U. (1). Nadmienił, że po tym zdarzeniu widział także oskarżonego z papierosami, które miał w reklamówce M. R. (1).

W tym zakresie zeznania świadka znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Są spójne, konsekwentne i logiczne.

3

4

6

7

Zeznania D. U. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w zakresie ważkich okoliczności dotyczących zdarzenia. Jako spójne z zgromadzonym materiałem dowodowym jawią się jego depozycje w zakresie w jakim wskazał, że:

- w dniu zdarzenia przebywał w mieszkaniu oskarżonego u swojego kolegi K. B. (1) (syna M. K. (2));

- ok. godz. 14.00 M. K. (2) i M. K. (1) wyszli z mieszkania, po czym wrócili „ po godzinie, może półtorej” . Razem z nimi przyszedł M. R. (1) („oni weszli we trójkę”);

- M. R. (3) miał ze sobą reklamówkę, a w niej 3 butelki wódki (dwie smakowe marki S. orzechową i wiśniową oraz jedną czystą);

-do spożywających alkohol dołączył później sąsiad, który przyniósł butelkę wódki;

- M. R. (3) siedział na fotelu, a pozostałe osoby na łóżku;

-w mieszkaniu M. R. (1) wyciągał portfel, w którym widać było pieniądze;

- w pewnym momencie M. R. (1) chciał wyjść i zabrać alkohol stojący na stole (wódkę) Wtedy oskarżony powiedział do niego: „co ty (…) robisz, że stawiasz i idziesz”, po czym oskarżony uderzył pokrzywdzonego zamkniętą pięścią w prawą stronę głowy;

- do mieszkania przyszedł znajomy M. K. (2), który powiedział, że na klatce leży mężczyzna.

W powyższym zakresie zeznania D. U. (1) były co do zasady spójne, konsekwentne i miały potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

W tym miejscu zauważyć należy, że w zakresie kluczowym dla odpowiedzialności oskarżonego (np. co do ilości ciosów zadanych przez niego M. R. (1)) świadek zasłaniał się niepamięcią, podczas gdy pamiętał doskonale inne okoliczności mniej istotne, jak np. to jaki alkohol oraz w jakiej ilości przyniósł M. R. (1).

2

3

4

6

7

Zeznania A. S. (1)

Na wstępie wskazać należy, że sąd podczas pierwszych zeznań w sprawie A. S. (1) nie opowiedział o wszystkich okolicznościach zdarzenia, a w zataił fakt, że również i on był u oskarżonego w mieszkaniu, kiedy przebywał tam pokrzywdzony. Niemniej jednak, analiza zeznań świadka przybliżyła sąd do dokonania ustaleń w sprawie. Świadek ostatecznie podał, że gdy przyszedł do mieszkania M. K. (1) był tam pokrzywdzony. Kiedy spożywali alkohol i rozmawiali w pewnym momencie oskarżony pchnął M. R. (1) na szafę. Sprecyzował, że M. R. (1) siedział wtedy na fotelu, który miał niskie oparcie. Dodał, że nie wie czy oskarżony uderzył w/w pięścią w głowę, czy też tylko go pchnął, w wyniku czego M. R. (1) uderzył o szafę. Po tym incydencie M. R. (1) wyszedł z mieszkania. Później do mieszkania oskarżonego przyszedł nieznany mu mężczyzna z alkoholem, który przekazał, że na klatce schodowej leży nieprzytomny mężczyzna.

W ocenie sąd zeznania świadka były bardzo asekuracyjne. Świadek podawał tylko wyrywkowe kwestie dotyczące zdarzenia, nie chcąc zbytnio obciążyć oskarżonego. Nie zmienia to jednak faktu, że świadek potwierdził, że oskarżony dopuścił się ingerencji w cielesność M. R. (1), co też potwierdzają zeznania innych świadków.

7

Zeznania T. S.

Świadek wskazał, że w godzinach po popołudniowych w dniu zdarzenia udał się do znajomych pod adres ul. (...) w J.. Będąc na klatce schodowej, w której znajduje się mieszkanie zajmowane przez M. K. (1) zauważył mężczyznę leżącego w kałuży krwi. Uszczegółowił, że krew ta była zlokalizowana w obrębie głowy tego mężczyzny. Podał, że mężczyzna był nieprzytomny, ale oddychał. Obok niego leżała reklamówka, ale nie wie co w niej było. Świadek zeznał, że nie znał tego mężczyzny. Z uwagi na to, że nie miał przy sobie teflonu komórkowego pobiegł piętro wyżej do mieszkania oskarżonego, informując M. K. (1) i jego konkubinę o tym mężczyźnie. Świadek podał, że oskarżony i jego konkubina wyszli do tego mężczyzny, po czym do mieszkania wróciła konkubina oskarżonego zabierając ze sobą miskę z wodą i ręcznik. Potem do mieszkania wrócił oskarżony. Świadek zaznaczył, że nie wie co oni robili na klatce schodowej, ponieważ przez ten czas nie wychodził z mieszkania oskarżonego. Natomiast konkubina oskarżonego do mieszkania wróciła, gdy na miejsce przybyły służby ratunkowe. Nadmienił, że w jego obecności ani oskarżony, ani jego konkubina nie dzwonili na numer alarmowy. Zeznał, że w chwili zdarzenia w mieszkaniu oskarżonego były jeszcze 3 osoby - starszy mężczyzna, K. B. (1) i mężczyzna, który wyszedł z pokoju razem z K. B. (1). Zeznania świadka sąd uznał za wiarygodne.

8

Zeznania A. C. (1)

Świadek jest mieszkańcem bloku przy ul. (...) i mieszka w tej samej klatce, co oskarżony. W dniu zdarzenia usłyszał dobiegające z klatki schodowej dźwięki telefonu komórkowego. Zobaczył wtedy leżącego mężczyznę, który leżał na brzuchu z nogami skierowanymi w stronę schodów („ ten mężczyzna leżał na brzuchu. Głowę miał przy ścianie na wprost schodów”, „ jego twarz była skierowana ku podłożu”, „ ten mężczyzna leżał w pozycji jakby wchodził po schodach, a potem się położył”) Na klatce schodowej czuć było wyraźną woń alkoholu, wobec czego uznał, że mężczyzna ten jest nietrzeźwy i śpi. Zadzwonił na numer alarmowy o godzinie 18.04. Dodał, iż będąc w mieszkaniu nie słyszał wcześniej odgłosów z kłótni dobiegających z klatki schodowej. Świadek nadmienił, że widział, że ten mężczyzna miał reklamówkę, ale nie potrafił określić jej położenia.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Były rzeczowe i logiczne. Korespondują z treścią nagrania zgłoszenia na numer alarmowy 112.

8

Zeznania J. K. (1)

Zeznania świadka miały pomocnicze znaczenie. Świadek wskazała, że mieszka w bloku w którym doszło do zdarzenia, na tym samym piętrze, co oskarżony (ich mieszkania ze sobą sąsiadują). Podała, że wychodząc z mieszkania zobaczyła leżącego na klatce schodowej mężczyznę, który w okolicach głowy miał plamę krwi. Leżał on na podeście pierwszego piętra, z głową skierowaną w kierunku mieszkania nr (...). Obok niego znajdowała się żółta reklamówka z zakupami. Świadek zeznała, że wróciła do mieszkania i o godzinie 18.23 wykonała telefon na policję, ale poinformowano ją, że było już zgłoszenie w tej sprawie. Świadek zaznaczyła, że gdy wychodziła ze swojego mieszkania na klatce nikogo nie było, przy czym słyszała u góry głos otwierających się drzwi, jednak nie wie z którego mieszkania. Podała, że gdy wracała do domu około godz. 19.00 na klatce schodowej nie było tego mężczyzny, natomiast nadal była plama krwi w miejscu, gdzie leżał. Ponadto widziała tam reklamówkę (ale w innym miejscu) oraz tapicerowaną poduszkę od kanapy. Nadmieniła, że pół godziny przed tym jak znalazła tego mężczyznę słyszała odgłos z klatki jakby coś upadło i potłukło się.

Sąd nie znalazł powodów, by zeznania tego świadka poddawać w wątpliwość.

1

Zeznania M. R. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom ojca pokrzywdzonego, aczkolwiek dotyczyły one okoliczności mających drugorzędne znaczenie. Świadek opisał co się działo w dniu zdarzeniu od godzin rannych, gdy M. R. (1) odebrał wypłatę od pracodawcy aż do momentu, gdy około godziny 14.30 wyszedł z mieszkania rodziców . M. R. (2) podał również, że tego dnia około godz. 18.00 został powiadomiony przez funkcjonariusza policji, iż jego syn leży na klatce schodowej w bloku przy ul. (...) w J.. Gdy przyjechał na miejsce, to pokrzywdzonego zabierało pogotowie. Zeznania te jednak miały o tyle znaczenie, że pozwoliły sądowi na szerszy ogląd tego, co się działo w dniu zdarzenia. Na marginesie wskazać należy, że (co zupełnie zrozumiałe) świadek -jako ojciec M. R. (1)- próbował podważać ustalenia w zakresie tego, że jego syn miał 3,46 promila alkoholu we krwi. Świadek podkreślał, że nie zgadza się z tymi ustaleniami. Jednakże jest to okoliczność poboczna, nie wpływająca ani na wiarygodność zeznań świadka, ani na zakres odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn.

1

Zeznania Z. S.

Zeznania świadka - pracodawcy pokrzywdzonego dotyczyły w zasadzie okoliczności niespornej. Z. S. zeznał, że M. R. (1) był jego pracownikiem. W dniu 9 kwietnia 2020 roku w godzinach wieczornych zakończył trasę, po czym noc spędził w samochodzie. W dniu 10.04.2020 roku po M. R. (1) przyjechał jego ojciec, bowiem nie miał on samochodu. Świadek zeznał także, iż w tym też dniu wypłacił pokrzywdzonemu ,,do ręki” wynagrodzenie w wysokości 3645 zł. Na marginesie wskazać należy że kwota ta jest zgodna z zestawieniem wypłaty znajdującym się na k. 43 akt sprawy. Świadek podał, że odnośnie zaistniałego zdarzenia posiada jedynie wiedzę pośrednią pochodzącą od matki M. R. (1).

1

Zeznania B. R.

Zeznania świadka (matki M. R. (1)) traktowały o okolicznościach niespornych.

3

Zeznania A. Z.

Zeznania świadka miały marginalne znaczenie. Podał, że nie był obecny na libacji alkoholowej u oskarżonego w dniu 10.04.2020r. O zdarzeniu dowiedział się następnego dnia Słyszał, że M. R. (1) miał zostać pobity oraz okradziony, bowiem miał tego dnia ze sobą ok. 2000 zł., ale nie wie kto miał tego dokonać. Wskazał, że jest mu także wiadome, iż w tym dniu w imprezie uczestniczyli „ K., R., K., B., U., S., (...), a zawiadamiającym był S. ”.

Sąd zauważył, że w postępowaniu sądowym świadek zmienił swoje zeznania z postępowania przygotowawczego, stwierdzając że M. R. (1) „ popił i spadł ze schodów”. Przy czym zdaniem sądu bardziej wiarygodne są zeznania świadka z postępowania przygotowawczego, bowiem były składane bliżej dnia zdarzenia, a świadek nie miał wówczas czasu na przemyślenie swoich zeznań.

3

Zeznania A. S. (2)

Zeznania tego świadka miały pomocnicze znaczenie. Świadek wskazała, że w dniu zdarzenia między godziną 15.00 a 16.00 widziała M. R. (1), który szedł z M. K. (1) w kierunku bloku, który nazywany jest „9-klatkowcem”. Podała, że M. R. (1) miała ze sobą reklamówkę, słychać było, że tłuką się w niej butelki. Podniosła, że M. R. (1) przyciągał do siebie ludzi z tzw. marginesu społecznego, nadużywających alkohol, bowiem pokazywał, że ma pieniądze i stawiał im alkohol.

8

Zeznania A. J.

Zeznania świadków dotyczyły okoliczności niespornych, których istnieniu oskarżonych w wyjaśnieniach nie zaprzeczał.

Zeznania H. C.

Zeznania A. Ł.

Zeznania T. C.

Zeznania U. O.

5

Protokół oględzin i sekcji zwłok M. R. (1) oraz badań histopatologicznych T. K.

Opinia uzupełniająca T. K.

Ważkie znaczenia miały wnioski biegłego T. K. (2), który sporządził protokół oględzin i sekcji zwłok M. R. (1), protokół badań histopatologicznych oraz wydał opinię uzupełniającą. W oparciu o powyższe sąd ustalił rodzaj obrażeń doznanych przez M. R. (1). Biegły opiniował, że przyczyną zgonu M. R. (1) były obrażenia ciała, w szczególności rozległe obrażenia czaszkowo-mózgowe. Obrażenia doznane przez M. R. (1) powstały w wyniku działania narzędzi tępych/tępokrawędzistych działających z dużą siłą. Biegły zaznaczył, że całość zmian pourazowych stwierdzonych oraz odnotowanych w dokumentacji medycznej u M. R. (1) powstała w mechanizmie czynnym. Tego typu obrażenia bowiem nie są spotykane jako następstwo urazu biernego (upadku ze schodów na klatce schodowej bloku mieszkalnego).

W opinii uzupełniającej biegły sprecyzował, że twierdzenia w w/w opinii dotyczące mechanizmu powstania obrażeń u M. R. (1) nie są tożsame z wnioskiem, że wszystkie zmiany pourazowe powstały w mechanizmie czynnym. Biegły podkreślił, że możliwe jest, że część obrażeń powstała na skutek upadku z następowym uderzeniem głową o twarde podłoże osoby będącej w stanie upojenia alkoholowego. Dalej wskazał, że wielomiejscowość obrażeń nie pozwala przyjąć, aby wszystkie zdiagnozowane obrażenia powstały jedynie w następstwie upadku ze schodów. Biegły podał, że konfrontując powstałe obrażenia u M. R. (1) z wersjami w jakich mogły one powstać (pobicie lub upadek ze schodów) to zdecydowanie najsilniejszym powstałym u niego urazem był upadek ze schodów. Przy tym wskazał, że siły działające przy upadku ze schodów są większe od uderzeń zadanych pięścią, czy nogą. Powyższe koresponduje także z obrażeniami struktur kręgosłupa szyjnego. Dalej biegły, zauważył, że M. R. (1) został znaleziony w stanie nieprzytomności, natomiast utrata przytomności jest podstawowym objawem większości obrażeń czaszkowo-mózgowych. Biegły zauważył jednocześnie, że po pierwotnych obrażeniach doznanych przez pokrzywdzonego w mieszkaniu oskarżonego miał on zachowaną przytomność.

Kolejno, biegły analizował wersję dotyczącą pobicia, w postaci urazów powstałych wskutek uderzeń pięścią, czy też nogą. Stwierdził, że obrażenia u M. R. (1) takie jak wielomiejscowe zmiany pourazowe głowy w zakresie twarzoczaszki (w szczególności po prawej stronie) mogą tłumaczyć urazy zadane w powyższy sposób. Odnosząc się kolejno do wersji o uderzeniu przez M. R. (1) głową o kant szafy biegły uznał, że w wyniku takiego uderzenia mogło dojść do powstania zewnątrzczaszkowych zmian pourazowych (tzw. rany tłuczonej powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z rozległym krwiakiem podskórnym), jak również wewnątrzczaszkowych . Biegły zaznaczył, że rozległość tych obrażeń sugeruje o zadaniu ciosów z dużą siłą, co może sugerować, że doszło do kopnięcia/kopnięć w głowę z wtórnym uderzeniem o meble. Biegły końcowo opiniował, że z lekarskiego punktu widzenia jest możliwe powstanie takich zmian pourazowych jak u M. R. (1) w obrębie głowy po stronie prawej na skutek urazu/urazów zadanych w mieszkaniu oskarżonego godzących w przednio-prawą stronę głowy (tzn. na skutek uderzenia/uderzeń bezpośrednich oraz wtórnego o elementy wykończenia pokoju – o kant szafy). Biegły przy tym podał, że nie istnieje w naukach medycznych metoda pozwalająca na różnicowanie czy w opiniowanej sprawie doszło do pojedynczego, czy dwukrotnego uderzenia pięścią, czy też kopnięcia.

Sąd podzielił wnioski w/w opinii i przyjął je za podstawę ustaleń czynionych w sprawie. Wnioski opinii są jasne, rzetelne, zgodne z wymogami prawa. Opinia ta została sporządzona przez osobę biegłego o znacznym stopniu fachowości i doświadczeniu medycznym, jest jasna, zrozumiała i nie pozostawia wątpliwości zarówno co do zakresu obrażeń ciała jakich doznał M. R. (1) jak i mechanizmu ich powstania. Opinia biegłego wykazała, że zdiagnozowane u M. R. (1) wielomiejscowe zmiany pourazowe głowy korespondują z ustaloną wersją pobicia M. R. (1) w mieszkaniu podczas libacji alkoholowej z następowym uderzeniem głową o szafę, co skutkowało naruszeniem czynności narządu ciała w/w innym niż określonym w art. 156 § 1 k.k., a więc na okres trwający dłużej niż siedem dni (art. 157 § 1 k.k.)

Protokół badania stanu trzeźwości M. K.

Dowody nie budzą wątpliwości, co do rzetelności sporządzenia.

Protokół badania stanu trzeźwości M. K. (1)

Świadectwo wzorcowania

Protokół oględzin miejsca

Dowód sporządzony rzetelnie.

1

Zestawienie wypłaty

Dowód wiarygodny. Informacja w nim wskazana odnośnie kwoty wypłaconej przez pracodawcę M. R. (1) jest zgodna z zeznaniami Z. S..

9

Protokół oględzin rzeczy – portfela koloru czarnego (należącego do M. R. (1))

Dowód sporządzony rzetelnie.

8

9

Protokół oględzin miejsca – pomieszczeń mieszkalnych J. ul. (...)

Dowód wiarygodny.

Dokumentacja fotograficzna oględzin mieszkania oskarżonego

Płyta CD z oględzin miejsca

Dokumentacja fotograficzna z oględzin miejsca uszkodzenia ciała

10

Opinia sądowo-lekarska dot. M. K.

Dowód wiarygodny. Biegły opiniował, że obrażenia, jakie w chwili zatrzymania posiadał M. K. (6) w postaci otarć naskórka na palcach prawej ręki są obrażeniami, które mogły powstać w dniu 10.04.2020r. Biegły wskazał, że zatrzymany nie potrafił określić w wyniku czego one powstały. Biegły podniósł, że są to obrażenia drobne punktowe na palcach, które są obrażeniami niecharakterystycznymi i trudno określić w jakich okolicznościach mogły powstać (uderzenia ręką o przedmiot twardy, zadrapania). Jednakże biegły podkreślił, że nie można wykluczyć, że mogły powstać w wyniku zdarzenia w dniu 10.04.2020r. Biegły dodał, że posiadane obrażenia przez M. K. (1) (na kolanie) są obrażeniami świeżymi, nie mającymi związku z zdarzeniem z dnia 10.04.2020r.

8

Protokół oględzin płyty CD ze zgłoszeniem zdarzenia na numer alarmowy 112 przez A. C.

Dowód sporządzony rzetelnie.

8

Protokół oględzin miejsca ul. (...) (miejsca znalezienia M. R.)

Dowód wiarygodny.

Protokół oględzin rzeczy M. R.

8

Raport historii działania

Dowód sporządzony rzetelnie.

8

Odpowiedź z T-mobile

Dowody rzetelne.

Protokół oględzin telefonu M. R.

5

Dokumentacja medyczna ze szpitala w J. /załącznik B/

Dowód wiarygodny.

Dokumentacja medyczna ze szpitala w K. /załącznik A/

7

Odpisy wniosków o ukaranie K. B. i D. U.

Dowód wiarygodny.

Informacja z systemu SAWA (wyrok nakazowy w sprawie II W 196/21)

10

Opinia sądowo-psychiatryczna

W ocenie Sądu opinia jest w pełni wiarygodnym dowodem. Została sporządzona po uprzednim przebadaniu oskarżonego, przedstawia logiczny tok rozumowania, a wnioski z niej wypływające wynikają z wiedzy specjalistycznej jej autorów. Biegli na podstawie studium akt sprawy i ambulatoryjnego badania sądowo-psychiatrycznego przeprowadzonego w dniu 5 marca 2021 roku stwierdzili, że oskarżony nie jest upośledzony umysłowo ani nie choruje na endogenną chorobę psychiczną w sensie doznawania ostrych objawów produktywnych. Biegli stwierdzili natomiast u niego m.in. objawy ograniczonego uszkodzenia (...) z cechami organicznego zaburzenia osobowości spowodowane najprawdopodobniej wieloletnią intoksykacją alkoholową i substancjami wziewnymi oraz urazami czaszki, co klinicznie manifestuje się osłabionym napędem psychoruchowym, chwiejnym nastrojem, stępiałym afektem, zaleganiem stanów emocjonalnych, wzmożonym egocentryzmem, impulsywnością ze skłonnością do zachowań agresywnych. Biegli opiniowali, że M. K. (1) przejawia również, cechy zespołu zależności od alkoholu i uzależnienia od środków psychoaktywnych wziewnych objawiające się zaburzeniami kontroli nad ilością i częstością spożywania alkoholu, piciem i wąchaniem wielodniowymi ciągami, silną potrzebą picia. Biegli podali, że w chwili krytycznej był w stanie upojenia alkoholowego zwykłego. Biegli opiniowali, że w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu rozpoznawał jego znaczenie, natomiast pokierowanie własnym postępowaniem miał ograniczone w stopniu znacznym w myśl art. 31 § 2 k.k. Sąd w całości podzielił i przyjął za podstawę poczynionych ustaleń wnioski wskazanej opinii.

11

12

Odpisy wyroków /k. 381-384/

Dowód bezsporny. Na ich podstawie sąd czynił ustalenia w zakresie dopuszczenia się przez oskarżonego czynu objętego niniejszym postępowaniem w warunkach art. 64 § 1 k.k.

11

12

Karta karna

Dowód bezsporny. W Oparciu o ten dokument sąd ustalił, że oskarżony był już wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa z rozdziału przeciwko życiu i zdrowiu.

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1a.

Wyjaśnienia oskarżonego

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na spożycie alkoholu przez uczestników imprezy w dniu 10.04.2020r. ich relacje mogą się różnić, w zależności od stopnia intoksykacji alkoholem poszczególnych osób. Różnice te mogą być też spowodowane dynamiką zdarzenia oraz tym, że poszczególne osoby mogły nie obserwować lub zapamiętać całego zdarzenia, tylko jego fragmenty, zwłaszcza zważywszy na spożyty alkohol. Drobne rozbieżności nie świadczą jednak o tym, że ich relacje są niewiarygodne.

Zdaniem sądu całościowa analiza zgromadzonego materiału dowodowego nie pozwala uznać za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, jakoby zadał pokrzywdzonemu tylko jedno uderzenie.

Co prawda, zeznania świadków (uczestników imprezy) różnią się co do ilości uderzeń zadanych M. R. (1) przez oskarżonego, jak również miejsc, w które uderzenia te zostały zadane, jednakże są one spójne, co do samego faktu, że takie uderzenia zostały przez oskarżonego M. R. (1) zadane. I tak: D. U. (1) zeznał, że oskarżony uderzył M. R. (1) pięścią jeden raz, po czym możliwe, że M. R. (1) uderzył głową w szafkę, która stała za nim. Także A. S. (1) podał, że uderzenie M. R. (1) przez oskarżonego było jednokrotne (pięścią w twarz), ale w następstwie tego ciosu M. R. (1) uderzył tyłem głowy o szafkę stojącą za nim. Z kolei K. B. (1) podał, że oskarżony uderzył M. R. (1) dwukrotnie pięścią w twarz w okolice prawego oka, przy czym po drugim uderzeniu M. R. (1) uderzył głową w szafkę stojącą za fotelem, na którym siedział. Natomiast M. K. (2) zeznała, że widziała, jak oskarżony kopnął w głowę M. R. (1), po czym ten uderzył głową o szafkę. Ponadto, wskazać należy, że świadkowie zwracali uwagę, że oskarżony miał uderzyć ręką/pięścią M. R. (1). Może to potwierdzać także opinia sądowo-lekarska dotycząca obrażeń ujawnionych u oskarżonego, w której to biegły zaznaczył, że M. K. (1) posiadał drobne pojedyncze obrażenia na palcach prawej ręki, które to mogły powstać w wyniku zdarzenia w dniu 10.04.2020r. . Biegły zaznaczył, że oskarżony nie potrafił określić w jakich okolicznościach te obrażenia u niego powstały.

Dalej wskazać należy, iż z opinii uzupełniającej /k. 336/ wynika, że wielomiejscowość obrażeń u pokrzywdzonego nie pozwala na przyjęcie, aby wszystkie zdiagnozowane obrażenia u w/w powstały jedynie w następstwie upadku ze schodów. Biegły przy tym wskazał, że zdiagnozowane wielomiejscowe zmiany pourazowe głowy korespondują z wersją pobicia M. R. (1) w mieszkaniu podczas libacji alkoholowej z następowym uderzeniem głową o szafę, co skutkowało naruszeniem czynności narządu ciała w/w innym niż określonym w art. 156 § 1 k.k., a więc na okres trwający dłużej niż siedem dni (art. 157 § 1 k.k.)

Wobec powołanych dowodów odosobniona pozostała wersja oskarżonego o zadaniu pokrzywdzonemu tylko jednego uderzenia. Oskarżony starał się wykazać, że uderzył otwartą ręką M. R. (1) w lewy policzek, niemniej jednak żaden z dowodów nie potwierdził takiego przebiegu zdarzenia. Przeczą temu zarówno zeznania świadków D. U., K. B., M. K., jak również opinia T. K. (2) opisująca prawdopodobny mechanizm wystąpienia obrażeń ciała jakich doznał w ramach w/w zdarzenia M. R. (1) i wskazująca na te obrażenia, które powstały w mieszkaniu oskarżonego w wyniku pobicia, a te które mogły zostać spowodowane wyniku biernym, lub wtórnym. Zdaniem sądu wersja przedstawiona przez oskarżonego stanowi przyjętą przez niego linię obrony, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności lub przynajmniej umniejszenia jego winy za zaistniałe zdarzenie.

Zeznania M. K. (2)

Pierwsze zeznania M. K. (2) z postępowania przygotowawczego zawierają ewidentne sprzeczności, które nakazują oceniać je w kategoriach tendencyjnych i ukierunkowanych na pomoc oskarżonemu w uniknięciu odpowiedzialności karnej z tytułu popełnienia czynu zabronionego. Po pierwsze rozmija się ona w swoich zeznaniach w kwestii obrażeń jakie miał posiadać M. R. (1), wskazując, że będąc w mieszkaniu oskarżonego nie miał on żadnych obrażeń. Tymczasem, K. B. (1) zeznał, że gdy oskarżony uderzył M. R. (1) w prawą stronę twarzy, pojawił się obrzęk i miejsce uderzenia zaczęło sinieć. Sąd dostrzegł też, że świadek podniosła, że obrażenia pokrzywdzonego były wynikiem jego przewrócenia się na klatce schodowej, przy czym jednocześnie wskazywała, że odprowadziła pokrzywdzonego do drzwi i widziała jak schodzi po schodach, a potem weszła do mieszkania.

Kolejno, sąd nie dał wiary zeznaniom M. K. (2) w zakresie w jakim podała, że usłyszała jedynie odgłos uderzenia, nie widziała natomiast, by oskarżony uderzył M. R. (1). W tym zakresie jej zeznania stoją w sprzeczności z zeznaniami jej syna K. B. (1), który podał, że oskarżony nie zadał M. R. (1) większej ilości ciosów z tego powodu, że zareagowała M. K. (2), odpychając oskarżonego od pokrzywdzonego.

Dalej, świadek M. K. (2) w toku pierwszych zeznań twierdziła że po upływie pół godziny od opuszczenia jej mieszkania przez pokrzywdzonego, gdy schodziła po klatce schodowej zauważyła leżącego pokrzywdzonego. W tej części zeznania były sprzeczne zewnętrznie z zeznaniami pozostałych świadków, zwłaszcza T. S., który to zeznał, że przyszedł do mieszkania oskarżonego i poinformował obecnych tam, że na klatce schodowej leży mężczyzna.

Z powyższych powodów zeznań M. K. (2) (zwłaszcza pierwszych złożonych w toku postępowania przygotowawczego) nie sposób uznać za wiarygodne, przeciwnie mają one charakter tendencyjny, wynikający z zażyłości łączącej ją z oskarżonym, która to zażyłość zdeterminowała owe zeznania w kierunku przedstawienia stanu niezgodnego z prawdą tak by ograniczyć negatywne skutki dla oskarżonego wynikające z przedmiotowego zdarzenia.

Zeznania D. U. (1)

Sąd nie podzielił zeznań świadka co do tego, że to wyłącznie K. B. (1) ukradł pieniądze w kwocie 300 zł M. R. (1), gdy ten leżał na klatce schodowej. Przeczy temu treść wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w J. wydanego w sprawie o sygn. akt II W 196/21, w którym to za sprawcę tej kradzieży zostali uznani K. B. (1) i D. U. (1), działający wspólnie i w porozumieniu ze sobą

Zeznania K. K. (3)

Świadkowie nie posiadali wiedzy odnośnie zdarzenia objętego niniejszym postępowaniem.

Zeznania P. R.

Zeznania Ł. R.

/k. 34-35, 250v-251, 520v-521/

Zeznania świadka (brata M. R. (1)) nie miały większego znaczenia dla sprawy, bowiem posiadał on szczątkową wiedzę (i to pośrednią) odnośnie tego co się działo w dniu 10.04.2020. Jego zeznania okazały się zgodne z zebranym materiałem dowodowym jedynie w zakresie tego, że M. R. (1) w dniu zdarzenia otrzymał od pracodawcy wypłatę, z czego kwotę 1300 zł przekazał matce, a po południu tego dnia widział się z oskarżonym. Pozostała część jego zeznań – jak sam wskazał - opierała się na jego przypuszczeniach.

Zeznania T. K. (3) /k. 28-29, 523/

Świadek nie posiadała infromacji dotyczącej zdarzenia. Zeznała, że mieszka w bloku, w którym został znaleziony pokrzywdzony. Podała, że nie słyszała tego dnia żadnych hałasów, ani krzyków dobiegających z klatki schodowej. Dopiero gdy usłyszała jakieś głosy wyszła na klatkę schodową, zobaczyła wówczas krew na podłodze i funkcjonariusza policji, który kazał jej wejść do mieszkania.

Opinia z zakresu genetyki sądowej /k.327-330/

Dowody nie przyczyniły się do poczynienia ustaleń w sprawie.

Opinia z zakresu badań DNA /k. 415-431/

Opinia sądowo-lekarska dot. M. K. k. 88

Opinia nie miała znaczenia przy czynieniu ustaleń w sprawie.

Protokół oględzin rzeczy – telefonu komórkowego marki S. (...)

Dowód nie przyczynił się do poczynienia ustaleń w sprawie. Nadmienić należy, że telefon ten należy do M. K. (2). Z protokołu oględzin wynika, że został on przywrócony najprawdopodobniej do ustawień fabrycznych, wobec czego brak było możliwości przejrzenia danych telefonu.

Protokoły zatrzymania rzeczy /k. 160-162, 218-220

Dowody nie przyczyniły się do poczynienia w sprawie ustaleń faktycznych.

Protokół oględzin rzeczy M. K. k. 285-286, 287

Protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych od K. B. k. 288--293

Protokół oględzin telefonu komórkowego marki S. k. 294-297

Protokół k. 36-39

Protokół k. 61-64

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. polega na spowodowaniu naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni. Naruszenie czynności narządu ciała polega na naruszeniu ciągłości tkanek ciała człowieka w postaci zranienia zewnętrznego lub wewnętrznego, z kolei rozstrój zdrowia to spowodowanie zmian chorobowych o charakterze czynnościowym. Przestępstwo to może być popełnione umyślnie zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem wynikowym. Sprawca nie musi uświadamiać sobie i np. chcieć, aby powodowany przez niego uszczerbek na zdrowiu trwał dłużej niż 7 dni albo nie dłużej niż 7 dni.

W przedmiotowej sprawie M. K. (1) zrealizował znamiona w/w przestępstwa. Oskarżony w dniu 10 kwietnia 2020 roku uderzył pięściami i kopnął w głowę M. R. (1), który z kolei upadając z fotela na którym siedział uderzył tyłem głowy w stojącą za nim meblościankę. Wynika to przede wszystkim z analizy zeznań świadków – uczestników imprezy w mieszkaniu oskarżonego. Następstwem działania oskarżonego były uszkodzenia ciała pokrzywdzonego w postaci wielomiejscowych zmian pourazowych głowy w zakresie twarzoczaszki w postaci złamań zatoki szczękowej, kości nosa, oczodołu z następowym krwawieniem do tkanek miękkich, krwiaków okularowych obu oczu, rany tłuczonej powłok głowy w okolicy ciemieniowej prawej z rozległym krwiakiem podskórnym tej okolicy i innych, które spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni. Kwestia ta została ustalona w oparciu o dokumentację medyczną M. R. (1) wespół z uzupełniającą opinią biegłego. Zachowanie oskarżonego pozostaje w ścisłym związku przyczynowo – skutkowym z obrażeniami jakie doznał M. R. (1) w wyniku działania oskarżonego.

Przypisanego czynu oskarżony dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem. Okoliczność ta wynika wprost z wniosków opinii sądowo-psychiatrycznej, którą to Sąd podzielił i przyjął za podstawę czynionych ustaleń.

Ponadto, sąd ustalił, że M. K. (7) popełnił ten czyn w warunkach powrotu do przestępstwa tj. w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 29.07.2009r sygn. akt II K 33/09 m.in. za przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w J. z dnia 14.09.2015r sygn. akt II K 245/15, którym wymierzono 2 kary łączne: w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27.01.2009 do 04.03.2009, od 10.08.2009 do 10.03.2010 i od 22.06.2015 do 14.04.2018 oraz w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 09.09.2011 do 06.12.2013 i od 14.04.2018 do 14.11.2018r. czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk wymierza mu karę 3 lat pozbawienia wolności. Powyższe sąd ustalił w oparciu o informacje zawarte w karcie karnej oraz odpisach wyroków zawierających informację o wykonanych karach. Jednocześnie zaistniała konieczność zmodyfikowania opisu recydywy w odniesieniu do treści zarzutu, tak by pełniej oddawał kryminalną zawartość jego zachowania oskarżonego.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.1.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.2.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.3.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

1

I

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na względzie treść art. 53 k.k.

W ocenie Sądu, stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu należy uznać za bardzo wysoki ze względu na rodzaj naruszonego dobra prawnego i sposób dokonania tegoż naruszenia. Zważyć należy, że swoim zachowaniem oskarżony ugodził w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest ludzkie zdrowie i przysługujące każdej osobie prawo do zachowania integralności osobistej i ochrony przed jej naruszeniem. Oskarżony miał przy tym świadomość przestępności swojego czynu, a decydując się na jego realizację okazał lekceważący stosunek dla obowiązującego porządku prawnego. Używając wobec M. R. (1) siły fizycznej liczył się z tym, że spowoduje u niego w ten sposób obrażenia ciała. Oskarżony działał umyślnie. Jako wysoce naganne należy uznać zachowanie oskarżonego. Oskarżony w toku postępowania nie wykazał też skruchy za swoje zachowanie. Na niekorzyść oskarżonego przemawia również jego uprzednia wielokrotna karalność w tym za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął odpowiadanie przez oskarżonego w warunkach ograniczonej poczytalności, co powoduje że należy przyjąć niższy stopień jego winy niż w przypadku sprawcy w pełni poczytalnego.

Mając powyższe na uwadze, jak również cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ma spełnić wobec oskarżonego oraz cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej w społeczeństwie, Sąd wymierzył oskarżonemu M. K. (1) karę 3 lat pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd był zobowiązany uwzględnić okoliczność, iż czyn został popełniony przez oskarżonego w warunkach art. 31 § 2 k.k. Jednakże działanie w stanie znacznie ograniczonej poczytalności jest jedną z kilku przesłanek mających wpływ na wymiar kary i nie może dyskredytować innych okoliczności kształtujących karę. Zdaniem sądu orzeczona kara 3 lat pozbawienia wolności uświadomi oskarżonemu naganność jego postępowania i wdroży go do przestrzegania porządku prawnego, w szczególności poszanowania zdrowia i integralności cielesnej drugiego człowieka. W ocenie Sądu kara w orzeczonym wyżej rozmiarze w pełni zrealizuje swe cele wychowawcze, a także z zakresu prewencji indywidualnej oraz społecznej i zapobiegnie ewentualnemu powrotowi do przestępstwa przez oskarżonego. Stanowi ona dostateczny okres dla podjęcia przez oskarżonego koniecznej refleksji nad własnym postępowaniem oraz charakteryzuje się wystarczającym stopniem dotkliwości by posiadać istotny walor wychowawczy dla późniejszej jego postawy.

W przeszłości oskarżony był wielokrotnie karany w tym za przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i za czyn z art. 157 § 1 k.k. Pomimo w/w skazań dopuścił się ponownie czynu karalnego, co świadczy o znacznej demoralizacji oskarżonego oraz lekceważącym stosunku do obowiązującego porządku prawnego. W tym stanie rzeczy jedynie kara o charakterze izolacyjnym spełni swe cele wobec sprawcy i uczyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Stanowiąc w życiu oskarżonego realną dolegliwość związaną z osadzeniem w zakładzie karnym ma ona szanse odcisnąć na jego osobie na tyle dobitne piętno by w przyszłości nie popełniał on więcej przestępstw i nabrał szacunku do jednego z podstawowych praw człowieka jakim jest prawo do zdrowia i jego integralności cielesnej oraz ochrony przed ich naruszeniem.

Jako, że czyn oskarżonego został popełniony w warunkach recydywy, sąd za podstawę wymiaru kary przyjął także art. 64 § 1 k.k.

5.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (6)

2

I

Na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 16 kwietnia 2020r godz. 9.40 do dnia 18 kwietnia 2020r godz. 9.32.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.  Zaznaczyć należy, że materiał dowodowy nie dostarczył danych, które pozwoliłyby na poczynienie ustaleń dotyczących wypchnięcia M. R. (1) z mieszkania oskarżonego. Zauważyć należy, że M. R. (1) został znaleziony na pierwszym piętrze klatki schodowej, podczas gdy oskarżony zamieszkuje na drugim piętrze. Gdyby M. R. (1) został wypchnięty z mieszkania oskarżonego, zwłaszcza przy takim staniu upojenia alkoholowego w jakim się znajdował, znalazłby się on na półpiętrze, nie zaś aż piętro niżej. Ponadto, ułożenie ciała M. R. (1) na klatce schodowej nie pozwala na przyjęcie tezy, że mógł zostać wypchnięty z mieszkania lub zepchnięty ze schodów.

2.  W zakresie kwestii ewentualnego zakupu zegarka przez M. R. (1) od oskarżonego, sąd nie czynił ustaleń, bowiem była to kwestia irrelewantna dla odpowiedzialności oskarżonego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Z uwagi na to, że oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu Sąd na podstawie art. 29 ust.1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 1982r Nr 16 poz.124 z późn. zm.) w zw. z § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18.10.2016r poz. 1714) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. P. kwotę złotych 929,88 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Na kwotę tę złożyły się:

-420 zł za I termin rozprawy,

-336 zł za każdy kolejny termin (84 zł x 4)

- 173,88 VAT o powyższych kwot

4

Mając na względzie sytuację oskarżonego, który od dłuższego czasu przebywa w zakładzie karnym, Sąd na podstawie art. 624§ 1 kpk zwolnił go w całości z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania, którymi obciążył Skarb Państwa.

8.Podpis