Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. XII K 242/21

WYROK

1.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2022 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie wXII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: sędzia SO Katarzyna Stasiów

Protokolant: sekr. sąd. Julia Szkutnik, Paulina Powązka-Płóciennik, Monika Raczyńska

w obecności prokuratora Agnieszki Prowotorow-Pryki

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2022 r., 28 marca 2022 r., 6 czerwca 2022 roku i 15 września 2022 r.

sprawy:

1. T. C. , syna L. i B. z d. K., urodzonego (...) w T.;

2. P. M., syna R. i U. z d. Z., urodzonego (...) w L.;

3. K. D. , syna Z. i G. z d. W., urodzonego (...) w W.;

oskarżonych o to, że:

I. w dniu 5 września 2021 r., około godziny 21:00 w P., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu wdarli się do mieszkania znajdującego się przy ul. (...), zajmowanego przez J. T., M. T. i T. T. (1), a następnie P. M. wspólnie i w porozumieniu z T. C. wzięli udział w pobiciu T. T. (1) oraz J. T., narażając pokrzywdzonego T. T. (1) na nastąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 k.k. oraz powodując u T. T. (1) obrażenia w postaci wieloodłamkowego złamania nosa z przemieszczeniem, złamania brzeżnego wyrostka czołowego szczęki z krwiakiem zatok szczękowych, otarć naskórka czoła, w okolicy łuków brwiowych, nosa, okolicy jarzmowej prawej i stłuczenia prawego policzka, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała u pokrzywdzonego T. T. (1) na okres powyżej 7 dni, przy czym P. M. oraz T. C. czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o przestępstwo z art. 193 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zb. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wobec T. C. i P. M., zaś wobec K. D. z art. 193 k.k.

II. dniu 5 września 2021 r., około godziny 21:15 w P., w województwie (...), przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim zapytaniu o pochodzenie pokrzywdzonego, z powodu jego narodowości ukraińskiej zastosowali wobec L. L. przemoc w postaci zadawania ciosów i kopania po ciele, a następnie zabrali pokrzywdzonemu w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 400 złotych wraz z pieniędzmi w kwocie 20 złotych, a następnie publicznie znieważyli L. L. z powodu jego przynależności narodowej słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, przy czym czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zb. z art. 257 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

a nadto:

P. M. i K. D.

o to, że:

III. w dniu 5 września 2021 r., około godziny 22:20 w P., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu w celu zmuszenia pokrzywdzonego O. L.- kierowcy taksówki do zaniechania zawiadomienia organów ścigania o niewłaściwym zachowaniu P. M. i K. D. zastosowali przemoc wobec O. L. w ten sposób, że podczas kursu z w/w dusili go i zadali co najmniej jedno uderzenie pięścią w twarz, powodując u pokrzywdzonego zasinienie oczodołu prawego, przy czym P. M. dopuścił się zarzucanego mu czynu w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o przestępstwo z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wobec P. M., zaś wobec K. D. z art. 191 § 1 k.k.

I. T. C., P. M. i K. D. w ramach czynu zarzucanego im w pkt. I. uznaje za winnych tego, że w dniu 5 września 2021 r. około godziny 21:00 w P., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu, wdarli się do mieszkania znajdującego się przy ul. (...) zajmowanego przez J. T., M. T. i T. T. (1), a następnie P. M. wspólnie i w porozumieniu z T. C. wzięli udział w pobiciu T. T. (1) oraz J. T., narażając pokrzywdzonego T. T. (1) na nastąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 k.k., przy czym P. M. oraz T. C. czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa z art. 193 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zb. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionego przez T. C. i P. M., zaś przez K. D. - z art. 193 k.k. i za to T. C. na podstawie art. 193 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje, a na podstawie art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. T. C., P. M. i K. D. w ramach czynu zarzucanego im w pkt. II. uznaje za winnych tego, że dniu 5 września 2021 r. około godziny 21:15 w P., w województwie (...), przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim zapytaniu o pochodzenie pokrzywdzonego, z powodu jego narodowości ukraińskiej oraz w celu dokonania zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki S. (...) o wartości 400 złotych wraz z pieniędzmi w kwocie 20 złotych zastosowali wobec L. L. przemoc w postaci zadawania ciosów i kopania po ciele oraz dokonali kradzieży w/w przedmiotów, przy czym czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to T. C. na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje, a na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 85 i 86 § 1 k.k. orzeczone wobec T. C. w pkt. I. i II. kary łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet łącznej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec T. C. zalicza oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od 8 września 2021 roku godzina 13.40 do 28 września 2022 roku;

V. P. M. za czynu z pkt. I. na podstawie art. 193 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje, a na podstawie art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VI. P. M. za czynu z pkt. II. na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje, a na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

VII. P. M. uznaje za winnego dokonania czynu z pkt. III. i za to art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VIII. na podstawie art. 85 i 86 § 1 k.k. orzeczone wobec P. M. w pkt. V., VI. i VII. kary łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IX. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet łącznej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec P. M. zalicza oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od 8 września 2021 roku godzina 13.40 do 28 września 2022 roku;

X. K. D. za czyn z pkt. I. na podstawie art. 193 k.k. skazuje na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

XI. K. D. za czyn z pkt. II. na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje, a na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

XII. K. D. uznaje za winnego dokonania czynu z pkt. III. i za to art. 191 § 1 k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XIII. na podstawie art. 85 i 86 § 1 k.k. orzeczone wobec K. D. w pkt. X., XI. i XII. kary łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

XIV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet łącznej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec P. M. zalicza oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od 14 września 2021 roku godzina 6.45 do 28 września 2022 roku;

XV. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od T. C. i P. M. solidarnie na rzecz:

- J. T. kwotę 1000 (jednego tysiąca) złotych,

- T. T. (1) kwotę 2000 (dwóch tysięcy) złotych,

- M. T. kwotę 500 (pięciuset) złotych;

XVI. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od T. C., P. M. i K. D. solidarnie na rzecz L. L.’ego kwotę 2000 (dwóch tysięcy) złotych;

XVII. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od P. M. i K. D. solidarnie na rzecz O. L. kwotę 2000 (dwóch tysięcy) złotych;

XVIII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. O. wynagrodzenie za obronę oskarżonego K. D. z urzędu w kwocie 960 (dziewięciuset sześćdziesięciu) złotych + VAT;

XIX. zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 242/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. C.

P. M.

K. D.

W dniu 5 września 2021 r. około godziny 21:00 w P., w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu, wdarli się do mieszkania znajdującego się przy ul. (...) zajmowanego przez J. T., M. T. i T. T. (1), a następnie P. M. wspólnie i w porozumieniu z T. C. wzięli udział w pobiciu T. T. (1) oraz J. T., narażając pokrzywdzonego T. T. (1) na nastąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 k.k., przy czym P. M. oraz T. C. czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. T. C. i P. M. popełnili przestępstwo z art. 193 k.k. w zb. z art. 158 § 1 k.k. w zb. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., zaś K. D.– przestępstwo z art. 193 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 5 września 2021 roku około godziny 21:00 T. C., P. M., K. D. udali się do mieszkania rodziny T. przy ulicy (...) w P. w poszukiwaniu Ł. T., z którym T. C. był skonfliktowany. Oskarżeni znajdowali się pod wpływem alkoholu. Po dotarciu na miejsce zaczęli głośno uderzać w drzwi wejściowe do mieszkania.

Wewnątrz lokalu obecni byli J. T. - matka Ł. T., a także jej pozostali dwaj synowie T. i M.. J. i T. T. (1) postanowili otworzyć drzwi, choć nie dostrzegli przez wizjer, kto się do nich dobija. Uznali, że ktoś może potrzebować pomocy. M. T. kąpał się w tym czasie w łazience.

Po otwarciu drzwi, przybyli mężczyźni, spośród których J. T. rozpoznała znanych jej P. M. i T. C., zapytali, czy jest w domu jej syn Ł.. Kobieta odpowiedziała, że Ł. nie mieszka z nią od dwóch miesięcy. Mężczyźni nie uwierzyli w to i przepychając zamykane przez J. T. drzwi do mieszkania, wdarli się do niego, a następnie zaczęli po nim chodzić i sprawdzać pomieszczenia.

Zarówno J. T. jak i T. T. (1) wzywali mężczyzn do wyjścia. Po użyciu przez T. T. (1) dosadnych słów w tym przedmiocie, P. M. i T. C. zaatakowali T. T. (1), przewracając go, uderzając kilkukrotnie pięścią w twarz oraz plecakiem w głowę. J. T. poleciła synowi M. zadzwonić po policję, co nie udało mu się wskutek zdenerwowania. Kobieta wraz z synem T. wdała się w szarpaninę z napastnikami, usiłując wypchnąć ich z mieszkania, a także głośno krzyczeć: „pomocy, ludzie wzywajcie policję”, za co została uderzona przez P. M. dwukrotnie otwartą dłonią w twarz, po czym napastnicy uciekli.

K. D. nie brał udziału w pobiciu J. i T. T. (1), a wręcz usiłował uspokoić P. M. i T. C..

zeznania T. T. (1)

16-17v,809v-810

zeznania J. T.

58-59v, 810-811

zeznania M. T.

198-200, 811-811v

częściowo wyjaśnienia T. C.

94-97, 163,522-523,808v

częściowo wyjaśnienia P. M.

107-109, 158, 517-518, 808v-809

protokół okazania J. T. wizerunku

204-207

protokół okazania T. T. wizerunku

208-211

protokół oględzin drzwi do mieszkania oraz okna na klatce schodowej w bloku mieszkalnym przy ulicy (...) w P. wraz z materiałem poglądowym

14-15v,75-88

protokół oględzin dwóch telefonów komórkowych marki S. w etui wraz z materiałami poglądowymi, protokół oględzin zawartości telefonu S. należącego do K. D.

122-129,229-230

dane telekomunikacyjne, analiza logowań (...)

404,406,408,410,417,425, 564

T. T. (1) w wyniku zadanych mu przez P. M. i T. C. silnych uderzeń został narażony na wystąpienie skutku wyrażonego w art. 157 § 1 kodeksu karnego, doznał wieloodłamkowego złamania nosa z przemieszczeniem, złamania brzeżnego wyrostka czołowego szczęki z krwiakiem zatok szczękowych, otarć naskórka czoła w okolicy łuków brwiowych, nosa, okolicy jarzmowej prawej i stłuczenia prawego policzka, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała u T. T. (1) na okres powyżej 7 dni.

kopia karty informacyjnej ze szpitalnego oddziału ratunkowego

18-18v

protokół oględzin osoby- T. T. (1)

21-22v

opinia sądowo-lekarska

430-432

J. T. w wyniku zadanych jej przez P. M. i T. C. lekkich uderzeń, doznała zasinień w obrębie rąk, co spowodowało naruszenie czynności narządu jej ciała na okres poniżej 7 dni.

opinia sądowo-lekarska

430-432

zeznania J. T.

58-59v, 810-811

U T. C. lekarze psychiatrzy rozpoznali zaburzenia osobowości typu dyssocjacyjnego nie rzutujące na jego poczytalność.

W chwili popełnienia przestępstwa był on zdolny do rozpoznania znaczenia swoich czynów.

kopia dokumentacji medycznej

806-807v,855

opinia sądowo-psychiatryczna

969-978

T. C. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu.

Wyżej opisanego przestępstwa T. C. dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa w warunkach recydywy specjalnej zwykłej (art. 64 § 1 k.k.), to jest w przeciągu pięciu lat po odbyciu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 29 grudnia 2017 roku o sygn. II K 56/17, między innymi za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k., której wykonywanie zakończył w dniu 3 maja 2020 roku.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

272-274

P. M. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu.

Wyżej opisanego przestępstwa P. M. dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa, w warunkach recydywy specjalnej zwykłej (art. 64 § 1 k.k.), to jest w przeciągu pięciu lat po odbyciu kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Puławach z dnia 29 czerwca 2017 roku o sygn. II K 29/17, między innymi za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i art. 158 § 1 kk, której wykonywanie zakończył w dniu 25 września 2020 roku.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

268-270

1.1.2.

T. C.

P. M.

K. D.

W dniu 5 września 2021 r. około godziny 21:15 w P., w województwie (...), przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim zapytaniu o pochodzenie pokrzywdzonego, z powodu jego narodowości ukraińskiej oraz w celu dokonania zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki S. (...) o wartości 400 złotych wraz z pieniędzmi w kwocie 20 złotych zastosowali wobec L. L. przemoc w postaci zadawania ciosów i kopania po ciele oraz dokonali kradzieży w/w przedmiotów, przy czym czynu tego dopuścili się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. popełnili przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 119 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 5 września 2021 roku około godziny 21:15 L. L. szedł po chodniku ulicą (...) w P.. Chodnikiem po przeciwnej stronie drogi szli T. C., P. M. i K. D.. Oskarżeni wyglądali na nietrzeźwych, a ponadto w rękach trzymali butelki i puszki z piwem.

Mężczyźni zaczepili L. L. i zapytali, skąd jest. Gdy uzyskali od niego odpowiedź, że pochodzi z Ukrainy, zaczęli go bić, przewracając na ziemię, kopiąc i uderzając pięściami.

Ponadto wciąż używając przemocy, odebrali mu telefon komórkowy marki S. o wartości 400 złotych, w etui którego znajdowało się 20 złotych. Usiłowali również wyrwać pokrzywdzonemu plecak, ale nie udało im się go wyszarpać. L. L. zdołał wstać z ziemi i uciec. Napastnicy krzyczeli za nim „ (...)” (jak na karcie 8 akt sprawy).

Nieopodal miejsca zdarzenia pokrzywdzony zaczepił wychodzącego z garażu R. S., opowiedział mu o zdarzeniu i poprosił o wezwanie policji.

Moment bicia L. L. zaobserwowali z balkonu swojego mieszkania D. S. oraz częściowo K. S., którzy następnie zeszli do pokrzywdzonego i wraz z nim oczekiwali na przyjazd karetki oraz policji.

zeznania L. L.

7-8,23-23v, 340-343,345-348,349-352,954v-955

częściowo wyjaśnienia P. M.

107-109,158,517-518, 808v-809

zeznania R. S.

330-331,1108v

zeznania K. S.

334-335,869v-870

zeznania D. S.

337-338, 870-871

dane telekomunikacyjne, analiza logowań (...)

404,406,408,410,417,425, 564

protokół oględzin dwóch telefonów komórkowych marki S. w etui wraz z materiałami poglądowymi, protokół oględzin zawartości telefonu S. należącego do K. D.

122-129,229-230

W wyniku zadawanych uderzeń i kopnięć L. L. doznał stłuczeń i otarć naskórka w obrębie klatki piersiowej i głowy.

Obrażenia te zadawane były z niewielką siłą i spowodowały naruszenie czynności narządu ciała u L. L. (2) na czas poniżej 7 dni.

kopia karty informacyjna ze szpitalnej izby przyjęć

10-11

opinia sądowo-lekarska

426-427v

U T. C. lekarze psychiatrzy rozpoznali zaburzenia osobowości typu dyssocjacyjnego nie rzutujące na jego poczytalność.

W chwili popełnienia przestępstwa był on zdolny do rozpoznania znaczenia swoich czynów.

kopia dokumentacji medycznej

806-807v,855

opinia sądowo-psychiatryczna

969-978

T. C. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu.

Wyżej opisanego przestępstwa T. C. dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa, w warunkach recydywy specjalnej zwykłej (art. 64 § 1 k.k.), to jest w przeciągu pięciu lat po odbyciu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 29 grudnia 2017 roku o sygn. II K 56/17, między innymi za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k., której wykonywanie zakończył w dniu 3 maja 2020 roku.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

272-274

P. M. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

268-270

K. D. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwo przeciwko mieniu.

Wyżej opisanego przestępstwa K. D. dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa, w warunkach recydywy specjalnej zwykłej (art. 64 § 1 k.k.), to jest w przeciągu pięciu lat po odbyciu kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 11 czerwca 2015 roku o sygn. IV K 182/15, za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k., której wykonywanie zakończył w dniu 18 czerwca 2017 roku.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

512-515

1.1.3.

P. M.

K. D.

W dniu 5 września 2021 r., około godziny 22:20 w P., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu w celu zmuszenia pokrzywdzonego O. L. - kierowcy taksówki do zaniechania zawiadomienia organów ścigania o niewłaściwym zachowaniu P. M. i K. D. zastosowali przemoc wobec O. L. w ten sposób, że podczas kursu z w/w dusili go i zadali co najmniej jedno uderzenie pięścią w twarz, powodując u pokrzywdzonego zasinienie oczodołu prawego, przy czym P. M. dopuścił się zarzucanego mu czynu w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. P. M. popełnił przestępstwo z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., zaś K. D. - przestępstwo z art. 191 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 5 września 2021 roku około godziny 22:02, przy ulicy (...) w W. P. M. i K. D. wsiedli do taksówki kierowanej przez O. L., zamówionej im przez T. C. w aplikacji (...) zainstalowanej w jego telefonie. Kurs miał się zakończyć w lokalizacji P. ul. (...).

P. M. usiadł z tyłu za kierowcą, zaś K. D. obok kierowcy z przodu.

Obaj pasażerowie w trakcie jazdy zachowywali się nagannie - odpinali pasy bezpieczeństwa, naciskali przyciski radia, krzyczeli do kierowcy, aby jechał szybciej. K. D. łapał za kierownicę i kręcił nią, w wyniku czego taksówka zjeżdżała na bok, powodując zagrożenie wypadkiem komunikacyjnym. P. M. pluł przez otwarte okno i ubliżał kierowcy.

O. L. wielokrotnie upominał pasażerów o właściwe zachowanie, ci jednak nie reagowali lub uspokajali się tylko na chwilę.

W końcu kierowca zatrzymał taksówkę w lokalizacji ulica (...) w M. i polecił pasażerom wysiąść, a gdy ci odmówili poinformował ich, że wzywa policję. Wówczas P. M. swoje przedramię zacisnął na szyi O. L. i przycisnął jego głowę do zagłówka fotela w celu uniemożliwienia mu użycia telefonu i wezwania policji. W tym czasie K. D. przytrzymywał ręce O. L., aby nie mógł on wyswobodzić się z uścisku P. M.. Niemniej w końcu kierowcy udało się lewą ręką nacisnąć przycisk ruchu fotela, następnie cofnąć nim do tyłu przygniatając P. M., w wyniku czego rozluźnił on uścisk na szyi kierowcy. Następnie kierowca przesunął się z powrotem do przodu i uderzył K. D.. P. M. wysiadł z samochodu i usiłował atakować kierowcę przez otwartą szybę jego drzwi. Kierowca usiłował odpiąć pas, aby wysiąść, jednakże uniemożliwiał mu to K. D., wciąż przytrzymując jego prawą rękę, a ponadto zadał kierowcy cios z pięści w prawy policzek. Kierowca na żądanie P. M. nacisnął przycisk otwarcia bagażnika, skąd napastnik zabrał dwa plecaki, z którymi wsiadł do taksówki i odszedł w stronę sklepu (...) znajdującego się po drugiej stronie ulicy. K. D. także wysiadł z auta i poszedł za P. M..

zeznania O. L.

27-29,509-511

protokół okazania O. L. wizerunku wraz z tablicami poglądowymi

186-192

częściowo wyjaśnienia P. M.

107-109,158,517-518

protokół zatrzymania płyty z zapisem monitoringu ze sklepu (...)

131-134v

protokół oględzin płyty z zapisem monitoringu ze sklepu (...), płyta z zapisem monitoringu ze sklepu (...)

135-147

dane telekomunikacyjne, analiza logowań (...)

404,406,408,410,417,425, 564

informacja z (...) odnośnie przejazdów taksówką

529-544

K. D. wypadły w taksówce O. L. dwa telefony komórkowe marki S., które przy sobie posiadał - jeden należący do niego, a drugi wcześniej odebrany w wyniku rozboju L. L..

protokół oględzin dwóch telefonów komórkowych marki S. w etui wraz z materiałami poglądowymi, protokół oględzin zawartości telefonu S. należącego do K. D.

122-129,229-230

zeznania O. L.

27-29,509-511

W wyniku zdarzenia O. L. doznał obrażeń w postaci sińca okolicy podoczodołowej prawej, które to spowodowało naruszenie czynności narządu ciała na czas poniżej 7 dni.

opinia sądowo-lekarska

428-429v

P. M. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, między innymi karą pozbawienia wolności, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego, informacja z bazy NOE-SAD

268-270

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania T. T. (1), J. T. i M. T.

- Zeznania spójne ze sobą nawzajem, a ponadto z wyjaśnieniami oskarżonego P. M. i T. C. w częściach uznanych za wiarygodne, to jest w zakresie w jakim oskarżeni przyznali się do wtargnięcia do mieszkania pokrzywdzonych wbrew ich woli a następnie jego nieopuszczenia zgodnie z żądaniem pokrzywdzonych.

- Zgodne z protokołem oględzin drzwi zewnętrznych do mieszkania i okna na klatce schodowej, protokołem oględzin pokrzywdzonego, kopią karty informacyjnej ze szpitalnego oddziału ratunkowego oraz opinią sądowo-lekarską T. i J. T..

- Drobne rozbieżności pomiędzy zeznaniami świadków składanymi w postępowaniu przygotowawczym a zeznaniami składanymi w toku rozprawy głównej wynikały z naturalnego procesu zapominania.

Zeznania L. L.

Zeznania pokrzywdzonego są spójne, logiczne i konsekwentne, a ponadto korelują z zeznaniami K. i D. S., R. S. oraz wyjaśnieniami P. M. w zakresie uznanym przez sąd przez wiarygodne tj. dotyczącym bicia pokrzywdzonego.

Jednocześnie relacjonowany przez pokrzywdzonego fakt zaboru mu telefonu komórkowego przez oskarżonych znalazł potwierdzenie w odnalezieniu go w taksówce przez O. L. - i złożonych przezeń zeznaniach w tym zakresie - po zgubieniu go w niej przez K. D. i P. M..

Świadek ten zarówno w toku śledztwa jak i w sądzie spontanicznie zeznał, że był bity przez trzy osoby.

Zeznania O. L.

Zeznania pokrzywdzonego są spójne, logiczne i konsekwentne, a ponadto znajdują potwierdzenie zarówno w informacji z (...), jak i nagraniu z monitoringu sklepu (...) w okolicy ulicy (...) w M.. Niewątpliwie rozbieżność pomiędzy zeznaniami pokrzywdzonego odnośnie nazwy ulicy, przy której wsiedli do jego taksówki oskarżeni P. M. i K. D., stanowi pomyłkę wynikającą z nieznajomości przez pokrzywdzonego języka polskiego i naturalnego procesu zapominania.

częściowo wyjaśnienia T. C.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim przyznał się do wtargnięcia do mieszkania T., były spójne z wiarygodnymi dowodami zgromadzonymi w toku postępowania odnośnie tego przestępstwa.

częściowo wyjaśnienia P. M.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim przyznał się do 1 i 3 zarzutu, a w zakresie 2 do bicia pokrzywdzonego były spójne z wiarygodnymi dowodami zgromadzonymi w toku postępowania odnośnie poszczególnych zarzutów.

zeznania K. S., D. S. i R. S.

Zeznania świadków były spontaniczne, spójne z zeznaniami pokrzywdzonego L. L., a ponadto świadkowie nie mieli interesu celowego obciążania oskarżonych, jak również ich zeznania te nie były kwestionowane w toku postepowania przez żadną ze stron.

protokół okazania J. T. wizerunku

Czynność procesowa okazania wizerunku przeprowadzona została zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Pokrzywdzona spontanicznie i kategorycznie rozpoznała T. C., którego znała wcześniej, i mężczyznę, który wdarł się do jej mieszkania i nie był jej wcześniej znany

(K. D.), jednocześnie zgodnie z prawdą wskazując, że na okazanych jej tablicach nie ma P. M..

protokół okazania M. T. wizerunku

Świadek spontanicznie i kategorycznie rozpoznał wszystkich trzech oskarżonych. T. C. i P. M. znał wcześniej, zaś wizerunek K. D. mógł zaobserwować i zapamiętać w toku inkryminowanego zdarzenia, zwłaszcza, że zarówno K. D. jak i M. T. nie uczestniczyli w szarpaninie, nie zadawali ciosów, nie odpierali ataku.

protokół okazania O. L. wizerunku wraz z tablicami poglądowymi

Pokrzywdzony spontanicznie i kategorycznie rozpoznał

K. D. jako oskarżonego, który siedział z przodu taksówki na miejscu pasażera. Jakkolwiek pokrzywdzony nie znał wcześniej tego oskarżonego, miał obiektywną możliwość zapamiętać wygląd jego twarzy oraz sylwetkę, albowiem, mężczyźni siedzieli blisko siebie, doszło miedzy nimi do bliskiego kontaktu fizycznego w toku szarpaniny. Pokrzywdzony wskazał, że patrzył na oskarżonego, gdy odpierał jego atak.

opinie sadowo-lekarskie, opinia sadowo-psychiatryczna

Przedmiotowe opinie wydane zostały przez biegłych sądowych, uznanych specjalistów w swych dziedzinach, po zapoznaniu się przez biegłych z aktami sprawy, a w przypadku opinii sądowo-psychiatrycznej, także po przeprowadzeniu badania oskarżonego. Ponadto w toku postępowania nie ujawniły się okoliczności świadczące o braku wiedzy i bezstronności biegłych, wobec czego sąd ocenił je jako wartościowy materiał dowodowy, pozwalający na poczynienie na ich podstawie ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

-dane telekomunikacyjne, analiza (...),

-informacja zB.

- informacje z KRK,

- informacje z bazy NOE-SAD

-kopie dokumentacji medycznej

Dokumentacja ta sporządzona została przez podmioty do tego uprawnione wedle odpowiednich regulacji prawnych i z tego względu nie wzbudziła zastrzeżeń sądu co do swej wiarygodności.

- protokół oględzin drzwi do mieszkania oraz okna na klatce schodowej w bloku mieszkalnym przy ulicy (...) w P. wraz z materiałem poglądowym

- protokół oględzin dwóch telefonów komórkowych marki S. w etui wraz z materiałami poglądowymi, protokół oględzin zawartości telefonu S. należącego do K. D.

- protokół oględzin osoby – T. T. (1)

Przedmiotowe dokumenty zostały sporządzone przez organ do tego uprawniony, a ponadto zgodnie z procedurą w tym przedmiocie, i z tego względu nie wzbudziły zastrzeżeń sądu co do swej wiarygodności, a ponadto nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

protokół zatrzymania płyty z zapisem monitoringu ze sklepu (...), protokół oględzin płyty z zapisem monitoringu, płyta z zapisem monitoringu

Protokoły sporządzone zostały przez organ do tego uprawniony zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie. Autentyczność nagrania nie budziła wątpliwości sądu, jak również nie była kwestionowana przez strony.

Nagranie potwierdza złożone przez O. L. zeznania, że gdy oskarżeni K. D. i P. M. wysiedli z taksówki pokrzywdzonego, udali się do sklepu (...). W tych właśnie okolicznościach obydwaj oskarżeni zostali zarejestrowani przez kamerę monitoringu zainstalowanego na zewnątrz tego sklepu, zaś pokrzywdzony na okazanym mu w toku przesłuchania nagraniu kategorycznie rozpoznał obydwu napastników.

Ponadto lokalizacja sklepu spójna jest z lokalizacją zakończenia realizacji kursu przez pokrzywdzonego - przekazaną przez firmę (...).

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

notatki urzędowe sporządzone w toku postępowania przygotowaw-czego

Nie stanowiły dowodów inkryminowanych zdarzeń, a jedynie relację z podejmowanych przez organy ścigania czynności dochodzeniowo - śledczych, a ponadto notatki urzędowe z k. 3,5,6,36,197 objęte są zakazem dowodowym z art. 174 k.p.k., zgodnie z którym dowodu z wyjaśnień oskarżonego lub z zeznań świadka nie wolno zastępować treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych.

protokoły zatrzymania oskarżonych, protokoły przeszukania oskarżonych

Przedmiotowe dokumenty zostały sporządzone przez organy do tego uprawnione, a ponadto wedle odpowiednich regulacji prawnych, i z tego względu nie wzbudziły zastrzeżeń sądu co do swej wiarygodności oraz nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Nie przedstawiały jednak wartości dowodowej do czynienia na ich podstawie ustaleń faktycznych w sprawie .

protokoły przeszukania miejsc zamieszkania oskarżonych

Nie przedstawiały jednak wartości dowodowej do czynienia na ich podstawie ustaleń faktycznych w sprawie .

protokół okazania O. L. wizerunku

Pokrzywdzony jakkolwiek wskazał, że osoba na fotografii 4 z tablicy poglądowej numer 2 bardzo przypomina pasażera (P. M.), to nie rozpoznał go kategorycznie.

Niemniej jednak P. M. konsekwentnie przyznawał się w toku całego postępowania do zarzuconego mu przestępstwa na szkodę O. L. opisanego w zarzucie 3.

protokoły okazania L. L. wizerunków oraz osób

Pokrzywdzony nie rozpoznał kategorycznie okazanych mu wizerunków oskarżonych. Niemniej jednak należy mieć na uwadze, że inkryminowane zdarzenie miało miejsce po godzinie 21:00 we wrześniu, a więc po zmierzchu, pokrzywdzony zasłaniał twarz przed ciosami, nie znał oskarżonych, a więc naturalne jest, że nie zapamiętał wyglądu ich twarzy.

protokół okazania T. T. (1) wizerunku

Pokrzywdzony nie rozpoznał kategorycznie oskarżonych na okazanych mu wizerunkach.

Wskazał na wizerunek T. C. jako osoby bardzo podobnej do T. C., którego znał wcześniej.

Nie rozpoznał wizerunku K. D., którego nie znał i w chwili inkryminowanego zdarzenia, które trwało kilka - kilkanaście minut widział pierwszy raz w życiu. Ponadto zdarzenie to miało dynamiczny przebieg, pokrzywdzony był bity, odpierał atak, naturalne więc jest, że mógł nie zapamiętać twarzy oskarżonego.

Niewątpliwie także o wiele trudniej jest rozpoznać osobę obcą lub mało znaną na zdjęciu, aniżeli w przypadku okazania tej osoby.

zeznania I. Z.

Świadek w toku rozprawy skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań jako osoba najbliższa dla T. C..

zeznania A. R.

Świadek nie miał wiedzy na temat inkryminowanych zdarzeń.

protokoły zatrzymania telefonów od P. M. i T. C.

dane z telefonów komórkowych oskarżonych pozyskane przez biegłego informatyka

Nie przedstawiały wartości dowodowej, na podstawie której sąd mógłby czynić ustalenia faktyczne.

częściowo wyjaśnienia T. C.

Na wiarygodność nie zasługiwały wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim nie przyznał się on do pobicia T. i J. T., wskazując że jedynie przepchnął lokatorów stojących mu na drodze, ale nikomu nie złamał nosa i jednocześnie wskazywał, że nie ma pojęcia, czy dochodziło tam do aktów przemocy. W tym zakresie pozostają one bowiem w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonych J., T. i M. T., protokołem oględzin osoby – T. T. (1), opinią sądowo-lekarską dotycząca T. T. (1). Także z protokołu oględzin drzwi do mieszkania T. wynika, że na podłodze w przedpokoju znajdowały się ślady brunatnej substancji – krwi, która jak wynika z zeznań J., M. i T. T. (1) pociekła z nosa T. T. (1) wskutek zadanych mu przez T. C. i P. M. ciosów w twarz.

Sąd odmówił wiary także tym wyjaśnieniom oskarżonego, w których nie przyznał się on do zarzutu 2 i twierdził, że od razu po wyjściu z mieszkania T. pojechał do domu. Jak wynika z danych (...) oraz informacji z firmy (...), oskarżony T. C. przebywał z pozostałymi dwoma oskarżonymi do około godziny 22:00, w tym od godziny 20:50 do godziny 21:34 na „(...)”, gdzie około godziny 21:15 dokonali przestępstwa rozboju na L. L.. Według danych z (...) oskarżony odbył kurs taksówką z lokalizacji (...) (...) w P. (rejon (...)) do lokalizacji P. (...) w W. w pobliżu swego miejsca zamieszkania od godziny 21:34 do godziny 21:59, a następnie zamówił taksówkę także (...) z pobliskiej lokalizacji (...) w W. do lokalizacji (...) w P.. Kurs realizował O. L., zaś z jego zeznań jednocześnie wynika, że czekało na niego na miejscu odbioru trzech mężczyzn, to jest zamawiający, który wręczył O. L. 20 złotych za kurs oraz pasażerowie K. D. i P. M..

Ponadto pokrzywdzony L. L. konsekwentnie zeznawał, że biło go trzech napastników, którą to okoliczność potwierdzili także świadkowie K. i D. S..

częściowo wyjaśnienia P. M.

Na wiarygodność nie zasługiwały wyjaśnienia oskarżonego, iż on sam dokonał pobicia L. L., bez udziału pozostałych dwóch oskarżonych, a ponadto nic pokrzywdzonemu nie mówił oraz niczego mu nie zabrał. Wyjaśnienia te pozostają w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonego L. L., K. i D. S., danymi (...) oraz informacją z firmy (...).

Jak już sąd wskazał powyżej, z wiarygodnych zeznań L. L. wynika, że biło go trzech napastników i współdziałali oni ze sobą przy zaborze mu telefonu, a także usiłowania zaboru plecaka. K. i D. S. również potwierdzili, że pokrzywdzony był bity przez 3 mężczyzn.

Z wiarygodnych zeznań J., T. i M. T. wynika zaś, że oskarżeni opuścili ich mieszkanie w przeciągu kilku minut od wtargnięcia do niego, a co miało miejsce około godziny 21:00. Mieszkanie T. znajdowało się w pobliżu miejsca, w którym oskarżeni dokonali rozboju na L. L.. Jak wynika zaś z danych (...) oraz informacji (...), wszyscy oskarżeni przebywali w swoim towarzystwie od około godziny 20:50 do godziny 22:00, kiedy to odwieźli taksówką do domu T. C..

Ponadto zabór przez oskarżonych telefonu komórkowego L. L. potwierdza fakt odnalezienia go razem z telefonem K. D. przez O. L. w jego taksówce, którą oskarżeni - K. D. i P. M. podróżowali od godziny 22:00 do około godziny 22:27.

Jednocześnie z wiarygodnych zeznań pokrzywdzonego L. L. wynika, że oskarżeni dopuścili się fizycznej napaści na niego nie tylko w celu dokonania kradzieży jego mienia, ale także ze względu na jego przynależność narodową.

wyjaśnienia K. D.

Wszelkim złożonym w toku postępowania przez oskarżonego wyjaśnieniom sąd odmówił wiarygodności, albowiem stoją one w jaskrawej sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

O naruszeniu przez oskarżonego miru domowego na szkodę rodziny T. świadczą przede wszystkim ich wiarygodne zeznania. K. D., jakkolwiek nie był J., T. i M. T. wcześniej znany, to jego wizerunek kategorycznie został rozpoznany przez M. T. oraz J. T. w toku czynności procesowej okazania.

O udziale oskarżonego w rozboju dokonanym na L. L. dowodzą z kolei wiarygodne zeznania pokrzywdzonego, z których wynika, że biło go 3 napastników i współdziałali oni ze sobą przy zaborze mu telefonu, a także usiłowania zaboru plecaka. K. i D. S. również potwierdzili, że pokrzywdzony był bity przez 3 mężczyzn.

Ponadto zabór pokrzywdzonemu L. L. telefonu komórkowego potwierdza fakt odnalezienia go razem z telefonem oskarżonego K. D. przez taksówkarza O. L. w jego taksówce, którą oskarżeni - K. D. i P. M. podróżowali od godziny 22:00 do około godziny 22:27.

O. L. kategorycznie rozpoznał wizerunek K. D. w toku czynności procesowej okazania, zaś jego wiarygodne zeznania dowodziły o dokonaniu nań napaści fizycznej zarówno przez oskarżonego K. D., jak i oskarżonego P. M., celem uniemożliwienia mu wezwania Policji do nagannie zachowujących się pasażerów, tj. oskarżonych.

Jednocześnie lokalizację oskarżonego oraz jego przebywanie w towarzystwie pozostałych oskarżonych w czasie i miejscu przypisanych mu zarzutów potwierdzają wiadomości SMS wymieniane przez oskarżonego z T. C. świadczące o umówieniu się mężczyzn na wieczór w dniu 5 września 2021 roku, dane (...) oraz informacje z firmy (...).

Z danych (...) wynika, że telefon oskarżonego w godzinach od 20:25 do godziny 21:35 logował się na (...), gdzie oskarżony dopuścił się około godziny 21:00 i około godziny 21:15 pierwszego i drugiego z przypisanych mu przestępstw.

Ponadto oskarżony został zarejestrowany przez monitoring sklepu (...) przy ulicy (...) w M., tuż po dokonaniu przestępstwa na szkodę O. L..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Czyn przypisany 1.

P. M., T. C., K. D.

Czyn przypisany 3.

P. M., K. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn przypisany 1.

Zgodnie z art. 193 k.k. kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Zgodnie z art. 158 § 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku w postaci co najmniej naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na okres co najmniej 7 dni. Przestępstwo to zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ma wątpliwości, że wszyscy trzej oskarżeni wbrew woli J., T. i M. T. weszli do ich mieszkania, a następnie nie opuścili go zgodnie z żądaniem lokatorów.

Bezspornie także oskarżeni P. M. i T. C. dopuścili się fizycznej napaści na T. i J. T.. T. T. (1) przewrócili, bili pięściami po twarzy oraz plecakiem po głowie, w wyniku czego T. T. (1) został narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku w postaci naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na okres co najmniej 7 dni. J. T. została dwukrotnie uderzona z otwartej ręki w twarz, w wyniku czego nie odniosła obrażeń, a jedynie sińce na rękach mogące powstać w wyniku szarpania.

Wobec nieustalenia w toku postępowania, czyimi konkretnie ciosami – czy P. M., czy T. C. - obrażenia odniesione przez T. T. (1) zostały spowodowane, sąd wyeliminował z opisu przypisanego im przestępstwa znamiona występku z art. 157 § 1 k.k.

Czyn przypisany 3.

Zgodnie z art. 191 § 1 k.k. kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ma wątpliwości, że P. M. i K. D. zastosowani wobec pokrzywdzonego O. L. przemoc w postaci duszenia ramieniem, przytrzymywania jego rąk, a także uderzenia pięścią w policzek, w celu powstrzymania go przed zawiadomieniem Policji o nagannym zachowaniu oskarżonych w trakcie kursu taksówką.

Popełnienie przestępstwa w warunkach powrotu do przestępstwa - recydywa

Zgodnie z art. 64 § 1 k.k. jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

P. M., T. C., K. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn przypisany 2.

Zgodnie z art. 280 § 1 k.k. kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Zgodnie zaś z art. 119 § 1 k.k. kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną wobec grupy osób lub poszczególnej osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu jej bezwyznaniowości, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ma wątpliwości, że wszyscy oskarżeni bili pokrzywdzonego L. L. zarówno z powodu jego ukraińskiego pochodzenia jak i w celu zaboru jego mienia. Oskarżeni dopuścili się bowiem napaści na oskarżonego po uzyskaniu od niego informacji skąd pochodzi, a jednocześnie używali przemocy fizycznej w celu wyrwania mu telefonu i plecaka. Oskarżonym udało się dokonać zaboru jedynie telefonu pokrzywdzonego.

Sąd dokonał zmiany kwalifikacji przypisanego oskarżonym przestępstwa, eliminując art. 257 k.k., albowiem - w ocenie sądu - jakkolwiek oskarżeni znieważali pokrzywdzonego z powodu jego przynależności narodowej, nie odbyło się to publicznie, nikt poza pokrzywdzonym kierowanych pod jego adresem obelg nie słyszał.

Popełnienie przestępstwa w warunkach powrotu do przestępstwa - recydywa

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. C.

1,2,3

1,2

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze:

dyrektywy wymiaru kary z art. 53 k.k.,tj. :

- ustawowe zagrożenie karą za przypisane przestępstwa

- sprawstwo w warunkach recydywy specjalnej zwykłej, to jest powrotu do przestępstwa,

- jako okoliczności łagodzące: zaburzenia behawioralne oskarżonego, wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonych T.,

- okoliczności obciążające: wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów oraz wysoki stopień winy oskarżonego, uprzednia karalność, popełnienie przestępstw bez powodu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pod wpływem alkoholu,

- ponadto wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze tę okoliczność, że proces kształtowania jego osobowości został już zakończony, kilkukrotnie orzekano wobec niego kary pozbawienia wolności, oskarżony nie poddaje się resocjalizacji

W stosunku do oskarżonego zachodziły przesłanki określone w art. 85 § 1 k.k. do orzeczenia wobec niego kary łącznej,

- zgodnie z powołanym przepisem karę łączną wymierza się, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu,

- dokonując rozważań w zakresie orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności, sąd ocenił w stosunku do oskarżonego bliski związek przedmiotowo – podmiotowy między popełnionymi przezeń czynami, godził on bowiem w częściowo tożsame dobra, w bliskim odstępie czasowym

- powyższe determinowało zastosowanie zasady częściowej absorpcji orzeczonych kar jednostkowych przy wymiarze kary łącznej.

P. M.

5,6,7,8

1,2,3

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze:

dyrektywy wymiaru kary z art. 53 k.k.,tj.:

- ustawowe zagrożenie karą za przypisane przestępstwa

- sprawstwo w warunkach recydywy specjalnej zwykłej, to jest powrotu do przestępstwa,

- jako okoliczności łagodzące: częściowe przyznanie się do zarzucanych czynów: 1 i 3,

- ponadto wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze, że kilkukrotnie orzekano wobec niego kary pozbawienia wolności, a oskarżony nie poddaje się resocjalizacji.

W stosunku do oskarżonego zachodziły przesłanki określone w art. 85 § 1 k.k. do orzeczenia wobec niego kary łącznej,

- zgodnie z powołanym przepisem karę łączną wymierza się, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu,

- powyższe determinowało zastosowanie zasady częściowej absorpcji orzeczonych kar jednostkowych przy wymiarze kary łącznej

K. D.

10,11,12,13

1,2,3

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze:

dyrektywy wymiaru kary z art. 53 k.k.,tj.:

- ustawowe zagrożenie karą za przypisane przestępstwa,

- sprawstwo w warunkach recydywy specjalnej zwykłej, to jest powrotu do przestępstwa w zakresie zarzutu 2,

- jako okoliczności łagodzące: zachowanie oskarżonego podczas napaści pozostałych oskarżonych na pokrzywdzonych T., mianowicie oskarżony usiłował uspokoić P. M. i T. C., aby nie bili T. i J. T.,

- ponadto wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze, że kilkukrotnie orzekano wobec niego kary pozbawienia wolności, a oskarżony nie poddaje się resocjalizacji.

W stosunku do oskarżonego zachodziły przesłanki określone w art. 85 § 1 k.k. do orzeczenia wobec niego kary łącznej,

- zgodnie z powołanym przepisem karę łączną wymierza się, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu,

- powyższe determinowało zastosowanie zasady częściowej absorpcji orzeczonych kar jednostkowych przy wymiarze kary łącznej.

T. C.

P. M.

Oskarżeni niewątpliwie naruszyli dobra osobiste pokrzywdzonych J., M. i T. takie jak poczucie bezpieczeństwa, zaś wobec J. i T. T. (1) także - takie jak zdrowie i nietykalność cielesna. Ponadto pokrzywdzony T. T. (1) i J. T. doznali cierpień fizycznych, związanych z pobiciem ich przez oskarżonych. T. T. (1) odniósł obrażenia skutkujące naruszeniem narządu ciała lub rozstrojem zdrowia na czas powyżej 7 dni – oskarżeni złamali mu nos. Z tego względu zasądzono na rzecz pokrzywdzonych zadośćuczynienie za doznaną w czasie przestępstwa krzywdę.

T. C.

P. M.

K. D.

Oskarżeni spowodowali cierpienia fizyczne u L. L. poprzez jego pobicie, a ponadto zabrali mu telefon, którego wyświetlacz następnie został potłuczony oraz pieniądze w kwocie 20 złotych. Ponadto zachowanie oskarżonych niewątpliwie ma wpływ na poczucie bezpieczeństwa u pokrzywdzonego. Z tego względu zasądzono na rzecz pokrzywdzonego zadośćuczynienie za doznaną w czasie przestępstwa krzywdę.

P. M.

K. D.

Oskarżeni naruszyli nietykalność cielesną pokrzywdzonego O. L., a ponadto zaburzyli jego poczucie bezpieczeństwa zarówno poprzez napaść fizyczną na niego, jak i naganne zachowanie polegające na łapaniu kierownicy podczas jazdy, czym mogli przyczynić się do wypadku komunikacyjnego. Z tego względu zasądzono na rzecz pokrzywdzonego zadośćuczynienie za doznaną w czasie przestępstwa krzywdę.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. C.

P. M.

K. D.

4,9,14

1,2,3

Realizując ustawowe dyrektywy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych wobec oskarżonych kar łącznych pozbawienia wolności, sąd zaliczył okres ich tymczasowego aresztowania w sprawie.

K. D.

1,2,3,

Z uwagi na fakt, iż oskarżony korzystał w toku postępowania karnego z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, którego wynagrodzenie z tytułu udzielanej pomocy prawnej nie zostało w całości ani w części uiszczone, sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. O. wynagrodzenie w wysokości 960 złotych wraz ze stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t. j. Dz. U. z 09 maja 2018 roku, poz.1184 ze zm.), jego wysokość wyliczając na podstawie § 2 ust. 1 i 2, § 17 ust. 2 pkt 3, § 20 oraz § 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714 z późn. zm.)

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

pktwyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych, mając na uwadze ograniczone możliwości zarobkowania w zakładach karnych, a jednocześnie ważniejsze - aniżeli pokrywanie kosztów sądowych - uiszczenie nawiązek na rzecz pokrzywdzonych, które w świetle aktualnej sytuacji materialnej oskarżonych i tak będzie stanowić dlań znaczną uciążliwość.

8. Podpis

XII K 242/21

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE