Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Halina Ramska

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. w W.

przeciwko (...) SA w R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) SA w R. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w W. kwotę 393.600 zł (trzysta dziewięćdziesiąt trzy tysiące sześćset zł) z ustawowymi odsetkami od dnia 28 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie co do odsetek,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 32.897,18 zł (trzydzieści dwa tysiące osiemset dziewięćdziesiąt siedem złotych 18/100) tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 7.217 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI GC 376/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 maja 2014 r.

Powód – (...) Sp. z o.o. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w R. kwoty 393.600 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27.12.2012 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu tytułem kolejnej, drugiej raty tzw. wynagrodzenia za sukces na podstawie łączącej strony umowy z dnia
1 sierpnia 2011 r. o doradztwo w zakresie rozwiązań informatycznych
i przetargów.

W uzasadnieniu pozwu powód wyjaśnił, że rzetelnie i terminowo wykonał obowiązki wynikające z umowy, za które pozwany zapłacił tylko częściowo wynagrodzenie ustalone w umowie. Zgodnie z § 8 powodowi należało się tzw. wynagrodzenie ryczałtowe wynoszące 350.000 zł plus VAT płatne w 7 ratach, które pozwany zapłacił w całości. Ponadto powodowi należy się wynagrodzenie od tzw. sukcesu, jakim był wybór oferty przez zamawiającego w postępowaniu przetargowym, w wysokości 1.600.000 zł + VAT, płatne w czterech ratach zgodnie z art. 8 ust. 2 umowy. Pierwsza rata w wysokości 40% ustalonego wynagrodzenia została przez pozwanego zapłacona bez zastrzeżeń w umówionej wysokości i terminowo. Przedmiotem powództwa jest należność z tytułu drugiej raty wynagrodzenia za sukces stanowiącego 20% ustalonej kwoty + VAT, której płatność miała nastąpić po odebraniu przez zamawiającego od pozwanego pierwszego etapu robót.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa
i zasądzenie kosztów procesu przyznając fakt zawarcia z powodem w dniu 1.08.2011 r. umowy ramowej o doradztwo, której przedmiotem było m.in. doradztwo w zakresie właściwego wykonania zadań określonych w przetargu organizowanym m.in. przez (...). W umowie jednak ustalono, że aby doszło do jej wykonania należało podpisać dodatkowe zlecenia z określeniem wszystkich warunków realizacji projektu (art. 2 umowy) oraz, że strony przewidziały precyzyjnie procedurę odbioru warunkującą dokonanie w ogóle jakiejkolwiek zapłaty na rzecz wykonawcy (art. 3 oraz 6 umowy). Potwierdzenie wykonania prac następowało w protokołach odbioru (art. 7 umowy). Pozwany zarzucił, że powód nie wykazał, aby między stronami doszło do podpisania jakiegokolwiek zlecenia oraz, że jego prace w ogóle zostały kiedykolwiek odebrane, bo nie przedłożył jakiegokolwiek protokołu odbioru. Powód w żaden sposób nie angażował się w realizację umowy na (...) Kartę Usług Publicznych (dalej: (...)) po złożeniu oferty. Wymagalność wynagrodzenia ustalonego w art. 8 ust. 1 i 2 ma charakter warunkowy i muszą być spełnione łącznie przesłanki przedmiotowe jak i podmiotowe do zapłaty wynagrodzenia, czyli ma nastąpić odbiór etapu pierwszego, do czego ma przyczynić się powód. Ponadto pozwany zarzucił, że powód wykonał usługi doradcze w sposób nienależyty, co zostało zweryfikowane dopiero na etapie realizacji umowy na (...). Skutkiem powyższego pozwany nie dokonał właściwego wyboru rekomendowanych przez niego podwykonawców do realizacji zadania. Na tej podstawie pozwany pismem z dnia 22.11.2013 r. wypowiedział zawartą
z powodem umowę powołując się na nienależyte wypełnienie zobowiązań umowy w postaci niedołożenia należytej staranności przy wyborze partnerów dla pozwanego, rzekomo posiadających odpowiednie kwalifikacje do prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Strony procesu są przedsiębiorcami. W ramach prowadzonych przez siebie przedsiębiorstw, w dniu 1.08.2011r., zawarły umowę na doradztwo w zakresie rozwiązań informatycznych i przetargów (k. 127-133). Przedmiotem umowy było określenie ramowych zasad współpracy stron z celu prowadzenia przez wykonawcę – powoda usług doradczych na rzecz zamawiającego – pozwanego polegających m.in. na czynnościach wymienionych w art. 2 pkt 1-6 (k. 128), np. dostarczaniu niezbędnych informacji potrzebnych do właściwego wykonania zadań określonych w przetargu (pkt 2), monitorowaniu poczynań konkurencji w zakresie mających wpływ na przebieg i rozstrzygnięcie przetargu (pkt 3), zapewnienia pomocy w zakresie formułowania i obsługi przetargu (pkt 4), opiniowaniu lub sporządzaniu dokumentów i projektów umów bądź porozumień przedstawianych do akceptacji w trakcie wykonywania prac określonych przetargiem (pkt 6). W rozumieniu umowy „przetarg” oznacza całość prac związanych z przygotowaniem ofert, odpowiedziami na zapytanie ofertowe klienta, ewentualne czynności przygotowawcze i etapy realizacji prac (art. 1 – definicje, k. 127). W art. 3 umowy strony ustaliły, że wykonawca zobowiązany jest do ścisłej współpracy z zamawiającym oraz wykonywania poszczególnych projektów z należytą starannością i z uwzględnieniem zasad profesjonalizmu prowadzonej działalności. Szczegóły wykonania poszczególnych projektów, terminy i warunki świadczenia usług doradczych mogą być zawarte w stosownych zleceniach. Wykonawca zobowiązany był do przedstawiania szczegółowego wykazu prac oraz przekazania wszystkich materiałów opracowanych w trakcie realizacji zlecenia, przy czym w realizowanym zleceniu wykonywać będzie prace koordynacyjne nad przygotowanym elementem projektu na podstawie osobno określonego wynagrodzenia (art. 6 ust. 1 i 4 umowy). W art. 7 umowy strony ustaliły warunki odbioru prac polegające na tym, że wykonanie prac potwierdzone zostanie protokołem odbioru, który potwierdza wykonanie prac składających się na projekt (definicja projektu zawarta jest w art. 2 umowy). Uzgadnianie protokołu odbioru uregulowano w ust. 2 i 3 art. 7. Natomiast w ust. 4 przyjęto, że w razie nieusunięcia przez wykonawcę nieprawidłowości – braku ostatecznej akceptacji protokołu odbioru prac, powód otrzyma 25 % należnego wynagrodzenia, bez możliwości dochodzenia dalszego wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac.

Zgodnie z art. 8 umowy wynagrodzenie wykonawcy z tytułu prac związanych
z przetargiem ustalone zostaje w wysokości i następujących warunkach płatności:

1.  kwota 350 000 zł + VAT za prace wykonane w okresie do 13.01.2012r., płatne w 7 miesięcznych transzach na podstawie protokołu odbioru oraz faktury wystawionej do 20.01.2012r. Wynagrodzenie to nazywane jest przez powoda, jako ryczałtowe. Między stronami bezsporne jest, że powód na podstawie protokołów odbiorów wystawiał z tego tytułu miesięczne faktury opiewające w sumie na pełną kwotę wynagrodzenia, które pozwany zapłacił w całości (7 faktury VAT wraz z potwierdzeniami płatności k. 20 - 34) – art. 8 ust. 1 pkt 1;

2.  „wynagrodzenie od sukcesu”, tj. wypłacane tylko i wyłącznie
w przypadku wyboru oferty zamawiającego – powoda, jako wygrywającej w wysokości 1.600.000 zł + VAT dla projektu (...) dla (...).
Z zastrzeżeniem ust. 3 płatność wynagrodzenia za sukces będzie dokonana w sposób:

- 40% na podstawie faktury VAT wykonawcy wystawionej w terminie
7 dni od podpisania przez zamawiającego umowy z (...) z terminem płatności 30 dni od otrzymania faktury,

- 20 % na podstawie faktury VAT wykonawcy wystawionej w terminie
7 dni od zakończenia I etapu umowy z (...) (instalacja serwerów) - z terminem płatności 14 dni od otrzymania faktury,

- 20 % na podstawie faktury VAT wykonawcy wystawionej w terminie
7 dni od zakończenia II etapu umowy z (...) (wyposażenie 650 pojazdów w system biletowy) - z terminem płatności 14 dni od otrzymania faktury,

- 20 % na podstawie faktury VAT wykonawcy wystawionej w terminie
7 dni od zakończenia III etapu umowy z (...) (wyposażenie wszystkich pojazdów i uruchomienie systemu biletowego) - z terminem płatności 14 dni od otrzymania faktury.

Strony były zgodne, co do tego, że pisemna umowa dotyczyła przede wszystkim przetargu na (...), który został wymieniony wprost w umowie (oświadczenie do protokołu rozprawy z dnia 23.04.2014r. k. 248), ale w jej ramach realizowane były również inne zlecenia związane z innymi postępowaniami przetargowymi, np. system dynamicznej informacji pasażerskiej ( (...)), system biletowy dla T., na podstawie odrębnych zleceń. Dla realizacji umowy odnośnie (...) nie były wymagane dodatkowe zlecenia.

W ramach powyższej umowy powód działając poprzez W. R. (1), M. K. (1) oraz inne współpracujące z nimi osoby, wykonywał usługi doradcze w związku z ogłoszonymi przetargami, w tym na (...). Robił to na etapie przygotowywania przez pozwanego oferty w ramach postępowania przetargowego na (...). Materiały były przedkładane bezpośrednio M. T. (1), który potwierdzał otrzymanie dokumentów D. H. (1), podpisującemu następnie protokoły odbioru materiałów. D. H. podpisał 8 protokołów odbioru, które stanowiły podstawę do wystawienia przez powoda m.in. 7 faktur tytułem wynagrodzenia ryczałtowego (zeznania świadków D. H., W. R.). Prawo do działania przedstawicieli powoda nie było przez nikogo kwestionowane (zeznania świadków D. H., W. R., M. K., S. S., A. T. – P., M. J., ). Płatność każdej faktury obwarowana jest w pozwanej Spółce procedurą potwierdzania – akceptacji uprawnionych osób, bez wypełnienia której nie mogła być zrealizowana (zeznania świadków D. H., M. T., M. G.).

Pozwany w ofercie przetargowej na (...) opierał się na materiałach uzyskanych od powoda, m.in. wymienił w ofercie podwykonawców rekomendowanych przez powoda, a następnie działając w konsorcjum
z (...) SA w W. wygrał ten przetarg i zawarł z zamawiającym (...) umowę na realizację inwestycji (zawiadomienie z dnia 9.11.2011r.
k. 35-37, zeznania świadka P. F.).

Powód w dniu 1 marca 2012r. wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę stanowiącą równowartość 40% wynagrodzenia za sukces + VAT, którą pozwany zapłacił w całości (k. 38-39).

Po zawarciu umowy na realizację inwestycji powód nie wykonywał już żadnych czynności doradczych, pozwany nie kierował do powoda żadnych zleceń na wykonywanie czynności związanych z realizacją projektu (...).
Od tego momentu czynności doradcze prowadzili dla pozwanego już osobiście m.in. W. R. i M. K., których pozwany zatrudnił na umowy o pracę. W ten sposób pozwany na etapie wykonywania przetargu korzystał z wiedzy tych osób w zakresie wspierania realizacji projektu (...) (zeznania świadków W. R., M. K., D. H.).

W dniu 23 listopada 2012r. sporządzony został protokół odbioru I etapu robót dot. realizacji zamówienia na „Dostawę, wdrożenie i utrzymanie (...) wykonywanego przez konsorcjum firm: (...) SA w R.
i (...) SA w W.” (pismo (...) wraz załącznikiem w postaci protokołu nr 1 k. 104 -119).

W dniu 12 grudnia 2012r. powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę stanowiącą równowartość 20% wynagrodzenia za sukces + VAT (k. 43), której zapłaty pozwany odmówił pismem z dnia 18.01.2013r. (pismo k. 44).

Pozwany, powołując się na nienależyte wykonanie umowy przez powoda polegające na niedochowaniu należytej staranności w doborze rekomendowanych podwykonawców do realizacji projektu (...), pismem z dnia 22 listopada 2013r. (k. 98), na podstawie art. 746 § 1 kc, złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z dnia 1.08.2011r., ze skutkiem na dzień sporządzenia pisma.

Ustalenia dokonano na podstawie dowodów wyżej powołanych.

Sąd dał wiarę w całości dowodom z dokumentów przedłożonych przez strony, jako nie budzącym wątpliwości co do ich prawdziwości i treści.

Wiarygodne były również zeznania świadków W. R., M. K., A. T.-P., S. S., M. J. jako spójnym, logicznym, znajdującym potwierdzenie w dowodach z dokumentów, z wyjątkiem zeznań
W. R. i M. K., że umowa pisemna była zawarta jedynie na czas ofertowania w postępowaniu przetargowym na (...), takiej okoliczności nie potwierdza treść pisemnej umowy z 1.08.2011r.

Zeznania świadka D. H. nie są wiarygodne w zakresie w jakim opisują intencje pozwanego w toku negocjacji pisemnej umowy odnośnie przyjęcia, co jest sukcesem w jej rozumieniu. Wg świadka sukcesem miało być terminowe zrealizowanie projektu (...), w czym powinien czynnie uczestniczyć powód. Taka intencja nie znalazła odzwierciedlenia w zapisach umowy, a treść umowy uznać należy za przesądzającą, skoro strony szczególny nacisk kładły na ten właśnie zapis podczas negocjacji. Tak samo należy ocenić zeznania świadków M. T. i Z. S. odnośnie interpretacji, co jest sukcesem w rozumieniu umowy. Świadkowie ci nie mieli bezpośredniej wiedzy o toku negocjacji,
a twierdzenie, że sukcesem miało być ” zrealizowanie projektu w określonym czasie i budżecie” nie potwierdza umowa stron. W ocenie Sądu jedynie były pracownik powoda, świadek M. G. (2), celnie określił intencję spornej umowy, jako „zwiększenie szans pozwanego na pozyskanie tego kontraktu”, co przekłada się na zapis umowy odnośnie wynagrodzenia za sukces , którym miał być wybór oferty pozwanego, jako wygrywającej w przetargu na (...).

Za niewiarygodne uznać należy zeznania świadka M. T., że jako kierownik projektu, o powodzie jako stronie umowy z pozwanym dowiedział się dopiero na etapie procesu, bo zeznania te pozostają w jednoznacznej opozycji
z zeznaniami D. H., który wiarygodnie zeznał, że M. T. potwierdzał odbiór dokumentów dostarczanych w wyniku realizacji umowy przez powoda, co było podstawą do podpisywania przez tego ostatniego protokołów odbioru oraz z zapłatą przez pozwanego powodowi faktur wystawionych tytułem wynagrodzenia, które przeszły z powodzeniem całą procedurę akceptacji obowiązującą w pozwanej Spółce. Za zupełnie odosobnione uznać należy również twierdzenie świadka M. T., że wynagrodzenie z tytułu czynności p. R. i innych otrzymała Spółka (...).

Sąd pominął w ocenie zeznania świadków w zakresie współpracy przez pozwanego z podwykonawcami, którzy byli rekomendowani przez powoda na etapie ofertowania, ponieważ te okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy okazały się nieistotne.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zawarta między stronami umowa z dnia 1.08.2011r. była umową
o świadczenie usług doradczych (art. 750 kc w zw. z art. 734 i nast. kc). Ze swej istoty jest to umowa starannego działania, a nie rezultatu.

Strony ustaliły, że jest to umowa odpłatna (art. 735 kc), a powodowi przysługuje wynagrodzenie dwojakiego rodzaju: ryczałtowe w wysokości 350.000 zł+VAT - bezsporne i zapłacone przez pozwanego w całości na podstawie wystawionych przez powoda i zaakceptowanych przez pozwanego 7 faktur oraz za tzw. „sukces”, które częściowo, a to w zakresie 40 % ustalonej stawki zostało przez pozwanego zapłacone.

Sporne w niniejszej sprawie było, co w rozumieniu pisemnej umowy stron jest „sukcesem”, za który powód może żądać wynagrodzenia oraz czy powodowi przysługuje prawo do kolejnej kwoty wynagrodzenia za sukces, stanowiącej 20 % ustalonej stawki, jak też czy na podstawie umowy stron powód zobowiązany był do wykonywania jakichkolwiek czynności , od wykonania których uzależniona była wypłata kolejnych kwot wynagrodzenia za sukces.

Art. 65 kc zawiera zasadnicze dyrektywy w zakresie wykładni oświadczeń woli oraz umów. Stanowi, że oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności w jakich zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (§1).
W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (§ 2). Jest to ogólna dyrektywa zasad tłumaczenia oświadczeń woli wyrażonych w umowach. Podkreślić należy jednak, że celem wykładni oświadczeń woli nie jest wykrycie jedynie wewnętrznej, subiektywnej woli danej osoby, ale zrozumienie rzeczywistej treści jej działania zmierzającego do wywołania skutków prawnych. Kryteria wykładni są ograniczone do interpretacji oświadczeń woli stron, czyli samej treści umowy i wykładnia nie może doprowadzić do wyników całkowicie sprzecznych z jej treścią. Reguły interpretacyjne obowiązujące przy tłumaczeniu oświadczeń woli mają zastosowanie dopiero wtedy, gdy postanowienia umowy nie są dostatecznie jasne, jednakże przy użyciu reguł wykładni nie można nigdy dokonywać ustaleń całkowicie sprzecznych z treścią umowy.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy zwrócić należy uwagę, że jak wynika z zeznań świadków strony zawarły umowę pisemną w czasie, kiedy pozwany postanowił wejść na rynek, w którym dotychczas nie uczestniczył – rynek transportu publicznego, którym od dłuższego czasu zajmował się W. R. (1) i jego współpracownicy. W tym kontekście strony, za sprawą W. R., nawiązały współpracę w czasie, kiedy ogłoszono drugi przetarg na (...) Kartę Usług Publicznych. Umowa ramowa dotyczyła przede wszystkim współpracy w zakresie postępowania przetargowego na (...), ale w jej ramach strony współpracowały również w zakresie innych przetargów. Strony prowadziły kilkumiesięczne negocjacje co do treści pisemnej umowy. Zawarte w niej uregulowania nie pozwalają na jednoznaczne przyjęcie, że ta umowa ramowa była ograniczona czasowo jedynie do czasu rozstrzygnięcia przetargu na (...). Należy podkreślić, że w umowie nie ma co do tego jednoznacznych zapisów. W art. 14 ust.1 strony postanowiły, że umowa jest zawarta na czas określony, ale nie wskazano na jaki. Z treści definicji wyrażenia „przetarg” (art. 2) oraz sformułowań zawartych w art. 2 pkt 2 (mowa o „właściwym wykonywaniu zadań określonych w przetargu”), pkt 4 (mowa o „zapewnieniu pomocy podczas formułowania i obsługi przetargu”), pkt 6 (mowa o „porozumieniach przedstawianych do akceptacji w trakcie wykonywania prac określonych przetargiem”) należy przyjąć, że umowa ramowa nie ulegała automatycznemu rozwiązaniu z chwilą zakończenia postępowania przetargowego na (...), bo w jej ramach powód obsługiwał pozwanego też co innych przetargów i niewątpliwie pozwany mógł na jej podstawie dalej dawać zlecenia, wg Sądu obejmujące również działania związane z wykonywaniem prac na etapie realizacji przetargu. Za ustalony jednak należy przyjąć fakt, że pozwany tego nie robił, jeżeli chodzi o przetarg dot. (...) i aby zapewnić sobie dalsze doradztwo już na etapie realizacji przetargu zatrudnił na umowę o pracę W. R. i jego współpracowników.

W ocenie Sądu Okręgowego fakt, że umowa ramowa nie ulegała automatycznemu rozwiązaniu z chwilą rozstrzygnięcia przetargu na (...) nie oznacza jednak, że strony nie zawarły w niej jednoznacznego uregulowania odnośnie wynagrodzenia za doradztwo w zakresie (...). Istotne jest, że uregulowanie umowne odnośnie wynagrodzenia powoda było przedmiotem szczególnego zainteresowania, trwało długo, a wynik negocjacji znalazł odzwierciedlenie w zapisach umowy. W § 8 ust. 1 pkt 2 zawarto jednoznaczną, nie wymagającą jakichkolwiek dodatkowych interpretacji definicję co jest sukcesem w rozumieniu umowy, za który powodowi należy się ustalone kwotowo wynagrodzenie. I tak „sukcesem” jest „wybór oferty zmawiającego (pozwanego), jako wygrywającej dla projektu (...) dla (...). Twierdzenia pracowników powoda, jakoby sukcesem miało być „terminowe
i mieszczące się w określonym budżecie zrealizowanie projektu” po pierwsze odbiega od zapisu umowy, a po drugie wydaje się z uwagi rolę powoda w tym przetargu za nieracjonalny. Za przyjęciem, że zgodnym celem stron w zawarciu tej umowy było zwiększenie szans pozwanego na złożenie wygrywającej oferty w przetargu na (...) przemawia okoliczność niekwestionowana, że pozwany nie miał doświadczeń w sprawach transportu drogowego, a rynek ten chciał zdobyć z uwagi na możliwości zastosowania w nim rozwiązań informatycznych, co jest podstawową dziedziną aktywności pozwanego. Ustalenie więc dodatkowego wynagrodzenia dla doradcy – powoda za tak pojęty sukces (wygranie przetargu) jest racjonalne, zgodne z doświadczeniem życiowym, zrozumiałe z punktu widzenia interesów obydwu stron. Na tak pojęty sukces niewątpliwie obie strony procesu, w sposób równorzędny mogły zapracować. Natomiast stanowisko pozwanego, o tym co jest uzgodnionym przez strony sukcesem jest w ocenie Sądu przyjęte tylko na użytek niniejszego procesu, bo wpływ powoda na terminowe i zgodne z preliminarzem wykonanie projektu mógł być co najwyżej marginalny, jeżeli nie żaden. Powód był jedynie doradcą i to tylko jednego z konsorcjantów. Pozwany sam podejmował ostateczne decyzje o wykorzystaniu rekomendacji powoda i sam zawierał umowy z podwykonawcami, których prace koordynował. Skoro wynagrodzenie za sukces to było zasadnicze wynagrodzenie powoda, o tym świadczy proporcja między obydwoma wynagrodzeniami, to dobrowolne przyjęcie przez powoda warunku zupełnie od niego niezależnego jest wręcz nielogiczne.

Reasumując za przyjęciem, że powodowi należy się pełne wynagrodzenie od sukcesu, czyli 1.600.000 zł + VAT tylko za sam fakt wyboru oferty pozwanego w postępowaniu przetargowym przemawia więc treść umowy, okoliczności jej zawarcia, rola stron w realizacji projektu. Podzielić należy stanowisko powoda, że jedynie płatność ustalonego wynagrodzenia za sukces została, zgodną wolą stron, rozłożona na 4 raty, w ściśle określonej wysokości i warunkowana zakończeniem realizacji etapów określonych w umowie między pozwanym a (...). Płatność była niezależna od zlecania powodowi jakichkolwiek dalszych czynności na etapie realizacji projektu i ich odbioru. Fakt zapłaty powodowi pierwszej raty wynagrodzenia za sukces w wysokości 40 % dostatecznie potwierdza, że powód wykonał wszystkie wymagane przez pozwanego czynności w zakresie umowy i to bez kwestionowania ich przez pozwanego na etapie odbioru, bo pozwany nie skorzystał z uregulowania zawartego w art. 7 ust. 4 umowy, które pozwalało mu w przypadku sporu co do odbioru robót i braku akceptacji pozwanego zapłacić jedynie 25 % należnego wynagrodzenia, bez możliwości dochodzenia reszty z tytułu wykonanych prac. Ścisłe procedury płatności, cała ścieżka akceptacji stosowana u pozwanego pozwala więc na przyjęcie, że powód wykazał fakt wykonania obowiązków umownych za które przysługuje mu wynagrodzenie za sukces, a warunek płatności drugiej raty ziścił się w momencie odbioru przez (...) od wykonawcy (pozwanego i jego konsorcjanta) pierwszego etapu robót, co nastąpiło w dniu 23.11.2012r.

W ocenie Sądu Okręgowego dla ustalenia wymagalności płatności II raty wynagrodzenia za sukces nie ma znaczenia fakt, że pozwany pismem z dnia 22.11.2013r. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy w trybie art. 746 § 1 kc. Przepis pozwalał pozwanemu na wypowiedzenie umowy w każdym czasie, ale obowiązany jest uiścić powodowi wynagrodzenie odpowiadające jego dotychczasowym czynnościom. Powód wykazał, że wykonał wszystkie wymagane umową czynności, bo zrobił to już do etapu wyboru oferty pozwanego w postępowaniu przetargowym, co potwierdza zapłata I raty wynagrodzenia za sukces. Natomiast wskazane w piśmie z 22.11.2013r. okoliczności związane z wypowiedzeniem umowy mieszczą się w zarzutach dot. nienależytego wykonania przez powoda zobowiązania, lecz nie wiążą się ze sformułowaniem przez pozwanego jakichkolwiek roszczeń z tego tytułu (odszkodowania) i złożeniem jakichkolwiek oświadczeń materialno-prawnych związanych z tymi roszczeniami (potrącenie). Stąd Sąd rozpoznając sprawę nie badał i nie oceniał okoliczności rozwiązania przez pozwanego umów z podwykonawcami, przyczyn takiego stanu rzeczy, bo nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił powództwo na podstawie art. 8 umowy stron oraz art. 750 kc w zw. z art. 735 kc, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 kc w zw. z art. 115 kc.
Z treści faktury nr (...) wynika, że termin płatności przypada na dzień ustawowo wolny od pracy (drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia), stąd termin płatności ten upływał w dniu 27.12.2012r. Na tej podstawie odsetki zasądzono do dnia 28 grudnia 2012r. (pkt I) i w pozostałym zakresie powództwo co odsetek oddalono jako niezasadne (pkt II wyroku).

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje uzasadnienie w art. 98 § 1 i 3 kpc oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2002, Nr 163, poz. 1349). Na koszty te składają się kwota 19.680 zł tytułem wpisu sądowego, kwota 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, koszty stawiennictwa świadków oraz wydatki pełnomocnika powoda związane ze stawiennictwem na rozprawie (przelot samolotem i koszt noclegu) wg przedłożonych rachunków, które uznano za konieczne i celowe do dochodzenia przez powoda praw, ponieważ rozprawa, z uwagi na zawnioskowane dowody z zeznań świadków była rozpisana na dwa następujące po sobie dni rozpraw.

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  K.. 2 tyg.