Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1335/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 2 czerwca 2021r. Sygn. akt II K 586/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. B.

Oskarżona jest osobą kilkukrotnie karaną;

Informacja z KRK

205-206

2.

M. B.

Oskarżona nie ma pozytywnej opinii w miejscu zamieszkania;

Wywiad środowiskowy

209

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu

z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.

Informacja z KRK

dokument wystawiony w punkcie informacyjnym Krajowego Rejestru Karnego przy Sądzie Okręgowym, nie wzbudza zastrzeżeń odnośnie formy sporządzenia i wartości merytorycznej;

2.

Wywiad środowiskowy

dokument sporządzony przez uprawnionego kuratora zawiera wszystkie niezbędne informacje dotyczące aktualnej sytuacji osobistej, zawodowej i rodzinnej oskarżonej

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu

z pkt 2.1.1

albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Rażącą niewspółmierność (surowość) kary pozbawienia wolności przy zastosowaniu wadliwych kryteriów jej wymiaru w tym okoliczności częściowego przyznania się oskarżonej do popełnienia przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Słuszne są rozważania Sądu I Instancji w kwestii znacznego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżoną. Oskarżona z motywacji zasługującej na potępienie tj. z chęci odwetu za brak zwrotu długu w wysokości 300-400 zł, dokonała kradzieży z włamaniem do samochodu pokrzywdzonego, skąd zabrała w celu przywłaszczenia radio samochodowe i dwa głośniki, przy czym do samochodu dostała po uprzednim wybiciu szyby czołowej i dwóch szyb bocznych po stronie kierowcy, powodując straty o łącznej wartości 667 zł na szkodę P. K..

Odnosząc się do argumentu, że za wymierzeniem kary łagodniejszej przemawia przyznanie się do winy, złożenie szczegółowych wyjaśnień i wartość dokonanej szkody, wskazać należy, że Sąd uwzględnił częściowe przyznanie się do winy jako okoliczność łagodzącą. Tym niemniej nie można nadawać temu nadmiernej rangi w sytuacji, gdy postawa oskarżonej w toku postępowania była chwiejna i oskarżona przyznała się do wybicia tylko jednej szyby oraz zaprzeczyła, że dokonała zaboru radia i głośników samochodowych. Oskarżona wprawdzie na rozprawie przyznała się do winy, ale potwierdziła odczytane wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego, w których przyznała się tylko do wybicia dwóch szyb samochodowych. Analizując taką postawę oskarżonej w toku postępowania nie sposób uznać jej za konsekwentną, gdyż oskarżona prezentowała labilną postawę obliczoną na zminimalizowanie kary. Trudno doszukać się szczerej skruchy i żalu w wypowiedziach oskarżonej, gdyż jej wyjaśnienia nie świadczą o motywacji zasługującej na uwzględnienie.

Wbrew zatem argumentom obrońcy Sąd Rejonowy w należyty sposób uwzględnił okoliczność łagodzącą w postaci przyznania się do winy, która przecież nie niweluje znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej oraz znacznego stopnia winy.

Nie jest również okolicznością łagodzącą wartość wyrządzonej szkody, która została oszacowana przez pokrzywdzonego na kwotę 667 złotych. Tym bardziej, że pojazd ten nie posiadał ubezpieczenia auto casco i pokrzywdzony poniósł realną stratę z powodu wybicia 3 szyb w samochodzie i utraty dwóch głośników, gdyż radio samochodowe zostało odnalezione i zwrócone pokrzywdzonemu. Wbrew zatem argumentom skarżącego dokonana przez oskarżoną szkoda jest dotkliwa dla pokrzywdzonego, który nie naprawił samochodu i oddał go na złom. Przy czym pokrzywdzony na rozprawie wykazał się zrozumieniem postawy oskarżonych :” Nie wnoszę o naprawienie szkody. Wiem, że to było w złości i nerwach”-k.136.

Nie sposób uznać, że kara wymierzona w dolnej granicy zagrożenia, skoro przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności od roku do lat 10, stanowi karę rażąco niewspółmierną w stosunku do stopnia winy i społecznej szkodliwości tego czynu.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Rejonowy we właściwym stopniu uwzględnił również dotychczasową karalność oskarżonej za przestępstwa podobne, jako okoliczność obciążającą. Wskazać należy, że oskarżona była wcześnie czterokrotnie skazana za przestępstwa z art. 278 § 1 k.k., które są podobne do czynu przypisanego w tej sprawie (k.205-206). Ponadto w czasie popełnienia czynu była skazana na karę pozbawienia wolności w sprawie III K 1127/18 za czyn z art. 278 § 1 k.k., co zgodnie z art. 69 § 1 k.k. wyklucza możliwość zastosowania warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. W dodatku po wydaniu wyroku w tej sprawie oskarżona M. B. była jeszcze trzykrotnie skazana m.in. za przestępstwo tego samego rodzaju tj. z art. 278 § 1 k.k. (k.206).

Nie można zatem podzielić argumentacji obrońcy, że sytuacja rodzinna oskarżonej, która opiekuje się dwójką małoletnich dzieci, przemawia za zastosowaniem warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Sytuacja osobista oskarżonej o której pisze w apelacji obrońca może stanowić przesłankę do odroczenia wykonania kary. Natomiast okoliczności dotyczące wielokrotnej karalności oskarżonej za przestępstwa kradzieży, wskazują na brak pozytywnej prognozy kryminologicznej, co potwierdza także wywiad środowiskowy kuratora (k.209) z którego wynika, że zachowanie oskarżonej w miejscu zamieszkania wobec własnych dzieci jest negatywne.

Wbrew zatem argumentom obrońcy sytuacja rodzinna oskarżonej czy jej sytuacja zdrowotna (stany depresyjne) nie poparta żadnym zaświadczeniem, nie stanowi okoliczności łagodzącej. Oskarżona w dniu 08.08.2022r. opuściła zakład karny (k.198) po odbyciu kolejnej kary pozbawienia wolności, brak zatem podstaw do uznania, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że oskarżona nie powróci do przestępstwa, tylko dlatego, że według obrońcy przestała naruszać porządek prawny i deklaruje poprawę. Wprost przeciwnie analiza zachowania oskarżonej po popełnieniu przestępstwa objętego skazaniem w tej sprawie wskazuje, że oskarżona w dalszym ciągu popełnia przestępstwa, narusza porządek prawny i zasady współżycia społecznego. Ocena takiego zachowania oskarżonej nie wskazuje na pozytywną prognozę kryminologiczną, która warunkuje wymierzenie kary o charakterze wolnościowym.

W ocenie Sądu Okręgowego orzeczonej wobec oskarżonej kary roku pozbawienia wolności nie można uznać za rażąco niewspółmiernie surową. Należy wziąć pod uwagę potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zawieszenie wykonania orzeczonej kary bądź kara wolnościowa nie powinno rodzić w opinii społecznej przekonania, że sprawca przestępstwa pozostał w zasadzie bezkarny. Okoliczności przytoczone w apelacji odnoszące się do czynu oskarżonej są dla tego rodzaju czynów typowe i w niczym nie wskazują na ich szczególny charakter, sytuacja zaś zdrowotna oskarżonej nie została w żaden sposób udokumentowana i uprawdopodobniona. Zgodnie z treścią przepisu art. 69 § 1 k.k. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności nie przekraczającej roku jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Tymczasem w dacie popełnienia czynu oskarżona była już skazana za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę pozbawienia wolności w sprawie III K 1127/18. Ponadto analiza zachowania oskarżonej po popełnieniu przypisanego jej przestępstwa, w szczególności kolejne cztery wyroki skazujące wydane po popełnieniu przestępstwa w tej sprawie, nie wskazują na pozytywną prognozę kryminologiczną (k.205-206).

Wskazać należy, że oskarżona jak wynika z wywiadu środowiskowego swój stan zdrowie określiła jako dobry, nie leczy się odwykowo ani psychiatryczne, ale w środowisku sąsiedzkim jest postrzegana jako osoba używająca wobec dzieci słów wulgarnych i głośno się zachowująca. Oskarżona ostatnio podjęła prace sprzątające, ale dotychczas nigdzie nie pracowała zarobkowo, posiada dwoje dzieci, a źródłem jej utrzymania jest 1000 zł z programu 500+ oraz zasiłek rodzinny w kwocie 300 zł wypłacany z OPS.

Zdaniem sądu wobec oskarżonej brak jest pozytywnej prognozy kryminologicznej z uwagi na osiem wyroków skazujących za przestępstwa różnego rodzaju, w tym także przestępstwa przeciwko mieniu. Jeśli faktycznie osadzenie oskarżonej w zakładzie karnym stanowi ryzyko pogłębienia stanu depresyjnego, to jest to tylko argument przemawiający za odbyciem kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym bądź w systemie dozoru elektronicznego. Skoro tylko taka kara może wpłynąć na nią wychowawczo, to nic nie przemawia za tym, by orzekać wobec oskarżonej karę wolnościową, która takiego wychowawczego celu nie pozwoli zrealizować i tym bardziej nie można uznać, by zachodziły wobec oskarżonej przesłanki do zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części przez orzeczenie kary pozbawienia wolności 1 roku pozbawienia wolności i warunkowe jej zawieszenie na okres 3 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Dokonując oceny zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje, iż wybór rodzaju kary i wymiar kary poprzedzony zostało ze strony Sądu I instancji właściwą oceną i uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na jej intensywność (art. 53 kk). Przekonuje o tym argumentacja przytoczona - na ten temat - w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, którą należało, jako słuszną, podzielić. Tak wymierzona kara jest więc sprawiedliwą, należycie też realizuje ustawowe jej cele, tak w zakresie oddziaływania na sprawcę jak i kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i w żadnym zakresie nie może być uznana za rażąco niewspółmiernie surową w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.  1

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1.wyrok utrzymany w mocy w zakresie kary

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Sąd Okręgowy uznał, że w tych okolicznościach kara roku pozbawienia wolności, będzie odpowiednia do wagi przestępstwa, stopnia zawinienia oraz jest zgodna z dyrektywami wymiaru kary. Sąd Odwoławczy podziela bowiem rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy, które zadecydowały o wyborze kary pozbawienia wolności jako kary adekwatnej, a jej wymiar został ustalony na najniższym ustawowym poziomie. Niewątpliwie w przypadku oskarżonej aby kara odniosła swój cel prewencyjny i wychowawczy, musi być dolegliwa i odczuwalna przez oskarżoną, która po popełnieniu przestępstwa został aż czterokrotnie skazana za przestępstwa różnego rodzaju, w tym także za przestępstwo podobne. Wbrew twierdzeniom apelującego –kara wymierzona oskarżonej przez Sąd pierwszej instancji jest w pełni adekwatna zarówno do społecznego niebezpieczeństwa czynu, jak i do właściwości osobistych podsądnej. Z pewnością zastosowana reakcja karna nie razi surowością i nie przekracza stopnia winy, a jej wymierzenie poprzedzone zostało, dokonaną przez Sąd Rejonowy, właściwą oceną i uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na jej intensywność. Przekonuje o tym argumentacja przytoczona - na ten temat - w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, którą należało uznać za trafną.

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1.  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt

rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Punkt

rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności.

Brak numeracji

Wobec braku stałych dochodów (k.203) oraz trudnej sytuacji majątkowej oskarżonej, uznać należy, że zachodzą przesłanki do zwolnienia oskarżonej od opłaty oraz pozostałych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

sędzia Anna Zawadka