Sygn. akt IV Ka 1180/22
Dnia 10 lutego 2023 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski
Protokolant stażysta Damian Biesiekierski
przy udziale R. G. - prokuratora Prokuratury Rejonowej w I.
po rozpoznaniu dnia 10 lutego 2023 r.
sprawy W. P. (1) s. P. i B. ur. (...) w M.
oskarżonego z art. 291 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 1 kk, 178 a § 1 kk, 276 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu
z dnia 24 października 2022 r. sygn. akt II K 357/20
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Z. - Kancelaria Adwokacka w I. kwotę (...),20 (tysiąc trzydzieści trzy 20/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
3. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 1180/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1. |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z 24.10. 2022 r., sygn. II K 357/20 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. 2. |
Obrońca wyrokowi zarzucił: 1. Odnośnie pkt 1 i 3 wyroku błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść a polegający na uznaniu, że oskarżony dopuścił się przypisanych mu w pkt. 1 i 3 wyroku przestępstw, podczas gdy prawidłowa ocena zebranego materiału dowodowego wskazuje na tezę przeciwną; 2. Odnośnie pkt 2 wyroku rażącą niewspółmierność kary polegającą na orzeczeniu bezwzględnej kary pozbawienia wolności w wysokości 6 miesięcy , podczas gdy prawidłowa ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego, jak również cele prewencji indywidualnej i generalnej przemawiają za orzeczeniem kary wolnościowej |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadne ☒ niezasadne |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Ad. 1. Zarzut niezasadny. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti nie zostały skutecznie przez obrońcę zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana. Zgodnie z utrwalonym od lat poglądem, wyrażanym tak w doktrynie jak też w judykaturze, że ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti w toku rozprawy głównej mogą być skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana, wtedy dopiero, gdyby w procedurze dochodzenia do nich Sąd uchybił dyrektywom art. 7 k.p.k., pominął istotne w sprawie dowody lub oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie niezrozumiałe, nadmiernie lapidarne, wewnętrznie sprzeczne bądź sprzeczne z regułami logicznego rozumowania, wyłączające możliwość merytorycznej oceny kontrolno-odwoławczej. Skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazał w wiarygodny i przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie skarżący podnosił w związku z oceną czynów zarzucanych oskarżonemu, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie jednak nie stwierdził. Rzecz w tym, że dla skuteczności zarzutu tego rodzaju (ukierunkowanego na kwestionowanie oceny dowodów) nie wystarczy wysłowienie własnego stanowiska, odmiennego od ustaleń Sądu meriti. Konieczne jest natomiast wykazanie w oparciu o dowody i ich wnikliwą ocenę, że ustalenia te są błędne, wskazanie możliwych przyczyn powstałych błędów i wszechstronne uargumentowanie własnego odmiennego stanowiska. Sąd Okręgowy stwierdził, że obrońca tego rodzaju argumentacji i na takim poziomie jej przekonywalności, nie przedstawił. Wbrew jego twierdzeniom, analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala w pełni na podzielenie przekonania Sądu meriti o tym, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona zarzucanych mu czynów. Niedostatecznie pogłębiona argumentacja skarżącego całkowicie traci swą przekonywalność w konfrontacji ze zgromadzonymi w sprawie dowodami zwłaszcza w postaci wiarygodnych zeznań świadków, innych dokumentów, których łączna synteza w pełni oddaje całokształt okoliczności zdarzeń będących przedmiotem oceny i która bez wątpienia pozwalała Sądowi pierwszej instancji na przyjęcie prawidłowych ustaleń w zakresie, które włączone zostały do podstawy faktycznej zaskarżonego wyroku. Apelacja obrońcy nie dostarcza dostatecznych argumentów mogących przemawiać za zasadnością jej uwzględnienia, a co za tym idzie, uzasadniać możliwości odmiennego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, ów środek odwoławczy zawiera jedynie odmienną, jednostronną ocenę materiału dowodowego, a podniesione w nim argumenty mają charakter stricte polemiczny a w szczególności abstrahują od treści zebranych dowodów. Analiza treści sformułowanego przez skarżącego zarzutu oraz jego uzasadnienie prowadzi do wniosku, że skarżący dokonania błędnych ustaleń faktycznych upatruje przede wszystkim w nieuprawnionym zdyskredytowaniu wyjaśnień oskarżonego. Tymczasem Sąd Rejonowy dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w tej części rozważył szczegółowo i wszechstronnie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zeznania wszystkich świadków oraz wyjaśnienia oskarżonego. Wskazał którym i dlaczego dał wiarę oraz którym zeznaniom i wyjaśnieniom nie dał wiary, przedstawiając motywy swoich ocen. Obrońca nie wykazał w skardze apelacyjnej , aby w zaskarżonym wyroku, przy ocenie wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków, oraz dokumentów zebranych w sprawie, Sąd dopuścił się obrazy art.7 kpk. Apelacja zawiera odmienną ocenę dowodów, korzystną dla oskarżonego i abstrahuje od treści zgromadzonych dowodów. W konsekwencji Sąd odwoławczy podzielając argumentację Sądu I instancji zawartą w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, powołuje się na nią nie widząc potrzeby jej ponownego powielania. Finalnie w pełni uprawniona jest teza o braku wątpliwości co do winy W. P. w zakresie zarzucanych mu czynów kwalifikowanych jako przestępstwa z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 1 kk oraz z art. 276 kk. Ad. 2. Zarzut niezasadny. Ustalone okoliczności przedmiotowe i podmiotowe przypisanego oskarżonemu czynu z art. 178 a § 1 kk a także prezentowane przez wymienionego właściwości i warunki osobiste, powodują że niepodobna jest skutecznie wywodzić, iż wymierzona oskarżonemu kara razi surowością. Rozstrzygając w tej materii, Sąd Rejonowy należycie ocenił z jednej strony fakt uprzedniej wielokrotnej karalności tego oskarżonego oraz znaczny stopień nietrzeźwości a z drugiej przyznanie się do winy. Mając na uwadze płynące z jego karty karnej wnioski o jego niepoprawności, że oskarżony żadną miarą nie zasługuje na łagodne, pobłażliwe potraktowanie, czego w istocie domaga się obrońca. Zachowanie W. P. na przestrzeni ostatnich lat nie wykazuje bowiem, by zrozumiał on naganność dotychczasowego postępowania oraz że stosowane wobec niego w przeszłości środki karne nie okazały się na tyle skuteczne, aby uświadomił sobie skutki i konsekwencje związane z ponownym wejściem w konflikt z prawem. Oskarżony nie wykorzystał więc należycie kilkakrotnie dawanej mu w przeszłości szansy, były orzekane wobec niego kary wolnościowe ( w tym za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk ). Trzeba mieć na uwadze i to, że wymierzona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności oscyluje w dolnych granicach ustawowego zagrożenia tylko nieznacznie przekraczając dolny próg. W ocenie Sądu Okręgowego tylko wymierzenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności w tej wysokości , będzie właściwą karą dla osiągnięcia wobec oskarżonego wszystkich jej celów, a nade wszystko skłoni go do przemyśleń nad własnym postępowaniem i być może zmobilizuje go do poprawy zachowania w przyszłości. Reasumując stwierdzić należy, iż ewentualnie orzeczona wobec W. P. kara łagodniejsza nie spełniałaby zakładanych przez ustawodawcę celów i nie byłaby karą sprawiedliwą. Nie ma zatem żadnych podstaw do orzeczenia kary łagodniejszego rodzaju albo kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze. |
||
Wniosek |
||
o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanych mu w pkt. 1 i 3 wyroku przestępstw, a za czyn z art. 178 a § 1 kk orzeczenie kary wolnościowej |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadne |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego skarżący nie przedstawił przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie. Apelacja zawiera odmienną a przy tym gołosłowną ocenę dowodów, korzystną dla oskarżonego i sprowadza się do prostego negowania winy oskarżonego w zakresie przypisanych mu w pkt. 1 i 3 wyroku przestępstw. Z kolei , za czyn z art. 178 a § 1 kk, tylko wymierzenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności, będzie właściwą karą dla osiągnięcia wobec oskarżonego wszystkich jej celów. Ewentualnie orzeczona wobec W. P. kara łagodniejsza nie spełniałaby zakładanych przez ustawodawcę celów i nie byłaby karą sprawiedliwą. Finalnie nie ma argumentów do negowania rozstrzygnięcia Sądu I instancji. |
||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Orzeczenie o winie i karze |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Argumentacja jak powyżej; oskarżony niewiarygodny; wskazane dowody obciążające jednoznaczne ; apelacja niezasadne i wyłącznie polemiczna. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
. |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
. |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
2. |
O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz.U. poz. 1800 z późń. zmianami (uwzględniając treść wyroku TK z dnia 20.12.2022 roku w sprawie SK 78/21); |
||
6. Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
3. |
Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążył Skarb Państwa, uznając, iż uiszczenie ich byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe. |
7. PODPIS |