Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 91/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie wydany w dniu 28 października 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 294/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. Ł.

W dniu 18 sierpnia 2011 roku z rachunku bankowego (...) została dokonana wpłata środków w wysokości 299831,00 złotych na rachunek (...) S.A. (...) tytułem zakupu obligacji Spółki (...) serii (...).

W dniach 18 sierpnia 2011 roku do 13 października 2014 roku na rachunki bankowe oskarżonego J. Ł.: (...) oraz (...) dokonano wypłat z rachunków bankowych (...) S.A.: (...) oraz (...):

- w dniu 19 stycznia 2012 roku kwoty 50408,40 złotych,

- w dniu 22 lutego 2012 roku kwoty 49785,00 złotych,

- w dniu 31 sierpnia 2012 roku kwoty 49745,00 złotych,

- w dniu 09 października kwoty 19884,83 złotych,

- w dniu 19 grudnia 2012 roku kwoty 20006,00 złotych ,

- w dniu 22 marca 2013 roku kwoty 22280,89 złotych,

- w dniu 22 marca 2013 roku kwoty 100000, 00 złotych.

Zaświadczenie z (...) S.

k-733

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Zaświadczenie z (...) S.

Zaświadczenie wydane przed podmiot uprawniony do jego wydania za zgodą oskarżonego J. Ł. potwierdzające wiarygodność podanych tam danych.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut zawarty w apelacji prokuratora dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, a wyrażający się :

- w przekroczeniu przez sąd I instancji granic swobodnej oceny dowodów poprzez pominięcie przy ustalaniu stanu faktycznego istotnych dowodów świadczących na niekorzyść oskarżonego w postaci zeznań pokrzywdzonej Z. Ł., która z całą stanowczością stwierdziła, że co prawda wyraziła zgodę na zakup przez męża samochodu marki M. (...) na prowadzenie działalności gospodarczej , ale nie zgodziła się na to, aby oskarżony zainwestował wszystkie środki finansowe pochodzące z ich majątku wspólnego na renowację przedmiotowego pojazdu i tym samym niewłaściwą ocenę materiału dowodowego i ukształtowanie przekonania sądu na podstawie wybranych, a nie wszystkich dowodów, ocenianych dowolnie a nie w swobodnie z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu podczas , gdy prawidłowe ustalenie stanu faktycznego prowadzą do odmiennego wniosku,

- w uznaniu, że oskarżony nie działał w zamiarze przywłaszczenia pieniędzy za sprzedane mieszkanie w K. ponieważ z materiału dowodowego nie wynika, aby J. Ł. dopuścił się zachowania polegającego na rozporządzeniu znajdującym się w jego posiadaniu mieniem ruchomym będącym majątkiem wspólnym małżonków w celu powiększenia własnego majątku w taki sposób, aby ta rzecz nie mogła być w przyszłości przedmiotem podziału majątku wspólnego podczas, gdy z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że sposób działania sprawcy polegający na umieszczeniu środków finansowych ze sprzedaży mieszkania na rachunku bankowym, którego jedynym właścicielem był oskarżony, następnie przelanie tych pieniędzy do innego banku na rachunek do którego jedynie oskarżony był upoważniony oraz podjęcie tych pieniędzy i ich wytransferowanie w nieustalone miejsce, a następnie poinformowanie pokrzywdzonej, że pieniądze te zostały skonsumowane przez rodzinę na bieżące potrzeby bytowe co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowe ustalenie stanu faktycznego prowadzi do odmiennego wniosku,

- na uznaniu za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, który stwierdził , że wszystkie dyspozycje dotyczące środków finansowych pochodzących ze sprzedaży mieszkania w K. miały na celu powiększenie majątku wspólnego obojga małżonków i były dokonywane za wiedzą i zgodą pokrzywdzonej co stoi w rażącej sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym a zwłaszcza zeznaniami pokrzywdzonej Z. Ł. z których jednoznacznie wynika, że oskarżony samodzielnie bez konsultacji z nią podejmował decyzje związane z rozdysponowaniem tych środków finansowych co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, podczas gdy prawidłowe ustalenia stanu faktycznego prowadzą do odmiennego wniosku.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w apelacji prokuratora dotyczący błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść jest zasadny w takim stopniu, że na skutek jego wniesienia sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikającej z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należy wykazać , że ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 §2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 kpk) oraz uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424§1pkt1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991 r., nr 7-9, poz. 41 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok i Pr. 1999 r., nr 2 poz.6). Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że ,,22 czerwca 2009 roku małżonkowie J. Ł. i Z. Ł. sprzedali stanowiące ich majątek wspólny mieszkanie w K.. Na mocy zgodnej decyzji małżonków, uzyskana z tego tytułu suma 355000 złotych została przez jego nabywców wpłacona na rachunek oskarżonego w mBanku, zaś kwota 30000 złotych trafiła do rąk pokrzywdzonej".

Z analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że oskarżony dysponował samodzielnie kwotą 355000 złotych znajdującą się na jego rachunku nr (...). Nawet, jeżeli oskarżony zadysponował kwotą 5000 złotych w ramach zwykłego zarządu środkami finansowymi małżonków ( z przeznaczeniem na wyjazd wakacyjny rodziny), to kwota 350000 złotych pozostawała w jego dyspozycji i została przelana w dniu 26 czerwca 2009 roku na jego rachunek w G. (...) B. nr (...). Jest rzeczą oczywistą, że oskarżony mógł dowolnie przelewać ww. kwotę na inne rachunki robiąc terminowe lokaty, bo na takie działanie miał zgodę żony, aby powiększyć kapitał poprzez umieszczenie tych pieniędzy na lokacie terminowej. W przyszłości te pieniądze wraz z uzyskanym procentem od lokaty miały być przeznaczone na zakup większego mieszkania. Za takimi ustaleniami zdaniem sądu okręgowego w tym składzie przemawiają zeznania Z. Ł. i świadka R. O. (syna stron), z których wynika, że jeszcze na początku 2018 roku oskarżony zapewniał, iż ma zgromadzone około 400 000 złotych na lokacie, które miały być wówczas przeznaczone na zakup mieszkania dla syna, który był pełnoletni i mieszkał w W.. Rozdzielność majątkowa między małżonkami Ł. została ustanowiona prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Opocznie wydanym w dniu 14 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt III RC 109/18 z dniem 1 stycznia 2019 roku ( k-268). Do tego czasu uzyskane dochody przez małżonków wchodziły w skład ich ustawowej wspólności majątkowej.

Majątek objęty wspólnością małżeńską może stanowić przedmiot przestępstwa przywłaszczenia. Nie jest co do zasady wykluczona możliwość przywłaszczenia przedmiotów stanowiących wspólność majątkową. Ustalenia w zakresie zamiaru oskarżonego winny być dokonane nie tylko na podstawie jego wyjaśnień ale muszą uwzględniać całokształt dowodów zebranych w sprawie , ich wymowę i okoliczności z nich wynikające ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16.04.2019 r., II AKa 1/19). Najistotniejszym ustaleniem w tej sprawie jest na jaką dyspozycję pieniędzmi uzyskanymi ze sprzedaży mieszkania w K. wyraziła zgodę oskarżonemu Z. Ł. (wówczas jego żona). Z ustaleń sądu I instancji wynika, że pokrzywdzona wiedziała o zakupie w listopadzie 2009 roku przez męża samochodu marki M. (...) za kwotę 18500 euro, który po renowacji miał być wykorzystany w ramach działalności gospodarczej oskarżonego i przynosić dochód rodzinie oraz miał być lokatą kapitału. Ponadto pokrzywdzona przeznaczyła z pieniędzy, którymi dysponowała kwotę (...)-15000 złotych na remont tapicerki w zakupionym samochodzie. Prawidłowe są ustalenia sądu I instancji, że pokrzywdzona wiedziała o zakupionym samochodzie przez męża i jego renowacji, na którą sama przeznaczyła kwotę około 15000 złotych. Nie oznacza to jednak automatycznie, że pokrzywdzona wiedziała i wyraziła zgodę na przeznaczenie prawie całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania na czynności związane z renowacją zakupionego samochodu. Sąd rejonowy nie dokonał zgodnie z regułami wynikającymi z treści art. 410 kpk oceny zeznań pokrzywdzonej i świadka R. O. (syna byłych małżonków Ł.), który potwierdził, że jeszcze na początku 2018 roku były ustalenia między rodzicami, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania, które miały być na lokacie terminowej zostaną przeznaczone na zakup mieszkania (kawalerki) dla niego w W.. Nawet jeżeli oskarżony tych pieniędzy już nie miał w 2018 roku lub znacznie wcześniej, to tego rodzaju zapewnienia w obecności syna świadczą o tym, że pokrzywdzona nie wiedziała, że pieniądze zostały wydane na remont zakupionego samochodu i kwota 75150 złotych przekazana była byłemu funkcjonariuszowi Policji w zamian za wyegzekwowanie długu jaki ustalona osoba miała wobec oskarżonego. W realiach przedmiotowej sprawy zdaniem sądu okręgowego w tym składzie dokonana ocena wyjaśnień oskarżonego i zeznań ww. świadków narusza zasadę wynikającą z treści art. 7 kpk (swobodnej oceny dowodów) mającą wpływ na treść wydanego wyroku. Jest rzeczą oczywistą, że pokrzywdzona mając troje dzieci z oskarżonym (którym chciała zapewnić dobry start na przyszłość) nie wyraziłaby zgody na ulokowanie pieniędzy (wystarczających na zakup mieszkania jako lokaty kapitału) w remoncie zabytkowego samochodu, który jako inwestycja przynosząca znaczny dochód rodzinie w przyszłości był zjawiskiem przyszłym i niepewnym. Ulokowanie kapitału na oprocentowanych lokatach terminowych dawało w tamtym okresie czasowym konkretny i pewny zysk. Sąd rejonowy nie przedstawił argumentów za odmówieniem wiary zeznaniom świadków Z. Ł. i R. O. w tej części, której podważają wyjaśnienia oskarżonego, z których wynika, że miał zgodę żony na ulokowanie pieniędzy ze sprzedaży mieszkania w K. w remont zakupionego samochodu. Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie takiej zgody nie było i pokrzywdzona nie była na bieżąco informowana przez oskarżonego, że likwiduje kolejne lokaty i przeznacza uzyskane z nich pieniądze na remont M. (...). Sąd I instancji uniewinniając oskarżonego od dokonania zarzuconego mu czynu podniósł w ustalonym stanie faktycznym, że oskarżony wypłacając kolejne pieniądze z lokat i przeznaczając je na renowację samochodu M. (...) nie wyłączył tego mienia z majątku wspólnego ( np. sprzedając auto), zatem w dalszym ciągu może ono być przedmiotem podziału majątku wspólnego. Nie dostrzega sąd I instancji, że samochód w remont, którego oskarżony miał bez wiedzy i zgody żony (ustalenia sądu II instancji w tym składzie) ulokować prawie wszystkie pieniądze (75150 złotych przeznaczył na inny cel) ze sprzedaży mieszkania, którymi dysponował, w dalszym ciągu wymaga nakładów finansowych w kwocie 100000-130000 złotych, aby można go było sprzedać jako pełnowartościowy towar. Podnieść w tym miejscu należy, że strona podmiotowa zarówno przestępstwa z art. 284 § 1 kk jak i z art. 284 § 2 kk ma charakter umyślny i kierunkowy. Sprawa musi działać w ściśle określonym celu, którym jest przywłaszczenie cudzej rzeczy (mienia). Nie wystarcza, że sprawca godzi się na możliwość przywłaszczenia. Niezbędnym jest, by tego chciał, by to było jego celem. Przywłaszczeniem w rozumieniu art. 284 kk jest przy tym bezprawne, z wyłączeniem osoby uprawnionej, rozporządzenie znajdującym się w posiadaniu sprawcy cudzym mieniem ruchomym przez włączenie go do majątku swego lub innej osoby i powiększenie w ten sposób swojego lub innej osoby stanu posiadania bądź też przeznaczenie go na inny cel niż przekazanie właścicielowi. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 09.03.2020 r., II AKa 229/19). W realiach przedmiotowej sprawy oskarżony bez zgody i wiedzy żony rozporządził pieniędzmi (bezprawnie) znajdującymi się w jego posiadaniu, a stanowiącymi ustawową wspólność majątkową jego i Z. Ł.. Z wyjaśnień oskarżonego złożonych w postępowaniu przygotowawczym w dniu 26 kwietnia 2019 roku wynika, że 75000 złotych pochodzące z lokat środków pieniężnych objętych ustawową wspólnością małżeńską przekazał od 2011 roku do 2014 byłemu funkcjonariuszowi Policji M. N., który obiecał mu skuteczne wykonanie czynności windykacyjnych związanych z odzyskaniem długu od innej osoby. Niewątpliwie oskarżony przekazując kwotę 75150 złotych w okresie od lutego 2011 roku do kwietnia 2014 roku (co potwierdza prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Pruszkowie wydany w dniu 23.11.2016 r. w sprawie o sygn. akt V K 628/15 k-253-254) obcej osobie powiększył stan posiadania M. N. i jednocześnie działał z zamiarem bezpośrednim przywłaszczenia tej kwoty z likwidowanych lokat, gdyż wiedział, że jego żona na takie zadysponowanie pieniędzmi nie wyraziłaby zgody. Podobnie było z pieniędzmi, które przekazał na renowację samochodu z likwidowanych lokat. Z. Ł. wiedziała, że mąż ponosi wydatki związane z renowacją samochodu, ale nie wiedziała , że są to tak duże kwoty i pochodzące ze sprzedaży mieszkania w K.. Gdyby było inaczej, to Z. Ł. nie pytałaby męża na początku 2018 roku o aktualny stan lokaty związanej z wpłatą kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania w K.. Ponadto, gdyby oskarżony wtajemniczył żonę w podejmowane samodzielnie decyzje, co do rozdysponowania pieniędzy z lokat, to na pewno już wówczas żądałaby od męża wiarygodnej informacji o wysokości lokat i upoważnienia jej do rachunku, na którym te pieniądze się znajdowały. Wiarygodne są zeznania pokrzywdzonej, że ufała przez cały czas swojemu mężowi, a otrzymany w marcu 2018 roku pozew rozwodowy był dla niej szokiem i musiała skorzystać z pomocy lekarza. Jest jeszcze jeden argument przemawiający za takimi ustaleniami sądu okręgowego w tym składzie, a mianowicie wyrok wydany przez Sąd Rejonowy w Pruszkowie w sprawie o sygn. akt VK 628/15 uprawomocnił się 01 grudnia 2016 roku. Sąd rejonowy w punkcie III niniejszego wyroku na podstawie art. 46§1 kk zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego J. Ł. kwotę 75150 złotych z tytułu naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Z treści pisma Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pruszkowie wynika, że wydany wyrok został zaopatrzony w klauzulę wykonalności dnia 11 lipca 2018 roku ( k-255). Powstaje zatem pytanie dlaczego oskarżony czekał prawie dwa lata na wyegzekwowanie zasądzonej mu kwoty 75150 złotych na drodze postępowania egzekucyjnego. Odpowiedź jest prosta, bo w lipcu 2018 roku był już związany z inną kobietą, a w 2016 roku ( gdy uprawomocnił się wyrok) nie chciał żonie powiedzieć, że przywłaszczył pieniądze z założonych lokat i stracił je między innymi w ten sposób, że kwotę 75150 złotych dał obcej osobie jako zapłatę za odzyskanie długu. Nie bez znaczenia jest także fakt, że oskarżony w okresie objętym zarzutem cały czas pracował zarobkowo , a w utrzymaniu jego rodziny pomagali jeszcze teściowie. Tym bardziej nie jest możliwe, aby do lutego 2018 wszystkie pieniądze ze sprzedaży mieszkania w K. zostały za zgodą jego żony rozdysponowane na remont samochodu i bieżące potrzeby rodziny. Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie zaistniały przesłanki uzasadniające przyjęcie, że oskarżony działaniem swoim wypełnił dyspozycję art. 284 §1 kk.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w apelacji prokuratora zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Opocznie do ponownego rozpoznania.

3.2.

Zarzut pierwszy (1) zawarty w apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. dotyczył obrazy przepisów postępowania tj. art. 4,7 i 410 kpk mającej wpływ na treść wyroku polegającej na:

- dokonaniu jednostronnej, wybiórczej i tendencyjnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jedynie do faktu zakupu samochodu marki m. (...) i inwestycji dokonywanych na ten pojazd w kontekście wydatkowanych wspólnych środków pieniężnych w sytuacji kiedy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób oczywisty wskazywał że jeszcze na początku 2018 roku środki finansowe w wysokości 355 000 złotych znajdowały się w dyspozycji oskarżonego, a zatem nie mogły być przeznaczone na inwestycje wskazane przez oskarżonego we wskazanych przez niego okresach,

- faktycznym uchyleniu się od dokonania oceny zeznań pokrzywdzonej Z. Ł. wobec ograniczenia tejże oceny jedynie do kwestii związanych z remontem samochodu marki m. (...) , w sytuacji kiedy z zeznań pokrzywdzonej jednoznacznie wynika, iż środki finansowe pochodzące ze sprzedaży mieszkania w K. nie mogły zostać przeznaczone w całości na remont tego samochodu, gdyż były w posiadaniu małżonków w znacznie późniejszym okresie niezależnie, od przeprowadzonego remontu pojazdu,

- uchyleniu się od dokonania rzetelnej i swobodnej oceny wyjaśnień oskarżonego, który nie był w stanie wskazać na jakie cele przeznaczone zostały znaczne kwoty pieniędzy pochodzące z majątku wspólnego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut pierwszy apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. jest zasadny w takim stopniu, że na skutek jego wniesienia, sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut pierwszy apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

3.3.

Zarzut drugi (2) zawarty w apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia , który miał wpływ na treść orzeczenia polegającego na bezzasadnym, dowolnym i sprzecznym z zasadami logicznego rozumowania przyjęciu, iż wskazana w opisie czynu zarzucanego kwota została przeznaczona przez oskarżonego za zgodą pokrzywdzonej na remont starego samochodu, który po zainwestowaniu w tenże remont tak znacznej kwoty jest w dalszym ciągu niesprawny i nie nadaje się do użytku.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut drugi apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. jest zasadny w takim stopniu, że na skutek jego wniesienia, sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut drugi apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej Z. Ł. zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania sadowi I instancji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd okręgowy dostrzegł z urzędu, że w postępowaniu przygotowawczym prokurator wniósł akt oskarżenia do sądu przed wykonaniem wydanego postanowienia w dniu 29 maja 2019 roku ( k-383) o zażądaniu z (...) Banku S.A. z siedzibą w W. danych posiadacza rachunku bankowego nr (...). Sąd okręgowy zakreślił prokuratorowi w trybie art. 396a §1 kpk termin dwóch miesięcy na wykonanie ww. postanowienia oraz na ustalenie czy oskarżony posiadał w okresie objętym zarzutem jeszcze inne rachunki bankowe, a jeżeli tak to zażądanie w trybie procesowym wykazu operacji przeprowadzonych na tych rachunkach do dnia 29 maja 2019 roku. Prokurator dołączył do akt sprawy płytę DVD z danymi dotyczącymi rachunku bankowego J. Ł. opisanego w postanowieniu wydanym w dniu 29 maja 2019 roku. Z uwagi na treść apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, w której skarżąca podniosła, że w toczącym się postępowaniu nie uzyskano informacji odnośnie innych rachunków bankowych oskarżonego, na których mógł ulokować pieniądze pochodzące ze sprzedaży mieszkania w K., sąd okręgowy zakreślił prokuratorowi termin dwóch miesięcy do uzyskania szczegółowych informacji odnośnie rachunku o nr (...) prowadzonego przez G. (...) Bank , na który oskarżony w dniu 18 sierpnia 2011 roku przelał z innego swojego rachunku bankowego kwotę 299831 złotych. Prokurator wydał w dniu 19 lipca 2022 roku postanowienie o żądaniu wydania rzeczy, na które pełnomocnik (...) Banku S.A. z siedzibą w W. wniósł zażalenie, podnosząc , że żądane dane przez prokuratora są objęte tajemnicą bankową i mogą być udostępnione po zwolnieniu banku przez sąd z tej tajemnicy. Sąd okręgowy uwzględnił to zażalenie i uchylił zaskarżone postanowienie wydane przez prokuratora. W dniu 13 września 2022 roku sąd okręgowy zwolnił (...) Bank S.A. Oddział Centrum (...) w W. z zachowania tajemnicy bankowej w zakresie udostępnienia danych personalnych posiadacza ww. rachunku bankowego i zażądał wydania wszelkich dokumentów związanych z zawarciem umowy o prowadzenie tego rachunku, wraz z wykazem operacji przeprowadzonych na nim od 03 sierpnia 2011 roku do 10 sierpnia 2018 roku. Ponowna analiza treści zażalenia pełnomocnika (...) Banku S.A. z siedzibą w W. na postanowienie prokuratora z dnia 19 lipca 2022 roku dotyczące tego rachunku bankowego, doprowadziła sąd II instancji do wniosku, że oskarżony może nie być posiadaczem tego rachunku bankowego. Sąd okręgowy mając na uwadze ,iż zwolnienie z tajemnicy bankowej powinno następować wyjątkowo i to w postępowaniu sądowym w stosunku do posiadacza rachunku bankowego, którego zwolnienie z tej tajemnicy dotyczy – uchylił z urzędu wydane postanowienie o dopuszczeniu dowodu przed jego wykonaniem. W tym miejscu wskazać należy na trafne stanowisko Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu zawarte w postanowieniu wydanym w dniu 01 stycznia 2019 roku z treści, którego wynika, że:

,,wystąpienie o udzielenie informacji bankowej przez sąd w trybie art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa bankowego nie podlega zaskarżeniu, jednak samo w sobie nie daje podstaw do dowodowego ujawnienia uzyskanych informacji bankowych (w formie dokumentów lub informacji przekazanej przez pracownika bankowego w innej formie). Po dokonaniu oceny przydatności dowodowej wspomnianych informacji bankowych, możliwe jest ich ujawnienie w toku procesu wyłącznie po zwolnieniu z tajemnicy bankowej pracownika bankowego (w trybie art. 180 § 1 KPK) albo co do uzyskanych dokumentów bankowych (w trybie art. 180 § 1 KPK w zw. z art. 226 KPK).

Jeżeli w momencie wystąpienia o informację bankową w trybie art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa bankowego od razu jest dostrzegalna procesowo konieczność ujawnienia dowodowego przekazanych informacji, możliwe jest jednoczesne wydanie orzeczenia o zwolnieniu z tajemnicy bankowej co do uzyskanych dokumentów bankowych, w trybie art. 180 § 1 KPK w zw. z art. 226 KPK.

( postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wydane w dniu 1 stycznia 2019 roku w sprawie II AKz 326/18).

Sąd okręgowy nie wprowadzał do procesu jako dowódu w sprawie uzyskanych informacji na płycie DVD dotyczących operacji bankowych dokonanych na rachunku bankowym oskarżonego o nr (...), gdyż nie zachodziły w tym przypadku przesłanki do zwolnienia z tajemnicy bankowej zawartych tam informacji.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd okręgowy dostrzegł na etapie postępowania odwoławczego, że prokurator nie wykonał własnego postanowienia mającego na celu uzyskanie informacji zawartych na kolejnym rachunku bankowym, na którym J. Ł. mógł mieć ulokowane pieniądze ze sprzedaży mieszkania w K.. Zasadne było zakreślenie prokuratorowi terminu w trybie art. 396a§1 kpk na wykonanie wydanego w postępowaniu przygotowawczym postanowienia.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

Sąd okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zdaniem sądu okręgowego w tym składzie oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa z art. 284 § 1 kk i nie doszło do jego porozumienia z pokrzywdzoną i w związku z tym nie naprawił wyrządzonej szkody przestępstwem. Zachodzą przesłanki do skazania J. Ł. za czyn z art. 284 § 1 kk po modyfikacji opisu czynu odnośnie czasookresu jego popełnienia i ewentualnej zmianie wysokości przywłaszczonej kwoty pieniędzy. Z uwagi na fakt, że sąd I instancji uniewinnił oskarżonego od dokonania zarzuconego mu czynu, należało zgodnie z treścią art. 437§ 2 kpk w zw. z art. 454 § 1 kpk zaskarżony wyrok uchylić i sprawę przekazać sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd I instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy może poprzestać na przesłuchaniu pokrzywdzonej, R. O. i S. O.. Zeznania świadka R. R. można ujawnić bez jego bezpośredniego przesłuchania. Sąd I instancji w oparciu o posiadane dane dotyczące operacji na ujawnionych rachunkach bankowych należących do oskarżonego i objętych zwolnieniem z tajemnicy bankowej, a także w oparciu o zaświadczenie dołączone przez obrońcę oskarżonego z (...) S. ustali od jakiego okresu czasu oskarżony nie posiadał już pieniędzy ze sprzedaży mieszkania w K., gdyż nie mógł ich przywłaszczyć od 2009 roku skoro w dniu 18 sierpnia 2011 roku posiadał na rachunku bankowym o nr (...)kwotę 299831 złotych, którą w tym dniu przelał na inny rachunek w celu zakupu obligacji ( k-130v). Także w dniu 22 marca 2022 roku miał na tym rachunku kwotę 100000 złotych przelaną z innego rachunku bankowego. Nie zachodzi natomiast konieczność ustalania kolejnych rachunków bankowych oskarżonego i podejmowania czynności procesowych w celu uzyskania zawartych tam danych ( po zwolnieniu z tajemnicy bankowej banku) skoro oskarżony twierdzi, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania w K. praktycznie wydał w znacznie wcześniejszym okresie niż 10 sierpnia 2018 roku.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące uniewinnienia oskarżonego J. Ł. od dokonania zarzuconego mu w akcie oskarżenia czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej Z. Ł.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest uniewinnienie oskarżonego J. Ł. od dokonania zarzuconego u w akcie oskarżenia czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana