Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 61/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

M. T.

W ramach zarzucanych oskarżonemu czynów Sąd uznał go za winnego tego, że:

- w dniu 15 stycznia 2018 r. w O. przyjął na rachunek bankowy prowadzony na rzecz (...) spółka cywilna M. T. H. T. w (...) Bank (...) SA Oddział w O. o numerze (...), środki pieniężne w kwocie 51 000 euro, pochodzące z przestępstwa oszustwa na terenie I. na szkodę spółki (...) (...)., co po przewalutowaniu dało kwotę 205 147,50 zł., a następnie tego samego dnia dokonał przelewu kwoty 194 997,00 zł. na rachunek Kantoru (...) w O., którą po wymianie na euro przekazał nieustalonej osobie, które to czynności mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku tj. popełnienia występku opisanego w art. 299 § 1 kk;

- w dniu 26 stycznia 2018 r. w O. przyjął na rachunek bankowy prowadzony na rzecz (...) spółka cywilna M. T. H. T. w (...) Bank (...) SA Oddział w O. o numerze (...) środki pieniężne w kwocie 91 000 euro, pochodzące z przestępstwa oszustwa na terenie I. na szkodę spółki (...) (...)., co po przewalutowaniu dało kwotę 363 654,20 zł, a następnie tego samego dnia dokonał przelewu kwoty 345 465,92 zł. na rachunek Kantoru (...) w O., którą po wymianie na euro przekazał nieustalonej osobie, które to czynności mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku tj. popełnienia występku opisanego w art. 299 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. 

M. T. lat (...) ma wykształcenie wyższe – inżynier budownictwa. W okresie od 2012 r. do 2020 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. M. T. H. T. z siedzibą w O. o profilu – (...). Nadto w okresie od 10 lutego 2014 r. do 31 marca 2017 r. pracował na stanowisku doradcy techniczno – handlowego w (...) sp. z o. o. z siedzibą w B. (producent izolacyjnych płyt ściennych warstwowych) W okresie od września 2015 r. do sierpnia 2016 r. pośredniczył - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w sprzedaży płyt warstwowych, blachy produkowanych przez (...) sp. z o. o ., dla (...) sp. z o. o. z siedzibą w S.. Od dwóch lat oskarżony prowadzi działalność gospodarczą o profilu budowlanym. Za rok 2021 r. osiągnął dochód w wysokości około 80 000 zł. – 100 000,00 zł. Jest rozwiedziony. Jest ojcem dwojga dzieci, na które jest zobowiązany alimentacyjnie w kwocie 1200,00 zł. łącznie miesięcznie. Nie był dotychczas karany sądownie.

dane osobopoznawcze

informacja od Naczelnika US O.

754

895 – 895v

167 - 173

dane o karalności

906

pismo z (...) sp. o. o.

276 - 280

pismo z (...) sp. z o. o.

911

dokumenty handlowe (faktury, rejestry VAT), dokumenty księgowe

282 – 321

802 - 887

2.

W dniu 07 listopada 2017 r. oskarżony otworzył rachunek firmowy dla (...) s.c. M. T. H. T. w (...) Bank (...) S.A. Oddział w O. o nr (...). W dniu 15 stycznia 2018 r. na wskazanym rachunku została zaksięgowana wpłata na kwotę 150,00 zł.

Odpowiednio w dniu 15 stycznia 2018 r. i 26 stycznia 2018 r. na terenie I. doszło do popełnienia oszustw na szkodę islandzkich spółek: J. (...). oraz O. (...). polegających na uzyskaniu przez nieustalone osoby nieuprawnionego dostępu do skrzynek mailowych dyrektorów zarządzających spółek i przesłaniu z tych adresów do dyrektorów/kierowników finansowych spółek uprzednio sfałszowanych faktur z poleceniem wykonania przelewu środków na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony w (...) Bank (...) S.A. na rzecz (...) s. c. M. T. H. T. w O. tj. z rachunku spółki (...) na kwotę 51 000 euro oraz z rachunku spółki (...) na kwotę 91 000 euro.

zeznania S. G.. H.

103 - 104

historia rachunku

5 – 8

255 - 256

zeznania S. O.

112 - 113

faktury

358

367

zeznania D. K.

44

3.

Na początku stycznia 2018 r. w (...) prowadzonym przez oskarżonego pojawił się (...) mężczyzna podający się za obywatela S. o danych G. R. Y.. Celem jego wizyty było pozyskanie rachunku bankowego kontrolowanego przez oskarżonego celem przelania na nie środków pochodzących z oszustw popełnionych na terenie I. na szkodę wspomnianych spółek. M. T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wyraził zgodę na przyjęcie na prowadzony na rzecz (...) s.c. M. T. H. T. rachunek bankowy pieniędzy pochodzących z opisanych oszustw.

Pozorując zawarcie transakcji handlowych polegających każdorazowo na zakupie „płyt warstwowych z poliuretanu według szczegółowego zamówienia kupującego” oskarżony:

- podpisał umowy sprzedaży, opatrzone datą 10 styczeń 2018 r. i 19 styczeń 2018 r., gdzie jako strona kupująca była wskazana odpowiednio: J. (...). oraz O. (...). Stosownie do § 6 ust. 3 każdej z umów: „strony ustalają karę umowną w wysokości 5% ceny towaru za odstąpienie od umowy”;

- w dniu 15 stycznia 2018 r. o godz. 11:46 – po wpłynięciu o godz. 10:09 na rachunek kontrolowany przez oskarżonego z rachunku prowadzonego na rzecz spółki (...) (...). kwoty 51 000 euro (co daje po przewalutowaniu kwotę 205 147,50 zł.) – wykonał przelew na rachunek Kantoru (...) K. B. z siedzibą w O. w kwocie 194 997,00 zł., po uprzednim potrąceniu kwoty 2 523,43 euro tytułem kary umownej (co daje po przewalutowaniu kwotę 10 150,50 zł.), po przewalutowaniu odebraną w kantorze kwotę 46 650 euro przekazał mężczyźnie podającemu się za G. R. Y.;

- w dniu 26 stycznia 2018 r. o godz. 11:56 – po wpłynięciu o godz. 10:20 na rachunek kontrolowany przez oskarżonego z rachunku prowadzonego na rzecz spółki (...) (...). kwoty 91 000 euro (co daje po przewalutowaniu kwotę 363 645,20 zł.) – wykonał przelew na rachunek Kantoru (...) K. B. z siedzibą w O. w kwocie 345 465,92 zł., po uprzednim potrąceniu kwoty 4 551,39 euro tytułem kary umownej (co daje po przewalutowaniu kwotę 18 188,00 zł.), po przewalutowaniu odebraną w kantorze kwotę 82 945 euro przekazał kobiecie o nieustalonych danych;

- odpowiednio w dniu 17 stycznia 2018 r. oraz 26 stycznia 2018 r. rozdysponował pozostałymi na rachunku kwotami utrzymując saldo końcowe na sumę 455,63 zł.

wyjaśnienia oskarżonego w części dot. kontaktów z czarnoskórym mężczyzną, rozdysponowania środkami, które wpłynęły na rachunek

447 – 447v

895v - 900

historia rachunku

5 – 8

255 - 256

umowy sprzedaży z załącznikami

24 - 42

zeznania D. K.

44

dowody kupna – sprzedaży waluty

49 - 52

zeznania K. B.

247v

902

dokumenty (umowy, dowody zwrotu wpłaty, noty obciążeniowe, kserokopie paszportu)

254 – 275b

zeznania M. F.

417

901 - 902

historia rachunku

601 - 688

informacja z banku dot. dat i godzin księgowania kwot

706

zeznania J. P.

919v - 920

zeznania P. D.

920 - 922

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

dane osobopoznawcze;

informacja od Naczelnika US O.

- pozyskane w oparciu o oświadczenie oskarżonego oraz zebrane w trybie art. 213 § 1 kpk;

- nie kwestionowane przez strony

dane o karalności

pozyskane z zasobów Krajowego Rejestru Sądowego, nie kwestionowane przez strony

pismo z (...) sp. o. o.

dokument nie kwestionowany przez strony

pismo z (...) sp. z o. o.

dokument nie kwestionowany przez strony

dokumenty handlowe (faktury, rejestry VAT), dokumenty księgowe

dokumenty nie kwestionowane przez strony

1.1.2.

zeznania S. G.. H.

- logiczne, przekonujące, szczere;

- świadek zeznał na okoliczność popełnionego na szkodę spółki (...) (...). przestępstwa oszustwa na kwotę 91 000 euro;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

historia rachunku

dokument nie kwestionowany przez strony

zeznania S. O.

- logiczne, przekonujące, szczere;

- świadek zeznał na okoliczność popełnionego na szkodę spółki (...) (...). przestępstwa oszustwa na kwotę 51 000 euro;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

faktury

dokumenty nie kwestionowane przez strony

zeznania D. K.

- logiczne, spójne, szczere;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

1.1.3.

wyjaśnienia oskarżonego w części dot. kontaktów z czarnoskórym mężczyzną, rozdysponowania środkami, które wpłynęły na rachunek

- w omawianym zakresie wiarygodne, potwierdzające fakt bytności (...) mężczyzny w sklepie oraz rozdysponowania wpłaconymi na kontrolowany przez niego rachunek bankowy środkami finansowymi. Powyższe koresponduje zarówno z zeznaniami świadka J. P. (pracownik sklepu), jak również z załączonymi dokumentami obrazującymi ruch środków na przedmiotowym rachunku bankowym

historia rachunku

dokument nie kwestionowany przez strony

umowy sprzedaży z załącznikami

dokumenty przedłożone/zabezpieczone od oskarżonego pozorujące przeprowadzenie transakcji handlowych dot. sprzedaży płyt warstwowych z poliuretanu

zeznania D. K.

- logiczne, spójne, szczere;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

dowody kupna – sprzedaży waluty

dokumenty nie kwestionowane przez strony

zeznania K. B.

- logiczne, spójne, szczere;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

dokumenty (umowy, dowody zwrotu wpłaty, noty obciążeniowe, kserokopie paszportu)

dokumenty przedłożone/zabezpieczone od oskarżonego pozorujące przeprowadzenie transakcji handlowych dot. sprzedaży płyt warstwowych z poliuretanu, odstąpienia od umowy kupującego, zwrotu wpłaty po potrąceniu kary umownej

zeznania M. F.

- logiczne, obiektywne;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

historia rachunku

dokument nie kwestionowany przez strony

informacja z banku dot. dat i godzin księgowania kwot

dokument nie kwestionowany przez strony

zeznania J. P.

- logiczne, przekonujące, szczere;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

zeznania P. D.

- logiczne, przekonujące, szczere;

- nie ma podstaw do kwestionowania wiarygodności depozycji świadka

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.3

wyjaśnienia oskarżonego w zakresie niezgodnym z ustalonym w sprawie stanem faktycznym

447 – 447v

895v - 900

Sąd odrzucił depozycje oskarżonego kwestionującego swoje sprawstwo uznając je za wyraz przyjętej linii obrony ukierunkowanej na uwolnienie się od odpowiedzialności karnej za zarzucane mu występki.

M. T. utrzymywał, iż przekazane na należący do niego rachunek bankowy odpowiednio kwoty: 51 000 euro oraz 91 000 euro stanowiły realizację postanowień zawartych przez niego umów sprzedaży w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (pośrednictwo w sprzedaży materiałów budowlanych) odpowiadając w swej wysokości 30% ceny transakcji (zaliczka). Dla uwiarygodnienia lansowanej przez niego tezy o li tylko biznesowym charakterze sprawy, której konsekwencją były dwa następujące po sobie, w krótkich odstępach czasu przelewy bankowe, sprawca przedłożył podpisane umowy, dowody zwrotu wpłaty, noty obciążeniowe, kserokopię paszportu, jakim miał posługiwać się podający się za przedstawiciela O. (...) (...) mężczyzna.

Wyjaśnienia oskarżonego oceniane przez pryzmat treści przedłożonych dokumentów, nie przekonują i w świetle logiki oraz zasad doświadczenia życiowego nie zasługują na podzielenie.

Co istotne, pieniądze w obu przypadkach zostały docelowo zaksięgowane na konkretnym rachunku tj. prowadzonym na rzecz spółki cywilnej (...) z siedzibą w O., który został założony nieco ponad dwa miesiące wcześniej w (...) Bank (...) S.A., na którym poza jedną wpłatą własną na kwotę 150,00 zł. nie odnotowano dotychczas żadnego ruchu środków. (...) mężczyzna podający się – jak wynika z kserokopii paszportu – za G. R. Y. (obywatel S. (...), który w sierpniu 2020 r. wyemigrował do N. (...)k – 709) nie poszukiwał – jak zdaje się sugerować oskarżony – kontrahenta do współpracy lecz zainteresowany był konkretnym rachunkiem bankowym, na który miały być przelane środki pochodzące z oszustw na terenie I. na szkodę spółek (...). Bezspornym w świetle elementarnych zasad logiki jest to, iż tenże musiał mieć zaufanie do oskarżonego, skoro ostatecznie zdecydował (on czy też nieustalone osoby, z którymi współpracował) o przelaniu na kontrolowany przez M. T. rachunek bankowy niebagatelnej sumy wyrażonej każdorazowo w tysiącach euro pochodzącej ze wspomnianych oszustw. W perspektywie tego, co było ostatecznie zaplanowane (wypłata środków) musiał przecież mieć pewność co do tego, że uzgodnione kwoty zostaną mu wypłacone w gotówce, co miało miejsce każdorazowo w wykonaniu rzekomo przysługującego kupującemu prawa do odstąpienia od umowy po potrąceniu przez oskarżonego w obu przypadkach stosownej kwoty tytułem kary umownej jako swoistej premii/gratyfikacji finansowej za przyjęcie tych środków na rachunek.

Treść przedłożonych przez oskarżonego umów sprzedaży z dnia 10 stycznia 2018 r. i 19 stycznia 2018 r. (identyczne w zakresie poszczególnych postanowień) nie tylko nie potwierdza wersji prezentowanej przez sprawcę lecz dodatkowo poddaje ją w wątpliwość. Zapisy kontraktów są lakoniczne, ogólne, nie zawierają - przywołując chociażby zeznania świadka P. D., czy też informację udzieloną przez producenta płyt warstwowych (...) sp. z o. o. – podstawowych danych (ilość, dokładny asortyment), by ocenić realną cenę transakcji, a w konsekwencji wysokość rzekomej wymaganej zaliczki na poziomie 30% ceny, przy czym co istotne, uzgodnienia w zakresie postanowień obu umów miały być prowadzone łamaną angielszczyzną w przypadku obu rozmówców, co może dziwić zważywszy chociażby na znaczną wartość zamówień. Dodatkowo, oskarżony nie był w stanie podać personaliów, właściwego umocowania osoby podpisującej się w imieniu spółki (...) na umowie. Co więcej, brzmienie § 6 pkt 1 umowy nakładające na sprzedawcę obowiązek zapłaty kary umownej w wysokości 1% ceny towaru w przypadku zwłoki za każdy dzień w przygotowaniu towaru do odbioru i zawiadomienia kupującego jawi się jako nieracjonalne z punku widzenia interesu oskarżonego, zważywszy na fakt, iż jako strona umowy na powyższe nie miał żadnego wpływu.

Zachowanie oskarżonego, tożsame każdorazowo po wpłynięciu owych rzekomych zaliczek na kontrolowany przez niego rachunek bankowy dodatkowo utwierdza w przekonaniu o braku wiarygodności jego depozycji. Powstaje pytanie, po co/w jakim celu M. T. zaraz po zaksięgowaniu środków finansowych na rachunku informował o tym fakcie osobę posługującą się danymi G. R. Y.. Wartym odnotowania jest to, iż dyspozycje przelewów na rachunek kantoru, w którym każdorazowo dochodziło do wymiany waluty następowały niezwłocznie po zaksięgowaniu środków na koncie (1 godzina i 37 min.; 1 godzina i 46 min.). Odwołując się do wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie, nie sposób przyjąć, by w obu, następujących po sobie przypadkach - przyjazd kontrahenta na miejsce, zakomunikowanie oskarżonemu, iż ostatecznie transakcja nie dojdzie do skutku, a w konsekwencji tenże korzysta z prawa do odstąpienia od umowy godząc się na wypłatę kary umownej przy forsowanej gotówkowej wypłacie reszty środków w euro, po wypłatę, po przewalutowaniu środków w euro (co w drugim przypadku wymagało z racji wysokości transakcji dodatkowego czasu na zgromadzenie środków), przygotowane i wypełnione już przez oskarżonego dokumenty (noty obciążeniowe, dowody wypłaty) – mogły odbyć się w tak krótkim czasie bez uprzedniego, dokładnie uzgodnionego z oskarżonym planu działania ukierunkowanego na wypłatę gotówkową środków w euro po potrąceniu przez oskarżonego kary umownej w wysokości 5% z tego co wpłynie na rachunek, a nie – stosownie do brzmienia § 6 pkt 3 umowy – 5% ceny towaru, której nigdy nie ustalono.

Wskazany powyżej sposób późniejszego postępowania wobec tych środków wskazuje na dążenie oskarżonego do ich jak najszybszego wyprowadzenia z rachunku. To dotyczy także tych kwot, które stanowiły jego korzyść majątkową w łącznej kwocie 28 338,78 zł., którą rozdysponował w dniach 17 stycznia 2018 r., 26 stycznia 2018 r. (ostatni przelew na kwotę 18 000,00 zł. został dokonany na inny prowadzony na rzecz oskarżonego rachunek bankowy k – 628).

Powyższe zatem zadaje kłam przeciwnym twierdzeniom oskarżonego przesądzając o braku ich wiarygodności.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Reasumując wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd uznał, iż oskarżony każdorazowo swym zachowaniem polegającym na przyjęciu w dniu 15 stycznia 2018 r. i 26 stycznia 2018 r. na rachunek bankowy prowadzony na rzecz (...) spółka cywilna M. T. H. T. w (...) Bank (...) SA Oddział w O. o numerze (...), środków pieniężnych w kwocie odpowiednio: 51 000 euro i 91 000 euro pochodzących z przestępstwa oszustwa na terenie I. na szkodę spółek: J. (...). i O. (...)., a następnie tego samego dnia dokonaniu przelewu kwoty: 194 997,00 zł. i 345 465,92 zł. na rachunek Kantoru (...) w O., które po wymianie na euro przekazał nieustalonej osobie, a które to czynności mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, wyczerpał znamiona występku opisanego w art. 299 § 1 kk, działając w warunkach ciągu przestępstw tj. w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności.

Warto zaznaczyć, iż samo przyjęcie na rachunek bankowy środków pieniężnych pochodzących z przestępstwa wypełnia znamiona czynu z art. 299 § 1 kk.

Sposób działania oskarżonego, jego cały kontekst faktyczny, w tym przede wszystkim przyjęcie każdorazowo na konto firmowe znacznych kwot, po czym niemalże w całości jej wypłacenie w gotówce i przekazanie nieznanej osobie świadczy o świadomości oskarżonego, że popełnia on przestępstwo, przyjmując pieniądze mogące pochodzić z przestępstwa (stanowiące korzyść z czynu zabronionego) - na co, co najmniej się godził.

X

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. T.

I - III

I - III

Kierując się ogólnymi dyrektywami i zasadami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk, uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanych mu czynów z art. 299 § 1 kk, Sąd – przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk - z mocy art. 299 § 1 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności (pkt I).

Oceniając stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego czynów jako znaczny, Sąd miał na względzie zarówno rodzaj naruszonych przestępstwem dóbr, jakim są: prawidłowe funkcjonowanie obrotu gospodarczego (obrót ten jest zagrożony, w sytuacji, gdy wprowadzane są do niego środki pochodzące z przestępstw), wymiar sprawiedliwości (pranie pieniędzy utrudnia wykrywanie przestępstw, z których pochodzą nielegalne dochody) oraz mienie (w sytuacji, gdy przedmiotem czynności wykonawczej są przedmioty pochodzące z przestępstwa przeciwko mieniu), okoliczności i sposób popełnienia czynów, rozmiar wyrządzonej szkody oraz motywację (działanie w celu osiągnięcia korzyścią majątkowej).

Ferując karę Sąd poczytał oskarżonemu do okoliczności łagodzących uprzednią niekaralność oraz prowadzenie ustabilizowanego trybu życia.

W procesie wymiaru kary Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności obciążających.

Tak ukształtowana kara, przy orzeczonym obowiązku probacyjnym jest – w ocenie Sądu – adekwatna do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu występków.

Jednocześnie oskarżony nie jest sprawcą zdemoralizowanym, aby dla osiągnięcia wobec niego celów prewencyjnych kary, koniecznym było orzeczenie kary izolacyjnej. Mając powyższe na uwadze, zasadnym było zastosowanie w stosunku do oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, a za właściwy okres próby Sąd uznał okres 2 lat, w czasie którego poddana zostanie weryfikacji przyjęta wobec niego pewna pozytywna prognoza kryminologiczna, z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego w okresie próby do informowania sądu na piśmie o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy, licząc od uprawomocnienia wyroku (pkt II).

W myśl art. 46 § 1 kk, Sąd orzekł wobec oskarżonego tytułem środka kompensacyjnego, obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

- J. (...). z siedzibą w I. kwoty 50 961 euro;

- O. (...). z siedzibą w I. kwoty 90 930 euro (zgłoszony w tym zakresie wniosek pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego k - 895).

Zasądzone kwoty zostały pomniejszone (po przewalutowaniu – przy przyjęciu kursu euro każdorazowo na dzień działania sprawcy) o kwotę zabezpieczoną w toku śledztwa na rachunku bankowym oskarżonego tj. 455,63 zł., która w odpowiedniej proporcji została zwrócona podmiotom uprawnionym stosownie do rozstrzygnięcia w pkt IV wyroku.

Warto nadmienić, iż pokrzywdzony przestępstwem pierwotnym nie traci tego statusu w wypadku, gdy nielegalnie zdobyte wskutek przestępstwa wartości majątkowe stają się przedmiotem przestępstwa prania brudnych pieniędzy w rozumieniu art. 299 § 1 kk. Skoro istotą rozważanego karalnego prania brudnych pieniędzy są czynności, które uniemożliwiają albo w istotny sposób utrudniają uzyskanie wiadomości o przestępczym pochodzeniu określonych wartości majątkowych, to siłą rzeczy zachowanie wyczerpujące znamiona z art. 299 § 1 kk godzi w ważny interes ofiary przestępstwa bazowego (wyrok SN z dnia 30 listopada 2017 r., III KK 185/17)

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. T.

pkt IV

pkt IV

W obliczu uznania zbędności dla dalszego postępowania karnego, Sąd – w myśl art. 230 § 2 kpk - nakazał zwrócić podmiotom uprawnionym tj. pokrzywdzonym spółkom z zabezpieczonej kwoty 455,63 zł. uznanej za dowód rzeczowy odpowiednio:

- kwotę 163,64 zł. J. (...). z siedzibą w I. (51 000 x 455,63: 142 000);

- kwotę 291,99 zł. O. (...). z siedzibą w I.. (91 000 x 455,63: 142 000).

W myśl art. 299 § 7 kpk w razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2, sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, a także korzyści z tego przestępstwa lub ich równowartość, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli przedmiot, korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Z sytuacją, o której mowa w zd. II cyt. przepisu ma miejsce w niniejszej sprawie.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

pkt V

O kosztach sądowych Sąd orzekł w myśl art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych

7.  Podpis