Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 642/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 09 czerwca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 190/21.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut pierwszy (1) apelacji prokuratora dotyczył obrazy przepisów postępowania mającej istotny wpływ na treść zapadłego orzeczenia , a mianowicie art. 413§1 pkt5 i §2 pkt. 2 kpk, polegającą na błędnym zaliczeniu okresu zatrzymania prawa jazdy na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w punkcie 5 zaskarżonego orzeczenia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut pierwszy zawarty w apelacji prokuratora zasługuje na uwzględnienie. Z treści postanowienia prokuratora wydanego w dniu 17 lutego 2021 roku w sprawie o sygn. akt PR Ds. 388.2021 wynika, że oskarżonemu zatrzymano elektronicznie prawo jazdy w dniu zdarzenia - to jest 9 lutego 2021 roku (postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy k-23) .W dniu 15 grudnia 2021 roku oskarżony odebrał dokument prawa jazdy w związku z zakończeniem czasu trwania orzeczonego w stosunku do niego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 miesięcy prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku wydanym w dniu 26 maja 2021 roku w sprawie o sygn. akt II W 104/21 ( pismo Starosty (...) k-74). Z uwagi na fakt, że oskarżony odzyskał dokument prawa jazdy w dniu 15 grudnia 2021 roku należało apelację prokuratora uznać za zasługującą na uwzględnienie w części dotyczącej błędnie zaliczonego okresu zatrzymania prawa jazdy na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Podnieść należy, że sąd I instancji przyznał w uzasadnieniu do zaskarżonego wyroku, iż w punkcie 5 błędnie orzekł odnośnie zaliczenia zatrzymania prawa jazdy na poczet orzeczonego środka karnego (art. 63§4 kk).

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i zaliczenie oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 9 lutego 2021 roku do dnia 15 grudnia 2021 roku.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut pierwszy (1) zawarty w apelacji prokuratora zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 5 przyjął okres zaliczenia zatrzymania prawa jazdy od dnia 9 lutego 2021 roku do dnia 15 grudnia 2021 roku.

3.2.

Zarzut drugi (2) apelacji prokuratora dotyczył rażącej niewspółmierności kary w postaci orzeczenia wobec oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy oskarżony okazał w sposób świadomy i z pełną premedytacją lekceważenie porządku prawnego decydując się na jazdę po spożyciu alkoholu po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości 0,53 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie przytoczył żadnych okoliczności na swoją obronę ani w postępowaniu przygotowawczym ani jurysdykcyjnym, a przytoczone okoliczności łagodzące przyznanie się do czynu, w żaden sposób nie mogą mieć wpływ na tak łagodne potraktowanie inkryminowanego występku, zważywszy na popełnienie przez sprawcę przestępstw umyślnych. Ponadto w uzasadnieniu prokurator podniósł, że wymierzona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest zbyt łagodna , a orzeczony zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat jest zbyt niski.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja wniesiona przez prokuratora jest zasadna w takim stopniu, że na skutek jej wniesienia sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok. Sąd okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, że zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen zasługuje na uwzględnienie wówczas, gdy pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary, istnieje wyraźna, istotna, „bijąca wręcz po oczach” różnica. Oznacza to, że zarzut określony w art. 438 pkt 4 KPK zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to wskazana wyżej, wyraźna, istotna różnica pomiędzy karą orzeczoną a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, a drugi to stwierdzenie naruszenia przez sąd meriti dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 KK, co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności o charakterze obciążającym lub łagodzącym lub też nie nadanie tym okolicznościom właściwego znaczenia przy określaniu rodzaju i wymiaru kary wobec osoby oskarżonej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21.09.2021 r., II AKa 252/20). Podnieść należy, że wymiar kary zasadniczej 6 miesięcy pozbawienia wolności odpowiada dyrektywom wymiaru kary wynikającym z treści art. 53§1 i 2 kk. Przede wszystkim z uwagi znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił oskarżony, działanie umyślne z zamiarem bezpośrednim, a także na dotychczasową jego karalność, sąd I instancji wymierzył K. H. za przypisany czyn wypełniający dyspozycję art. 178a§1 kk bezwzględną karę pozbawienia wolności, a więc najbardziej dolegliwą. Z drugiej strony od opuszczenia zakładu karnego w 2016 roku, oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia - jest zatrudniony na 1/4 etatu w firmie rodziców handlującej maszynami do drzewa i jego zachowanie od opuszczenia zakładu karnego nie budziło zastrzeżeń. Ponadto partnerka oskarżonego ( M. S.) jest z nim w ciąży. Nie jest zdaniem sądu okręgowego zasadne za przypisany oskarżonemu czyn podwyższenie orzeczonej kary do wysokości 1 roku pozbawienia wolności. Orzeczona w punkcie 1 zaskarżonego wyroku kara 6 miesięcy pozbawienia wolności spełnia swe cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego oraz spełnia potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie z art.447§2 i 3 kpk apelację co do kary uważa się zawróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych, a apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za zwróconą odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo środkach kompensacyjnych albo przepadku. Prokurator we wniesionej apelacji podniósł, że zaskarża wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze - środku karnym na niekorzyść oskarżonego. Zarzut drugi apelacji prokuratora dotyczy rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności. Jednocześnie prokurator w uzasadnieniu do wniesionej apelacji doprecyzował ten zarzut, że uważa, iż kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest karą zbyt łagodną, a orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat jest zbyt niski. Sąd okręgowy zgodnie z art. 433§1 i 2 kpk rozpoznał wniesioną na niekorzyść oskarżonego apelację przez prokuratora także w zakresie dotyczącym wymiaru orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Na podkreślenie zasługuje fakt, że stan nietrzeźwości oskarżonego w czasie kierowania samochodem osobowym po drodze publicznej, przed spowodowaną kolizją drogową wynosił 0,69 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu (przekraczał znacznie dolny próg stanu nietrzeźwości określony w treści przepisu art. 115§16 kk). Oskarżony kierując samochodem osobowym po drodze publicznej w stanie znacznej nietrzeźwości nie dostosował prędkości do panujących warunków na drodze, zjechał na lewe pobocze uderzając w drzewo, a następnie zjechał do przydrożnego rowu doprowadzając do wywrócenia się pojazdu na bok , czym stworzył zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Sąd I instancji orzekł w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu drogowego na okres 3 lat. Jest to najniższy wymiar orzeczonego środka karnego jaki przewiduje przepis art. 42§2 kk. W tym wymiarze ten środek karny jest orzekany w stosunku do kierowców, którzy prowadzą pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości nieznacznie przekraczającym dolny próg stanu nietrzeźwości określony w treści przepisu art. 115§16 kk i nie powodują kolizji drogowych (przeważnie są zatrzymani do rutynowych kontroli drogowych). W realiach przedmiotowej sprawy orzeczony w stosunku do oskarżonego środek karny w dolej granicy ustawowego zagrożenia jest rażąco łagodny i w tej części apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku pozbawienia wolności i zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 5.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro apelacja prokuratora okazała się zasadna w części dotyczącej wymiaru orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że podwyższył orzeczony w punkcie 2 środek karny do wysokości 5 lat.

3.3.

Zarzut pierwszy (1) apelacji obrońcy oskarżonego K. H. dotyczył rażącej niewspółmierności orzeczonej w stosunku do oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy, w sytuacji, gdy okoliczności sprawy, zachowanie oskarżonego w trakcie trwania przedmiotowego postępowania, przy popełnieniu czynu typu zabronionego uzasadniało wymierzenie kary łagodniejszej niż orzeczona w stosunku do oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut pierwszy zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego K. H. nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, że zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen zasługuje na uwzględnienie wówczas, gdy pomiędzy karą orzeczoną przez Sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary, istnieje wyraźna, istotna, „bijąca wręcz po oczach” różnica. Oznacza to, że zarzut określony w art. 438 pkt 4 KPK zasługuje na uwzględnienie wówczas, gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to wskazana wyżej, wyraźna, istotna różnica pomiędzy karą orzeczoną a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, a drugi to stwierdzenie naruszenia przez sąd meriti dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 KK, co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności o charakterze obciążającym lub łagodzącym lub też nie nadanie tym okolicznościom właściwego znaczenia przy określaniu rodzaju i wymiaru kary wobec osoby oskarżonej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21.09.2021 r., II AKa 252/20).Oskarżony K. H. był wielokrotnie karany sądownie za popełnienie przestępstw - w tym z art. 177 §1 kk. Ponadto był ukarany mandatami za wykroczenia związane z naruszeniem przepisów ruchu drogowego. Przestępstwo z art. 178a§1 kk jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Biorąc pod uwagę dotychczasową karalność oskarżonego i okoliczności popełnienia przypisanego mu czynu (znaczny stan nietrzeźwości, spowodowanie kolizji drogowej), trafnie sąd I instancji uznał, że należy wymierzyć oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczenie innego rodzaju kary byłoby rażąco niewspółmiernie łagodne. Ponieważ oskarżony był już w chwili dokonania przypisanego mu czynu skazany prawomocnie przez sąd na karę pozbawienia wolności, nie zachodziły przesłanki z art. 69§1 kk do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.2 uzasadnienia odnośnie wymiaru kary pozbawienia wolności orzeczonej w stosunku do oskarżonego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1 i wymierzenie oskarżonemu za przypisany czyn kary 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut podniesiony w punkcie 1 apelacji obrońcy oskarżonego K. H. nie zasługiwał na uwzględnienie, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i orzeczenia wobec oskarżonego za przypisany mu czyn kary 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

3.4.

Zarzut drugi (2) apelacji obrońcy oskarżonego K. H. dotyczył rażącej niewspółmierności orzeczonego w stosunku do oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat w sytuacji, gdy okoliczności sprawy, zachowanie oskarżonego w trakcie trwania przedmiotowego postępowania, przy popełnieniu czynu typu zabronionego uzasadniało wymierzenie środka karnego w niższym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji skazując oskarżonego za czyn wypełniający dyspozycję art. 178a§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, obligatoryjnie orzekł na podstawie art. 42 §2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Minimalny czas trwania orzeczonego środka karnego wynika wprost z treści artykułu 42 §2 kk i wynosi 3 lata. W realiach przedmiotowej sprawy nie można orzec ww. środka karnego w niższym wymiarze. Aktualne są ponadto rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.2 uzasadnienia odnośnie czasu trwania orzeczonego w zaskarżonym wyroku środka karnego.

Wniosek

O zmianę przedmiotowego wyroku w zakresie punktu 3 i wymierzenie w stosunku do oskarżonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku i 6 miesięcy, przy jednoczesnym zaliczeniu oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 9 lutego 2021 roku do dnia 15 grudnia 2021 roku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut podniesiony w punkcie 2 apelacji obrońcy oskarżonego K. H. nie zasługiwał na uwzględnienie, to brak było podstaw prawnych do obniżenia czasu trwania orzeczonego wobec oskarżonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Podnieść jednocześnie należy, że sąd okręgowy w związku z jednym z zarzutów zawartych w apelacji wniesionej przez prokuratora, zmienił zaskarżony wyrok i ustalił prawidłowo okres zatrzymania prawa jazdy podlegający zaliczeniu na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- podwyższył orzeczony w punkcie 2 środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 5 lat;

- w punkcie 5 przyjął okres zaliczenia prawa jazdy od dnia 9 lutego 2021 roku do dnia 15 grudnia 2021 roku.

Zwięźle o powodach zmiany

Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punktach 3.1 i 3.2 uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 635 kpk. Sąd okręgowy zasądził od oskarżonego K. H. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 złotych opłaty za drugą instancję, zgodnie z art. 2ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tj. Dz. U nr 49 poz.223 z późn. zm.) oraz kwotę 20 złotych z tytułu zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące wymiaru kary i środka karnego.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego K. H.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie co do rodzaju orzeczonej kary w stosunku do oskarżonego i wysokości orzeczonego środka karnego.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana