Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. U.

w dniu 23 kwietnia 2017 r. w K. obręb S., nie będąc uprawnionym geodetą fałszywie wystawił znaki graniczne rozgraniczające działki o nr (...) położone w K. obręb S.;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. U. w dniu 23 kwietnia 2017 r. w K. wykonywał czynności geodezyjne, które zakończyły się ustawieniem 3 znaków granicznych.

zawiadomienie z Urzędu Wojewódzkiego wraz z dokumentacją

1-3, 5-26

zeznania A. G.

40-41

zeznania K. J.

46-47,

107-108

dokumenty dot. wycofania prac

50, 53

zeznania D. C.

56, 104-105

zeznania S. F.

58, 115-116

zeznania M. W.

64-65, 98-99, 101-102

A. U. powadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług geodezyjnych. Jest geodetą, ale nie posiada uprawnień do samodzielnego sporządzania protokołu dot. przebiegu granic.

wydruk z (...)

4

zeznania W. Z.

54, 107

wyjaśnienia oskarżonego

97-98

zeznania D. C.

56, 104-105

A. U. ma 51 lat. Jest żonaty i posiada jedno dziecko. Jest właścicielem mieszkania. Przed postępowaniem prowadził własną działalność gospodarczą z dochodem około 1000 zł miesięcznie. Nie był dotychczas karany. Nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

karta karna

77a

wyjaśnienia oskarżonego

75, 97-98

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. U.

j.w.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Zamiar sfałszowania przebiegu granicy przez A. U..

wyjaśnienia oskarżonego

97-98

zeznania wszystkich w/w świadków

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym w postaci dokumentów i zeznań świadków obecnych przy sporządzaniu czynności. Oskarżony wyjaśniał w sposób szczery, od razu wskazując, że nie powinien był sporządzać protokołu wznowienia znaków granicznych bez obecności geodety. Wskazywał jednak, że same czynności, obliczenia wykonywał według swojej najlepszej wiedzy, dokonał wszystkich niezbędnych zawiadomień, a strony były obecne przy czynności. Okoliczności te potwierdzają świadkowie. Sąd nie znalazł powodów, żeby odmówić dania wiary wyjaśnieniom oskarżonego również w pozostałym zakresie. Było one bowiem logiczne, konsekwentne i pozbawione sprzeczności.

Zeznania świadków

Sąd uznał za wiarygodne również zeznania wszystkich świadków. Były one zbieżne w istotnych fragmentach i logiczne. Różnice polegały głównie na tym, że K. J. uważał za nieprawidłowe pierwsze pomiary, a S. F. i M. W. - drugie, ponieważ było to zgodne z ich interesami. Sam przebieg czynności świadkowie opisywali w niemalże tożsamy sposób. Żaden ze świadków nie ujawniał tendencji do przekłamywania rzeczywistości. Zeznania świadka A. G. były rzeczowe i konkretne. Świadek zaznaczała, że organ złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, ale dlatego, że taki miał obowiązek, a ocena czy do przestępstwa faktycznie doszło, leżała poza ich kompetencjami.

Dokumenty zgromadzone w aktach

Sąd uznał za autentyczną również całą dokumentację zgromadzoną w aktach sprawy. Prawdziwość potwierdzonych w niej treści nie budziła żadnych wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

A. U.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przestępstwo z art. 277 k.k. popełnia ten kto niszczy, uszkadza, usuwa, przesuwa lub czyni niewidocznymi albo fałszywie wystawia znaki graniczne. Strona przedmiotowa czynu zarzuconego oskarżonemu miała polegać na fałszywym wystawieniu znaków. Fałszywe wystawianie znaków polega na umieszczaniu ich w miejscu nieprawidłowym; chodzi o takie umiejscowienie znaku, które ma sugerować przebieg granicy niezgodnie z obowiązującym stanem prawnym (Wróbel, Sroka [w:] Wróbel, Zoll II/2, s. 795). Jest to przestępstwo powszechne, może być popełnione przez każdego, nawet przez osobę nieposiadającą uprawnień geodezyjnych (odmiennie M. F., który stoi na stanowisku, że zachowanie to może być udziałem wyłącznie osoby uprawnionej do wystawienia (ustawienia) znaku (przestępstwo indywidualne). Kluczowe jest jednak to, że przestępstwo z art. 277 k.k., jeżeli czynnością wykonawczą jest fałszywe wystawienie znaku granicznego, ma charakter umyślny i może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Zachowanie sprawcy musi polegać na intencjonalnym wprowadzaniu w błąd co do autentycznego umiejscowienia znaku granicznego (vide: R.A. Stefański, Przestępstwo niszczenia znaków granicznych (art. 277 k.k.), Prok. i Pr. 2001/10 s. 45; M. Żelichowski [w:] Kodeks karny..., red. M. Królikowski, R. Zawłocki, s. 504; A. Herzog [w:] Kodeks karny..., red. R.A. Stefański, nt 20 do art. 277). Działaniu sprawcy przy takim zachowaniu towarzyszy bo­wiem zamiar wprowadzenia którejś ze stron w błąd, a tego nie można prze­cież uczynić z zamiarem ewentualnym (vide: Sygit Adam, Sporne kwestie na tle prawnokarnej ochrony znaków granicznych, Prok.i Pr. 2017/6/89-103 popierając pogląd J. Śliwowskiego).

W ocenie Sądu nie sposób jest ustalić, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim sfałszowania przebiegu granicy poprzez wstawienie znaków granicznych w niewłaściwym miejscu. Jedyną rzeczą, którą można zarzucić A. U. jest to, że sporządził protokół wznowienia granic bez obecności geodety. Za czyn ten, naruszający art. 42 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, został zresztą prawomocnie skazany wyrokiem nakazowym z dnia 30 października 2018 roku, sygn. akt II W 328/18 którego nie kwestionował. Z opisu czynu zarzuconego oskarżonemu nie wynika nawet na czyn miałby polegać fałsz przy wystawianiu znaków granicznych, a sam fakt wykonywania czynności geodezyjnych (a w zasadzie ostatniej fazy tych czynności) bez uprawnień, nie jest jednak równoznacznym z tym, że oskarżony chciał wystawić znaki w niewłaściwym miejscu. Przeczą temu wszystkie okoliczności sprawy. Oskarżony miał odpowiednie kwalifikacje do czynności wznowienia znaków granicznych. Dokonał zgłoszenia prac geodezyjnych, przeanalizował dokumentację dotyczącą nieruchomości, wykonał precyzyjne pomiary przy użyciu odpowiednich przyrządów. Czynności były wykonywane w obecności stron, które zawiadomiono w odpowiedni sposób. Nie sposób argumentować również, że oskarżony zmienił przebieg granicy na zlecenie swojego mocodawcy, w sposób dla niego korzystny, ponieważ już podczas sporządzania pierwszego protokołu sygnalizował, że będzie wykonywał ponowne pomiary z uwagi na możliwy błąd. Ponadto w dniu 23 kwietnia 2017 roku – bo jedynie ta data została objęta zarzutem, oskarżony wyznaczył przebieg granicy w sposób, który bardziej odpowiadał sąsiadom jego mocodawcy. Nie można zatem spekulować, że miał jakikolwiek interes w tym, żeby przebieg granicy ustalić w określony sposób. W toku postępowania okazało się również, że czwarty znak graniczny wbity w beton, który budził największe wątpliwości zawiadamiającego M. W., został wkopany bez jakiegokolwiek udział oskarżonego - przez firmę budowlaną działającą na zlecenie K. J.. Oskarżony postąpił lekkomyślnie sporządzając protokół wznowienia granic bez zatwierdzenia przez geodetę. Zwłaszcza, że sam doskonale zdawał sobie sprawę, że taki protokół nie może zostać zatwierdzony przez Wydział Geodezji i Kartografii i wpisany do zasobu geodezyjnego i czynności spisania protokołu trzeba będzie ponowić. Jak podkreślał jednak, działał według swojej najlepszej wiedzy ustalając przebieg granicy, co w zestawieniu z pozostałymi okolicznościami sprawy uniemożliwia stawianie mu zarzutu fałszywego wystawienia znaków granicznych.

W konsekwencji, Sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k. w zw. z art. 414 § 1 k.p.k., uznając, że oskarżony nie zrealizował znamion przestępstwa z art. 277 k.k., uniewinnił go od stawianego mu zarzutu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zgodnie z art. 632 pkt. 2 k.p.k. w razie uniewinnienia oskarżonego koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

1.Podpis