Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 310/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący : sędzia Magdalena Piątkowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 sierpnia 2022 roku w Ś.

sprawy z odwołania J. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 14 czerwca 2022r. , znak: (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje powodowi prawo do zasiłku chorobowego z tytułu wypadku przy pracy za okres od 5.11.2020r. do 5.05.2021r. w wysokości 100% jego wymiaru.

UZASADNIENIE

Powód J. N. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 14 czerwca 2021r. o odmowie prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100% podstawy jego wymiaru. W uzasadnieniu powód przedstawił stan faktyczny oraz argumenty, które, jego zdaniem, przemawiały za przyjęciem, że zdarzenie, jakiemu uległ w dniu 5 listopada 2020r., było wypadkiem przy pracy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wnioskowano o zawieszenie postępowania wobec odwołania powoda od decyzji odmawiającej mu prawa do renty z tytułu wypadku przy pracy. W uzasadnieniu wskazano, iż zdarzenie z dnia 5.11.2020r. nie spełniało definicji wypadku przy pracy z uwagi na brak przyczyny zewnętrznej.

Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2021r. zawieszono postępowanie do czasu rozpoznania sprawy o rentę wypadkową.

W toku postępowania Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. N. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą Firma Budowlana (...). W dniu 5 listopada 2020r. przy wykonywaniu czynności budowlanych w ramach prowadzonej działalności powód najprawdopodobniej w wyniku potknięcia spadł z wysokości ok. 3m uderzając twarzą o betonową posadzkę poziomu zerowego. Upadek zauważył syn powoda, M. N., który podbiegł do nieprzytomnego, leżącego twarzą w dół ojca. Powoda zabrała karetka pogotowia ratunkowego, na miejsce przybyła Policja i PIP.

U powoda doszło do złamania kości podstawy czaszki z licznymi urazami wielonarządowymi. Zdarzenie, jakiemu powód uległ w dniu 5.11.2020r., było wypadkiem przy pracy. W wyniku wypadku przy pracy powód stał się niezdolny do pracy i pobierał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego (182 dni), a następnie świadczenie rehabilitacyjne.

Dowód:

akta ZUS w załączeniu.

wyrok Sądu Okręgowego w (...) z dnia 19.05.2022r. wydany w sprawie VII U 601/21 wraz z uzasadnieniem.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym , sąd zważył:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.(ust.3 pkt 8)

Z tytułu wypadku przy pracy przysługuje zasiłek chorobowy - dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy (art. 6 ust. 1 pkt. 1 powołanej ustawy). Zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje niezależnie od okresu podlegania ubezpieczeniu i przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 8 ust 1 i 2). Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru (art. 9 ust. 1).

Ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie co do faktu, iż powód uległ wypadkowi przy pracy, sąd dokonał w oparciu o załączone akta ZUS oraz wskazany wyżej wyrok Sądu Okręgowego w (...) z uzasadnieniem, którym tutejszy sąd jest związany( art. 365 k.p.c.)

Jak trafnie ujęto to w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku wydanym dnia 8.08.2019r. w sprawie IAGa (...), związanie wyrokiem w myśl powołanego przepisu oznacza dla sądu „brak możliwości zignorowania zarówno ustaleń faktycznych stanowiących bezpośrednio podstawę rozstrzygnięcia, jak i podstawy prawnej. Nie jest dopuszczalne odmienne ustalenie zaistnienia, przebiegu i oceny istotnych dla danego stosunku prawnego zdarzeń faktycznych w kolejnych procesach sądowych, chociażby przedmiot tych spraw się różnił. Mocą wiążącą objęte jest to, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia. Moc wiążącą uzyskuje bowiem rozstrzygnięcie o żądaniu w powiązaniu z jego podstawą faktyczną i w kolejnym postępowaniu sąd ma obowiązek przyjąć, że istotna z punktu widzenia zasadności żądania kwestia kształtowała się tak, jak to zostało ustalone w prawomocnym wyroku. Związanie stron (oraz wyjątkowo innych osób), o którym mowa w art. 365 k.p.c. oznacza, że inne sądy są związane prejudycjalnie, czyli nie mogą dokonać odmiennej oceny prawnej roszczenia, niż zawarta w prejudykacie, ale także nie mogą dokonać odmiennych ustaleń faktycznych. Jest to tzw. pozytywny aspekt prawomocności materialnej. W rezultacie uprawomocnienia się takiego orzeczenia nikt nie może kwestionować nie tylko faktu jego istnienia, lecz także jego treści i to nawet bez względu na to, czy był, czy też nie był stroną postępowania zakończonego tym orzeczeniem”

Skoro zatem w dniu 5.11.2020r. powód uległ wypadkowi przy pracy, a doznany uszczerbek spowodował jego niezdolność do pracy, to zgodnie z art. 6 ust.1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługiwało mu prawo do zasiłku chorobowego w wymiarze 100% podstawy wymiaru.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.