Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1060/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. S.

w miejsce czynu zarzucanego oskarżonej Sąd uznał S. S. za winną tego, że w dniu 3 czerwca 2019 roku około godz. 15:25 na osiedlu (...) przy bloku nr (...) w B., województwa (...), nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując pojazdem marki C. (...) o nr rej. (...), nie zachowała należytej ostrożności znajdując się w strefie zamieszkania i bezpiecznego odstępu od omijanego uczestnika ruchu i przyczyniła się do potrącenia pieszego P. J. stojącego na jezdni, w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci złamania podstawy I kości śródstopia lewego, złamania paliczka dalszego II palca ręki lewej z krwiakiem podpaznokciowym oraz zwichnięcia z otarciem V palca ręki lewej, a obrażenia te naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 177 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. S. w dniu 3 czerwca 2019 roku prowadziła samochód marki C. (...) o nr rej. (...). O godzinie 15.25 jechała wzdłuż bloku (...) na osiedlu (...) w B., w samochodzie znajdował się również jej syn, którego wcześniej odebrała ze szkoły. Jechała z prędkością ok. 20 km/h.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 26, 245

P. J. stał na drodze przed klatką nr (...) bloku nr (...) na osiedlu (...) w B.. Rozmawiał ze swoją koleżanką E. K., która po zakończonej rozmowie wsiadła na skuter i odjechała. W tym samym momencie S. S. omijała stojącego na drodze P. J., który po pożegnaniu z E. K. nagle obrócił się i uderzył w prawy bok omijającego go samochodu. Po uderzeniu w samochód P. J. upadł na jezdnię. E. K. po przejechaniu kilku metrów usłyszała odgłos uderzenia i natychmiast się zatrzymała. Podbiegła do leżącego na jezdni P. J. i pomogła mu wstać i usiąść na ławce znajdującej się przed blokiem. Z samochodu wysiadła kierująca S. S., która była bardzo przejęta całą sytuacją. Pytała czy nic się nie stało i P. J. nie potrzebuje pomocy, interesowała się stanem jego zdrowia. Na miejsce zdarzenia została wezwana policja i pogotowie ratunkowe. S. S. po zadaniu pytań o stan zdrowia P. J., oświadczyła, że się spieszy bo musi odebrać dziecko z przedszkola i odjechała. Podała, że wróci na miejsce zdarzenia jednak tego nie uczyniła.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 26, 245

zeznania P. J.

k. 20 - 21

zeznania E. K.

k. 28v, 246-247

Zeznania J. M.

k.16-17

S. S. po odjechaniu z miejsca zdarzenia pojechała do domu. Po powrocie do domu w związku ze stresem związanym z całym zajściem wypiła kilka drinków, łącznie około 450 ml whisky 40%. O godzinie 17:30 mąż poinformował S. S., że poszukuje jej policja. Po tej informacji sprawdziła telefon, na którym widniało nie odebrane połączenie. Oddzwoniła na ten numer, telefon odebrał funkcjonariusz policji, który poinformował ją, że przyjedzie do niej Policja. W trakcie oczekiwania na funkcjonariuszy wypiła jeszcze 700 ml piwa K..

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 26, 245

P. J. w chwili zdarzenia znajdował się w stanie nietrzeźwości z wynikiem o godzinie 15:52, 1,07 mg/l w wydychanym powietrzu.

zeznania P. J.

k. 20 - 21

protokoły badania stanu trzeźwości

k. 3

świadectwo wzorcowania

k. 5

Miejsce zdarzenia znajdowało się w strefie zamieszkania. Warunki drogowe były bardzo dobre, jezdnia była sucha, świeciło słonce. Obowiązywało ograniczenie prędkości do 20 km/h. Droga ma dwa pasy ruchu, szerokość wynosi 4,4 m. Z jednej strony znajduje się chodnik z drugiej parking o szerokości 2,2 m.

Protokół oględzin miejsca wypadku

k.8-9

szkic miejsca zdarzenia

k. 10

Informacja z komendy (...)

k. 252

W chwili i w miejscu wypadku jezdnia była o nawierzchni asfaltowej, suchej, czystej bez zanieczyszczeń. Kierująca jechała drogą osiedlową, miejsce zdarzenia znajdowało się za progiem zwalniającym. Pieszy znajdował się na jezdni, w chwili zdarzenia znajdował się lewą stroną swojego ciała w stosunku do samochodu, był w początkowej fazie wykonywania skrętu ciała w lewo. Obrót w lewo został przez pieszego wykonany gdy samochód znajdował się w bezpośredniej bliskości pieszego.

Kierująca widząc stojącego na jezdni mężczyznę wykonywała manewr jego omijania, powinna przy tym zachować odstęp taki aby bezpiecznie przejechać obok niego. Pieszy wykonał jedynie obrót ciała nie przemieszczając się po jezdni w kierunku bloku. Technika i taktyka jazdy kierującej samochodem była nieprawidłowa. Nie zachowała bezpiecznej odległości od omijanego pieszego. Nieprawidłowe zachowanie pieszego nie zwalnia kierującego z rozważenia czy może kontynuować jazdę szczególnie gdy znajduje się w strefie zamieszkania.

Czas niezbędny do zatrzymania samochodu jadącego z dozwoloną prędkością byłby praktycznie taki sam jak czas trwania stanu zagrożenia spowodowanego przez pieszego.

Pieszy zachował się w sposób nieprawidłowy i niezgodny z obowiązującymi przepisami. Nie zachował należytej ostrożności i wtargnął na jezdnię.

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

k.54-65

opinia uzupełniająca z zakresu ruchu drogowego

k. 290

dokumentacja fotograficzna

k. 11

protokół oględzin pojazdu

k. 14-15

szkic miejsca zdarzenia

W wyniku zdarzenia P. J. doznał obrażeń ciała w postaci złamania podstawy I kości śródstopia lewego, złamania paliczka dalszego II palca ręki lewej z krwiakiem podpaznokciowym oraz zwichnięcia z otarciem V palca ręki lewej, a obrażenia te naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni.

opinia sądowo lekarska

k. 33

S. S. nie była karana.

karta karna

k.171

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. S.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Sąd uznał za nieudowodnione, że S. S.

znajdowała się w stanie nietrzeźwości.

Opinia retrospektywna

k. 51-52, 123-125

zeznania E. K.

k. 28v, 246-247

Zeznania J. M.

k.16-17

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 26, 245

Sąd uznał za nieudowodnione, że S. S.

zbiegła z miejsca zdarzenia, nie udzielając pomocy P. J..

zeznania E. K.

k. 28v, 246-247

Zeznania J. M.

k.16-17

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 26, 245

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

Sąd uznał za wiarygodne w części wyjaśnienia S. S. w szczególności co do zachowania P. J. tj. jego nagłego obrotu i uderzenia w samochód jak również jej własnego postępowania bezpośrednio po jego potrąceniu. Zeznania te są w tej części zbieżne z zeznaniami pozostałych świadków tj. E. K., J. M. i P. J.. Wyjaśnienia S. S. co do spożywania alkoholu wyłącznie po całym zdarzeniu, a nie przed nim również zasługują na przymiot wiarygodności. Badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wskazało, że alkohol znajdował się na etapie wchłaniania, a nie eliminacji. Dodatkowo z zeznań świadków wynika, że nie czuli oni od S. S. woni alkoholu jak również jej zachowanie było adekwatne do całego zdarzenia, a ona sama nie zachowywała się w sposób mogący świadczyć o pozostawaniu pod wpływem alkoholu. Również w opinii biegłego wskazano, że wyjaśnienia te nie stoją w rażącej sprzeczności z wynikami badań za zawartość alkoholu w jej organizmie.

zeznania J. M.

Zeznania są jasne i spójne. Opisał całe zdarzenie bez dokonywania oceny zachowania którejkolwiek ze stron. Nie znał S. S. jak i P. J. (pomimo, że mieszkał z nim w jednej klatce nawet nie wiedział jak się nazywa), nie miał więc żadnego interesu w umniejszaniu lub powiększaniu roli osób biorących udział w zdarzeniu.

zeznania E. K.

Sąd dał wiarę w całości w zeznania świadka wobec ich spójności i jasności. Uzupełniają się one wzajemnie z pozostałymi dowodami tj. zeznaniami świadków. Drobne różnice powstałe w ocenie zachowania oskarżonej po zdarzeniu opisane przez świadka w początkowej fazie postępowania przygotowawczego, a następnie sądowego wynikały w ocenie Sądu z emocjonalnego podejścia do sprawy wobec faktu, że świadek znała osobiście P. J., który doznał szkody w wypadku. Po czasie świadek już bez emocji i po przemyśleniu całego zdarzenia „na chłodno” przedstawiła opis, który koresponduje z opisem przedstawionym przez pozostałych świadków i pozbawiony jest umniejszania winy pokrzywdzonego i wkładaniu na oskarżoną całkowitej odpowiedzialności za całe zajście.

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

jasna, pełna, wnikliwa, odpowiadająca na wszystkie pytania. Spójna z pozostałym materiałem dowodowym w tym z zeznaniami obiektywnych świadków w szczególności co do czasu trwania stanu zagrożenia. Wobec tego niezwykle istotna przy ustaleniu faktów w tym naruszenia przepisów ruchu drogowego przez oskarżoną i ewentualnego przyczynienia się pokrzywdzonego.

opinia uzupełniająca z zakresu ruchu drogowego

Spójna z opinią główną, rozwiewająca wszelkie wątpliwości i dająca odpowiedź na wątpliwości obrony co do niektórych faktów mających istotne znaczenie dla linii obrony oskarżonej.

Opinia retrospektywna

jasna, spójna, niebudząca wątpliwości, niekwestionowana

Opinia sądowo - lekarska

jasna, spójna, niebudząca wątpliwości, niekwestionowana,

Protokół oględzin miejsca wypadku

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany.

szkic miejsca zdarzenia

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany.

dokumentacja fotograficzna

niebudząca wątpliwości, niekwestionowana.

Protokół oględzin pojazdu

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany.

Informacja z komendy (...) w B.

niebudzący wątpliwości, niekwestionowany.

dokumentacja fotograficzna

niebudząca wątpliwości, niekwestionowana.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie w jakim wskazywała ona, że nie naruszyła ona zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym i zachowała prawidłową odległość od omijanego pieszego. W sprzeczności z tymi wyjaśnieniami pozostaje opinia biegłego, który stwierdził, że P. J. wykonał jedynie obrót nie wykonał żadnego ruchu w kierunku chodnika. Gdyby S. S. zachowała prawidłowy odstęp od omijanego pieszego, byłby on w stanie przemieścić się, jak również jego obrażenia byłyby inne r. Trzeba mieć również na uwadze, że oskarżona znajdowała się w strefie zamieszkania, gdzie piesi mają bezwzględne pierwszeństwo natomiast kierujący pojazdem ma obowiązek zachowania szczególnej ostrożności.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

S. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Niewątpliwie S. S. swoim zachowaniem wypełniła dyspozycję z art. 177 § 1 k.k. W artykule tym stypizowany został występek przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji polegający na naruszeniu chociażby w sposób nieumyślny zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym w następstwie , którego dochodzi do nieumyślnego wypadku, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała powodujące naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni. S. S. podczas wykonywania manewru omijania pieszego znajdującego się na drodze nie zachowała od niego odpowiedniego odstępu, uznać należy, że nie zachowała, żadnego odstępu, gdyż P. J. nie zdołał wykonać żadnego kroku i od razu uderzył w jej pojazd. Naruszenie zasad było nieumyślne, ponieważ nie chciała ich złamać jednak nie zachowała należytej ostrożności, która wymagana jest w trakcie prowadzeniu pojazdu. Jechała wolno i starała się ominąć pieszego, co jednak się nie udało. Trzeba mieć również na uwadze, że oskarżona znajdowała się w strefie zamieszkania, gdzie piesi mają bezwzględne pierwszeństwo. Natomiast kierujący pojazdem ma obowiązek zachowania szczególnej ostrożności. Gdyby oskarżona zachowała taką ostrożność np. poprzez zatrzymanie się przed pieszym, zatrąbienie do potrącenia zdaniem Sądu by nie doszło. W wyniku przedmiotowego zdarzenia P. J. doznał obrażeń, które powodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że sam pokrzywdzony znajdował się w stanie nietrzeźwości. Jego zachowanie należy również uznać za nieprawidłowe, co znalazło swój wyraz w przypisanym S. S. czynowi. W ocenie Sądu nie ponosi ona całej odpowiedzialności za potrącenie, a jedynie przyczyniła się do wypadku. Co znalazło odzwierciedlenie w przypisanym jej czynie.

Sąd nie znalazł żadnych podstaw do przypisania S. S. zachowania w postaci prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości oraz ucieczki z miejsca wypadku bez udzielenia poszkodowanemu pomocy. S. S. po wypadku zatrzymała pojazd, wysiadła, interesowała się stanem zdrowia P. J.. Odjechała dopiero po tym jak na miejsce zostały wezwane odpowiednie służby. Co tyczy się prowadzenia w stanie nietrzeźwości, to pierwsze badanie nastąpiło dopiero po kilku godzinach od wypadku, gdy pozwana znajdowała się już w domu. Alkohol był w trakcie wchłaniania a nie eliminacji co świadczy, że wyjaśnienia oskarżonej co do spożywania alkoholu już w domu po całym zajściu są wiarygodne. Dodatkowo osoby będące na miejscu zdarzenia nie wyczuły od S. S. woni alkoholu, również jej zachowanie było adekwatne do całej sytuacji i nie wskazywało na znajdowanie się w stanie nietrzeźwości. Przejmowała się stanem P. J., rozmawiała ze świadkami.

Wobec tego Sąd przyjął, że oskarżona swoim zachowaniem wypełniła dyspozycje jedynie z art 177 § 1 k.k.

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Sąd na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk w zw. z art. 67 § 1 kk prowadzone wobec S. S. postępowanie karne warunkowo umorzył na okres próby 1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia. Zdaniem Sądu Rejonowego z okoliczności przedmiotowego czynu można wysnuć wnioski, iż wina jak i stopień społecznej szkodliwości są nieznaczne i powodują konieczność warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonej. Trzeba mieć tu przede wszystkim na uwadze to, że S. S. swoim zachowaniem przyczyniła się do wypadku, a nie była za niego wyłącznie odpowiedzialna. Dodatkowo nie bez znaczenia pozostaje fakt, że sam pokrzywdzony, znajdował się w stanie nietrzeźwości oraz przebywał w miejscu niedozwolonym tj. stał na drodze. W swoich zeznaniach wskazał, że całe zdarzenie w jego ocenie stanowiło jedynie nieszczęśliwy wypadek.

Sposób życia oskarżonej przed popełnieniem przestępstwa oraz jej właściwości i warunki osobiste, szczególne okoliczności przestępstwa (przyczynienie się pokrzywdzonego), stanowią pozytywną prognozę na przyszłość, co więcej pozwalają przypuszczać, że oskarżona nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem. Oskarżona do chwili obecnej przestrzegała porządku prawnego, toteż czyn, który jej inkryminowano jest zdarzeniem epizodycznym w jego dotychczasowym życiu, zaś dolegliwości związane z niniejszym postępowaniem karnym będą dla niej wystarczającą przestrogą przed ponownym popełnieniem czynu zabronionego.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. S.

Na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 k.k. Sąd zasądził od S. S. na rzecz (...) kwotę 2000 złotych. Będzie to realna dolegliwość finansowa dla oskarżonej, a dodatkowo spełni rolę prewencyjną zarówno w stosunku do oskarżonej jak i ogólną wskazując, że w każdych warunkach należy, podczas kierowania pojazdami zachowywać maksymalną koncentrację.

5. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach sądowych na rzecz Skarbu Państwa Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k w zw. z art. 629 k.p.k. Na koszty sądowe złożyły się koszty opinii biegłych, karta karna, oraz ryczałt za doręczenia. Sąd uznał, że zasądzenie kosztów sądowych od oskarżonej nie będzie dla niej zbyt uciążliwe, posiada stałą pracę, jest współwłaścicielka domu jednorodzinnego oraz 3 samochodów. Sąd opłatę wymierzył na podstawie art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

7. Podpis

II K 1060/21

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE