Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział IX Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Aleksandra Nowicka

Sędziowie : SO Rafał Sadowski

SO Mirosław Wiśniewski (spr.)

Protokolant : st. sekr. sąd. Anna Ryłow

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r.

sprawy R. K. (1) oskarżonego z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Grudziądzu

od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu

z 9 października 2013 r. sygn. akt II K 794/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie pierwszym w podstawie skazania przyjmuje w miejsce art. 64 § 1 kk przepis art. 64 § 2, ustala, że podstawę wymiaru kary stanowi przepis art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i podwyższa wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności do 2 (dwóch) lat i 1 (jednego) miesiąca;

II.  w pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego on ponoszenia kosztów procesu za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 687/13

UZASADNIENIE

R. K. (2) został oskarżony o to, że w dniu 14 października 2006r. w G. na skrzyżowaniu ulic (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (1), używając przemocy na M. Ś. polegającej na biciu go pięściami po głowie i twarzy, dokonał kradzieży portfela z zawartością pieniędzy w kwocie 60 zł, dowodu osobistego, prawa jazdy i książeczki wojskowej, powodując przy tym u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy z krwiakiem pourazowym okolicy czołowej jarzmowej, naruszające czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym opisanego czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 26 kwietnia 2004r. do 28kwietnia 2005r. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 11 września 2003r. w sprawie II K (...) za czyn z art. 158 § 1 kk - tj. o czyn z art. 280 § 1 kk, art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

R. K. (1) został oskarżony o to, że w dniu 14 października 2006r. w G. na skrzyżowaniu ulic (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (2), używając przemocy na M. Ś. polegającej na biciu go pięściami po głowie i twarzy, dokonał kradzieży portfela z zawartością pieniędzy w kwocie 60 złotych, dowodu osobistego, prawa jazdy i książeczki wojskowej, powodując przy tym u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy z krwiakiem pourazowym okolicy czołowej jarzmowej, naruszające czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym opisanego czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 15 października 2001r. do 15 stycznia 2003r. kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2000r. w sprawie II K (...) za czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz od odbycia w okresie od 15 stycznia 2003r. do 15 marca 2004r. kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 20 lutego 2002r. w sprawie II K (...) za czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk - tj. o czyn z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Wyrokiem z dnia 9 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu, sygn. akt. II K 794/13, uznał oskarżonych za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, to jest występku z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk, na mocy art. 280 § 1 kk, wymierzył im kary po 2 lata pobawienia wolności.

Na mocy art. 415 § 1 kpk uwzględnił powództwo cywilne w całości i zasądził od oskarżonych solidarnie na rzecz pokrzywdzonego M. Ś. kwotę 1000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną i ból fizyczny wraz z ustawowymi odsetkami: wobec R. K. (2) od dnia 30 sierpnia 2013r., zaś wobec R. K. (1) od dnia 2 września 2013r.

Zwolnił oskarżonych od kosztów sądowych, a wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżył w odniesieniu do oskarżonego R. K. (1) na jego niekorzyść oskarżyciel publiczny, zarzucając obrazę prawa materialnego, polegającą na uznaniu, że oskarżony dopuścił się czynu z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i wymierzeniu mu kary nieprzewyższającej dolnej granicy zagrożenia przewidzianej za czyn z art. 280 § 1 kk, podczas, gdy prawidłowa analiza danych o karalności wskazuje, że oskarżony działał w warunkach tzw. multirecydywy, określonych w art. 64 § 2 kk, a tym samym należało mu wymierzyć karę powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia za występek z art. 280 § 1 kk.

Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, że oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 2 kk i wymierzenie mu za niego, po zastosowaniu art. 64 § 2 kk, kary 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się zasadna.

Zastrzeżeń sądu odwoławczego – podobnie, jak i skarżącego – nie budziła prawidłowość ustaleń co do sprawstwa i winy oskarżonego. Skarżący trafnie wskazał też, że sąd I instancji, powielając w tym zakresie błąd prokuratora, błędnie uznał, że rozboju na osobie M. Ś. oskarżony dopuścił się działając w warunkach recydywy określonych w art. 64 § 1 kk. Z danych o karalności oskarżonego faktycznie jasno wynikało wszak, że przypisany mu zaskarżonym wyrokiem czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk popełnił on w warunkach tzw. multirecydywy z art. 64 § 2 kk. W konsekwencji przyjęcia błędnej kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego, sąd niesłusznie zaakceptował złożony przez niego w trybie art. 387 kpk i zaakceptowany przez prokuratora na rozprawie wniosek, w którym domagał się on orzeczenia wobec bez niego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego kary 2 lat pozbawienia wolności, której wymierzenie osobie, która dopuściła się czynu z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk, jest niedopuszczalne.

Zaskarżony wyrok nie mógł zatem się ostać.

Zważywszy na to, że przychylając się do wniesionej apelacji, obecny na rozprawie odwoławczej oskarżony wyraził zgodę na zaproponowany przez prokuratora sposób zmiany wyroku (tj. wymierzenie mu najniższej dopuszczalnej przez prawo kary po poprawieniu błędnej kwalifikacji prawnej), sąd odwoławczy dokonał zmiany wydanego w trybie art. 387 kpk wyroku w sposób zgodny z wnioskiem oskarżonego, zmodyfikowanym przez strony na rozprawie apelacyjnej, tak, by czynił zadość wymogom prawa materialnego. W konsekwencji - w podstawie prawnej skazania w odniesieniu do tego oskarżonego zastąpił wadliwie powołany art. 64 § 1 kk przepisem art. 64 § 2 kk i – uwzględniając wynikające z art. 64 § 2 kk obligatoryjne obostrzenie kary – jako podstawę wymiaru kary przyjął art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i podwyższył orzeczoną karę z 2 lat do 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też w pozostałym zakresie należało utrzymać go w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, albowiem przemawiają za tym względy słuszności, gdyż to nie jego postawa przyczyniła się do wszczęcia postępowania odwoławczego.