Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 222/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. S.

Czyn przypisany - art. 190 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Kierowanie przez oskarżonego R. S. gróźb uszkodzenia ciała i pozbawienia życia pod adresem pokrzywdzonej K. S..

zeznania pokrzywdzonej K. S.

k. 144-144v.

k. 26

zeznania świadka P. S.

k. 144v.-145

dokumentacja fotograficzna

k. 46-59

zapis audio i wideo zdarzenia

k. 23

wyjaśnienia oskarżonego R. S.

k. 143v.

2. Uprzednia karalność oskarżonego

karta karna

k. 74

odpisy wyroków

k. 76-80

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania pokrzywdzonej K. S.

Już na wstępie należy wskazać, iż co do zasady stan faktyczny w sprawie nie budził wątpliwości. K. S. przedstawiła szczegółowo przebieg incydentu, który stał się podstawą oskarżenia w przedmiotowej sprawie. Wskazała przy tym na treść gróźb wypowiadanych przez oskarżonego. Podkreśliła, iż obawia się ich spełnienia, mając na uwadze dotychczasowe zachowanie oskarżonego, które zakończyło się między innymi prawomocnym skazaniem go za znęcanie się nad pokrzywdzoną. Relację tę sąd uznał za wiarygodną. Znajduje ona potwierdzenie w treści zeznań świadka P. S., który nagrał całe zdarzenie z udziałem oskarżonego. Co istotne, poziom agresji i złej woli oskarżonego obiektywnie oddaje zapis wideo zdarzenia. Jest on zbieżny z depozycjami pokrzywdzonej.

zeznania świadka P. S.

Jak już wskazano powyżej, zeznania pokrzywdzonej znajdują potwierdzenie w relacji świadka P. S.. To P. S. nagrał wystąpienie oskarżonego w dniu zdarzenia. Nagranie udostępnił matce, która po jego obejrzeniu płakała, była roztrzęsiona. Była zmartwiona najściem oskarżonego i brakiem spokoju nawet w domu rodzinnym (k. 145). Zeznania świadka znajdują pełne potwierdzenie w dokumentacji fotograficznej oraz zapisie przebiegu zdarzenia sporządzonym przez świadka. Brak podstaw, aby je zakwestionować.

dokumentacja fotograficzna

W trakcie procesu ujawniono dokumentację fotograficzną z dnia zdarzenia, pokazującą, iż oskarżony podszedł do drzwi i okna domu pokrzywdzonej. Jego obecności w tym miejscu nie sposób zatem zakwestionować. Dokumentacja uzupełnia zeznania pokrzywdzonej i świadka P. S..

zapis audio i wideo zdarzenia

O poziomie agresji, złej woli i nienawiści wobec pokrzywdzonej świadczy dobitnie nagranie, które zostało sporządzone przez P. S. w dniu zdarzenia. Zarejestrowano na nim zachowanie oskarżonego, który wypowiadał słowa wulgarne i obraźliwe. Kopał w drzwi wejściowe do domu pokrzywdzonej. Kierował pod jej adresem groźby pozbawienia życia. Sąd nie powziął żadnych wątpliwości co do autentyczności i prawdziwości nagrania. Żadna ze stron nie kwestionowała go. Oskarżony przyznał, iż takie zdarzenie miało miejsce. Sąd uznał, iż przedstawione nagranie stanowi obiektywny, wiarygodny dowód zachowania oskarżonego w dniu zdarzenia.

wyjaśnienia oskarżonego R. S.

R. S. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Potwierdził, iż słowa wskazane przez oskarżyciela publicznego w zarzucie, padły z jego ust. Przeprosił pokrzywdzoną (k. 143v.). Opisał swoją obecną sytuację materialną, wnioskując o orzeczenie wobec niego kary grzywny. Przyznał , iż jego konto zostało zablokowane. Poza dygresjami dotyczącymi spraw majątkowych, wyjaśnienia oskarżonego nie budzą zasadniczych wątpliwości. Są one zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym. Oskarżony potwierdził, iż kierował pod adresem byłej żony słowa wskazane w zarzucie. Nie kwestionował przy tym nagrania sporządzonego przez P. S.. W tym zakresie sąd dał im wiarę. Dygresje oskarżonego nie miały z kolei znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

1.1.1

karta karna

Uprzednią karalność ustalono na podstawie karty karnej z Krajowego Rejestru Karnego. Wskazuje ona na prawomocne skazania oskarżonego w pięciu sprawach na przestrzeni ostatnich 3 lat. Podkreślić należy zarazem, iż chodzi w tym wypadku między innymi o wyrok skazujący za znęcanie się nad K. S., czy wyrok za złamanie zakazi zbliżania się i kontaktowania z K. S. oraz kierowanie pod jej adresem gróźb karalnych (II K 234/20). Okoliczności te musiały znaleźć odzwierciedlenie przy wyborze rodzaju i wymiaru kary w przedmiotowej sprawie. Informacja płynąca z karty karnej została uznana za wiarygodną, nie stanowiła przedmiotu sporu w sprawie.

odpisy wyroków

O przestępczej przeszłości oskarżonego świadczą zebrane w aktach sprawy odpisy wyroków skazujących R. S.. Wskazują one na zachowanie oskarżonego wobec K. S.. Jak dowodzi tego niniejsza sprawa, nie uległo ono poprawie mimo wcześniejszych wyroków skazujących na kary o charakterze wolnościowym.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W sprawie ponad wszelką wątpliwość ustalono, iż w dniu 13 kwietnia 2021 roku oskarżony R. S. przyszedł pod drzwi domu zajmowanego przez K. S.. Usiłował dostać się do środka, szarpał za klamkę. Był agresywny, werbalizował donośnie niechęć i pogardę wobec byłej żony. W wulgarnej wypowiedzi zagroził jej uszkodzeniem ciała i pozbawieniem życia. Groźby te dotarły do pokrzywdzonej. Nie może dziwić, iż wywołały u niej obawę o ich spełnienie skoro oskarżony przyszedł do jej domu i usiłował wejść do środka. O jego zamiarze i poziomie agresji dobitnie świadczy nagranie sporządzone przez P. S.. Oskarżony był agresywny i zdeterminowany, nie krył swojej nienawiści wobec byłej żony. Sąd przyjął, iż wypowiadane groźby wywołały wywołały u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione. Na taką ocenę sądu składa się wzgląd na okoliczności zajścia - przyjście pod dom pokrzywdzonej, zamiar wtargnięcia do jego wnętrza, agresja słowna. O tym, iż obawa spełnienia gróźb była uzasadniona świadczy także fakt uprzedniego skazania oskarżonego za znęcanie się nad K. S.. Należy podzielić jej stanowisko, iż zachowanie oskarżonego stało się w tamtym okresie nieobliczalne, przyjmując coraz bardziej patologiczne formy. Tym samym sąd zważył, iż postępowanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu z art. 190 § 1 kk, penalizującego grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa (np. pobicia, pozbawienia życia), jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

I

I

Uznając oskarżonego R. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 190 § 1 kk, sąd zważył, iż pierwotnie oskarżony uzgodnił z oskarżycielem publicznym wymiar kary na 3 miesiące pozbawienia wolności. Z takim też wnioskiem w trybie art. 335 § 1 kpk wystąpił prokurator (k. 81). Następnie oskarżony wycofał swoją zgodę na wydanie wyroku we wskazanym trybie konsensualnym. Nie kwestionując swojego sprawstwa i winy, wystąpił o orzeczenie kary grzywny (k. 98). Sąd nie podzielił przedstawionego stanowiska co do rodzaju kary za popełnione przestępstwo. Orzekł karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Uwzględnia okoliczności czynu i postawę oskarżonego. W tym miejscu jeszcze raz należy wobec tego podkreślić, iż R. S. był niezwykle agresywny, jego postawa była konfrontacyjna i pełna nienawiści. Nie przebierał w słowach kierowanych pod adresem byłej żony. Czynił to mimo wcześniejszego skazania, między innymi za znęcanie się nad K. S. i za grożenie jej pozbawieniem życia. Oskarżony działał zatem w warunkach powrotności do przestępstwa. Oznacza to, iż z poprzednich wyroków skazujących nie wyciągnął żadnych wniosków. Orzeczone wówczas kary o charakterze wolnościowym nie odniosły skutku. Nie stanowiły wszak tamy przed dalszym popełnianiem przestępstw. Ich oddziaływanie resocjalizacyjne okazało się niedostateczne. W tym stanie rzeczy tylko kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania może odnieść efekt w zakresie resocjalizacji i prewencji indywidualnej. Zaznaczyć przy tym trzeba, iż jej warunkowe zawieszenie na okres próby było wykluczone ze względu na brzmienie art. 69 § 1 kk. Wzgląd na okoliczności sprawy i wcześniejszą karalność oskarżonego przekonują, iż orzeczenie wobec niego kary grzywny byłoby niczym nieuzasadnioną gratyfikacją. Oskarżony swoim nagannym zachowaniem dowiódł, iż orzeczenie wobec niego kary o charakterze wolnościowym byłoby zabiegiem godzącym w poczucie sprawiedliwości i nieskutecznym z punktu widzenia indywidualnoprewencyjnego celu kary. W przekonaniu sądu oskarżony nie zasługuje obecnie na orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju. Czyn z art. 190 § 1 kk zagrożony jest między innymi karą pozbawienia wolności do lat dwóch. W świetle ustawowego zagrożenia, wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności nie może razić surowością. Oscyluje wokół dolnego ustawowego zagrożenia.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zaś wydatkami w sprawie obciążając Skarb Państwa. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia obecną sytuację życiową oskarżonego. Postępowanie oskarżonego doprowadziło do osadzenia go w zakładzie karnym, co uniemożliwia mu podjęcie pracy zarobkowej. Oskarżony osiąga bardzo skromny dochód, który nie pozwala na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Wobec tego konieczność zapłaty kosztów procesu naraziłaby go na istotny uszczerbek w utrzymaniu. To zaś uzasadnia zwolnienie oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty i przejęcie wydatków w ciężar Skarbu Państwa.

1.Podpis