Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 699/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 4 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 137/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. L.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e - (...)

k. 847

2.1.1.2.

M. L.

karalność oskarżonego

Aktualna karta karna

k. 848-850

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały wiarygodności dokumentu.

2.1.1.2.

Aktualna karta karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały wiarygodności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 k.p.k poprzez dokonanie błędnej oceny zeznań pokrzywdzonej J. L., zeznań świadków A. W. , I. W., K. S., E. M., A. A. (1), J. G. (1), J. G. (2), M. B., J. B. a także błędnej oceny wyjaśnień oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia wskazanych przez obrońcę oskarżonego przepisów postępowania.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego, warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

W ocenie Sądu Okręgowego, sąd I instancji trafnie ocenił zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy i w następstwie tego wyprowadził właściwe wnioski. Zgodzić należy się przede wszystkim z Sądem Rejonowym, że zeznania pokrzywdzonej J. L. są konsekwentne, logiczne oraz wewnętrznie i zewnętrznie spójne. Biorąc pod uwagę bardzo długi, kilkuletni czasokres, w którym oskarżony dopuszczał się zachowań realizujących znamiona zarzucanego mu czynu zabronionych, za całkowicie uzasadnione uznać należy, że pokrzywdzona nie pamiętała dokładnie wszystkich szczegółów opisywanych wydarzeń, a także, iż nie zawsze były w stanie precyzyjnie umiejscowić poszczególnych sytuacji na osi czasu. Nie może to zatem świadczyć o niewiarygodności ich depozycji, co sugeruje skarżący, zwłaszcza, że depozycje te znajdują pełne potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie a wyszczególnionym i omówionym wyczerpująco przez Sąd Rejonowy. W szczególności wskazać należy tu na zeznania dzieci oskarżonego A. i S. L. , które widziały sytuację w domu i potwierdziły jego zachowania wobec żony a ich matki . Wymienione dowody nakreślają niebudzący wątpliwości obraz inkryminowanych zdarzeń, który w sposób jednoznaczny umożliwia przepisanie M. L. realizację znamion zarzucanego mu czynu .

Zdaniem sądu II instancji, prawidłowo Sąd Rejonowy uznał , że zachowanie pokrzywdzonej w postaci wyzwisk wobec oskarżonego czy użycia przemocy nie były działaniami wzajemnymi, równoważnym przemocy fizycznej i psychicznej stosowanej przez oskarżonego. Trafnie wskazał w jakich warunkach było to czynione . Nawet jeśli w stanie wzburzenia w odpowiedzi na naruszanie jej godności i w poczuciu beznadziejności sytuacji rodzinnej podejmowała sporadycznie takie działania to zachowania oskarżonego w postaci brutalnej przemocy nie mogą być uznane za usprawiedliwioną odpowiedź. Miał on z uwagi na dysproporcje sił na jego korzyść pełną możliwość opanowania takich zachowań żony w sposób całkowicie niedolegliwy. Stwierdzić trzeba także , że fakt zainicjowania postępowania rozwodowego nie może pozbawiać wiarygodności zeznań pokrzywdzonej. Sąd Rejonowy dokonał wnikliwej oceny jej zeznań i trafnie uznał, iż nie doszło do fałszywego pomówienia z uwagi na kierowanie się określonym interesem da potrzeb wyniku postepowania rozwodowego. Należy podkreślić, iż ofiara przestępstwa nie może rezygnować z ochrony swoich praw i dochodzenia odpowiedzialności sprawcy w postępowaniu karnym tylko dlatego, że uczestniczy w sporze nim w postępowaniu cywilnym czy przed sądem rodzinnym. Wreszcie nie do zaakceptowania jest argument obrony, że skoro pokrzywdzona wiele lat zamieszkiwała z oskarżonym to zachowanie nie były uciążliwe a tym samym nie mogły nosić postaci przestępstwa. Skarżący zdaje się nie zauważać odczuć pokrzywdzonej, która była żoną i matką i niewątpliwie znosząc przemocowe zachowania oskarżonego dążyła do zapewnienie dzieciom środków utrzymania i zapewnienia im rozwoju w pełnej rodzinie . Nadto co charakterystyczne w tego typach przestępstw brak reakcji w kierunku ochrony własnej umocowanie miał we wstydzie ofiary wobec członków rodziny czy środowiska zawodowego.

W ocenie Sądu Okręgowego, obrońca oskarżonego, zarzucając w apelacji sądowi I instancji stronniczość i wybiórczość, sam prezentuje we wniesionym środku zaskarżenia swoją własną, gołosłowną, nieprzystającą do realiów niniejszej sprawy ocenę materiału dowodowego, selektywnie i wybiórczo odnosząc się wyłącznie do tej części materiału, która w swej treści korelować będzie ze stawianymi przez niego tezami , całkowicie pomijając jednocześnie pozostałe dowody potwierdzające stawiane zarzuty.

Wniosek

Uniewinnienie oskarżonego ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść wyroku tj.:

- art. 202 § 2 k.p.k. poprzez zaniechanie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów celem zbadania stanu zdrowia psychicznego, jego poczytalności , zdolności do udziału w postępowaniu

- art. 6 k.p.k. poprzez naruszenia prawa do obrony oskarżonego , w zakresie którego zachodziły uzasadnione wątpliwości co do poczytalności, gdzie nie miał obrońcy na terminach rozprawa przez sądem I instancji,

- art. 79 § 1 pkt 3 i 4 k.p.k. z uwagi na brak ustanowionego obrońcy na rozprawie przez sądem I instancji w sytuacji kiedy zachodziła obrona obligatoryjna co doprowadziło do wydania wyroku obarczonego bezwzględną przyczyną odwoławczą z art. 439 §1 pkt 10 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie sądu II instancji, Sąd Rejonowy nie dopuścił się obrazy wskazanych przez skarżącego przepisów postępowania. Zarzuty są nietrafne.

Wskazać trzeba w pierwszej kolejności, że w warunkach niniejszej sprawy nie było podstaw do przyjęcia istnienia uzasadnionych wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego, poczytalności, zdolności do udziału oskarżonego w postępowaniu i prowadzenia obrony w sposób samodzielnych i rozsądny. Bez potrzeby przywoływania orzecznictwa czy poglądów doktryny podkreślić można , że warunkiem ustalenia obrony obligatoryjnej ze wszystkimi tego procesowymi konsekwencjami, przeprowadzenia dowodu z opinii psychiatrycznych jest zaistnienie obiektywnych powodów uznania istnienia uzasadnionych wątpliwości co do poczytalności a nie swoista ostrożność procesowa z uwagi na ewentualnie kierowane zarzuty apelacyjne czy kasacyjne . Nie ma uzasadnienia dla generowania zbędnych czynności procesowych tylko z tego drugiego powodu. W sprawie niniejszej oskarżony nigdy nie leczył się psychiatrycznie, nie przedstawił żadnej dokumentacji z której wynikałoby leczenie psychiatryczne , w tym z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej. Brak było też danych , że zdiagnozowano takie schodzenia na etapie postępowania odwoławczego mimo budowania zarzutu na takim twierdzeniu. To, że oskarżony czy pokrzywdzona powtarzając za nim używali określenia tej choroby dla oceny jego zachowań nie tworzy wątpliwości co do poczytalności. Powszechnie wiadomym jest, że do obiegu w mowie potocznej weszło to określenie dla osoby o zmiennych zachowaniach. Przy czym zmienność zachowania oskarżonego , samokrytyka oskarżonego względem swoich działań nie jest cechą choroby psychicznej. Nie można tracić z pola widzenia, że oskarżony prawidłowo zachowywał się wobec dzieci , miał świadomość wagi roli ojca i chciał pozostać w relacji małżeńskiej z pokrzywdzoną mimo agresywnych wobec niej zachowań . Grożenie próbą samobójczą i demonstracja w tym przedmiocie miała w warunkach niniejszej sprawy charakter instrumentalny i manipulacyjny względem pokrzywdzonej dla uzyskania oczekiwanej od niej spolegliwej i wyrozumiałej postawy. Tym samym te akcentowane przez obronę okoliczności obiektywnie w żaden sposób nie wywołują wątpliwości co do poczytalności oskarżonego.

Wniosek

Uniewinnienie oskarżonego ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny. Nie doszło w sprawie do zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej.

Lp.

Zarzut

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyrokowania, mogący mieć istotny wpływ na treść wyroku, polegający na bezzasadnym przyjęciu, że oskarżonym znęcał się nad żoną psychicznie i fizycznie we wskazanym czasookresie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości.

Zauważyć należy, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" (Wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt IV Ka 713/13). W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Rejonowy, gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób, co stanowiło przedmiot dokładniejszych rozważań we wcześniejszych częściach niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

Uniewinnienie oskarżonego ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut apelującego uznać należało potraktować jako chybiony . Wobec tego, wniosek skarżącego o uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania jawi się jako niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.4.

Rażąca niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy złagodził wymierzoną oskarżonemu karę do 2 lat pozbawienia wolności., jako, że wysokość wymierzonej przez Sąd Rejonowy kary 3 lat pozbawienia wolności jawiła się jako nadmiernie, niewspółmiernie surowa w świetle wymogów przewidzianych w art. 53 kk, zwłaszcza patrząc na niekaralność oskarżonego w dacie czynu. Obecnie ukształtowany wymiar kary będzie adekwatny do stopienia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu i uwzględni cele w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Brak jest jednocześnie przesłanek by uznać, że obecnie ukształtowana kara jest zbyt surowa. Tylko kara bezwzględna będzie w stanie skutecznie oddziaływać na oskarżonego , uzmysłowi mu naganność i nieopłacalność podejmowanego brutalnego i długotrwałego przestępczego działania i zabezpieczy pokrzywdzoną przed ponownymi zamachami do czasu zakończenia resocjalizacyjnego procesu stosowanego wobec sprawcy w izolacji więziennej.

Wniosek

Brak wniosku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi częściową zasadność zarzutu Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok również w ten sposób, że wymierzoną oskarżonemu karę złagodził do 2 lat pozbawienia wolności.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 4 lutego 2022roku, sygn. akt II K 137/21, z wyjątkiem zmian omówionych w podpunkcie 3.4. niniejszego uzasadnienia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona we wniesionej apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć słusznych i prawidłowo uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, zarzuty skarżącego uznano za niezasadne, a wyrok utrzymano w mocy, z wyjątkiem zmian omówionych w podpunkcie 3.4. niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 4 lutego 2022 roku, sygn. akt II K 137/21 w ten sposób, że Sąd Okręgowy wymierzoną oskarżonemu karę złagodził do 2 lat pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Powody opisanych powyżej zmian wyroku sądu I instancji przedstawione zostały w podpunkcie 3.4. niniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 840 złotych tytułem zwrotu kosztów poniesionych na ustanowienie pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym. Zgodnie bowiem z art. 636 § 1 k.p.k. w sprawach z oskarżenia publicznego, w razie nieuwzględnienia środka odwoławczego, wniesionego wyłącznie przez oskarżonego, koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi na ogólnych zasadach ten, kto wniósł środek odwoławczy. Wysokość kosztów poniesionych na ustanowienie przez oskarżycielki posiłkowe pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym ustalono na podstawie § 11 ust. 2 pkt. 4 w zw. z § 11 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Sąd Okręgowy zwolnił jednocześnie oskarżonego od opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Zgodnie bowiem. z art. 624 § 1 k.p.k., sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana