Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Sobieszczański

Sędziowie: SO Magdalena Nałęcz

SO Bolesław Wadowski

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2022 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w uproszczonym postepowaniu restrukturyzacyjnym dłużnika (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

w przedmiocie zatwierdzenia układu częściowego

na skutek zażalenia wierzyciela R. G.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 30 sierpnia 2021 r., sygn. akt XVIII GRz 67/21

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Magdalena Nałęcz SSO Andrzej Sobieszczański SSO Bolesław Wadowski

Sygn. akt XXIII Gz 1315/21

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 30 sierpnia 2021 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie zatwierdził układ częściowy zawarty w drodze samodzielnego zbierania głosów przez (...) sp. z o.o. w W. o następującej treści:

I.  Grupa Wierzycieli

a)  Zmniejszenie wysokości zobowiązań objętych układem polegające na umorzeniu w całości odsetek oraz innych zobowiązań ubocznych;

b)  Odroczenie terminu wykonania wszystkich zobowiązań głównych objętych 15 miesięczną karencją od dnia zniesienia wszelkich ograniczeń, nakazów lub zakazów w związku ze stanem epidemii wirusa SARS-CoV-2 w zakresie działalności gospodarczej ujętej w PKD w podklasach: 56.10, 56.30, 82.30.Z oraz w działach: 90, 93

c)  Po upływie okresu karencji spłaty określonego w lit. b powyżej - spłatę 70% kwoty głównej zobowiązań objętych układem w 60 równych ratach miesięcznych zależnie od grupy wierzycieli, każda rata płatna na koniec każdego kolejnego miesiąca

II.  Grupa Wierzycieli

a)  Zmniejszenie wysokości zobowiązań objętych układem polegające na umorzeniu w całości odsetek oraz innych zobowiązań ubocznych

b)  Odroczenie terminu wykonania wszystkich zobowiązań głównych objętych 15 miesięczną karencją od dnia zniesienia wszelkich ograniczeń, nakazów lub zakazów w związku ze stanem epidemii wirusa SARS-CoV-2 w zakresie działalności gospodarczej ujętej w PKD w podklasach: 56.10, 56.30, 82.30.Z oraz w działach: 90,93

c)  Po upływie okresu karencji spłaty określonego w lit. b powyżej - spłatę 100% kwoty głównej zobowiązań objętych układem w 60 równych ratach miesięcznych zależnie od grupy wierzycieli, każda rata płatna na koniec każdego miesiąca

d)  Jednorazową spłatę części należności głównej w kwocie 500 tys. Zł (pięćset tysięcy złotych i 00/100) w przypadku pozyskania przez dłużnika, po otwarciu uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego, środków finansowych z zewnętrznego źródła w kwocie nie mniejszej niż 2.000.000,00 zł (dwa miliony złotych i 00/100), w szczególności, z tytułu pożyczki, kredytu, dotacji, dopłaty, emisji i objęcia nowych udziałów lub zwiększenia wartości dotychczasowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki, emisji obligacji lub innych papierów wartościowych i/lub instrumentów finansowych - w terminie 30 (trzydzieści) dni od dnia pozyskania tych środków przez dłużnika;

III.  Grupa Wierzycieli

a)  Spłata 100% kwoty głównej oraz całości odsetek oraz innych zobowiązań ubocznych;

b)  Odroczenie terminu wykonania wszystkich zobowiązań głównych objętych 15 miesięczną karencją od dnia zniesienia wszelkich ograniczeń, nakazów lub zakazów w związku ze stanem epidemii wirusa SARS-CoV-2 w zakresie działalności gospodarczej ujętej w PKD w podklasach: 56.10, 56.30, 82.30.Z oraz w udziałach: 90, 93

c)  Po upływie okresu karencji spłaty określonego w lit. b powyżej - spłatę kwoty głównej zobowiązań objętych układem w 60 równych ratach miesięcznych zależnie od grupy wierzycieli, każda rata płatna na koniec każdego miesiąca

oraz określił, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego, zaś niniejsze postępowanie ma charakter postępowania głównego.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł wierzyciel R. G. zaskarżając je w całości.

Postanowieniu temu skarżący zarzucił naruszenie art. 165 ust. 1 i 2 Prawa restrukturyzacyjnego w zw. z art. 89 k.c. w zw. z art. 5 k.c„ poprzez ich niezastosowanie w niniejszej sprawie i przyjęcie, że układ częściowy zostanie wykonany przez dłużnika po upływie 15 miesięcznej karencji od dnia zniesienia wszystkich ograniczeń, nakazów i zakazów wprowadzonych w związku ze stanem epidemii wirusa SARS- COV-2 w zakresie działalności gospodarczej ujętej w PKD w podklasach: 56.10, 56.30, 82.30 oraz w działach 90, 93, podczas gdy tak odległy, niepewny i nieznany w zasadzie termin rozpoczęcia wykonania układu może w istocie doprowadzić do jeszcze większej niewypłacalności dłużnika; jak również poprzez błędne przyjęcie, że układ nie będzie krzywdził wierzycieli grupy I, podczas gdy propozycja układowa dla tej grupy obejmuje spłatę zobowiązań jedynie do wysokości 70% należności głównej.

Mając na uwadze powyższe skarżący wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonego postanowienia i orzeczenie o odmowie zatwierdzenia układu dłużnika z wierzycielami

bądź

2)  uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla m.st. Warszawy w Warszawie;

oraz

3)  zasądzenie od dłużnika na rzecz Skarżącego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na zażalenie dłużnik (...) sp. z o.o. w W. wniósł o:

1.  oddalenie zażalenia w całości jako bezzasadnego;

2.  zasądzenie od wierzyciela kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się oczywiście bezzasadne.

Sąd Okręgowy w całości podziela poczynione przez sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne oraz dokonaną na ich podstawie ocenę prawną i przyjmuje je za własne. Na aprobatę zasługuje przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia analiza prawidłowości postępowania w przedmiocie przyjęcia układu częściowego w drodze samodzielnego zbierania głosów przez dłużnika, w szczególności jednak ocena braku przesłanek uzasadniających odmowę zatwierdzenia układu, które Sąd Okręgowy w pełni podziela i przyjmuje za własne.

Przed przystąpieniem do dalszych rozważań wyjaśnić należy, że skarżący R. G. był uprawniony do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 30 sierpnia 2021 r. Na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej dnia 8 czerwca 2021 r. nabył on bowiem od wierzyciela dłużnej spółki – (...) sp. z o.o. w K. wierzytelność przeciwko dłużnej spółce w kwotach
43 212, 65 zł oraz 3 048, 21 zł. Jakkolwiek R. G. nie brał udziału w głosowaniu nad układem, nabył on bowiem wierzytelność przeciwko dłużnej spółce już po jego zakończeniu, nie oznacza to jednak, że nie był on legitymowany do złożenia zażalenia.

W zażaleniu skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 165 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo restrukturyzacyjne w zw. z art. 89 k.c. w zw. z art. 5 k.c.

Skarżący nie wyjaśnił jednak w jaki sposób i dlaczego przyjęty przez wierzycieli dłużej spółki układ miałby naruszać art. 89 k.c. wprowadzający i definiujący instytucję warunku w prawie cywilnym. Podobnie skarżący nie wyjaśnił z jakiego to służącego jej prawa i dlaczego dłużna spółka korzysta w sposób sprzeczny z jego społeczno – gospodarczym przeznaczeniem lub z zasadami współżycia społecznego.

Oceniając zasadność zażalenia skupić się zatem należało na treści art. 165 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1588) określającego przesłanki mogące być podstawą odmowy zatwierdzenia układu. Zgodnie z tym przepisem sąd odmawia zatwierdzenia układu, jeżeli narusza on prawo, w szczególności jeżeli przewiduje udzielenie pomocy publicznej niezgodnie z przepisami, albo jeżeli jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany. Domniemywa się, że jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany, jeżeli dłużnik nie wykonuje zobowiązań powstałych po dniu otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego (ust. 1). Sąd może odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli jego warunki są rażąco krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciw układowi i zgłosili zastrzeżenia (ust. 2). Sąd odmawia zatwierdzenia układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu albo przyspieszonym postępowaniu układowym, jeżeli suma spornych wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem (ust. 3).

Na wstępie wyjaśnić należy, że każda z opisanych w art. 165 ust. 1 – 3 pr.r. przesłanek odmowy zatwierdzenia układu jest niezależna od pozostałych. Innymi słowy wystarcza, że zachodzi którakolwiek z tych przesłanek by niedopuszczalnym było (w przypadku przesłanek obligatoryjnych) lub możliwym, po rozważeniu okoliczności konkretnej sprawy (w przypadku przesłanek fakultatywnych), zatwierdzenie przyjętego przez wierzycieli układu. Po stwierdzeniu, że w okolicznościach danej sprawy zachodzi którakolwiek ze wskazanych w art. 165 pr.r. przesłanek konieczna staje jest zatem odmowa zatwierdzenia układu, bez konieczności badania istnienia pozostałych.

Zestawiając treść podniesionego w zażaleniu zarzutu i argumentacji przedstawionej na jego poparcie z treścią art. 165 pr.r. zwrócić należy uwagę, że skarżący kwestionując dopuszczalność zatwierdzenia układu zawartego przez dłużną spółkę (...) sp. z o.o. z wierzycielami skupił się, a wręcz ograniczył do przesłanki odmowy zatwierdzenia układu opisanej w art. 165 ust. 2 pr.r. wskazując, że jego warunki są dla niego rażąco krzywdzące. Skarżący nie dostrzega jednak lub nie chce dostrzec, że warunkiem koniecznym odmowy zatwierdzenia układu na tej podstawie jest po pierwsze głosowanie przeciwko układowi, a po drugie zgłoszenie zastrzeżeń przez wierzyciela głosującego przeciwko układowi. Tylko w taki przypadku możliwe i dopuszczalne jest badanie czy warunki układu są rażąco krzywdzące, przy czym odmowa zatwierdzenia układu możliwa jest tyko wtedy, gdy warunki te są rażąco krzywdzące dla tych konkretnie wierzycieli, którzy głosowali przeciwko układowi i zgolili zastrzeżenia. Tym samym nawet jeżeli część wierzycieli głosowała przeciwko układowi i zgłosili oni zastrzeżenia, to nie jest możliwe badanie czy warunki układu są rażąco krzywdzące dla innych wierzycieli.

W przypadku badanego układu o ile część wierzycieli grupy pierwszej głosowała przeciwko układowi, o tyle żaden z nich nie wniósł zastrzeżeń. Już samo to przesądza o tym, że w niniejszej sprawie odmowa zatwierdzenia układu nie mogła nastąpić na podstawie art. 165 ust. 2 pr.r. Co więcej skarżący P. G. ani jego poprzednik prawny spółka(...) sp. z o.o. nie tylko nie zgłosili zastrzeżeń do układu, ale nie oddali głosu przeciwko układowi, mimo że wyciąg z Planu Restrukturyzacyjnego wraz z karta do głosowania zostały spółce (...) sp. z o.o. doręczone. (k. 499 i nast. akt). Sąd Okręgowy nie badał zatem nawet zarzutów i argumentów podniesionych w uzasadnieniu zażalenia, gdyż zmierzały one do przekonania sądu odwoławczego o tym, że warunki układu są rażąco krzywdzące dla skarżącego wierzyciela i dotyczyły wyłącznie tego zagadnienia. Nie mogły one zatem doprowadzić do zmiany, czy też uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Co do obligatoryjnej podstawy odmowy zatwierdzenia układu określonej w art. 165 ust. 1 pr.r., to brak podstaw jej zastosowania został wnikliwie i przenalizowany i wszechstronnie wyjaśniony przez Sąd pierwszej instancji, a ponieważ argumentacja w tym zakresie przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia zasługuje na pełną aprobatę, zbędne jest jej powielanie w tym miejscu po raz kolejny. Tym bardziej, że zarzutach i uzasadnieniu zażalenia próżno szukać argumentów w tym przedmiocie.

Uznając z przedstawionych względów podniesione przez skarżących zarzuty i argumenty za oczywiście bezzasadne, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z art. 209 pr.r. postanowił o oddaleniu zażalenia.

SSO Bolesław Wadowski SSO Andrzej Sobieszczański SSO Magdalena Nałęcz