Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 44/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski

Protokolant st.sekr.sądowy Grzegorz Hermanowski

przy udziale P. Z. - prokuratora Prokuratury Rejonowej B.-Północ w B.

po rozpoznaniu dnia 23 lutego 2023 r.

sprawy D. P. (1) s. T. i D., ur. (...) w B.

oskarżonego z art.278§1kk w zw. z art. 64§1kk , art.13§1kk w zw. z art.278§1kk w zw. z art. 64§1kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 24 października 2022 r. sygn. akt IV K 1224/21

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- oskarżonego D. P. (1) uniewinnia od zarzutu popełnienia czynu w dniu 14 grudnia 2020 roku;

- przypisany oskarżonemu czyn kwalifikuje jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. art. 278 § 1 kk i w zw. z art. 64§ 1 kk, a jako podstawę wymiaru kary przywołuje przepis art. 278 § 1 kk;

- orzeczoną wobec oskarżanego karę pozbawiania wolności obniża do 5 (pięciu) miesięcy;

- uchyla rozstrzygnięcie w pkt. 2 wyroku;

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 44/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 24.10. 2022 r., sygn. IV K 1224/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Obrońca wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia tj. : art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, polegającej w szczególności na :

-

niepełnej i wybiórczej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i w konsekwencji przypisanie zbyt dużego znaczenia okolicznościom przemawiającym na niekorzyść oskarżonego a pominięciu dowodów przemawiających na korzyść oskarżonego i dowodzących, że oskarżonemu nie można przypisać zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów, co skutkowało uznaniem że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów pomimo :

-

zeznań świadka K. J. (1) złożonych podczas rozprawy w dniu 20. 04.2022r. który był bezpośrednim świadkiem zdarzenia, wskazujących, że oskarżony D. P. (1) nie był sprawcą zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów, bo nie miał tatuaży, które opisał wymieniony wyżej świadek,

-

zeznań świadka P. C. (1) złożonych podczas rozprawy w dniu 20.04.2022r., wskazujących, że w dniu 15.12.2021r. udał się z oskarżonym, aby zamówić kebab, a oskarżony nawet nie wspominał o magazynie przy ul. (...) w B., a ponadto świadek wskazał, że złożone przez niego zeznania podczas przesłuchania w obecności funkcjonariuszy policji spowodowane były silnym stresem i presją związaną z zaplanowanym wyjazdem za granicę i uznaniu tych zeznań za niewiarygodne, mimo tego, że są logiczne i korespondują z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym,

-

zeznań świadka A. Ś. złożonych podczas rozprawy w dniu 30 maja 2022r., z których wynikało, że oskarżony w dniu 14.12.2022r. przebywał w obecności tego świadka, z dala od miejsca zdarzenia oraz uznaniu tych zeznań za niewiarygodne tylko na tej podstawie, że są one sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym,

- uznaniu, iż opinia biegłego sądowego z dnia 02.07.2022r. stanowi dowód obciążający dla oskarżonego, w sytuacji, gdy biegły w końcowych wnioskach opinii nie wskazał, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, czy występują w tym miejscu tatuaże ( na szyi ) i w tym zakresie dowód ten nie może stanowić podstawy dla pominięcia zeznań świadka K. J. (1), który wskazywał na cechy charakterystyczne sprawcy tj. tatuaże na szyi, bo opinia biegłego z zeznaniami tego świadka w tym zakresie nie pozostaje w sprzeczności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1. Apelacja częściowo zasadna..

Apelacja w części, w której negowała przypisanie oskarżonemu winy za usiłowanie kradzieży w dniu 15.12.2021 roku jest niezasadna i jako taka na uwzględnienie nie zasługiwała. W ocenie Sądu Okręgowego w tej części ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą analizę ujawnionych w sprawie dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej i logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego i nie wykracza poza ramy swobodnej ceny dowodów, chronionej treścią art.7 kpk.. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji w tej części oparte zostały o należytą ( choć skrajnie lakoniczną ) analizę ujawnionych w sprawie dowodów; istniejące nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J. nie pozostawiają wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego w zakresie popełnienia przestępstwa usiłowania kradzieży w dniu 15 grudnia 2021 roku. Jest bowiem oczywistym że:

- na miejscu zdarzenia był P. C. samochodem A. (...) ( nagranie monitoringu, jego zeznania) ;

- razem z nim przyjechał oskarżony, który wysiadł z pojazdu (nagranie monitoringu, zeznania P. C.);

- istnieje korelacja zachowania kierującego pojazdem z dokonywanym przestępstwem przez oskarżonego, szybko odjechał zobaczywszy biegnących mężczyzn (nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J.);

- w pełni uprawnioną jest teza , iż to oskarżony D. P. jest osobą, która usiłowała dokonać kradzieży, ściganą min. przez K. J..

Apelacja obrońcy oskarżonego z kolei jest zasadna w części dotyczącej czynu popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku, co w konsekwencji doprowadziło do zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego od popełnienia tego czynu.

Ma rację obrońca podnosząc, że oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, sąd przypisał zbyt duże znaczenie okolicznościom przemawiającym na niekorzyść oskarżonego a pominął dowody przemawiających na jego korzyść i dowodzących, że oskarżonemu nie można przypisać zarzucanego mu czynu w dniu 14 grudnia. W szczególności wadliwa jest ocena zeznań świadka K. J. (1) złożonych podczas rozprawy w dniu 20.04.2022r., wskazujących, że to nie oskarżony D. P. był sprawcą zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, bo nie miał tatuaży, które w jego ocenie sprawca posiadał. Sąd nie nadał też należytej doniosłości opinii biegłego. J S. z zakresu badań fotograficznych i badań zapisów wizyjnych, w sytuacji, gdy nie wskazał on, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, czy na szyi występują tatuaże. Z kolei jego zdaniem sprawca nie posiadał tatuaży na rękach.

Nie sposób zatem zaakceptować ustalenia Sądu Rejonowego, iż zebrane dowody pozwalają na przypisanie oskarżonemu przestępstwa kradzieży popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku. Wręcz przeciwnie ustalenia faktyczne w sprawie implikowały zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia tego czynu; faktycznie nie ma dowodów winy oskarżonego nawet pośrednich, on sam ją kwestionuje a żaden dowód nie wskazuje na jego sprawstwo w tej części.

Reasumując rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest wynikiem następujących szczegółowych argumentów:

- dowodem winy oskarżonego w tej części nie mogą być zeznania K. J. ( nawet Sąd I instancji odrzucił jego zeznania w części w jakiej wskazał okoliczności ustalenia tożsamości sprawcy czynu), choć twierdził , że sprawca obydwu czynów to ta sama osoba, a rozpoznał go po posturze i sposobie poruszania się oraz czarnym zegarku na ręku; w jego ocenie sprawca miał tatuaże na szyi i na rękach i tak był przekonany do tego faktu, że w jego ocenie, „jeśli oskarżony nie ma tatuaży to nie jest sprawcą”,

- opinia biegłego nie pozostawia wątpliwości co do niemożności oparcia wyroku w tej części na zeznaniach tego świadka, jako że:

- porównanie wizerunków sprawcy utrwalonych w dniu 14 i 15 grudnia 2021 roku pozwala na jednoznaczne stwierdzenie odmienności wszystkich elementów odzieży wierzchniej tj. butów, spodni, kurtki i nakrycia głowy,

- wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, iż to ta sama osoba, czy na jego szyi występują tatuaże, z kolei z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że sprawca nie posiadał tatuaży na rękach,

- nie sposób też jednoznacznie określić czy przedmiot na ręku sprawcy to zegarek, a tym bardziej ( by fakt ten miał jakiekolwiek znaczenie) taki sam zegarek,

- sam Sąd Rejonowy w swoim uzasadnieniu zdaje się dostrzegać brak dowodów winy oskarżonego stwierdzając, że „… oskarżony był na miejscu zdarzenia 15.12.2021 roku …na zdjęciach jest mężczyzna podobnej postury i mający podobnie wyglądający zegarek. Sąd zatem przyjął, że po udanej kradzieży w dniu 14 12.2021 roku wrócił na miejsce zdarzenia dnia następnego…”; oznacza to iż Sąd nie wskazując dowodów winy, niejako domniemywa ją; skoro faktycznie są dowody na sprawstwo oskarżonego w dniu 15 grudnia to zdaniem sądu był tam też dzień wcześniej. Tymczasem żadną miarą nie sposób uznać iżby w świetle opinii biegłego, postura sprawców z 14 i 15 grudnia pozwalała na uznanie, iż to ta sama osoba oraz by identyfikował go zegarek na ręce; z kolei rzekome tatuaże na rękach i szyi, (w świetle zeznań K. J. ) wręcz wykluczają oskarżonego z grona sprawców,

- nie sposób pominąć faktu, że oskarżony ma alibi na dzień 14 grudnia , gdyż z zeznań A. Ś. wynika, iż w dniu w tym dniu oskarżony był u niej przez cały dzień; co prawda sąd odmówił wiary tym zeznaniom ale jego argumentacja w tym zakresie dalece nie przekonuje i ogranicza się do konstatacji, że „ są one sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym”; co więcej jest znamiennym, że odnośnie dnia 15 grudnia świadek ta nie wiedziała co oskarżony robił; logicznym jest zatem, że gdyby świadek chciała kłamliwie dać alibi oskarżonemu nie ograniczyłaby się wyłącznie do jednej daty i potwierdziła jego obecność u niej w obu datach,.

- nie sposób też uznać iżby nieodparta logika wydarzeń czy proste doświadczenie życiowe pozwalało na uznanie sprawstwa oskarżonego; nie istnieje ciąg poszlak wskazujących na powyższe; jedyną poszlaką jest późniejsze usiłowanie kradzieży przez oskarżonego; powszechny był też dostęp wielu osób, nie tylko oskarżonego. do palety z zawartością obrusów i ścierek ( kartony były niezabezpieczone przed magazynem) ,

Z powyższych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił D. P. o od popełnienia zarzucanego mu w pkt. 1 wyroku czynu w dniu 14 grudnia 2021 roku..

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego D. P. (1) od zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek obrońcy oskarżonego zasadny w części dotyczącej przypisania oskarżonemu czynu popełnionego w dniu 14 grudnia 2021 roku; zebrane dowody nie pozwalają na przypisanie oskarżonemu przestępstwa kradzieży w tym dniu; faktycznie nie ma dowodów winy oskarżonego nawet pośrednich, on sam ją kwestionuje a żaden dowód nie wskazuje na jego sprawstwo w tej części.

W pozostałym zakresie apelacja niezasadna; ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą ( choć skrajnie lakoniczną ) analizę ujawnionych w sprawie dowodów; istniejące nagranie monitoringu, zeznania P. C. i K. J. nie pozostawiają wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego w zakresie popełnienia przestępstwa usiłowania kradzieży w dniu 15 grudnia 2021 roku.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o winie w części usiłowania kradzieży towaru znajdującego się na palecie przed magazynem w B. przy ul. (...).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak wyżej. Stan sprawy nie uprawnia do uniewinnienia oskarżonego w tej części.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- uniewinniono oskarżonego od popełnienia kradzieży w dniu 14.12.2021 roku a zarzuconego mu w pkt 1 aktu oskarżenia

- uchylono rozstrzygnięcie o obowiązku naprawienia szkody;

- przypisany oskarżonemu czyn zakwalifikowano jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk;

- orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności obniżono do 5 miesięcy

Zwięźle o powodach zmiany

Poszczególne rozstrzygnięcia są następstwem uniewinnienia oskarżonego od popełnienia czynu kradzieży w dniu 14 .12.2021 roku a zarzuconego mu w pkt 1 aktu oskarżenia; stąd konieczność uchylenia rozstrzygnięcia o zobowiązaniu oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty 1312,78 złotych tytułem naprawienia szkody; wobec uniewinnienia oskarżonego od jednego z zarzutów orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności obniżono do 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Wobec częściowego uniewinnienia oskarżonego kara wymierzona przez Sąd Rejonowy w wysokości roku pozbawienia wolności za czyn przypisany oskarżonemu jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk, byłaby rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Oczywistym bowiem jest, iż w każdym wypadku wymierzania kary sąd winien baczyć, aby całokształt represji karnej nie przekraczał stopnia winy ( tzn. by nie wymierzono kary ponad winę sprawcy, chociażby przemawiały za tym potrzeby prewencji indywidualnej i ogólnej). Nadto wymierzając karę należy mieć na uwadze brak szkody wyrządzonej przestępstwem z jednej strony oraz uprzednią karalność sądową oskarżonego, jego odpowiedzialność w warunkach recydywy z drugiej.

Dlatego też Sąd zmienił zaskarżony wyrok poprzez obniżenie kary pozbawienia wolności za czyn przypisany oskarżonemu do 5 miesięcy, uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynu oraz że spełni ona wobec niego cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania a przy tym jest adekwatna do stopnia winy.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Oskarżonego zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążono Skarb Państwa z uwagi na częściową zasadność apelacji obrońcy oskarżonego; nadto mając na uwadze aktualną sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego oraz jego pobyt w zakładzie karnym, zaszły okoliczności wymienione w art. 624§1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk,.

7.  PODPIS