Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 772/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 26 stycznia 2021 roku, sygn. akt IV K 459/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

A. K.

karalność sądowa

zapytanie o karalność

336-338

2.1.1.2.

A. K.

aktualna sytuacja majątkowa oskarżonej

informacja z e - (...)

339

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

zapytanie o karalność

dowód bezsporny, z dokumentu urzędowego, wskazujący na uprzednią wielokrotną karalność sądową oskarżonej

2.1.1.2

informacja z e - (...)

dowód bezsporny, z dokumentu urzędowego – pozwala na ustalenie sytuacji finansowej oskarżonej

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zawarte w apelacji obrońcy zarzuty:

1. naruszenie prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k. poprzez odmowę przyznania pełnej wiarygodności zeznaniom oskarżonej A. K. w sytuacji gdy z materiału dowodowego wynikało wprost, że:

- brakujące w sklepie kosmetyki zostały wskazane jedynie w inwentaryzacji, która określa całość braków w sklepie bez wskazania przyczyny braku (tj. czy danego kosmetyku na sklepie nie ma przez wzgląd na popełnione przestępstwo/ wykroczenie czy też z innych względów jak np. błędy magazynowe),

- nagranie z monitoringu nie pozwala na dokładne określenie ilości oraz rodzaju produktów zabranych przez oskarżoną,

- świadek S. M. widział jedynie nagranie z monitoringu tym samym nie był naocznym świadkiem zdarzenia,

co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez dokonanie przez Sąd błędnych ustaleń faktycznych oraz przyjęciu błędnej podstawy prawnej czynu polegających na przyjęciu, że oskarżona faktycznie ukradła towar o wartości 2.091 zł czym spełniła znamiona czynu z art. 278 § 1 k.k., a nie art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń;

2. naruszenie prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego i wyprowadzenie z dowodu w postaci inwentaryzacji sporządzonej w sklepie (...) (notatka z kradzieży/ wykaz- k.5-6, 239) wniosków z niej niewynikających tj. że:

- całość braków wskazanych w inwentaryzacji (na kwotę 2.091 zł) wynika z kradzieży dokonanej przez oskarżoną,

-

wartość towarów faktycznie wynosi 2.091 zł w sytuacji gdy przyjęta została wartość „półkowa” a nie realna wartość produktów,

w sytuacji gdy z materiału dowodowego wynikało wprost, że:

- inwentaryzacja nie określa z czego wynika dany brak (tj. czy danego kosmetyku na sklepie nie ma przez wzgląd na popełnione przestępstwo/ wykroczenie czy też z innych względów jak np. błędy magazynowe),

- nagranie z monitoringu nie pozwala na dokładne określenie ilości oraz rodzaju produktów zabranych przez oskarżoną,

- świadek S. M. widział jedynie nagranie z monitoringu, tym samym nie był naocznym świadkiem zdarzenia,

co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez dokonanie przez Sąd błędnych ustaleń faktycznych oraz przyjęciu błędnej podstawy prawnej czynu polegających na przyjęciu, że oskarżona faktycznie ukradła towar o wartości 2.091 zł czym spełniła znamiona czynu z art. 278 § 1 k.k. a nie art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń;

3. naruszenie prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego i wyprowadzenie z dowodu w postaci nagrania z monitoringu w sklepie (...) wniosków z niego niewynikających tj. że całość braków wskazanych w inwentaryzacji (na kwotę 2.091 zł) wynika z kradzieży dokonanej przez oskarżoną w sytuacji gdy z materiału dowodowego wynikało wprost, że:

- inwentaryzacja nie określa z czego wynika dany brak (tj. czy danego kosmetyku na sklepie nie ma przez wzgląd na popełnione przestępstwo/ wykroczenie czy też z innych względów jak np. błędy magazynowe),

- nagranie z monitoringu nie pozwala na dokładne określenie ilości oraz rodzaju produktów zabranych przez oskarżoną,

- świadek S. M. widział jedynie nagranie z monitoringu tym samym nie był naocznym świadkiem zdarzenia,

co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez dokonanie przez Sąd błędnych ustaleń faktycznych oraz przyjęciu błędnej podstawy prawnej czynu polegających na przyjęciu, że oskarżona faktycznie ukradła towam o wartości 2.091 zł czym spełniła znamiona czynu z art. 278 § 1 k.k. a nie art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń;

4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i polegający na błędnym przyjęciu, że oskarżona ukradła towar o wartości 2.091 zł czym wyczerpała znamiona czynu zabronionego z art. 278 § 1 k.k. podczas gdy występujące w sprawie okoliczności powinny skutkować uznaniem, że oskarżona mogła jedynie naruszyć art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń;

5. (błędnie oznaczony jako nr 4.) rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonej kary, która to kara nie uwzględnia występujących w sprawie okoliczności zmniejszających stopień winy oraz łagodzących odpowiedzialność karną takich jak właściwości i warunki osobiste oskarżonej, uzależnienie oskarżonej od narkotyków i idący za tym głód narkotykowy, co w konsekwencji doprowadziło do orzeczenia rażąco surowej kary, która nie spełnia dyrektyw wymiaru kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Omówiono łącznie z apelacją oskarżonej w pkt. 3.2.

Wniosek

Uchylenie niniejszego wyroku w zaskarżonej części poprzez zakwalifikowanie przypisanego oskarżonej czynu jako wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i umorzenie postępowania (przedawnienie orzekania), ewentualnie

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonej kary 3 miesięcy pozbawienia wolności, ewentualnie,

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono łącznie z wnioskami apelacji oskarżonej w pkt. 3.2.

3.2.

Zawarty w apelacji oskarżonej zarzut braku rzetelnie skompletowanej dokumentacji stanowiącej istotny element materiału dowodowego, a także błędy w ustaleniach faktycznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty obu środków odwoławczych zawierają zbieżne argumenty, odnosząc się do tych samych okoliczności faktycznych sprawy; należało zatem odnieść się do nich łącznie.

W stosunkowo nieskomplikowanym stanie faktycznym sprawy nie ma podstaw, by zarzucić Sądowi orzekającemu brak należytej staranności zarówno w zakresie skompletowania materiału dowodowego, jak i – w konsekwencji – jego oceny. Przede wszystkim podnieść należy, że niemożliwe ze względów technicznych okazało się odtworzenie nagrania
z monitoringu sklepowego. Wydaje się to jednak pozostawać bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, skoro od samego początku postępowania wielkość niedoboru wykazano na podstawie zarządzonej inwentaryzacji, czego - w sytuacji czytelności owego zapisu - w sposób oczywisty by nie uczyniono z uwagi na możliwość stosownej weryfikacji. Pamiętać też należy, że sama oskarżona nie była, zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie, pewna co do ilości zagarniętych kosmetyków. Już
w pierwszym protokole przesłuchania wyjaśniła: „…nie jestem w stanie powiedzieć czy to były rzeczywiście te rzeczy wymienione w zarzucie, bo tego nie pamiętam” (k. 32v akta sprawy). Przed sądem oświadczyła min.: „Ja nie pamiętam tej sytuacji, ani rzeczy, dlatego trudno mi się przyznać. Ja w tym czasie byłam uzależniona” (k. 125). Dopiero na kolejnej rozprawie, gdy okazało się, że nie jest możliwe odtworzenie nagrania i po okazaniu praktycznie nieczytelnych fotografii z miejsca kradzieży oświadcza, że „jest przekonana, że to nie była aż taka ilość rzeczy, na taką kwotę” (k. 214). Owo przekonanie artykułuje więc prawie trzy lata po zdarzeniu, w sytuacji gdy okazało się, że brak jest bezpośredniego dowodu wskazującego na wielkość przedmiotu zaboru. Zachowanie to należy traktować
w kategoriach czysto instrumentalnych, jako postawę procesową ukierunkowaną wyłącznie na uniknięcie odpowiedzialności karnej. Jedynym źródłem dowodowym w tym zakresie pozostał zatem wynik zarządzonej w sklepie inwentaryzacji. Bezzasadny jest zarzut apelacji obrońcy, jakoby przyjął Sąd „wartość półkową”, a nie realną wartość zagarniętych produktów. Po przesłuchaniu świadka S. M., który wskazał na dokonaną
w międzyczasie podwyżkę cen w sklepie (...) zażądał Sąd wykazu cen obowiązujących w chwili zdarzenia i ten przyjął jako podstawę dokonanych wyliczeń. Akta sprawy nie zawierają jakichkolwiek przesłanek wskazujących na nierzetelność dokonanej przez pracowników S. inwentaryzacji. Trafnie wskazuje Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, że drogeria tej sieci należy do jednej z droższych firm działających na rynku, Kwota zatem 2091 zł. jako równowartość czterech niewielkich opakowań perfum oraz 9 sztuk kosmetyków do twarzy nie nasuwa podejrzeń co do rzetelności przedstawionego Sądowi wykazu. Chybiony jest argument apelacji oskarżonej, jakoby błędnie Sąd ustalił, iż dokonując kradzieży miała ona przy sobie dużą torbę reklamową,
w sytuacji gdy była to „czarna torebka damska, klasycznych średnich rozmiarów” (cyt.
z apelacji). Wystarczy tylko wskazać na odbitki foto na k.11- 12 akt sprawy, by wywody skarżącej co do kolosalnej różnicy w ocenie wielkości dysponowanego przez oskarżoną ekwipunku potraktować wyłącznie w kategoriach erystyki sądowej.

Brak jest podstaw, by podzielić zarzut wymierzenia kary rażąco surowej. Oskarżona jest osobą wielokrotnie karaną sądownie; przypisanego jej czynu dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa, w rozumieniu art. 64§1 kk. Wielość skazań za przestępstwa przeciwko mieniu wskazuje, że stanowi to wręcz jej sposób na życie. Trafnie wskazuje Sąd w uzasadnieniu, że dopuściła się kolejnej już kradzieży w ciągu niespełna 4 miesięcy od odbycia kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym. Nakazuje to potraktować oskarżoną jako osobę wysoce zdemoralizowaną, co czyni żądanie złagodzenia kary jako bezzasadne.

Wniosek

Ponowne zbadanie materiału dowodowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak wskazano wyżej, brak jest podstaw by przyjąć, iż wymierzona kara wykracza poza stopień winy oskarżonej. Nie zachodzą też procesowe uwarunkowania konieczności uchylenia wyroku i powtórnego rozpoznania sprawy (arg. z art. 437§2 kpk).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina oskarżonej, dolegliwość wymierzonej kary.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Jak wykazano w pkt. 3.1 oraz 3.2 zarzuty obu środków odwoławczych są bezzasadne. Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie, nie dopuszczając się uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu. Wymierzona kara uwzględnia społeczną szkodliwość czynu oskarżonej, nie przekraczając stopnia jej winy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

brak numeracji

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono A. K. od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa, z uwagi na ustaloną przez Sąd Rejonowy trudną sytuację materialną oskarżonej.

O wynagrodzeniu obrońcy z urzędu rozstrzygnięto w oparciu o stawki obowiązującego w tym względzie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, przy uwzględnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 roku, sygn. akt SK 78/21.

7.  PODPIS

SSO Zenon Stankiewicz

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżona

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana