Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ua 31/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2 marca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący sędzia Sławomir Górny

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 2 marca 2023 roku w Sieradzu

sprawy z odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. znak: (...) z dnia 05.05.2022r., znak: (...) z dnia 13.05.2022r. znak: (...) z dnia 15.07.2022r. znak: (...) z dnia 16.08.2022r. znak: (...)z dnia 13.06.2022r. znak: (...) z dnia 20.06.2022r.

w sprawie S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o zasiłek chorobowy

na skutek apelacji ubezpieczonego od wyroku Sądu Rejonowego w Sieradzu IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 24 października 2022 roku sygn. akt IV U 104/22

uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie wywołane odwołaniami od zaskarżonych decyzji.

Sygn. akt IV Ua 31/22

UZASADNIENIE

Zaskarżonymi decyzjami Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił S. S. prawa do zasiłku chorobowego za łączny okres od dnia 8 kwietnia 2022r. do 25 sierpnia 2022r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2022r., poz. 1732), z uwagi na to, że w dniu powstania prawa do świadczenia, tj. 8 kwietnia 2022r. na koncie ubezpieczonego występowało zadłużenie z tytułu składek na kwotę przekraczającą 30,10 zł (1% minimalnego wynagrodzenia za pracę), które nie zostało uregulowane.

W odwołaniu od ww. decyzji S. S. wnosił o ich zmianę i przyznanie prawa do spornego zasiłku chorobowego. W uzasadnieniu wskazał, że faktycznie posiada układ ratalny z ZUS-em, a jego postanowienia są realizowane, czyli należności z tytułu składek są uiszczane w terminach wskazanych w układzie ratalnym i w pełnej wysokości. Zdaniem odwołującego, nie posiada on zadłużenia w składkach ubezpieczeniowych i spełnia warunki do przyznania mu spornego zasiłku chorobowego

Organ rentowy podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Rejonowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sieradzu, wyrokiem z 24 października 2022 roku, oddalił odwołania ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. znak: (...)z dnia 05.05.2022r., znak: (...)z dnia 13.05.2022r. znak: (...) z dnia 15.07.2022r. znak: (...) z dnia 16.08.2022r. znak: (...) z dnia 13.06.2022r. znak: (...)z dnia 20.06.2022r.

Apelację od wyroku wywiódł ubezpieczony, zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego zmianę poprzez przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego za łączny okres od 8 kwietnia 2022r. do 25 sierpnia 2022r. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił, że wyrok został wydany z naruszeniem art. 2a ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, bowiem apelujący nie posiadał zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Niezapłacone w terminie składki zostały objęte wykonywanym terminowo układem ratalnym. Sąd Rejonowy nie zastosował art. 2 a ust. 2 1 cyt. ustawy i przyjął niewłaściwą wykładnię art. 29 ustawy z 13 października 1998 r. o system ubezpieczeń społecznych.

Organ rentowy wnosił o oddalenie apelacji jako niezasadnej.

W trakcie postępowania przed sądem drugiej instancji, po wywiedzeniu apelacji od wyroku z 24 października 2022 roku, decyzją z 31 stycznia 2023 roku za Nr (...), skierowaną do S. S., ZUS II Oddział w Ł. chylił wszystkie zaskarżone decyzje znak: (...) z dnia 05.05.2022r., znak: (...) z dnia 13.05.2022r. znak: (...) z dnia 15.07.2022r. znak: (...) z dnia 16.08.2022r. znak: (...) z dnia 13.06.2022r. znak: (...) z dnia 20.06.2022r. i przyznał ubezpieczonemu prawo do zasiłku chorobowego za sporny okres od 8 kwietnia 2022r. do 25 sierpnia 2022r. (decyzja k. 113 akt sprawy), czego domagał się wnioskodawca. Wobec uchylenia spornych decyzji i wydania kolejnej decyzji uwzględniającej żądnie S. S. w całości, należało uchylić wyrok pierwszej instancji i umorzyć postępowanie, o czym Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 386 § 3 k. p. c. w zw. z art. 477 ( 13 )§ 1 k. p. c.