Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2022 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi IV Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Edyta Markowicz (sprawozdawca)

Sędziowie: SO Monika Gradowska

Ławnicy: Elżbieta Bąkowska, Ilona Śnieć, Tadeusz Heleniak

Protokolant: sekretarz sądowy Karol Łachut, stażysta Peter Kozicki, starszy sekretarz sądowy Karolina Idczak

w obecności prokuratora: Moniki Tomkowiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 września 2021 roku, 22 października 2021 roku, 13 grudnia 2021 roku, 19 stycznia 2022 roku, 08 lutego 2022 roku, 17 marca 2022 roku, 27 kwietnia 2022 roku i 12 września 2022 roku,

sprawy :

1.  P. G., syna B. i M. z d. O. ur. (...) w Ł.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 5 czerwca 2020 roku w Ł., wspólnie i w porozumieniu z N. K., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia E. M. oraz w zamiarze dokonania zaboru jej mienia, zadał pokrzywdzonej ciosy nożem, w tym także po uprzednim pchnięciu jej na łóżko wskutek czego spowodował u niej rany kłute szyi z wytworzeniem odmy podskórnej i uszkodzeniem lewego mięśnia mostkowo obojczykowo sutkowego i tak ranę kłutą o długości około 10 centymetrów po stronie lewej szyi, ranę kłutą szyi w okolicy przytchawicznej, ranę kłutą na przedniej powierzchni szyi na prawo od linii pośrodkowej ciała, ranę kłutą klatki piersiowej w okolicy przymostkowej prawej, ranę kłutą klatki piersiowej w linii pachowej tylnej po stronie lewej, a także przynajmniej 8 ran ciętych i tak, rany cięte głowy w okolicy prawego kącika ust, oraz poniżej lewego ucha, rany szyi, a także rany przedramion i nadgarstka lewego, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie czynności narządu ciała inne niż określone w art. 156 k.k. na czas dłuższy niż 7 dni, zaś N. K. zadawała pokrzywdzonej ciosy pięścią w głowę oraz kończyny dolne, a także podduszała ją trzymając poduszkę przy jej twarzy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął w następstwie zaniechania zadawania pokrzywdzonej ciosów z uwagi na zachowanie E. M. pozorujące utratę przytomności, co sugerowało, że została pozbawiona życia, a następnie dokonał zaboru należącego do pokrzywdzonej telefonu marki A. (...) o wartości 110 złotych, odtwarzacza DVD marki E. model DP 4320 o wartości 55 złotych, dekodera marki C. o wartości 95 złotych, dekodera marki S. o wartości 95 złotych, dwóch kart płatniczych wydanych na dane E. M., dwóch sztuk znajdujących się na sznurku z przywieszką w kształcie serca kluczy o wartości 30 złotych oraz pieniędzy w kwocie 500 złotych, to jest mienia o łącznej wartości 885 złotych, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary przynajmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, w związku ze skazaniem go przez Sąd Okręgowy w Łodzi wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 roku w postępowaniu IV K 195/13 na karę 3 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 280 §2 k.k., objętym następnie wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Łodzi w Ł. z dnia 19 listopada 2015 roku wydanym w postępowaniu IV K 174/15

tj. o przestępstwo z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 2 kk w zb. z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

2.  N. K. z domu K. , córkę M. i A. z d. P. ur. (...) w G.,

oskarżonej o to, że:

II.  w dniu 5 czerwca 2020 roku w Ł., wspólnie i w porozumieniu z P. G., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia E. M. oraz w zamiarze dokonania zaboru jej mienia, zdawała pokrzywdzonej ciosy pięścią w głowę oraz kończyny dolne, a także podduszała ją trzymając poduszkę przy jej twarzy, wskutek czego spowodowała u E. M. obrażenia w postaci stłuczenia w obrębie głowy oraz sińców w obrębie kończyn dolnych, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie czynności narządu ciała inne niż określone w art. 156 k.k. na czas nie dłuższy niż 7 dni, zaś P. G. zadawał pokrzywdzonej ciosy przy użyciu noża, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła w następstwie zaniechania zadawania pokrzywdzonej ciosów z uwagi na zachowanie E. M. pozorujące utratę przytomności, co sugerowało, że została pozbawiona życia, a następnie dokonała zaboru należącego do pokrzywdzonej telefonu marki A. (...) o wartości 110 złotych, odtwarzacza DVD marki E. model DP 4320 o wartości 55 złotych, dekodera marki C. o wartości 95 złotych, dekodera marki S. o wartości 95 złotych, dwóch kart płatniczych wydanych na dane E. M., dwóch sztuk znajdujących się na sznurku z przywieszką w kształcie serca kluczy o wartości 30 złotych oraz pieniędzy w kwocie 500 złotych, to jest mienia o łącznej wartości 885 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 2 kk w zb. z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 §2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1.  oskarżonych P. G. i N. K. w miejsce zarzucanych im czynów uznaje za winnych tego, że 5 czerwca 2020 roku w Ł., wspólnie i w porozumieniu, działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia E. M. oraz w zamiarze dokonania zaboru jej mienia w celu przywłaszczenia, zadali pokrzywdzonej ciosy nożem, w tym także po uprzednim pchnięciu jej na łóżko wskutek czego spowodowali u niej 5 ran kłutych szyi i klatki piersiowej z wytworzeniem odmy podskórnej i uszkodzeniem lewego mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, a także przynajmniej 8 ran ciętych głowy w okolicy prawego kącika ust, oraz poniżej lewego ucha, rany szyi, a także rany przedramion i nadgarstka lewego, nadto uderzali E. M. pięściami w głowę, podduszali ją trzymając poduszkę na jej twarzy, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie czynności narządu ciała inne niż określone w art. 156 k.k. na czas dłuższy niż 7 dni, jak i nieprzekraczające tego okresu, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli w następstwie zaniechania zadawania pokrzywdzonej ciosów z uwagi na zachowanie E. M. pozorujące utratę przytomności, co sugerowało, że została ona pozbawiona życia, a następnie dokonali zaboru należącego do pokrzywdzonej telefonu marki A. (...) o wartości 110 złotych, odtwarzacza DVD marki E. model DP 4320 o wartości 55 złotych, dekodera marki C. o wartości 95 złotych, dekodera marki S. o wartości 95 złotych, dwóch kart płatniczych wydanych na dane E. M., dwóch sztuk znajdujących się na sznurku z przywieszką w kształcie serca kluczy o wartości 30 złotych oraz pieniędzy w kwocie 500 złotych, to jest mienia o łącznej wartości 885 złotych, przy czym czynu tego P. G. dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary przynajmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, w związku ze skazaniem go przez Sąd Okręgowy w Łodzi wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 roku w postępowaniu IV K 195/13 na karę 3 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 280 §2 k.k., objętym następnie wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 19 listopada 2015 roku wydanym w postępowaniu IV K 174/15, czym P. G. wypełnił dyspozycję art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 2 k.k. w zw. z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k., N. K. natomiast dyspozycję art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 2 k.k. w zw. z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 14 §1 k.k. w zw. z art. 148 §2 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. wymierza oskarżonym kary: P. G. karę 15 ( piętnastu) lat pozbawienia wolności, zaś N. K. karę 12 ( dwunastu) lat pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 63 §1 i §5 k.k. zalicza oskarżonemu P. G. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania w przedmiotowej sprawie od 6 czerwca 2020 roku, godz. 21.50 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 63 §1 i §5 k.k. zalicza oskarżonej N. K. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania w przedmiotowej sprawie od 6 czerwca 2020 roku, godz. 21.50 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. K. kwotę 2 140,20 zł ( dwóch tysięcy stu czterdziestu złotych 20/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. G. z urzędu,

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. K. kwotę 2 140,20 zł ( dwóch tysięcy stu czterdziestu złotych 20/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej N. K. z urzędu,

6.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów postępowania.

Edyta Markowicz Monika Gradowska Elżbieta Bąkowska

Ilona Śnieć Tadeusz Heleniak