Sygn. akt IV Ka 44/23
Dnia 23 lutego 2023 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski
Protokolant st.sekr.sądowy Grzegorz Hermanowski
przy udziale P. Z. - prokuratora Prokuratury Rejonowej B.-Północ w B.
po rozpoznaniu dnia 23 lutego 2023 r.
sprawy D. P. (1) s. T. i D., ur. (...) w B.
oskarżonego z art.278§1kk w zw. z art. 64§1kk , art.13§1kk w zw. z art.278§1kk w zw. z art. 64§1kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 24 października 2022 r. sygn. akt IV K 1224/21
1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
- oskarżonego D. P. (1) uniewinnia od zarzutu popełnienia czynu w dniu 14 grudnia 2020 roku;
- przypisany oskarżonemu czyn kwalifikuje jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. art. 278 § 1 kk i w zw. z art. 64§ 1 kk, a jako podstawę wymiaru kary przywołuje przepis art. 278 § 1 kk;
- orzeczoną wobec oskarżanego karę pozbawiania wolności obniża do 5 (pięciu) miesięcy;
- uchyla rozstrzygnięcie w pkt. 2 wyroku;
2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 44/23 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1. |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 24.10. 2022 r., sygn. IV K 1224/21 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
Obrońca wyrokowi zarzucił: 1. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia tj. : art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, polegającej w szczególności na :
- uznaniu, iż opinia biegłego sądowego z dnia 02.07.2022r. stanowi dowód obciążający dla oskarżonego, w sytuacji, gdy biegły w końcowych wnioskach opinii nie wskazał, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, czy występują w tym miejscu tatuaże ( na szyi ) i w tym zakresie dowód ten nie może stanowić podstawy dla pominięcia zeznań świadka K. J. (1), który wskazywał na cechy charakterystyczne sprawcy tj. tatuaże na szyi, bo opinia biegłego z zeznaniami tego świadka w tym zakresie nie pozostaje w sprzeczności. |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Ad 1. Apelacja częściowo zasadna.. Apelacja w części, w której negowała przypisanie oskarżonemu winy za usiłowanie kradzieży w dniu 15.12.2021 roku jest niezasadna i jako taka na uwzględnienie nie zasługiwała. W ocenie Sądu Okręgowego w tej części ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą analizę ujawnionych w sprawie dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej i logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego i nie wykracza poza ramy swobodnej ceny dowodów, chronionej treścią art.7 kpk.. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji w tej części oparte zostały o należytą ( choć skrajnie lakoniczną ) analizę ujawnionych w sprawie dowodów; istniejące nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J. nie pozostawiają wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego w zakresie popełnienia przestępstwa usiłowania kradzieży w dniu 15 grudnia 2021 roku. Jest bowiem oczywistym że: - na miejscu zdarzenia był P. C. samochodem A. (...) ( nagranie monitoringu, jego zeznania) ; - razem z nim przyjechał oskarżony, który wysiadł z pojazdu (nagranie monitoringu, zeznania P. C.); - istnieje korelacja zachowania kierującego pojazdem z dokonywanym przestępstwem przez oskarżonego, szybko odjechał zobaczywszy biegnących mężczyzn (nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J.); - w pełni uprawnioną jest teza , iż to oskarżony D. P. jest osobą, która usiłowała dokonać kradzieży, ściganą min. przez K. J.. Apelacja obrońcy oskarżonego z kolei jest zasadna w części dotyczącej czynu popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku, co w konsekwencji doprowadziło do zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego od popełnienia tego czynu. Ma rację obrońca podnosząc, że oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, sąd przypisał zbyt duże znaczenie okolicznościom przemawiającym na niekorzyść oskarżonego a pominął dowody przemawiających na jego korzyść i dowodzących, że oskarżonemu nie można przypisać zarzucanego mu czynu w dniu 14 grudnia. W szczególności wadliwa jest ocena zeznań świadka K. J. (1) złożonych podczas rozprawy w dniu 20.04.2022r., wskazujących, że to nie oskarżony D. P. był sprawcą zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, bo nie miał tatuaży, które w jego ocenie sprawca posiadał. Sąd nie nadał też należytej doniosłości opinii biegłego. J S. z zakresu badań fotograficznych i badań zapisów wizyjnych, w sytuacji, gdy nie wskazał on, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, czy na szyi występują tatuaże. Z kolei jego zdaniem sprawca nie posiadał tatuaży na rękach. Nie sposób zatem zaakceptować ustalenia Sądu Rejonowego, iż zebrane dowody pozwalają na przypisanie oskarżonemu przestępstwa kradzieży popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku. Wręcz przeciwnie ustalenia faktyczne w sprawie implikowały zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia tego czynu; faktycznie nie ma dowodów winy oskarżonego nawet pośrednich, on sam ją kwestionuje a żaden dowód nie wskazuje na jego sprawstwo w tej części. Reasumując rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest wynikiem następujących szczegółowych argumentów: - dowodem winy oskarżonego w tej części nie mogą być zeznania K. J. ( nawet Sąd I instancji odrzucił jego zeznania w części w jakiej wskazał okoliczności ustalenia tożsamości sprawcy czynu), choć twierdził , że sprawca obydwu czynów to ta sama osoba, a rozpoznał go po posturze i sposobie poruszania się oraz czarnym zegarku na ręku; w jego ocenie sprawca miał tatuaże na szyi i na rękach i tak był przekonany do tego faktu, że w jego ocenie, „jeśli oskarżony nie ma tatuaży to nie jest sprawcą”, - opinia biegłego nie pozostawia wątpliwości co do niemożności oparcia wyroku w tej części na zeznaniach tego świadka, jako że: - porównanie wizerunków sprawcy utrwalonych w dniu 14 i 15 grudnia 2021 roku pozwala na jednoznaczne stwierdzenie odmienności wszystkich elementów odzieży wierzchniej tj. butów, spodni, kurtki i nakrycia głowy, - wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, iż to ta sama osoba, czy na jego szyi występują tatuaże, z kolei z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że sprawca nie posiadał tatuaży na rękach, - nie sposób też jednoznacznie określić czy przedmiot na ręku sprawcy to zegarek, a tym bardziej ( by fakt ten miał jakiekolwiek znaczenie) taki sam zegarek, - sam Sąd Rejonowy w swoim uzasadnieniu zdaje się dostrzegać brak dowodów winy oskarżonego stwierdzając, że „… oskarżony był na miejscu zdarzenia 15.12.2021 roku …na zdjęciach jest mężczyzna podobnej postury i mający podobnie wyglądający zegarek. Sąd zatem przyjął, że po udanej kradzieży w dniu 14 12.2021 roku wrócił na miejsce zdarzenia dnia następnego…”; oznacza to iż Sąd nie wskazując dowodów winy, niejako domniemywa ją; skoro faktycznie są dowody na sprawstwo oskarżonego w dniu 15 grudnia to zdaniem sądu był tam też dzień wcześniej. Tymczasem żadną miarą nie sposób uznać iżby w świetle opinii biegłego, postura sprawców z 14 i 15 grudnia pozwalała na uznanie, iż to ta sama osoba oraz by identyfikował go zegarek na ręce; z kolei rzekome tatuaże na rękach i szyi, (w świetle zeznań K. J. ) wręcz wykluczają oskarżonego z grona sprawców, - nie sposób pominąć faktu, że oskarżony ma alibi na dzień 14 grudnia , gdyż z zeznań A. Ś. wynika, iż w dniu w tym dniu oskarżony był u niej przez cały dzień; co prawda sąd odmówił wiary tym zeznaniom ale jego argumentacja w tym zakresie dalece nie przekonuje i ogranicza się do konstatacji, że „ są one sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym”; co więcej jest znamiennym, że odnośnie dnia 15 grudnia świadek ta nie wiedziała co oskarżony robił; logicznym jest zatem, że gdyby świadek chciała kłamliwie dać alibi oskarżonemu nie ograniczyłaby się wyłącznie do jednej daty i potwierdziła jego obecność u niej w obu datach,. - nie sposób też uznać iżby nieodparta logika wydarzeń czy proste doświadczenie życiowe pozwalało na uznanie sprawstwa oskarżonego; nie istnieje ciąg poszlak wskazujących na powyższe; jedyną poszlaką jest późniejsze usiłowanie kradzieży przez oskarżonego; powszechny był też dostęp wielu osób, nie tylko oskarżonego. do palety z zawartością obrusów i ścierek ( kartony były niezabezpieczone przed magazynem) , Z powyższych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił D. P. o od popełnienia zarzucanego mu w pkt. 1 wyroku czynu w dniu 14 grudnia 2021 roku.. |
||
Wniosek |
||
o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego D. P. (1) od zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. . |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wniosek obrońcy oskarżonego zasadny w części dotyczącej przypisania oskarżonemu czynu popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku; zebrane dowody nie pozwalają na przypisanie oskarżonemu przestępstwa kradzieży w tym dniu; faktycznie nie ma dowodów winy oskarżonego nawet pośrednich, on sam ją kwestionuje a żaden dowód nie wskazuje na jego sprawstwo w tej części. W pozostałym zakresie apelacja niezasadna; ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą ( choć skrajnie lakoniczną ) analizę ujawnionych w sprawie dowodów; istniejące nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J. nie pozostawiają wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego w zakresie popełnienia przestępstwa usiłowania kradzieży w dniu 15 grudnia 2021 roku. |
OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Orzeczenie o winie w części usiłowania kradzieży towaru znajdującego się na palecie przed magazynem w B. przy ul. (...). |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Argumentacja jak wyżej. Stan sprawy nie uprawnia do uniewinnienia oskarżonego w tej części. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zmieniono zaskarżony wyrok w ten sposób, że: - uniewinniono oskarżonego od popełnienia kradzieży w dniu 14.12.2021 roku a zarzuconego mu w pkt 1 aktu oskarżenia - uchylono rozstrzygnięcie o obowiązku naprawienia szkody; - przypisany oskarżonemu czyn zakwalifikowano jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk; - orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności obniżono do 5 miesięcy |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
Poszczególne rozstrzygnięcia są następstwem uniewinnienia oskarżonego od popełnienia czynu kradzieży w dniu 14 .12.2021 roku a zarzuconego mu w pkt 1 aktu oskarżenia; stąd konieczność uchylenia rozstrzygnięcia o zobowiązaniu oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty 1312,78 złotych tytułem naprawienia szkody; wobec uniewinnienia oskarżonego od jednego z zarzutów orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności obniżono do 5 miesięcy pozbawienia wolności. Wobec częściowego uniewinnienia oskarżonego kara wymierzona przez Sąd Rejonowy w wysokości roku pozbawienia wolności za czyn przypisany oskarżonemu jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk, byłaby rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Oczywistym bowiem jest, iż w każdym wypadku wymierzania kary sąd winien baczyć, aby całokształt represji karnej nie przekraczał stopnia winy ( tzn. by nie wymierzono kary ponad winę sprawcy, chociażby przemawiały za tym potrzeby prewencji indywidualnej i ogólnej). Nadto wymierzając karę należy mieć na uwadze brak szkody wyrządzonej przestępstwem z jednej strony oraz uprzednią karalność sądową oskarżonego, jego odpowiedzialność w warunkach recydywy z drugiej. Dlatego też Sąd zmienił zaskarżony wyrok poprzez obniżenie kary pozbawienia wolności za czyn przypisany oskarżonemu do 5 miesięcy, uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynu oraz że spełni ona wobec niego cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania a przy tym jest adekwatna do stopnia winy. |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
3. |
Oskarżonego zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążono Skarb Państwa z uwagi na częściową zasadność apelacji obrońcy oskarżonego; nadto mając na uwadze aktualną sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego oraz jego pobyt w zakładzie karnym, zaszły okoliczności wymienione w art. 624§1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk,. |
7. PODPIS |