Sygn. akt VIII U 686/22
Dnia 1 sierpnia 2022 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodnicząca Sędzia SO Grażyna Łazowska |
|
po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2022 r. w Gliwicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy H. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o emeryturę pomostową
na skutek odwołania H. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 24 maja 2022r. nr (...)
oddala odwołanie.
(-) Sędzia SO Grażyna Łazowska
Sygn. akt VIII U 686/22
Decyzją z 24 maja 2022r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. odmówił ubezpieczonemu H. M. ( M. ) prawa do emerytury pomostowej na podstawie art.4 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych, ponieważ ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008r. nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ww. ustawy, a nadto nie osiągnął wieku 60 lat.
Organ rentowy wskazał, że do stażu pracy w warunkach szczególnych nie został uwzględniony okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2014r., ponieważ na świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 21 grudnia 2020r. brak jest informacji czy pracując na stanowisku „ mistrz wykonawstwa ” stale i bezpośrednio wykonywał pracę elektromonterów bezpośrednio przy usuwaniu awarii oraz eksploatacji napowietrznych sieci elektro-energetycznych w warunkach prac pod napięciem.
Odwołanie od decyzji złożył ubezpieczony.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w decyzji skarżonej.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Ubezpieczony H. M. ur. (...), w dniu 21 kwietnia 2022r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej i organ rentowy decyzją zaskarżoną odmówił prawa do tego świadczenia z przyczyn wskazanych na wstępie. Organ rentowy uznał za udowodniony staż pracy ubezpieczonego w wymiarze łącznym okresów składkowych
i nieskładkowych 40 lat, 1 miesiąca i 24 dni, w tym 23 lata, 6 miesięcy i 7 dni pracy
w warunkach szczególnych.
Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów i niekwestionowane przez strony.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie H. M. nie zasługuje na uwzględnienie.
Ubezpieczony domagał się przyznania prawa do świadczenia na podstawie ustawy
z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (tj. Dz.U. z 2018r., poz. 1924 ). Ustawa
ta ma charakter przejściowy w tym znaczeniu, że ogranicza prawo do uzyskania emerytury pomostowej do osób urodzonych po 31 grudnia 1948r., które pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) rozpoczęły przed 1 stycznia 1999r. Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 16 marca 2010r. K 17/2009 (OTK ZU 2010/3A poz. 21), emerytura pomostowa ma być "pomostem między dotychczasowym systemem z licznymi możliwościami przechodzenia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym i nowym systemem, w którym tego typu rozwiązania będą wyjątkiem".
Zgodnie z art. 4 tejże ustawy, prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;
2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
5) przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;
6) po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy - przepis ten został uchylony na mocy art.1 pkt 1 ustawy z dnia 9 marca 2022r. ( Dz.U. z 2022r., poz.755 ) zmieniającej ustawę z dniem 20 kwietnia 2022r.
Należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje także osobie, która:
1. po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, o ile osoba ta:
2. spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;
3. w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.
Dla przyznania emerytury pomostowej niezbędne jest, aby powyższe warunki wymienione bądź w art.4, bądź w art.49 w związku z art.4 cytowanej ustawy, zostały spełnione łącznie, bowiem brak któregokolwiek z nich uniemożliwia przyznanie prawa do świadczenia. Istotne przy tym jest, że sąd dokonuje oceny spełnienia tych warunków na dzień wydania decyzji, od której zostało złożone odwołanie inicjujące postępowanie sądowe.
Jednym z koniecznych warunków przyznania prawa do emerytury pomostowej
tak z art.4, jak również z art.49 w związku z art.4 ustawy o emeryturach pomostowych
jest osiągnięcie przez wnioskodawcę – ubezpieczonego wieku emerytalnego 60 lat,
w przypadku mężczyzny. Ubezpieczony warunku tego nie spełnił na dzień wydania decyzji skarżonej, bo na ten dzień miał ukończone 59 lat. Wymagany wiek emerytalny 60 lat ubezpieczony osiągnie dopiero (...)
Skoro więc ubezpieczony nie spełnił jednego z koniecznych przesłanek przyznania prawa do emerytury pomostowej, to słusznie organ rentowy stwierdził, że świadczenie
to mu nie przysługuje. Jednocześnie w takiej sytuacji faktycznej nie było potrzeby prowadzenia postępowania na okoliczność spełnienia pozostałych przesłanek prawa do świadczenia, w tym legitymowania się wymaganym okresem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze, gdyż i tak pozostawałoby to bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
W konsekwencji powyższego Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.
(-) Sędzia Grażyna Łazowska