Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2022 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Król

Protokolant: Iwona Wójcik

przy udziale przedstawiciela K. w N.: /////////////////

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2022 r. sprawy o wykroczenie

W. Z. s. C. i C. z domu K.,

ur. (...) w N.

obwinionego o to, że:

w dniu 24 maja 2022 roku około godz. 16.37 w N. przy ul. (...)-P. (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży wina, papierosów oraz karmy dla psów, w wyniku czego powstały łączne straty w kwocie 37,17 złotych na szkodę (...) S.A.

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw

I.  obwinionego W. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego wykroczenie z art. 119 § 1 kw i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę grzywny w kwocie 200 (dwieście) złotych,

II.  na mocy art. 119 § 4 kw orzeka obwinionemu obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) SA kwoty 37,17 (trzydzieści siedem 17/100) złotych,

III.  na zasadzie art.119 § 1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 100 (sto) złotych.

Sygn. akt II K 906/22

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 listopada 2022 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 maja 2022 r. obwiniony W. Z. wszedł do sklepu (...) w N. przy ul. (...). Zabrał z regałów karmę dla psów oraz butelkę wina i z tymi rzeczami podszedł do kasy samoobsługowej. Tam zeskanował kody kreskowe przedmiotów, alkohol został zatwierdzony przez pracownicę i dodatkowo oskarżony poprosił opadanie paczki papierosów, które zostały także zatwierdzone przez tę osobę.

/ dowód – zapis monitoringu k. 13, zeznania świadka B. K. k. 51, k. 28, częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 36-37/

Następnie obwiniony wykorzystując zaangażowanie pracownicy sklepu sytuacją przy sąsiedniej kasie, udał że wykonuje płatność kartą i zabrał rzeczy, za które faktycznie nie zapłacił, po czym wyszedł ze sklepu. Spowodował tym straty w kwocie 37 złotych i 17 groszy.

/ dowód – zapis monitoringu k. 13, zeznania świadka B. K. k. 51, k. 28, częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 36-37/

Obwiniony słuchany w toku czynności wyjaśniających (k. 36-37) nie przyznał się do winy, stwierdził że nie wie co było przyczyną zaistniałej sytuacji, nie słyszał reakcji kasy na zabierany towar przy braku płatności, nie było reakcji pracowników, jego zamiarem nie była kradzież, może rutyna albo roztargnienie. Przed Sądem obwiniony nie składał wyjaśnień, nie stawił się na rozprawę.

W ocenie Sądu wyjaśnienia obwinionego W. Z. w zasadniczej kwestii nie zasługują na wiarę. Oczywiście nie budzi wątpliwości oraz sporu jego obecność w sklepie przy kasie samoobsługowej, natomiast sprawa płatności za towar zdaniem Sądu przestawiała się zgoła odmiennie niż twierdził obwiniony. Na zapisie monitoringu (czas 08.40) widać wyraźnie, że obwiniony przykładając przedmiot przypominający kartę do terminala odwraca się w stronę pracownicy nadzorującej kasy, co świadczy że działa w sposób przemyślany i sprawdza czy zauważyła faktyczny brak płatności. Następnie widząc, że podchodzi ona do kasy obok i tam pomaga w zakupach – zabiera rzeczy z kasy, pospiesznie odchodzi, nawet nie zwraca uwagi na paragon a w zasadzie jego brak. W ocenie Sądu tego rodzaju zachowanie świadczy, że nie może być mowy o rutynie czy roztargnieniu. Obwiniony jak sam wyjaśnił bardzo często korzysta z kas samoobsługowych więc miał pełną świadomość procedury zapłaty, która zawsze kończy się komunikatem o możliwości zabrania zakupów oraz o odebraniu paragonu. W tym przypadku tak się nie stało i obwiniony nie mógł tego nie zauważyć a twierdzenia o rutynie czy roztargnieniu są jedynie gołosłowną próbą obrony. Z drugiej strony wyraźnie widoczne zainteresowanie obwinionego osobą nadzorującą kasy w momencie gdy miał dokonywać płatności i zabierał towar jednoznacznie wskazuje właśnie na całkowity brak rutyny i roztargnienia. W ocenie Sądu obwiniony zwyczajnie postanowił wykorzystać sytuację i zrobić zakupy bez płacenia, dlatego też wybrał taką kasę, wykorzystał moment kiedy nie był obserwowany przez pracownika, wychodząc z założenia, że zawsze może wytłumaczyć się pomyłką lub roztargnieniem.

Wątpliwości nie budziły zeznania B. K., pracownika sklepu. Jakkolwiek nie była ona bezpośrednim świadkiem to jej wiedza opiera się na zapisie monitoringu oraz informacji z terminala płatniczego. Jak już wcześniej wskazano podnoszony zapis monitoringu jest kluczowym dowodem w sprawie. Utrwalony przebieg całego zdarzenia pozwala zaobserwować zachowanie obwinionego, w tym tak nietypowe jak spoglądanie w bok podczas przykładania karty do terminala czy też odwrócona głowa w kierunku innym niż miejsce gdzie były zakupione rzeczy. Tego rodzaju nienaturalne odruchy przy zakupach, gdzie raczej należałoby skupić uwagę na płatności wskazują na faktyczne cel obwinionego, czyli uniknięcia zapłaty.

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni uzasadnia przypisanie obwinionemu czynu zarzucanego we wniosku. Obwiniony W. Z. w dniu 24 maja 2022 roku około godz. 16.37 w N. przy ul. (...)-P. (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży wina, papierosów oraz karmy dla psów, w wyniku czego powstały łączne straty w kwocie 37,17 złotych na szkodę (...) S.A. Czynem tym zrealizował znamiona wykroczenia z art. 119 §1 kw.

Czyn obwinionego jest zawiniony oraz społecznie szkodliwy. Obwiniony jest osobą dorosłą, jego poczytalność nie budzi wątpliwości podobnie jak świadomość działania sprzecznego z prawem. Sposób realizacji czynu, a w szczególności wskazane wyżej elementy świadczące o przemyślanym sposobie działania wskazują na wysoki stopień zawinienia, zaprzeczając jego twierdzeniom o pomyłce, czy roztargnieniu. Natomiast sama szkodliwość czynu nie jest wysoka, wartość skradzionych rzeczy nie była znaczna, nie mniej jednak wszystkie powyższe elementy doprowadziły do realizacji znamion wykroczenia, za które winien on ponieść odpowiedzialność.

Uznając obwinionego za winnego przypisanego mu czynu Sąd wymierzył mu karę grzywny w kwocie 200 złotych. Orzeczona kara jest zdaniem Sądu adekwatna do wagi wykroczenia, będzie dla obwinionego wystarczającą nauczką oraz skutecznie uświadomi mu naganność postępowania a także powstrzyma przed podobnymi zachowaniami w przyszłości. Dodatkowo Sąd nałożył na niego obowiązek zapłaty wysokości szkody na rzecz pokrzywdzonego sklepu, szkoda ta nie była wcześniej naprawiona a środek ten ma za zadanie wzmocnić wychowawcze oddziaływanie kary.

Na zasadzie art. 119 §1 kpw zasądzono od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 100 złotych, co stanowi ryczał za postępowanie zakończone wydaniem wyroku po przeprowadzeniu rozprawy.