Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 263/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. W. (1)

W dniu 6 maja 2017 r. w W. na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, w zamiarze bezpośrednim poprzez wielokrotne uderzanie J. O. pięściami po głowie, spowodował u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu powodując powstanie pourazowego krwiaka podtwardówkowego o grubości około 6 mm, który na skutek dokrwawiania osiągnął 2 cm grubości, obrzęk mózgu i ucisk na ważne dla życia struktury centralnego układu nerwowego, prowadzące do ciężkiej nieodwracalnej niewydolności centralnego układu nerwowego, skutkiem czego nieumyślnie doprowadził do śmierci J. O., która nastąpiła w dniu 24 maja 2017 r., tj. czyn z art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 maja 2017 r. między godziną 11:00 a 12:00 w W. przy ul. (...) na tyłach Szpitala (...), A. W. (1) oraz F. G. spożywali alkohol.

Po pewnym czasie, A. W. (1) wręczył J. O. gotówkę i polecił mu kupno piwa.

Po powrocie J. O. ze sklepu, A. W. (1) upomniał się o resztę pieniędzy z zakupów, a gdy J. O. ich nie oddał, oskarżony zaczął krzyczeć, a następnie przez około kilkanaście minut wielokrotnie i ze znaczną siłą zadał J. O. uderzenia pięścią w głowę i twarz oraz wymierzył cios kolanem w okolice brzucha.

Po kilku minutach A. W. (1) przestał uderzać pokrzywdzonego i usiadł na murku. Wtedy włączył się F. G., który również zaczął uderzać J. O. pięściami po głowie. Po pewnym czasie, mężczyzna zaprzestał uderzeń i usiadł na murku.

Całe zdarzenie trwało około pół godziny i było obserwowane przez J. K. z okna publicznego szpitala, która w pewnym momencie krzyknęła do mężczyzn o zaprzestanie ataku i zadzwoniła po policję.

Po przybyciu na miejsce zdarzenia, funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania A. W. (1) i F. G.. Mężczyźni byli agresywni, szarpali się. Wezwane pogotowie ratunkowe zabrało J. O. do szpitala.

zeznania J. K.

t. I, k. 85-87, t. IV, k. 561-562

częściowe wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1)

t. I, k. 61-62, 73-74, t. III, k. 453-455, 459, t. IV, k. 559-561, 663v

zeznania J. O.

t. I, k. 41-42

zeznania T. G.

t. I, k. 31-32

zeznania

M. N.

t. I, k. 52-53, t. IV, k. 695

częściowe zeznania

F. G.

t. I, k. 57-58, 67-70, 186-189

protokół zatrzymania

t. I, k. 5

Podczas zatrzymania A. W. (1) i F. G. znajdowali się w stanie nietrzeźwości. Oskarżony A. W. (1) poddany został badaniu trzeźwości. Badanie wykazało 1,42mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół badania trzeźwości

t. I, k. 4

Na skutek uderzeń J. O. doznał urazu głowy z zasinieniem lewej okolicy czołowej, raną tłuczoną prawego łuku brwiowego oraz krwiakiem podtwardówkowym lewostronnym o grubości 6 mm z niewielkim przemieszczeniem układu komorowego. W dniu 9 maja 2017 r. pokrzywdzony został wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym z zaleceniami całkowitego zakazu picia alkoholu, leczenia w poradni leczenia uzależnień oraz kontroli lekarskich.

Po wyjściu ze szpitala, J. O. był bezdomny, pomieszkiwał u sąsiada. Pokrzywdzony w dalszym ciągu nadużywał alkoholu.

W dniu 24 maja 2017 r. w mieszkaniu przy ul. (...) ujawniono zwłoki J. O.. Sekcja zwłok wykazała, że przyczyną zgonu pokrzywdzonego był lewostronny, wieloskrzepowy krwiak podtwardówkowy o grubości do 2 cm.

dokumentacja medyczna J. O.

t. I, k. 96-139

protokół sądowo-lekarskich oględzin zwłok

t. II, k. 385-393

protokół oględzin zwłok

t. II, k. 353-355

opinia i uzupełniająca opinia sądowo – lekarska

t. I, k. 141, t. II, k. 289-294, t. IV, k. 563

zeznania pokrzywdzonej E. N.

t. II, k. 364-365

zeznania A. K.

t. II, k. 369-370

W czasie czynu A. W. (1) był w stanie upicia alkoholowego zwykłego. Oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i zdolność kierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo – psychiatryczna

t. IV, k. 641-648

Na podstawie protokołów zatrzymania i protokołów oględzin osób, sąd ustalił, że w chwili zdarzenia A. W. (2) miał 40 lat, mierzył 185 cm wzrostu, był krępej budowy ciała. F. G. miał 26 lat, mierzł 175 cm wzrostu, średniej sylwetki. Na podstawie protokołu sądowo-lekarskich oględzin zwłok ustalono, że J. O. miał 64 lata, mierzył 177 cm wzrostu.

protokoły zatrzymania

t. I, k. 5, 8

protokoły oględzin osób

t. I, k. 12, 16

protokół sądowo –lekarskich oględzin zwłok

t. II, k. 385-393

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1)

(t. I, k. 61-62, 73-74, t. III, k. 453-455, 459, t. IV, k. 559-561, 663v)

⚫

w postępowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu 6 maja 2017 r. wraz z F. G. spożywali alkohol, po jakimś czasie dołączył do nich J. O.. Gdy mężczyźni wypili alkohol, oskarżony dał J. O. 20 zł na dalsze zakupy. Po powrocie mężczyzny, oskarżony zażądał od niego reszty pieniędzy, a gdy ich nie otrzymał, zdenerwował się i uderzył wielokrotnie pięścią w głowę. Gdy oskarżony przestał zadawać ciosy, F. G. także zaczął bić J. O.. Pokrzywdzony był bity po twarzy i po głowie. Atak zakończył się po interwencji policji,

⚫

w postępowaniu sądowym oskarżony przyznał się do pobicia J. O.. Wyjaśnił, że bił J. O. po twarzy i po głowie, a jednocześnie ciosy zadawał drugi mężczyzna. Zdarzenie trwało chwilę. Oboje uderzali J. O. zamkniętą dłonią, pięścią po twarzy, natomiast ciosy nie były tak mocne, by można było zrobić komuś krzywdę. Pokrzywdzony nie bronił się przed zadawanymi ciosami. Po przyjeździe policji, pokrzywdzony był przytomny, normalnie się poruszał, można było z nim rozmawiać. Od zdarzenia nie miał kontaktu ani z J. O. ani drugim bijącym.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w zakresie w jakim przyznał się do czynu i złożył wyjaśnienia, które znajdowały potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego dotyczącym siły i czasu zadawanych pokrzywdzonemu ciosów, uznając je za wyraz oczywistej linii obrony oskarżonego – w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego pozostawały w sprzeczności z zeznaniami świadka J. K. oraz konkluzją z opinii sądowo – lekarskiej.

1.1.1.

zeznania J. K.

(t. I, k. 85-87, t. IV, k. 561-562)

⚫

w dniu 6 maja 2017 r. między godziną 11:00 a 12:00 w momencie gdy przebywała na korytarzu Szpitala (...), widziała przez okno, jak na tyłach pomnika przy ul. (...) siedzi trzech mężczyzn. Pierwszy z nich miał dwadzieścia parę lat, miał na sobie czarną kurtkę i wysunięty spod kurtki siwy kaptur, stał naprzeciw dwóch pozostałych mężczyzn, którzy siedzieli na murku. Jeden z nich był również w młodym wieku, miał na sobie czarną kurtkę z kapturem, drugi był o wiele starszy, miał siwe włosy ubrany był w kurtkę bądź koszulę,

⚫

w pewnym momencie stojący mężczyzna kilkakrotnie uderzył pięściami w głowę i kolanem w okolice brzucha i klatki piersiowej siedzącego na murku starszego z mężczyzn. Gdy pierwszy mężczyzna zmęczył się biciem, usiadł na murku, wtedy wstał drugi z mężczyzn i zaczął uderzać pięściami po głowie starszego mężczyznę. Mężczyzna zadawał uderzenia przez dłuższy czas. Całe zdarzenie trwało około pół godziny i w tym czasie mężczyźni na zmianę non stop bili pokrzywdzonego, zadając mu ciosy w okolice głowy i brzucha i bardzo mocną siłą. W momencie przyjazdu policji, pokrzywdzony leżał.

Niewątpliwie istotne znaczenie miały w niniejszej sprawie zeznania J. K., która była naocznym świadkiem bezprawnego zachowania oskarżonego. Świadek rzeczowo i szczegółowo przedstawiała przebieg zdarzenia, podkreślając przy tym agresywne zachowanie atakujących mężczyzn. Nie starała się w żaden sposób wyolbrzymiać prezentowanych faktów, jej zeznania były obiektywne i pozbawione ubarwień. Nadto przedstawione przez świadka relacje korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Z powyższych względów zeznania świadka zasługują aby uznać je za w pełni wiarygodne.

1.1.1.

zeznania T. G.

(t. I, k. 31-32)

⚫

w dniu 6 maja 2017 r. około godziny 12:15 pełniąc służbę wraz z st. post. T. G. udali się na ulicę (...), gdzie dwóch mężczyzn miało zadawać ciosy rękoma trzeciemu siedzącemu na murku starszemu mężczyźnie,

⚫

po wylegitymowaniu, sprawcami okazali się być F. G. i A. W. (1). Przy zatrzymaniu mężczyźni byli agresywni, szarpali się. Pokrzywdzonym okazał się być J. O..

⚫

pokrzywdzony miał widoczne ślady zaczerwienienia twarzy, rozciętą skórę na wysokości obu łuków brwiowych oraz zasinienia i opuchliznę na wysokości czoła. Został przewieziony do szpitala. Na miejscu odmówił podania dalszych informacji na temat zdarzenia z obawy przed zemstą sprawców.

Zeznania świadków są jasne, logiczne i spójne z zeznaniami świadka J. K., częściowymi wyjaśnieniami oskarżonego oraz zebranym w sprawie nieosobowym materiałem dowodowym.

1.1.1.

zeznania

M. N.

(t. I, k. 52-53, t. IV, k. 695)

1.1.1.

zeznania J. O.

(t. I, k. 41-42)

⚫

w dniu 6 maja 2017 r. około godz. 11:30 spotkał się ze znajomym o imieniu F. oraz drugim nieznanym mu mężczyzną. Wszyscy udali się na tyły szpitala zakaźnego, gdzie spożywali alkohol. Po pewnym czasie pokrzywdzony dostał od w/w nieznanego mężczyzny 10 zł na kupno alkoholu. Po powrocie ze sklepu, mężczyzna zażądał od pokrzywdzonego wydania reszty, tj. 1 zł. Mężczyzna stał się agresywny i zaczął krzyczeć, a następnie zadał mu pięścią kilka ciosów w głowę,

⚫

nie pamiętał czy był bity także przez F. ale nie może tego wykluczyć.

Sąd uznał zeznania pokrzywdzonego za wiarygodne. Jego depozycje korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym ocenionym jako wiarygodny, tj. w szczególności zeznaniami J. K., T. G. i M. N., jak i z zebranym w sprawie nieosobowym materiałem dowodowym.

1.1.1.

zeznania

F. G.

(t. I, k. 57-58, 67-70, 186-189)

⚫

w dniu 6 maja 2017 r. wspólnie z A. i J. spożywali alkohol przy ul. (...) w W.. Po pewnym czasie A. wysłał J. po kolejną butelkę alkoholu. Po powrocie ze sklepu (...) zażądał od J. reszty pieniędzy z zakupu, a następnie kilka razy uderzył J. otwartą dłonią, później w taki sam sposób sam zaczął zadawać ciosy mężczyźnie.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w części opisującej przebieg zdarzenia, natomiast mając na względzie wnioski przedstawione w opinii sądowo – lekarskiej, jak i depozycje świadka J. K. oraz częściowe wyjaśnienia oskarżonego, nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie przedstawionego przez niego mechanizmu zadawanych pokrzywdzonemu ciosów.

1.1.1.

opinia i uzupełniająca opinia sądowo – lekarska

(t. I, k. 141, t. II, k. 289-294, t. IV, k. 563)

⚫

J. O. na skutek pobicia w dniu 6 maja 2017 r. doznał urazu głowy z zasinieniem lewej okolicy czołowej, raną tłuczoną prawego łuku brwiowego oraz krwiakiem podtwardówkowym lewostronnym o grubości 6 mm z niewielkim przemieszczeniem układu komorowego bez niedowładów, asymetrii odruchów i zaburzeń czucia,

⚫

obrażenia jakich doznał pokrzywdzony w dniu 6 maja 2017 r. z medycznego punktu widzenia stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu,

⚫

sekcja zwłok pokrzywdzonego wykazała obecność lewostronnego, wieloskrzepowego krwiaka podtwardówkowego o grubości do 2 cm, który był przyczyną zgonu. Krwiak posiadał cechy ewolucji i gojenia, w związku z czym powstał przed zgonem i można przyjąć, że powstał w dniu 6 maja 2017 r. Oględziny i sekcja zwłok nie wykazały na ciele pokrzywdzonego uchwytnych śladów obrażeń mechanicznych, co przemawia za tym że dokrwawianie krwiaka mogło nastąpić zarówno na drodze samoistnej, np. z powodu zaburzeń krzepnięcia (badany miał wszczepiony stymulator kardiowerter serca i miał zalecenie przyjmowania leków przeciwkrzepliwych), jak również na skutek urazu, który nie pozostawił śladu na powłokach bądź tkankach miękkich głowy pokrzywdzonego. J. O., wbrew zaleceniom przy wypisie ze szpitala zakazujących spożywania alkoholu, nadal go spożywał (w momencie zgonu znajdował się także pod wypływem alkoholu etylowego),

⚫

związek pomiędzy zdarzeniem z dnia 6 maja 2017 r. a zgonem J. O. w dniu 24 maja 2017 r. z medyczno - sądowego punktu widzenia można określić zdaniem biegłego jako związek pośredni.

Powyższa opinia i uzupełaniająca opinia zasługiwały na pełne uwzględnienie. W ocenie sądu opinie są rzetelne, fachowe i kompletne. Sąd w pełni podzielił płynące z nich wnioski, a ich treść miała istotny wpływ na prawnokarną ocenę i ustalenie przebiegu zdarzenia.

1.1.1.

opinia sądowo – psychiatryczna

(t. IV, k. 641-648)

⚫

nie stwierdzono u oskarżonego choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego ani cech organicznego uszkodzenia układu nerwowego,

⚫

rozpoznano u oskarżonego zespół uzależnienia od alkoholu. W czasie objętym zarzutem oskarżony był w stanie upicia alkoholowego zwykłego,

⚫

w czasie zdarzenia oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i zdolność kierowania swoim postępowaniem. Poczytalność oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości,

⚫

stan oskarżonego pozwala mu na udział w postępowaniu sądowym,

⚫

w razie skazania na karę pozbawienia wolności oskarżony powinien zostać poddany terapii uzależnienia od alkoholu.

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wniosków przedstawionych w sporządzonej przez biegłych, a w swej treści szczegółowej, zrozumiałej i pełnej opinii.

1.1.1.

zeznania pokrzywdzonej E. N.

(t. II, k. 364-365)

⚫

J. O. był osobą bezdomną, pomieszkiwał u sąsiada. Przez chwilę mieszkał także ze świadkiem, ale wyprowadził się, z uwagi na nadużywanie przez niego alkoholu,

⚫

pokrzywdzony od kilku lat nadużywał alkoholu, pił ciągami,

⚫

J. O. miał zalecenia przyjmowania leków, jednak nie brał ich systematycznie. Miał świadomość, że przy swoich schorzeniach ma zakaz picia alkoholu.

⚫

ostatni raz świadek widziała pokrzywdzonego w dnu 23 maja 2017 r., mężczyzna był pod wpływem alkoholu, był prowadzony przez młodego człowieka.

Zeznania świadka są jasne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

1.1.1.

zeznania A. K.

(t. II, k. 369-370)

W dniu 23 maja 2017 r. J. O. został przyprowadzony przez innego mężczyznę do mieszkania świadka. Pokrzywdzony był pod wpływem alkoholu. W związku z tym, że w nocy niepokój świadka wzbudził wygląd pokrzywdzonego, świadek wezwał pogotowie. Służby medyczne stwierdziły zgon J. O..

Zeznania świadka są jasne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3. 

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.2  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1.

A. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie podzielił stanowiska przedstawionego przez oskarżyciela w akcie oskarżenia i zmienił zarówno opis czynu zarzucanego oskarżonemu jak i jego kwalifikację.

W świetle zebranych dowodów nie budzi wątpliwości, że oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu wraz z drugim sprawcą, zadając na zmianę kilkanaście ciosów w głowę pokrzywdzonego, ręką zwiniętą w pięść, spowodował liczne obrażenia zewnętrzne w postaci zasinień i otarć, jak i powstanie krwiaka podtwardówkowego lewostronnego o grubości 6 mm z niewielkim przemieszczeniem układu komorowego, który z uwagi na dalsze dokrwawianie skutkował zgonem J. O.. Obrażenia te spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu pokrzywdzonego.

Biorąc pod uwagę okoliczności, że sprawcy byli dużo młodsi, silniejsi i wyżsi od J. O., a pokrzywdzony nie podjął żadnej akcji obronnej, a jedynie przyjmował ciosy, należy przyjąć za bezsporny fakt, że zadając szereg ciosów ze znaczną siłą w głowę, tj. w miejsce szczególnie wrażliwe, oskarżony był świadomy, że jego zachowanie spowodować może uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego.

Mając na uwadze poczynione ustalenia sąd uznał, że A. W. (1) działał z zamiarem bezpośrednim spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej jego życiu, a więc, że chciał i godził się na wystąpienie przypisanego skutku.

Natomiast w związku z opinią sądowo - lekarską, w której biegły wskazał na istnienie pośredniego związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy obrażeniami J. O. doznanymi na skutek pobicia a przyczyną jego śmierci, sąd uznał, że spowodowane ciężkie obrażenia ciała same z siebie nie spowodowały zgonu, ale pośrednio doprowadziły do śmierci pokrzywdzonego. Tym samym między działaniem oskarżonego, a dwoma skutkami, tj. pierwszym w postaci ciężkiej choroby zagrażającej życiu i drugim w postaci śmierci będącej następstwem tej choroby zachodzi związek przyczynowy.

W art. 156 § 3 k.k. przewidziano odmianę kwalifikowaną spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, które musi być objęte umyślnością, zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym, natomiast dalszy skutek, jakim jest następstwo w postaci śmierci ofiary musi być spowodowane nieumyślnie. Związek przyczynowy ma zachodzić między działaniem sprawcy a owymi dwoma skutkami przestępnymi. Z reguły działanie to jest tym pierwotnym, inicjującym elementem, do którego dołączają się lub na który nakładają się dalsze konsekwencje owego skutku pierwotnego, prowadząc do skutku ostatecznego. Istotne jest to, aby między tymi kolejnymi, etapowymi konsekwencjami zachowania sprawcy, utrzymywał się stały adekwatny związek. Spowodowanie ciężkich obrażeń ciała, które same z siebie nie powodują jeszcze śmierci ofiary, ale których następstwem są typowe powikłania na tyle poważne, że prowadzą do zgonu, jest tu typowym przykładem. Nie jest przy tym konieczne aby działanie sprawcy było wyłączną śmiercią ofiary. Wymagane jest jedynie ustalenie związku przyczynowego między tym działaniem a przynajmniej jedną z przyczyn powodujących skutek końcowy (por. wyrok SA w Warszawie z 25 czerwca 2014 r., II AKa 155/14, SA w Lublinie z 20 października 2019 r., II AKa 97/09).

Z powyższego względu sąd uznał, że działanie oskarżonego wyczerpało znamiona art. art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W. (1)

1, 3.

Ustalając wymiar kary, Sąd uwzględnił dyrektywy określone w art. 53 k.k., uwzględniając stopień społecznej szkodliwości, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnienia przestępstw, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa jak i zachowanie się po jego popełnieniu, a także mając na uwadze cele wychowawcze, jakie spełniać ma orzeczona kara.

Analizując społeczną szkodliwość czynu, jakiego dopuścił się oskarżony, należy określić go jako wysoki. Podkreślenia wymaga, że oskarżony swoim czynem godził w tak istotne dobro chronione prawem, jakim jest zdrowie i życie człowieka. Wskazać należy, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Sąd uwzględnił rozmiar szkody wyrządzonej czynem oskarżonego, którego następstwem była śmierć pokrzywdzonego. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości miały również wpływ okoliczności popełnionego przez oskarżonego czynu, tj. działalnie z błahego powodu, brutalność zachowania, siła ciosów i ilość zadawanych uderzeń.

W ocenie Sądu stopień winy oskarżonego był znaczny. Oskarżony jest osobą poczytalną, a z zebranego w sprawie materiału dowodowego w żaden sposób nie wynika, aby zachodziły wobec niego uzasadnione wątpliwości co do poczytalności w czasie popełniania czynu. Biegli psychiatrzy, którzy wydali w niniejszej sprawie opinię sądowo-psychiatryczną nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej ani niedorozwoju umysłowego i uznali, że w chwili popełnienia czynu miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony miał świadomość, że zadawane przez niego uderzenia spowodują ciężki uszczerbek na zdrowiu. Nie obejmował jednak swoją świadomością skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego.

Wszystkie wyżej przedstawione okoliczności świadczą o znacznej demoralizacji oskarżonego i braku poszanowania dla życia i zdrowia ludzkiego.

Natomiast jedyną okolicznością łagodzącą, jakiej dopatrzył się Sąd była uprzednia niekaralność oskarżonego.

W ocenie Sądu kara 10 lat pozbawienia wolności odpowiada dyrektywom z art. 53 k.k.. Wymierzona kara stanowić będzie także wystarczającą reakcję prawnokarną w stosunku do oskarżonego oraz czynić będzie zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

Z uwagi na popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości oraz wskazanie w opinii biegłych psychiatrów, że zasadne jest odbycie przez oskarżonego terapii odwykowej, Sąd na podstawie art. 62 k.k. orzekł, że wykonywana przez oskarżonego kara odbywać się będzie w systemie terapeutycznym.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W. (1)

2.

Na mocy art. 63 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 8 września 2021 r. godz. 19:05 do dnia 22 sierpnia 2022 r.

A. W. (1)

4.

Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 2, § 17 ust 2. pkt 5, § 20, 18 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ł. kwotę 1.710 zł wraz należnym podatkiem od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez obrońcę z urzędu. Na powyższą kwotę składały się opłaty za postępowanie przygotowawcze, udział w dwóch posiedzeniach w tym jednym dotyczącym przedłużenia tymczasowego aresztowania oraz udział w czterech terminach rozprawy przed Sądem I instancji.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony nie posiada jakiegokolwiek majątku oraz fakt orzeczenia długoterminowej kary o charakterze izolacyjnym, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

6.  1Podpis

Beata Najjar Anna Wierciszewska – Chojnowska