Sygn. akt: I C 1390/21
Dnia 12 października 2022 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny
w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia Juliusz Ciejek
Protokolant: |
sekretarz sądowy Anna Kosowska |
po rozpoznaniu w dniu 13 września 2022 r. w Olsztynie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.
przeciwko R. W. (1)
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 248.212 zł 54 gr (dwieście czterdzieści osiem tysięcy dwieście dwanaście złotych pięćdziesiąt cztery grosze) z odsetkami z tym że, od kwot:
- 239.513 zł 3 gr (dwieście trzydzieści dziewięć tysięcy pięćset trzynaście złotych trzy grosze) z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego NBP z tym, że nie większej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, od dnia 25 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty,
- 7.053 zł 29 gr (siedem tysięcy pięćdziesiąt trzy złote dwadzieścia dziewięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 października 2020 r. do dnia zapłaty,
- 1.627 zł 42 gr (jeden tysiąc sześćset dwadzieścia siedem złotych czterdzieści dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 października 2020 r. do dnia zapłaty,
solidarnie z J. T., przy czym solidarność ta wynika z prawomocnego w stosunku do J. T. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 grudnia 2020 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w O., I Wydział Cywilny w sprawie (...),
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.731 zł 56 gr (dwanaście tysięcy siedemset trzydzieści jeden złotych pięćdziesiąt sześć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu, solidarnie z J. T., przy czym solidarność ta wynika z prawomocnego w stosunku do J. T. nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 grudnia 2020 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w O., I Wydział Cywilny w sprawie (...),
III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.320 (cztery tysiące trzysta dwadzieścia) zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania wywołanych ustanowieniem kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu strony postępowania,
IV. przyznaje kuratorowi pozwanego D. W. kwotę 4.320 (cztery tysiące trzysta dwadzieścia) zł tytułem wynagrodzenia.
Sygn. akt I C 1390/21
Pozwem wniesionym w dniu 30 października 2020 r. powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł o rozpoznanie sprawy w postępowaniu upominawczym i zasądzenie solidarnie od pozwanych J. W. obecnie T. oraz R. W. (1) na rzecz powoda kwoty 248.212,54 zł wraz z odsetkami:
- umownymi za opóźnienie od kwoty kapitału 239.513,03 zł w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 25.06.2020 r. do dnia zapłaty, a które na dzień wytoczenia powództwa wynoszą 2,00% w stosunku rocznym, z zastrzeżeniem, iż tak wskazana wysokość naliczanych odsetek z tytułu opóźnienia, w żadnym czasie nie może przekraczać odsetek maksymalnych z tytułu opóźnienia tj. w stosunku rocznym dwukrotności sumy stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych,
- ustawowymi za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych liczonymi od skapitalizowanej kwoty odsetek umownych w wysokości 7.053,29 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty,
- ustawowymi za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych liczonymi od skapitalizowanej kwoty odsetek umownych w wysokości 1.627,42 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty,
- zasądzenia na rzecz powoda kosztów w wysokości 18,80 zł.
Ponadto, powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych, w tym uiszczonej w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym sygn. akt (...)opłaty od pozwu w kwocie 3.103 zł, kosztów notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy w kwocie: 303,56 zł oraz kosztów opłaconego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.
W uzasadnieniu powód wskazał, że strony zawarły umowę kredytu nr (...) H. (...)/ (...) z dnia 21.06.2011 r. Pozwani nie wywiązali się z terminowego dokonywania spłat w wysokości ustalonych w zawartej umowie. Z uwagi na wypowiedzenie umowy cała należność stała się wymagalna z dniem 14.04.2020 r. (pozew k. 4-8).
W dniu 4 grudnia 2020 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od pozwanych na rzecz powoda kwotę 248.212,54 zł wraz z odsetkami, z tym że od kwoty:
- 239.513,03 zł z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego NBP, z tym, że nie większej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 25.06.2020 r. do dnia zapłaty,
- 7.053,29 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30.10.2020 r. do dnia zapłaty,
- 1.627,42 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30.10.2020 r. do dnia zapłaty,
oraz tytułem kosztów procesu kwotę 19.628 zł z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, w tym kwotę 7.127 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (nakaz zapłaty – k. 156).
Wobec pozwanej J. T. wydany nakaz zapłaty stał się prawomocny w dniu 05.01.2021 r. (zarządzenie – k. 169).
Nakaz zapłaty nie został skutecznie doręczony pozwanemu. Sąd na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 w zw. z art. 139 1 § 2 k.p.c. zawiesił postępowanie w stosunku do pozwanego R. W. (2) (postanowienie – k. 165).
W związku z brakiem skutecznego doręczenia pozwanemu nakazu zapłaty, na wniosek powoda został ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego kurator (zarządzenie – k. 214).
Ustanowiony w sprawie kurator wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie pozwanego kosztami procesu. Ponadto, wniósł o przyznanie kuratorowi wynagrodzenia według uznania Sądu. W uzasadnieniu wskazał jakie podjął czynności w celu ustalenia miejsca pobytu pozwanego, jednak okazały się one bezskuteczne. Podniósł, że pozwany nie został skutecznie zawiadomiony o wypowiedzeniu umowy kredytowej (pismo kuratora – k. 223-225).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany R. W. (1) i J. T. (poprzednio W.) w dniu 31.05.2011 r. podpisali wniosek o udzielenie kredytu w kwocie 252.000 zł z przeznaczeniem na nabycie lokalu mieszkalnego.
W dniu 22 czerwca 2011 r. pozwany i J. T. zawarli z powodem (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu hipotecznego preferencyjnego „Rodzina na Swoim” nr (...) H. (...)/ (...) sporządzoną w dniu 21 czerwca 2011 r.
Przedmiotem powyższej umowy było udzielenie pozwanym kredytu w kwocie 252.000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie zakupu nieruchomości na rynku wtórnym (pkt III ppkt 1 części szczególnej umowy).
Spłata kredytu miała następować w złotych w 600 równych ratach, w tym 0 miesięcy karencji (pkt IV części szczególnej umowy).
Wyplata kredytu miała nastąpić jednorazowo na rachunek zbywcy wskazany w akcie notarialnym (pkt III ppkt 1 części szczególnej umowy oraz pkt IV części szczególnej umowy).
Marża banku została ustalona w wysokości 2,19%, z tym zastrzeżeniem, że do czasu wpisu hipoteki marża Banku podwyższona została o 2,00 punkty procentowe (pkt IV części szczególnej umowy).
Zabezpieczenie spłaty kredytu stanowiła:
- hipoteka do kwoty 470.984,39 zł na nieruchomości przy ul. (...) w G.,
- cesja praw z polisy ubezpieczeniowej od ognia i innych zdarzeń losowych,
- oświadczenie kredytobiorcy o poddaniu się egzekucji (pkt V części szczególnej umowy).
Oprocentowanie kredytu stanowi sumę marży kredytowej i stawki referencyjnej 3M WIBOR dla waluty kredytu, która jest wskazana w części szczególnej umowy (§ 5 ust. 1 części ogólnej umowy).
Zgodnie z § 5 ust. 9 części ogólnej umowy, w przypadku niespłacenia przez kredytobiorcę w terminie wierzytelności Bank z tytułu umowy kredytu po upływie okresu wypowiedzenia umowy, niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym. Od kapitału przeterminowanego Bank pobiera odsetki od należności przeterminowanych, do dnia poprzedzającego spłatę zadłużenia przeterminowanego. Od zadłużenia przeterminowanego Bank nalicza odsetki w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego.
W § 6 ust. 1 części ogólnej umowy została umieszczona Tabela opłat i prowizji. W ust. 2 ww. paragrafu wskazano okoliczności wpływające na zmianę wysokości opłat i prowizji. Zaś w ust. 3 wskazano, że zmieniona Tabela obowiązuje kredytobiorcę, wówczas jeżeli Bank doręczy mu treść zmian, a kredytobiorca nie wypowie umowy w terminie 14 dni od daty doręczenia tej zmiany (§ 6 ust. 3 części ogólnej umowy).
Zgodnie z § 9 ust. 1 lit. b) części ogólnej umowy Bank ma prawo wypowiedzieć umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, a w razie zagrożenia upadłością kredytobiorcy z zachowaniem 7-dniowego okresu wypowiedzenia w przypadku niewykonania lub nieterminowanego regulowania przez kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, w szczególności w przypadku, gdy kredytobiorca zalega w całości lub w części z zapłatą dwóch rat kredytu pomimo wezwania do zapłaty nie spłaci zaległości w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania.
W § 10 ust. 3 lit. b) pkt IV części ogólnej umowy kredytobiorcy zobowiązali się do wskazania każdorazowo nowego adresu do doręczeń na terytorium Rzeczpospolitej Polski. W przypadku braku wskazania właściwego adresu, ostatnio wskazany adres do doręczeń będzie adresem właściwym dla miejsca zamieszkania kredytobiorcy w postępowaniu sądowym.
Pozwany R. W. (1) jako adres zameldowania wskazał w umowie ul. (...) (...), G..
(dowód: wniosek o udzielenie kredytu z zał. – k. 24-37, udostępnienie danych jednostkowych z PESEL – k. 47-49, umowa – k. 38-46, regulamin kredytu hipotecznego – k. 131-138)
W dniu 01.07.2011 r. nastąpiło uruchomienia kredytu i cała kwota została wypłacona zgodnie z dyspozycją pozwanego i J. T. .
(dowód: dyspozycja uruchomienia kredytu – k. 50-54, zestawienie transakcji – k. 92-129)
W dniu 17.10.2019 r. powód skierował do pozwanego na adres zameldowania wskazany w umowie jak również na adres nieruchomości, która została nabyta z środków uzyskanych z kredytu, wezwanie do zapłaty zaległości w spłacie kredytu, wyznaczając 14 dniowy termin na uregulowanie należności, jednocześnie wysyłając formularz wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
Następnie, w dniu 25.11.2019 r. powód skierował do pozwanego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu, które nie zostało przez niego odebrane. Powód wysłał oświadczenie na te same adresy co ww. wezwanie do zapłaty, a dodatkowo na adres ul. (...), J..
Powód wysłał do pozwanego również ostateczne wezwanie do zapłaty w dniu 15.04.2020 r.
(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 17.10.2019 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 55-62, oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wraz z kopertą – k. 63-81 oraz k. 281-290, ostateczne wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania – k. 82-91)
Powód w dniu 25.06.2022 r. wystawił wyciąg bankowy, zgodnie z którym niespłacone i wymagalne zadłużenie na ten dzień wynosiło 248.212,54 zł i obejmowało:
- należność główną z tytułu niespłaconego kapitału w kwocie 239.513,03 zł,
- niespłacone odsetki umowne naliczone według stopy procentowej w wysokości 3,84 % za okres korzystania z kapitału od powstania zaległości dnia 07.07.2019 r. do dnia 14.04.2020 r. tj. ostatniego dnia obowiązywania umowy w kwocie 7.053,29 zł,
- niespłacone odsetki za opóźnienie naliczone według:
14,00 % od dnia 07.08.2019 r. do dnia 17.03.2020 r.,
13,00 % od dnia 18.03.2020 r. do dnia 08.04.2020 r.,
12,00% od dnia 09.04.2020 r. do dnia 13.04.2020 r.,
4,00% od dnia 14.04.2020 r. do dnia 28.05.2020 r.,
2,00% od dnia 29.05.2020 r. do dnia 24.06.2020 r.,
w kwocie: 1.627,42 zł.
- opłaty i inne prowizje w kwocie 18,80 zł.
(dowód: wyciąg bankowy – k. 23, zestawienie transakcji od dnia 01.07.2011 r. – 14.04.2020 r. – k. 92-129, historia rachunku po wypowiedzeniu umowy kredytowej – k. 130)
Sąd zważył, co następuje:
W świetle ustalonych okoliczności faktycznych powództwo podlegało uwzględnieniu w całości. Powód wykazał zasadność jak i wysokość dochodzonego przez siebie roszczenia.
Stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone do akt sprawy, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała.
Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie było zawarcie umowy kredytu hipotecznego preferencyjnego „Rodzina na Swoim” nr (...) H. (...)/ (...) przez strony niniejszego postępowania, wyplata kredytu przez powoda oraz to, że kredyt nie został spłacony. Kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego kwestionował zaś skuteczność złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pozwanemu – z uwagi na brak zwrotnego potwierdzenia odbioru listu przez pozwanego.
Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1896) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności: strony umowy, kwotę i walutę kredytu, cel, na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty kredytu, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, sposób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość prowizji, jeżeli umowa ją przewiduje, warunki dokonywania zmian i rozwiązania umowy.
Zawarta przez strony 22 czerwca 2011 r. umowa sporządzona w dniu 21 czerwca 2011 r. jest właśnie taką umową kredytu. W wykonaniu umowy bank wydał (udostępnił) kredytobiorcom określoną sumę kredytową w złotych. Kredytobiorcy zaś byli zobowiązani do zwrotu w ratach kredytowych, z odsetkami i należnościami okołoumownymi. Zawarte w niej były elementy przedmiotowo istotne umowy kredytowej. Bank udzielał kredytu w kwocie 252.000 zł, a kredytobiorcy mieli to zwrócić uiszczając 600 miesięcznych rat kapitałowo-odsetkowych. Nie ulega wątpliwości, że strony łączyła właśnie taka umowa, co zresztą nie było w toku postępowania kwestionowane.
Jak zostało wskazane wcześniej, kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego kwestionował skuteczność zawiadomienia pozwanego o wypowiedzeniu umowy.
Umowa w § 9 ust. 1 lit b) części ogólnej umowy przewidywała, że w przypadku niewykonania lub nieterminowanego regulowania przez kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, w szczególności w przypadku, gdy kredytobiorca zalega w całości lub w części z zapłatą dwóch rat kredytu pomimo wezwania do zapłaty nie spłaci zaległości w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, bank może wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego uznać trzeba, że powodowy bank skutecznie wypowiedział łączącą stronę umowę kredytu. Wobec zaprzestania spłaty kredytu bank wezwał pozwanego i J. T. do zapłaty, poinformował o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia, a następnie złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wskazał, że pozwanemu nie zostało doręczone ani wezwanie do zapłaty, ani oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Jak wynika z załączonych do pozwu dokumentów (k. 55-62, 63-81 oraz k. 281-290), powód kierował korespondencję do pozwanego na trzy adresy: adres wskazany w umowie, adres nabytej nieruchomości z środków uzyskanych z kredytu oraz adres ustalony przez bank. Pozwany faktycznie nie odebrał korespondencji, jednak to pozwany uchybił przyjętemu na siebie obowiązkowi. Pozwany w § 10 ust. 3 lit. b) pkt IV części ogólnej umowy zobowiązał się do wskazania każdorazowo nowego adresu do doręczeń na terytorium Rzeczpospolitej Polski. Powodowy bank nie może ponosić konsekwencji z tytułu zaniechań drugiej strony umowy. Jeżeli, zostałaby uznana za właściwą argumentacja, że wypowiedzenie umowy będzie skuteczne dopiero z chwilą jego doręczenia na aktualny adres kredytobiorcy, mimo że kredytobiorca go nie wskazał, bank do czasu ustalenia nowego adresu nie mógłby podjąć żadnych czynności. Strona umowy mogłaby przez wiele lat unikać spłaty kredytu, a bank ten stan rzeczy musiałby akceptować. Podkreślić należy, że instytucje finansowe nie mają dostępu do bazy PESEL, a więc każdorazowe ustalenie aktualnego adresu pozwanego wiązałoby się z dodatkowymi kosztami. Wobec powyższego uznać należy, że powód zachował procedurę związaną z wypowiedzeniem umowy kredytu pozwanemu. Pozwany zaprzestając regulowanie rat kredytu wobec powoda musiał mieć świadomość tego, że powód podejmie szereg czynności w celu odzyskaniu należności, w tym złoży oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Podkreślić należy, że pozwany zaniechał obowiązkowi powiadomienia powoda o zmianie adresu zamieszkania, a więc to jego, a nie powoda obciążają skutki tego działania. W związku z powyższym, wbrew twierdzeniom kuratora, uznać należy, że powód dokonał skutecznego złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pozwanemu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że roszczenie powoda jest zasadne w całości i z tych względów – na podstawie art. 69 ustawy Prawo bankowe w zw. z art. 471 k.c. orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. W ocenie Sądu powód wykazał, iż zadłużenie dochodzone niniejszym pozwem wynosi łącznie 248.212,54 zł tj. w wysokości 239.513,03 zł tytułem niespłaconego kapitału, 7.053,29 zł tytułem odsetek umownych za korzystanie z kapitału w okresie od dnia 07.07.2019 r. do dnia 14.04.2020 r., 1.627,42 zł tytułem odsetek za opóźnienie od dnia 07.08.2019 r. do dnia 24.06.2020 r., oraz kwoty 18,80 zł tytułem opłat i innych prowizji, jest rzeczywistym zadłużeniem pozwanego, które nie zostało przez niego spłacone. Wysokość należności nie była w toku postępowania kwestionowana przez ustanowionego w sprawie kuratora. Nadto, od wskazanej kwoty kapitału należały się odsetki w wysokości odsetek maksymalnych (czyli w wysokości wynikającej z umowy) zaś od należności odsetkowej należały się odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu (czyli 30 października 2020 r.) zgodnie z art. 481 k.c.
Wobec drugiego kredytobiorcy J. T. został wydany nakaz zapłaty w sprawie(...)o zapłatę należności w z tego samego tytułu i w takiej samej wysokości jaka została zasądzona wyrokiem w niniejszej sprawie. Pomiędzy pozwanym, a J. T. występuje na podstawie art. 366 § 1 k.c. solidarność dłużników. Tym samym, zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych, w związku z czym Sąd w wyroku zastrzegł solidarność w spełnieniu świadczenia przez pozwanego z J. T..
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. poprzez obciążanie pozwanego obowiązkiem ich zwrotu na rzecz powoda w całości, z uwagi na przegranie procesu.
Koszty procesu po stronie powoda powstałe do czasu ustanowienia dla pozwanego kuratora wyniosły 12.731,56 zł i obejmowały uiszczoną opłatę od pozwu (opłata uiszczona w elektronicznym postępowaniu upominawczym w wysokości 3.103 zł oraz opłata w kwocie 9.308 zł wniesiona na rachunek bankowy Sądu Okręgowego w O.), opłata za pełnomocnictwo (17 zł), koszty notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy w kwocie (303,56 zł). W związku z tym, że powyższe koszty zostały poniesione przez powoda ww. wysokości zarówno wobec pozwanego jak i J. T., Sąd orzekł o solidarnym ich zwrocie w pkt II sentencji wyroku.
Powód poniósł również koszty związane z ustanowieniem kuratora w sprawie w kwocie 4.320 zł. Koszty zostały poniesione po uprawomocnieniu się nakazu zapłaty w sprawie (...)wobec J. T. i miały one bezpośrednio związek z udziałem w procesie pozwanego. Pozwany jako strona przegrywająca proces w całości został obciążony ich zwrotem na rzecz powoda, o czym Sąd orzekł w pkt III sentencji wyroku.
O odsetkach od zasądzonych kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 1 k.p.c.
W toku postępowania dla pozwanego został ustanowiony kurator dla nieznanej z miejsca pobytu strony postępowania. Wysokość należnego kuratorowi wynagrodzenia została ustalona na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z § 2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Opłata za czynności radcy prawnego w sprawie o wartości przedmiotu sporu 248.213 zł wynosi 10.800 zł, zaś kuratorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości nie większej niż 40% wskazanej stawki. W ocenie Sądu nakład pracy kuratora w niniejszej sprawie – ilość podjętych czynności w celu ustalenia miejsca pobytu pozwanego oraz zajęcie merytorycznego stanowiska w sprawie – uzasadnia zasądzenie wynagrodzenia w maksymalnej kwocie. W związku z powyższym Sąd przyznał kuratorowi wynagrodzenie w kwocie 4.320 zł, o czym orzekł w punkcie IV sentencji wyroku.