Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2022 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący sędzia K. T.

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2022 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa I. O. i M. O.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz każdego z powodów kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31 lipca 2020 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza, tytułem zwrotu kosztów procesu, od pozwanego na rzecz:

a)  powódki kwotę 687 (sześćset osiemdziesiąt siedem) złotych;

b)  powoda kwotę 670 (sześćset siedemdziesiąt) złotych;

3.  obciąża pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotą 875,01 (osiemset siedemdziesiąt pięć 1/100) złotych tytułem tymczasowo wyłożonych kosztów sądowych.

Sygnatura akt II C 343/22

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym dnia 31 lipca 2020 roku I. O. i E. S., reprezentowane przez radcę prawnego, wniosły o zasądzenie od Towarzystwa (...) w W. kwot po 1.500 zł na rzecz każdej z powódek łącznie 3.000 zł tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 31 lipca 2020 do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Wskazano, że żądanie jest częściowe.

(pozew k. 5-21v., pełnomocnictwo k. 22)

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Zakwestionował roszczenie tak co do zasady jak i wysokości, podnosząc że to powódka ponosi winę za powstanie szkody, na skutek niezachowania należytej ostrożności w jeździe a nadto żądane odszkodowanie jest zawyżone.

(odpowiedź na pozew k. 62-69, pełnomocnictwo k. 70)

Postanowieniem z dnia 14 maja 2021 roku postępowanie zostało zawieszone z uwagi na śmierć powódki E. S. i podjęte z udziałem następcy prawnego zmarłej- M. O..

(postanowienie k. 120)

Sąd ustalił:

W dniu 4 czerwca 2020 roku w nocy około godziny 23.00 na drodze krajowej nr (...) w miejscowości A., doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) o nr rejestracyjny, (...) stanowiący własność I. O. i E. S.. Wskutek awarii z samochodu ciężarowego marki M. (...) o nr rejestracyjnym (...) należącego do M. F. odpadły części układu hamulcowego. M. F. zjechał na pobocze i czekał na możliwość bezpiecznego opuszczenia samochodu. Było ciemno, na tym odcinku drogi nie ma oświetlenia. Ciągnik siodłowy z naczepą, który najeżdżając na części układu hamulcowego, doprowadził do ich rozpadnięcia na części i uszkadzając koło. Za nim jechała I. O., której samochód wskutek najechania na zalegające na drodze części uległ uszkodzeniu. Powódka widząc zachowanie kierowcy przed sobą zwolniła i włączyła światła awaryjne, zachowując bezpieczny odstęp. Chwilę przed zdarzeniem zauważyła poruszający się przedmiot na drodze, którego nie zdołała ominąć. Część na którą najechała powódka była wielkości dłoni. Po zatrzymaniu się powódki, M. F. wysiadł z samochodu i pozbierał leżące na drodze części, wcześniej czekał w samochodzie. I. O. została pouczona przez Policję wezwaną na miejsce zdarzenia o konieczności zachowania należytej ostrożności na drodze.

(zeznania świadka M. F. k. 109-110, zeznania powódki I. O. k. 122-124, notatka KP w O. k. 74, 75)

Pojazd M. F. w dniu zdarzenia objęty był ochroną ubezpieczeniową odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego na podstawie umowy zawartej z pozwanym. Poszkodowana I. O. nie jest płatnikiem podatku VAT.

(okoliczności bezsporne)

Poszkodowana zgłosiła szkodę pozwanemu. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił i przyznał poszkodowanej kwotę 2.301,21 zł brutto tytułem odszkodowania za koszty naprawy pojazdu.

(okoliczności bezsporne, kalkulacja k. 30-33, decyzja – akta szkody płyta CD k. 77)

Na zlecenie powódek w dniu 13 lipca 2020 roku rzeczoznawca sporządził kalkulację kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu po szkodzie opiewającą na kwotę 6 789,70 zł brutto.

(kalkulacja k. 37-42)

Pismem z dnia 21 lipca 2020 roku powódki wezwały pozwanego do zapłaty kwoty 4.488,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 31. dnia po zgłoszeniu szkody do dnia zapłaty w terminie 7 dni.

(wezwanie do zapłaty k. 35, potwierdzenie doręczenia k. 36)

Koszty naprawy samochodu F. (...) o nr rejestracyjnym (...) po szkodzie z dnia 4 czerwca 2020 roku przy uwzględnieniu zasady przywrócenia stanu sprzed szkody, przy zastosowaniu części oryginalnych z logo producenta i przeciętnych stawek stosowanych w warsztatach nieautoryzowanych w Ł. w 2020 roku wynosiły 6.989,24 zł brutto. Wykonanie naprawy według kosztorysu wykonanego przez pozwanego nie gwarantuje przywrócenia stanu pojazdu sprzed szkody.

(opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej z załącznikami k. 174-191)

Kierująca samochodem marki F. (...) poruszała się w bezpiecznej odległości od poprzedzającego pojazdu, pozwalającej na odpowiednie reagowanie w razie jego hamowania bądź zatrzymania. Sytuacja, w której spostrzegła przedmiot toczący się w jej kierunku po jezdni była na tyle nagła i niespodziewana, że nie pozwalała na uniknięcie jego najechania, tym bardziej że nie wiadomo z jaką prędkością się poruszał. Zgodnie z zasadami ruchu drogowego kierujący samochodem M., mając świadomość, że elementy z jego pojazdu wypadły na jezdnię i mogą spowodować zagrożenie w ruchu, winien przedsięwziąć niezbędne środki celem ich usunięcia, a w przypadku braku takiej możliwości – podjąć środki ostrzegające i uprzedzające innych uczestników ruchu o zagrożeniu.

(opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego i rekonstrukcji wypadków drogowych k. 146-156)

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości. Podstawę prawną odpowiedzialności pozwanego stanowi art. 822 i 415 k.c. Pozwany kwestionował swoją odpowiedzialność za szkodę, wskazując iż to powódka jest sprawczynią wypadku, wobec niezachowania należytej ostrożności w ruchu drogowym. Na podstawie niezakwestionowanej opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych i ruchu drogowego Sąd ustalił, iż powódka nie mogła uniknąć najechania na przeszkodę, z uwagi na nagłość i niespodziewaność zdarzenia. Wskazać należy, iż powódka zachowała należytą ostrożność wymaganą w ruchu drogowym, utrzymywała bezpieczną odległość od poprzedzającego ją pojazdu, zwolniła widząc jego manewr obronny i sama podjęła próbę, choć nieskuteczną, ominięcia zalegającej na jezdni części. Droga była nieoświetlona, a widoczność ograniczona z uwagi na porę nocną. Nie sposób zatem przypisać powódce winy za przedmiotową szkodę. Jak wskazał biegły, to kierujący pojazdem ciężarowym, mając świadomość, iż odpadły z niego części mogące spowodować zagrożenie w ruchu, zobowiązany był do podjęcia czynności ostrzegających innych uczestników ruchu o zagrożeniu, co uczynił dopiero po zatrzymaniu się powódki na poboczu, już po uszkodzeniu jej samochodu. Na marginesie powyższych rozważań zauważyć należy, iż pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił na rzecz powódki odszkodowanie w wysokości 2.301,21 zł brutto, dopiero zaś na etapie postępowania sądowego zakwestionował swoją odpowiedzialność za szkodę. Zarzut ten okazał się być chybiony. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była także wysokość należnego odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu. Art. 361 k.c. statuuje zasadę pełnego odszkodowania. Odszkodowanie obejmujące celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego z zakresu techniki motoryzacyjnej, Sąd ustalił, że w pojeździe należącym do poszkodowanej w wyniku zdarzenia z dnia 4 czerwca 2022 roku uszkodzeniu uległy części oryginalne. Biegły jednoznacznie wskazał, że w praktyce warsztatowej za zasadne uznaje się koszty odbudowy pojazdu na częściach takich jakie uległy uszkodzeniu natomiast z akt sprawy nie wynikało, aby były to części nieoryginalne. Biegły wskazał, że nie można uznać, że naprawa pojazdu z zastosowaniem części o jakości Q w pełni doprowadzi pojazd do stanu poprzedniego. Wobec treści opinii biegłego, należy przyjąć, że pozwany nie wykazał, iż przywrócenie stanu pojazdu sprzed zdarzenia jest możliwe przy zastosowaniu części o jakości Q. W oparciu o analizowaną opinię biegłego Sąd ustalił, że koszty naprawy pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), uwzględniając zastosowanie w naprawie części oryginalnych (O), wyniósłby 6.989,24 zł brutto. Sąd ustalił, że w toku postępowania likwidacyjnego, pozwany przyznał i wypłacił na rzecz poszkodowanej kwotę 2.301,21 zł tytułem odszkodowania za koszty naprawy pojazdu, stąd do dopłaty pozostawała kwota 4.688,03 zł. Powodowie dochodzi części odszkodowania. Nie są płatnikami podatku VAT, co oznacza, że należne powodowi odszkodowanie obejmuje kwotę brutto. Wobec powyższego, Sąd zasądził na rzecz każdego z powodów od pozwanego żądaną kwotę po 1.500 zł, mając na uwadze dyspozycję art. 321 k.p.c.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c., zgodnie z żądaniem pozwu. Powodowie wezwali pozwanego do zapłaty kwoty 4.488,49 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia, tj. od dnia 22 lipca 2020 roku (wezwanie do zapłaty oraz wiadomość mailowa z 22 lipca 2020 roku do której załączono wezwanie- k. 35 i 36).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. obciążając pozwanego w całości kosztami poniesionymi przez każdego z powodów w kwocie po 670 zł (100 zł opłata od pozwu, 270 zł wynagrodzenie pełnomocnika, 300 zł połowa zużytej zaliczki) i nadto co do powódki I. O. kwota 17 zł opłaty za pełnomocnictwo.

Na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c. w zw. z art. 98 k.p.c. nakazano pobranie od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwoty obejmującej niepokryte zaliczki na wynagrodzenie biegłych w kwocie 875,01 zł.