Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

Sędzia Lucyna Fiołek

Protokolant:

Marlena Weryńska

wyroku Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 2 czerwca 2022 roku

Sygnatura akt

II K 168/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. K.

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1) W dniu 12 grudnia 2020 roku oskarżony D. K. wraz ze swoją(...)– letnią córką podjechał samochodem osobowym marki S. o numerach rejestracyjnych (...) pod sklep „(...)” znajdujący się w miejscowości T.. D. K. po zrobieniu zakupów, wychodząc spotkał przed wejściem M. C., z którym rozpoczął rozmowę. Między mężczyznami doszło do szarpaniny, w trakcie której obaj zadawali sobie ciosy i uderzenia, upadli na ziemię oraz używali słów wulgarnych. Oskarżony następnie podniósł się, wsiadł do samochodu i odjechał w kierunku miejscowości C..

Około godziny 19:25 funkcjonariusze Policji – S. K. oraz M. P., którzy pełnili służbę w patrolu zmotoryzowanym na terenie gminy C., zjeżdżając z ronda w miejscowości T. w kierunku D. O. spostrzegli jak z pod sklepu „u (...)” wybiega znany im osobiście M. C., który zatrzymał ich radiowóz i wskazał na samochód jadący w kierunku miejscowości C., kierowany przez D. K., który może znajdować się pod wpływem alkoholu. Wobec otrzymanego zgłoszenia, funkcjonariusze Policji udali się do miejsca zamieszkania oskarżonego tj. do miejscowości T. (...), oddalonego o około (...) km od sklepu „u (...)” i po przyjeździe na miejsce zauważyli zaparkowany na mostku przed posesją samochód osobowy marki S. o numerach rejestracyjnych (...), z pod maski którego wydobywały się charakterystyczne dźwięki świadczące o tym, że pojazd ten był niedawno używany. Następnie funkcjonariusze Policji udali się do domu, w którym zastali D. K., znajdującego się pod widocznym wpływem alkoholu, a ponadto wyczuwalna była od niego silna woń alkoholu. Oskarżony potwierdził policjantom, iż przed chwilą wspólnie z córką był zaparkowanym przed posesją samochodem w sklepie „(...)”, przed którym doszło do szarpaniny z M. C. oraz że spożył alkohol w ilości 0,5 litra wódki, lecz dopiero po przyjeździe do domu.

Funkcjonariusze Policji zabrali D. K. pod sklep „u (...)”. M. C. rozpoznał oskarżonego, wobec czego został on przebadany na zawartość alkoholu urządzeniem typu alkosensor z wynikami: I badanie o godzinie 19:40 – 0,64 mg/l i II badanie o godzinie 19:57 – 0,57 mg/l w wydychanym powietrzu. Na miejsce o przybyła załoga karetki pogotowia ratunkowego, wezwana o godzinie 19:32. Ratownicy medyczni przebadali M. C. i uznali, że nie ma potrzeby jego dalszej hospitalizacji. Z kolei D. K. został przewieziony do budynku KPP w M., gdzie również przebadano go na zawartość alkoholu urządzeniem typu alkotest w wynikami: I badanie o godzinie 20:41 – 1,08 promila, II badanie o godzinie 20:44 – 1,05 promila, II badanie o godzinie 21:18 – 0,90 promila oraz IV badanie o godzinie 21:48 – 0,86 promila w wydychanym powietrzu.

Jak wynika ze sporządzonej opinii, danie wydychanego powietrza przez D. K. wykazały fazę eliminacji alkoholu z jego organizmu (wartości malejące). Od godziny 19:25 dnia 12 grudnia 2020 roku do godziny 20:41 tego samego dnia z organizmu D. K. wydalił się alkoholu w stężeniu od 0,12 do 0,24 promila (w związku z czym 1,08 promila + 0,12 promila = 1,2 promila; 1,08 promila + 0,12 promila = 1,32 promila). W organizmie D. K. w dniu 12 grudnia 2020 roku znajdował się alkohol w stężeniu od 1,2 promila do 1,32 promila, a o godzinie 19:40 tego samego dnia w stężeniu od 1,18 do 1,27 promila, czyli D. K. w chwili kierowania samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości.

Oskarżony D. K. w dniu 12 grudnia 2020 roku w miejscowości T. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny tj. samochód osobowy marki S. o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości o stężeniu od 1,2 do 1,32 promila w organizmie.

1) częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. K.

130 – 131v

2) częściowe zeznania świadka K. H.

131v – 132

3) częściowe zeznania świadka M. K. (1)

132

4) częściowe zeznania świadka J. K.

132v

5) zeznania świadka M. P.

44, 132 – 133v

6) zeznania świadka S. K.

74, 133v – 134

7) zeznania świadka J. T.

56, 40, 159 – 160

8) częściowe zeznania świadka K. K.

160 – 160v

9) zeznania świadka M. K. (2)

160 v – 161

10) zeznania świadka M. C.

196v – 198

11) protokoły badania stanu trzeźwości D. K.

3, 4

12) protokół odtworzenia zapisu

37 – 38

13) wydruk z (...)

63

14) notatki urzędowe wraz z odpisami notatników służbowych

149 – 151, 153 – 156

15) karta zlecenia wyjazdu zespołu (...) – koperta

144

16) opinia sądowo – lekarska – badanie retrospekcyjne z dnia 27.12.2020 r. i z dnia 31.03.2022 r.

48 – 51, 225 – 226

2) Biegli stwierdzili, że oskarżony nie jest upośledzony umysłowo, nie jest otępiały. Nie stwierdzili obecnie ani w czasie objętym zarzutami choroby psychicznej w sensie psychozy. Nie stwierdzili również uzależnienia od alkoholu lub innego środka psychoaktywnego. Ponadto biegli zaopiniowali, że oskarżony nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, przez co nie mają zastosowania przepisy art. 31 § 1 i § 2 kk.

1) opinia sądowo - psychiatryczna dot. D. K.

95 – 98

3) Oskarżony D. K. ma (...) lat. Jest kawalerem i ojcem jednego dziecka w wieku (...) lat. Posiada wykształcenie średnie. Nie posiada żadnego majątku ruchomego ani nieruchomości. Oskarżony nie był dotychczas karany. Nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

1) karta karna

65,

2) wydruk z bazy PESEL

54

3) informacja o kierowcach naruszających przepisy ruchu drogowego

68

4) wydruk z bazy danych (...)

69

5) notatka urzędowa – dane osobowo poznawcze

71

6) informacja z (...) M.

72

7) informacja podatkowa

93

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. K.

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1) Oskarżony D. K. po powrocie ze sklepu, wziął butelkę wódki i wypił dwa duże łyki, a następnie wszedł do domu, aby się przebrać.

1) częściowe wyjaśnienia oskarżonego

130 – 131v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1.

1) częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. K.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznał, ze w dniu 12 grudnia 2020 roku pod sklepem „u (...)” doszło między nim, a M. C. do bójki, a także w części w jakiej wskazał, że po powrocie do jego domu, przyjechali policjanci, zabrali go ponownie pod sklep oraz że wykonywali z nim czynności. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

2) częściowe zeznania świadka K. H.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w części, w jakiej wskazała, że nie ma wiedzy odnośnie tego czy oskarżony w dniu 12 grudnia 2020 roku przed wyjazdem z córką do sklepu spożywał alkohol a także w zakresie w jakim podała, że po powrocie do domu oskarżony był zaniepokojony, córka przekazała jej informacje, że doszło do bójki, a następnie do domu przyjechali policjanci oraz że nie widziała, aby oskarżony w domu bądź przed domem spożywał alkohol, choć zaznaczyła że D. K. ukrywa przed nią, gdy pije alkohol, aby się nie denerwowała.

3) częściowe zeznania świadka M. K. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w części, w jakiej podała, że oskarżony wyjechał do sklepu oraz, że po jego powrocie do domu przyjechała Policja i nie widziała, aby dmuchał on w alkomat.

4) częściowe zeznania świadka J. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka częściowo, w zakresie w jakim zeznał, że około godziny 18 – tej oskarżony pojechał do sklepu razem ze swoją córką, a po powrocie do domu oskarżony był zdenerwowany i zdyszany, a także w zakresie w jakim wskazał, że na miejsce przyjechała Policja, policjanci nie kazali mu wówczas dmuchać w alkomat.

5) zeznania świadka M. P.

6) zeznania świadka S. K.

Zeznania funkcjonariuszy policji są wiarygodne. Jako osoby obce dla oskarżonego, podejmowali czynności w ramach wykonywanych tego dnia działań służbowych, a więc brak jest podstaw, aby kwestionować ich obiektywizm. Ponadto ich zeznania wzajemnie się pokrywają i uzupełniają oraz są zbieżne z zapisem z notatników służbowych, które sporządzone były bezpośrednio po zdarzeniu. Świadkowie spójnie wskazali, że w dniu 12 grudnia 2020 roku około godziny 19:25 w trakcie patroli, gdy zjeżdżali z ronda w miejscowości T. na środek jezdni wyszedł znany im M. C., który poinformował że spod sklepu odjechał oskarżony, który może znajdować się pod wpływem alkoholu. Wskazali, że następnie udali się pod dom oskarżonego, przed którym stał samochód osobowy i udało się stwierdzić, że był on niedawno używany, a kolejno udali się do domu. D. K. potwierdził, że pod sklepem doszło między nim, a M. C. do szarpaniny i zabrali go pod sklep. Podali także, że nie badali go pod domem na zawartość alkoholu, gdyż nie wiedzieli czy to on i dlatego przywieźli go pod sklep. Ponadto wskazali, że oskarżony potwierdził, że wypił większość ilość alkoholu za jednym razem tj. 0,5 litra wódki. Zeznali, że pod sklepem przebadali oskarżonego na zawartość alkoholu i przewieziony do budynku KPP w M.. Świadek M. P. wskazał, iż godzinę zdarzenia (zatrzymanie patrolu przez M. C.) podał w oparciu o to, że spoglądał na zegarek i taką godzinę na nim widział. Zaprzeczył, aby czynił to w oparciu o zapis monitoringu. Także świadek ten podał, że po dojechaniu na miejsce zdarzenia, stan samochodu świadczył, że w nieodległym czasie był używany. Powyższe wyklucza wersję prezentowaną przez oskarżonego, że w sklepie przebywał około godziny 18:00.

7) zeznania świadka J. T.

Zeznaniom świadka sąd dał wiarę, gdyż są rzeczowe i logiczne oraz korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznał, że w dniu 12 grudnia 2020 roku, około godziny 19:00 zobaczył obok sklepu „u (...)” , jak oskarżony kłóci się z M. C., a także że doszło między nimi do bójki. Podał, że nie stał blisko nich, więc nie wie czy oskarżony znajdował się pod wpływem alkoholu, a po około 10 minutach przejeżdżał radiowóz policyjny, który M. C. zatrzymał i powiedział, że został pobity. Wskazał, że po upływie następnych 10 minut policjanci przyjechali pod sklep razem z oskarżonym.

8) częściowe zeznania świadka K. K.

Zeznaniom świadka sąd dał wiarę dał częściowo wiarę, to jest w zakresie w jakim podała, że w dniu 12 grudnia 2020 roku oskarżony pojechał do sklepu wraz ze swoją córką, a po powrocie jego córka była roztrzęsiona i płakała, a na miejsce przyjechała Policja.

9) zeznania świadka M. K. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, który wskazał, że w dniu 12 grudnia 2020 roku oskarżony zadzwonił do niego i powiedział, że była awantura pod sklepem i że został zatrzymany przez policję, lecz nie był w stanie sprecyzować okoliczności i szczegółów rozmowy.

10) zeznania świadka M. C.

Zeznaniom świadka sąd dał wiarę. Świadek wskazał, że w dniu 12 grudnia 2020 roku między nim, a oskarżonym D. K. doszło do szarpaniny, po której oskarżony wsiadł do swojego samochodu i wjechał na drogę główna, a nadto w pojeździe znajdowało się dziecko. Zeznał też, że policjanci, przyjechali pod sklep z D. K. oraz że na miejsce przyjechała także karetka. To, iż świadek nie był w stanie jednoznacznie odnieść się do swoich pierwotnych zeznań wynika z chęci obrony oskarżonego oraz z tego, że sam najprawdopodobniej znajdował się pod wpływem alkoholu.

11) protokoły badania stanu trzeźwości D. K.

12) protokół odtworzenia zapisu

13) wydruk z (...)

14) notatki urzędowe wraz z odpisami notatników służbowych

15) karta zlecenia wyjazdu zespołu (...) – koperta

Dokumenty urzędowe. Zostały sporządzone w przypisanej prawem formie, przez uprawnione do ich wydania osoby w ramach posiadanych uprawnień i kompetencji. Ich treść nie była kwestionowana i toku postępowania.

16) opinia sądowo – lekarska – badanie retrospekcyjne z dnia 27.12.2020 r. i z dnia 31.03.2022 r.

Opinie są pełne, jasne i nie zawierają sprzeczności. Zostały sporządzona przez biegłego, a więc osobę posiadają odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe. Z opinii biegłego w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że danie wydychanego powietrza przez D. K. wykazały fazę eliminacji alkoholu z jego organizmu (wartości malejące). Od godziny 19:25 dnia 12 grudnia 2020 roku do godziny 20:41 tego samego dnia z organizmu D. K. wydalił się alkoholu w stężeniu od 0,12 do 0,24 promila (w związku z czym 1,08 promila + 0,12 promila = 1,2 promila; 1,08 promila + 0,12 promila = 1,32 promila). W organizmie D. K. w dniu 12 grudnia 2020 roku znajdował się alkohol w stężeniu od 1,2 promila do 1,32 promila, a o godzinie 19:40 tego samego dnia w stężeniu od 1,18 do 1,27 promila, czyli D. K. w chwili kierowania samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości. Ponadto biegły zaopiniował, że wszystkie badania analizatorami wydechu, badania retrospektywny i prognostyczny jednoznacznie wskazuje, że wersja podana przez D. K. jest nieprawdziwa. Dodał, że gdyby wypił wódkę w czasie przez siebie podanym to pierwsze badanie analizatorem wydechu wykazałoby fazę wchłaniania (wartości rosnące),a nie malejące (fazę eliminacji). Fakt, że o godzinie 19:40 dnia 12.12.2020 r. już alkohol w organizmie D. K. znajdował się w fazie eliminacji świadczy, że D. K. pił alkohol jeszcze około godziny 18:40 tego dnia, a mógł również wcześniej lecz nie później; nawet nie doszło do tzw. „dopicia” ponieważ spowodowałoby to wzrost poziomu alkoholu – czyli fazę wchłaniania. To że w dniu 12.12.2020 r. oskarżony zjadł kawałek ciasta, wypił dwie każdy i zjadł również jeden talerz zupy, nie można mówić o jakimkolwiek jedzeniu, a więc jakimkolwiek wpływie na wyniki badań, bez względu na to, o której godzinie i ile wódki wypił D. K..

1.1.1.2.

1) opinia sądowo - psychiatryczna dot. D. K.

Opinia jest jasna, pełna i nie zawiera sprzeczności. Została sporządzona przez osoby będące specjalistami w dziedzinie psychiatrii, którzy posiadają odpowiednią wiedzą i doświadczenie zawodowe. Jej treść nie była kwestionowana w toku postępowania.

1.1.1.3.

1) karta karna

2) wydruk z bazy PESEL

3) informacja o kierowcach naruszających przepisy ruchu drogowego

4) wydruk z bazy danych (...)

5) notatka urzędowa – dane osobowo poznawcze

6) informacja z (...) M.

7) informacja podatkowa

Dokumenty urzędowe. Zostały sporządzone w przypisanej prawem formie, przez uprawnione do ich wydania osoby w ramach posiadanych uprawnień i kompetencji. Ich treść nie była kwestionowana i toku postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

1) częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. K.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim kwestionował swoje sprawstwo i nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa, wskazując że nie spożywał alkoholu przed wyjazdem do sklepu, a alkoholu w postaci wódki napił się dopiero przed domem, gdy wrócił ze sklepu. Wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie stanowią przyjętą przez niego linię obrony, mająca uchronić go od ponoszenia odpowiedzialności karnej. Ponadto są sprzeczne ze zgromadzonym w przedmiotowej sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami funkcjonariuszy Policji, J. T. oraz opinią biegłego, z której wprost wynika, że oskarżony kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości.

Należy także podkreślić, że niewiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim wskazuje, że do sklepu wyjechał około godziny 18.00. Jak bowiem wynika z zapisu monitoringu sklepowego, D. K. wszedł do niego o godzinie 19:14. Uwagę należy także zwrócić na fakt, że funkcjonariusze policji zostali zatrzymani na drodze przez M. C. około godziny 19:25, po czym udali się do miejsca zamieszkania oskarżonego i powrócili z nim pod sklep, zaś karetka pogotowia została wezwana po bójce, o godzinie 19:32. Wobec tego nie jest wiarygodna wersja, aby oskarżony udał się do sklepu około godziny 18:00, gdyż sprzeciwia się temu zgromadzony materiał dowodowy. Sąd zauważa, że nagranie z monitoringu zostało uzyskane później niż sporządzono notatki urzędowe, a zatem funkcjonariusze policji nie mogli się nimi sugerować.

2) częściowe zeznania świadka K. H.

3) częściowe zeznania świadka M. K. (1)

4) częściowe zeznania świadka J. K.

8) częściowe zeznania świadka K. K.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków w zakresie w jakim wskazali, że od momentu powrotu oskarżonego D. K. do domu do przyjazdu Policji upłynęło około 20 – 30 minut. Sąd nie dał wiary także zeznaniom M. K. (1), J. K. i K. K. w zakresie w jakim wskazały, że oskarżony do sklepu pojechał około godziny 18:00. Osoby te podają orientacyjną godzinę oraz jako najbliżsi dla oskarżonego, w swoich zeznaniach starali się uchronić go od ponoszenia odpowiedzialności karnej. W tym zakresie ich zeznania są jednostronnie nakierowane na ochronę oskarżonego. Świadkowie ci wspierali ustaloną przez niego linię obrony, zasłaniając się niepamięcią lub niewiedzą co do faktu spożywania przez niego alkoholu przed wyjazdem do sklepu. W tym zakresie ich zeznania są sprzeczne z zeznaniami J. T., który – jako osoba obca dla stron postepowania – wskazał że oskarżony znajdował się przed sklepem między godziną 19:00 a 20:00, z nagraniem z zapisu monitoringu, z którego wynika, że oskarżony o godzinie 19:14 wraz z córką wszedł do sklepu, a także zeznaniami funkcjonariuszy Policji oraz odpisami ich notatników służbowych, zawierających wiarygodne informacje.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I

D. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej z art. 178a § 1 kk podlega ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Przedmiotem ochrony art. 178a § 1 kk jest bezpieczeństwo w komunikacji, a w rezultacie życie i zdrowie człowieka oraz mienie. Strona podmiotowa niniejszego występku osadza się na umyślności w obu postaciach zamiaru, tj. bezpośredniego lub ewentualnego. Czynnością sprawczą jest zaś prowadzenie pojazdu, przez które należy rozumieć wykonywanie czynności bezpośrednio związanych z ruchem danego pojazdu (J. Piórkowska - Flieger, Komentarz do art. 178a Kodeksu karnego [w:] T. Bojarski (red.), Kodeks karny. Komentarz, Lex/el 2016).

Ponadto podnieść należy, iż stan nietrzeźwości ma miejsce wówczas, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza u sprawcy przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tą wartość lub kiedy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tą wartość.

Mając na względzie powyższe, a także stan zgromadzonych w przedmiotowej sprawie dowodów oraz ustalonego na ich postawie stanu faktycznego, nie ulega wątpliwości, że oskarżony D. K. w dniu 12 grudnia 2020 roku w miejscowości T. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny tj. samochód osobowy marki S. o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości o stężeniu od 1,2 do 1,32 promila w organizmie. Oskarżony D. K. czynu tego dopuścił się umyślnie z zamiarem bezpośrednim przy jednoczesnym braku okoliczności wyłączających jego zawinienie, jak i bezprawność jego czynu. Jako osoba dorosła i w pełni poczytalna posiadał świadomość bezprawności i karalności popełnionego przez siebie występku, lecz mimo to zlekceważył istniejące zakazy i reguły drogowego, bagatelizując zagrożenie, jakie stwarzał dla innych uczestników, zwłaszcza że wspólnie z nim jako pasażer podróżowała jego (...)– letnia córka.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

punkt I

punkt I

Sąd skazując oskarżonego za przestępstwo z art. 178a § 1 kk, na podstawie art. 178a § 1 kk, art. 33 § 1 i 3 kk skazał go na karę grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 zł, uznał, że jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, jest przy tym wystarczająca do osiągnięcia wobec niego celów zapobiegawczych i wychowawczych, a także była wreszcie karą spełniającą swe funkcje w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Orzeczona kara grzywny zdaniem sądu będzie stanowić dla D. K. odpowiednią dolegliwość, nie nosząc jednocześnie cech rażącej surowości, zaś jej wymiar wdrożony go do przestrzegania prawa w przyszłości. Ponadto kara ta poprzez swą realnie odczuwalną dolegliwość spełni cele zarówno prewencji indywidualnej, uwidoczniając oskarżonemu naganność jego postępowania i powstrzymując przed podobnymi zachowaniami w przyszłości, jak i kształtować będzie społeczną świadomość prawną, przeciwdziałając poczuciu bezkarności sprawców.

Określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 zł sąd uznał, że odpowiada ona aktualnej kondycji finansowej i majątkowej D. K. i nie powinna stanowić dla niego nadmiernej uciążliwości, zwłaszcza że pracuje osiągając stałe miesięczne wynagrodzenie.

D. K.

punkt III

punkt I

Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk, art. 63 § 4 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zaliczając oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 lutego 2021 roku.

Orzeczony w powyższym zakresie zakaz z jednej strony skutecznie czasowo wyeliminuje oskarżonego z kręgu uczestników ruchu drogowego stwarzających realne zagrożenie dla bezpieczeństwa innych osób, a z drugiej strony będzie wystraczającym środkiem dla zapobiegnięcia popełnieniu przez niego podobnych naruszeń w przyszłości.

Niewątpliwie związana z orzeczonym zakazem dolegliwość przyczyni się do wzmocnienia pozytywnych i pożądanych, ale przede wszystkim stałych zmian w jego postawie, w szczególności trudności i kłopoty dnia codziennego związane z pozbawieniem go możliwości swobodnego transportu Z kolei długość jego obowiązywania przyczyni się do rozumienia przez oskarżonego nieopłacalności podejmowania działań sprzecznych z prawem.

D. K.

punkt IV

punkt I

Sąd na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł wobec oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 zł.

Orzeczone świadczenie pieniężne będzie stanowiło skuteczny i efektywny element, który sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie w przyszłości przestępstwa, jak również utrwali w nim prawidłowy model postępowania, zwłaszcza zaś przestrzegania porządku obowiązku zachowywania bezwzględnej trzeźwości podczas kierowania pojazdami. Co więcej, świadczenie pieniężne jako dodatkowa, realna dolegliwość finansowa spełni wychowawczą rolę w kształtowaniu świadomości prawnej oskarżonego D. K..

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

punkt II

punkt I

Sąd na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12 grudnia 2020 roku godzina 19:40 do dnia 14 grudnia 2020 roku godzina 16:00, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt V sentencji wyroku

Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 624 § 1 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w części w kwocie 500 zł, zaś w pozostałym zakresie zwolnił go od zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa uwzględniając przy tym sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego.

7.  Podpis