Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Górny

Protokolant : Elwira Kosieniak

po rozpoznaniu w dniu 4 października 2022 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa Ochotniczej Straży Pożarnej w P.

przeciwko A. W.

o wydanie i nakazanie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu

z dnia 4 czerwca 2014 roku, sygn. akt VIII C 159/13

sprawy ze skargi A. W.

w przedmiocie skargi pozwanego A. W. o wznowienie postępowania w sprawie I Ca 374/14 Sądu Okręgowego w Sieradzu zakończonej wydaniem prawomocnego wyroku w dniu 14 stycznia 2015 roku

postanawia:

odrzucić skargę.

Sygn. akt I Ca 183/22

UZASADNIENIE

W dniu 5.05.2022r., wpłynęła skarga pozwanego A. W. o wznowienie postępowania w zakończonego prawomocnym wyrokiem z 14.01.2015r. w sprawie I Ca 374/14. W związku z ujawnieniem okoliczności wskazującej na popełnienie przestępstwa przy wydaniu wyroku w sprawie I Ca 374/14, VIII C 159/13, na podstawie art. 403§1 pkt 2, art. 403§2 kpc, orzeczeniu zarzucał: 1. oparcie wyroku na podstawie przestępstwa, a konkretnie sfałszowanie księgi korespondencji Starostwa Powiatowego w P. i nie przekazanie pisma zaskarżenia S. W. do Wojewody (...) dotyczącego naruszenia własności nieruchomości gruntowej (...),będącej własnością skarżącej (obecnie pozwanego (...)), 2. ujawnienie nowej okoliczności potwierdzającej sfałszowanie dokumentacji geodezyjnej przy wytyczeniu granic działki (...), które wpłynęło na wydanie wyroku, 3. wydanie 2 różnych orzeczeń w tej samej sprawie przez Sąd Rejonowy w Wieluniu XI Zamiejscowy Wydział Cywilny z/s w P. sygn. akt XI Ns 90/06 i Sąd Rejonowy w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny w P. sygn. akt VIII C 159/13. W uzasadnieniu podnosił, że wydane wyroki w sprawie VIII C 159/13 i I Ca 374/14, stoją w sprzeczności z postanowieniem o zasiedzeniu XI Ns 90/06. Zdaniem skarżącego, zostały naruszone jego konstytucyjne prawa: do własności (art. 64 Konstytucji RP) oraz do Sądu (art. 45 Konstytucji RP). W konkluzji skargi wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości.

Rozpoznając skargę o wznowienie postępowania Sąd Okręgowy ustalił:

Wyrokiem z 4.06.2014r. w sprawie VIII C 159/13, Sąd Rejonowy w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny z/s w P. nakazał pozwanemu A. W., aby w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku przywrócił stan zgodny z prawem przez usunięcie ogrodzenia działki gruntu, oznaczonej numerem ewidencyjnym (...), położonej w P., stanowiącej własność powoda Ochotniczej Straży Pożarnej w P., dla której Sąd Rejonowy w Wieluniu VII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z/s w P. prowadzi księgę wieczystą numer (...) i wydał powodowi pas gruntu o powierzchni 0,0012ha stanowiący część opisanej powyżej działki gruntu, ograniczony punktami 50-22-23-51-6-50, oznaczonymi na szkicu polowym, sporządzonym w dniu 5.12.2013r. przez biegłego B. Z.. Ponadto w treści rozstrzygnięcia nakazano pozwanemu, aby zaniechał dalszych naruszeń wyżej opisanej nieruchomości powoda przez wznoszenie na niej ogrodzeń, obciążając pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu (k. 235/akta I Ca 374/14).

Od powyższego wyroku pozwany wywiódł apelację. Sąd Okręgowy w Sieradzu wyrokiem z 14.01.2015r. w sprawie I Ca 374/14 oddalił apelację i zsądził od pozwanego A. W. na rzecz powódki Ochotniczej Straży Pożarnej w P. 90zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Sądem drugiej instancji (k. 292/akta I Ca 374/14).

W ocenie skarżącego, nowymi okolicznościami, które rzutują na sfałszowanie dokumentacji geodezyjnej jest wykonanie mapy w 2020r. oparte na samowoli budowlanej, a fakt popełnienia przestępstwa wynika z akt Prokuratury Rejonowej Ds. Sprzeczności w wydanych orzeczeniach upatrywał w tym, że w orzeczeniu Sądu Rejonowego w Pajęcznie w uzasadnieniu wskazano, że otwory okienne znajdują się w odległości 4m od granicy, natomiast w tej sprawie pomimo tego, że otwory okienne są tak jak były, a działka jest zmniejszona o 3,30m. Na rozprawie w dniu 4.10.2022r., A. W. złożył zdjęcia, na których według skarżącego działka (...) została przesunięta na jego niekorzyść oraz istnieje stary punkt graniczny, który on sam znalazł (zeznania strony – na nagraniu CD- 00:11:02 – 00:29:16 k. 49/akta sprawy).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym akt: VIII C 159/13, XI Ns 90/06, 3 Ds. 301/14.

Sąd Okręgowy zważył:

Skarga podlega odrzuceniu.

Jak wynika z art. 410§1 kpc, Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.

W pierwszej kolejności należy podnieść, że przed merytorycznym rozstrzygnięciem o zasadności skargi o wznowienie postępowania sąd sprawdza, czy spełnia ona wymogi formalne. Na tym etapie sąd bada, czy skarga została wniesiona w terminie wynikającym z przepisów art. 407 i art. 408 k.p.c., czy jest dopuszczalna ze względu na zaskarżone orzeczenie i czy jest oparta na ustawowej podstawie. Skarga, która warunków tych nie spełnia, nie może być przez Sąd rozpoznana.

Zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.

Drugi wymóg, który jest badany przez sąd pod kątem dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania stanowi istnienie ustawowej podstawy wznowienia. Jak wynika z art. 403§1, 2, 4 kpc, można żądać wznowienia na tej podstawie, że:

1) wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym;

2) wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa.

Można również żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich faktów lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Można żądać wznowienia, jeżeli na treść wyroku miało wpływ postanowienie niekończące postępowania w sprawie, wydane na podstawie aktu normatywnego uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, uchylone lub zmienione zgodnie z art. 416 ¹.

W ocenie Sądu, nie można przyjąć, że termin do złożenia przez A. W. skargi o wznowienie postępowania został zachowany i należy go liczyć od lutego 2022r., tj. od daty załączonego przez stronę do skargi dowodu - kopii mapki - obliczenia powierzchni ogrodu na działce nr: (...), sporządzonego przez geodetę w dniu 2.02.2022r. Podkreślić należy, że została ona obliczona na podstawie dowodów, które znane były już wcześniej, o których skarżący miał wiedzę w poprzednio toczących się sprawach toczących się przed sądem rejonowym oraz okręgowym.

W przedmiotowej sprawie pozwany upatruje podstawy wznowienia w art. 403§1 pkt. 2, k.p.c. oraz 403§2, k.p.c. Zdaniem Sądu skarżący nie wykazał jednak żadnej z przesłanek wznowienia postępowania. Analiza akt sprawy, w tym akt VIII C 159/13, XI Ns 90/06, 3 Ds. 301/14 jednoznacznie wskazuje, dowody na które powołuje się skarżący, były mu znane, a przesłanki wznowienia na które się powołuje, nie znajdują uzasadnienia w niniejszej sprawie.

W tym stanie rzeczy, orzeczono jak w sentencji.