Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 września 2022 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R. o zapłatę kwoty 1932,65 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- od kwoty 386,53 zł od dnia 22 marca 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 386,53 zł od dnia 21 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 386,53 zł od dnia 25 maja 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 386,53 zł od dnia 23 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 386,53 zł od dnia 21 lipca 2022 roku do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powódka dochodzi od pozwanej wynagrodzenia w związku z łączącą strony umową, przedmiotem której było zapewnienie pozwanej dostępu do systemu HRlink. Pozwana mimo wystawienia faktur VAT nie uregulowała należności.

Nakazem zapłaty z dnia 16 września 2022 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 8 marca 2021 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (operator) zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w R. (klient), reprezentowaną przez jej prezesa w osobie P. K., umowę Nr (...), przedmiotem której było zobowiązanie się przez powódkę do świadczenia na rzecz pozwanej usług systemu, w zakresie i warunkach określonych w umowie i załącznikach do niej, zapewnić dostęp do systemu HRlink.pl w wersji P. z limitem 1 kont użytkowników (dalej jako usługa systemu) oraz wykonać prace wdrożeniowe (dalej jako usługa aktywacyjna) w terminie nie późniejszym niż 16 marca 2021 roku mające na celu umożliwienie użytkownikom systemu klienta korzystanie z systemu HRlink, szczegółowo opisanych w pkt 2 §1 umowy.

Z tytułu zawartej umowy, zgodnie z § 2 ust. 1 - 2, pozwana zobowiązała się do uiszczania na rzecz powódki wynagrodzenia w wysokości 299 zł netto za każdy miesiąc, począwszy od dnia 9 marca 2021 r. za każdy miesiąc kalendarzowy. Miesięczna opłata abonamentowa płatna była w terminie 14 dni od dnia poprawnie wystawionej faktury VAT, która miała być wystawiana do 3 – go dnia rozpoczynającego się miesiąca kalendarzowego, który dotyczy dana miesięczna opłata abonamentowa. Z tytułu usługi aktywacyjnej wskazanej w § 1 ust. 1 pkt. 3 pozwana zobowiązała się do zapłaty na rzecz powódki jednorazowego wynagrodzenia (opłata aktywacyjna) w wysokości 499 zł netto w terminie 14 dni od dnia poprawnie wystawionej faktury VAT.

Umowa została zawarta na czas określony od dnia 9 marca 2021 r. do dnia 9 marca 2022 r., z zastrzeżeniem ust. 2 strony wyłączyły możliwość wypowiedzenia umowy w tym okresie. Pozwanej przysługiwało prawo do rezygnacji ze współpracy ze skutkiem na dzień 9 kwietnia 2021 r. na podstawie pisemnego oświadczenia o rezygnacji, dostarczonego powódce do dnia 5 kwietnia 2021 r. W przypadku niedostarczenia powódce oświadczenia o rezygnacji umowa zostaje zawarta na czas określony do dnia 9 marca 2022 r. (§ 6 ust. 1).

W okresie obowiązywania umowy na czas określony pozwanej przysługiwało prawo rozwiązania umowy z 2 - miesięcznym terminem wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego tylko w przypadku rażącego naruszenia lub niewykonywania przez powódkę postanowień umowy. W przypadku gdyby pozwana chciała rozwiązać umowę z przyczyn określonych powyżej zobowiązana była do wezwania uprzednio powódki do niezwłocznego zaprzestania naruszenia lub wykonywania postanowień umowy, wskazując jednocześnie, o które postanowienia chodzi i wyznaczenia 10 – dniowego terminu na dobrowolne zaniechanie naruszeń. Jeżeli w zakreślonym terminie pozwana nie zastosowała się do wezwania umowa mogła zostać rozwiązania na zasadach określonych w dalszej jej części. Postanowiono również, iż po upływie okresu na jaki została zawarta umowa, umowa została automatycznie przedłużona przez strony na czas nieokreślony z możliwością jej rozwiązania na piśmie przez strony z zachowaniem 2 – miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. W przypadku dokonania wypowiedzenia umowy przez którąkolwiek ze stron powódka zachowywała prawo do wynagrodzenia za wszystkie usługi wykonane w ramach realizacji umowy przed końcem jej obowiązywania.

Pozwana przesłała powódce skan podpisanej przez siebie umowy drogą elektroniczną.

Powódka przystąpiła do wykonania umowy. Zapewniła pozwanej dostęp do systemu HRlink.pl w wersji P., o czym poinformowała pozwaną mailowo. Pozwana w dalszej korespondencji mailowej stron wyraziła gotowość przeprowadzenia szkoleń. Powódka proponowała pozwanej terminy szkoleń.

Dowód:

- umowa z dnia 8 marca 2021 r. k. 11-14;

- korespondencja e-mail k. 31-34;

- KRS k. 70 i n.

Z tytułu świadczonych na rzecz pozwanej usług powódka wystawiła szereg faktur VAT:

- dnia 7 marca 2022 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 386,53 zł brutto, tytułem abonamentu HRlink 01-31.03.2022 z terminem płatności wynoszącym 14 dni;

- dnia 6 kwietnia 2022 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 386,53 zł brutto, tytułem abonamentu HRlink 01-30.04.2022 z terminem płatności wynoszącym 14 dni;

- dnia 10 maja 2022 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 386,53 zł brutto, tytułem abonamentu HRlink 01-31.05.2022 z terminem płatności wynoszącym 14 dni;

- dnia 8 czerwca 2022 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 386,53 zł brutto, tytułem abonamentu HRlink 01.30.06.2022 z terminem płatności wynoszącym 14 dni;

- dnia 6 lipca 2022 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 386,53 zł brutto, tytułem abonamentu HRlink 01-31.07..2022 z terminem płatności wynoszącym 14 dni.

Faktury były wysyłane pozwanej drogą elektroniczną pod adresem (...)

Dowód:

- faktury VAT k. 26-30, 73-77;

- wydruk z systemu powódki k. 35;

Pismem z dnia 27 kwietnia 2022 r. powódka bezskutecznie wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 773,06 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych tytułem faktur VAT (...), w terminie 5 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 27 kwietnia 2022 r. k. 36;

- pełnomocnictwo k. 37;

- dowód nadania k. 38;

- wydruk śledzenia k. 39-40;

Pismem z dnia 29 lipca 2022 r. powódka bezskutecznie wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 1932,65 zł w terminie 3 dni, tytułem nieopłaconych faktur VAT.

Dowód:

- pismo z dnia 29 lipca 2022 r. k. 41;

- dowód nadania k. 42;

- wydruk śledzenia k. 43-44.

Wezwania powódki pozostały bez odpowiedzi .

Bezsporne.

Stan faktyczny ustalono w oparciu o dokumenty prywatne złożone przez powódkę do akt sprawy, których prawdziwości nie kwestionowano, częściowo wyprowadzając odmienne wnioski. Dla porządku wskazać należy, że sąd na rozprawie zwrócił pismo pozwanej z 5 lutego 2023 r. jako złożone bez zezwolenia przewodniczącego, a ponadto pominął twierdzenia i dowody, zgłoszone w tym piśmie, jako spóźnione i zmierzające jedynie do przedłużenia postępowania, na podstawie art. 458[5] §4 k.p.c. i art. 235[2] §1 pkt 5 k.p.c. Nawiasem, wskazane pismo pozwanej fizycznie wpłynęło do sądu 8 lutego 2023, po zamknięciu rozprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Powódka domagała się zasądzenia wynagrodzenia, przewidzianego przez strony w umowie o świadczenie usług, na mocy której pozwana winna uiszczać na rzecz powódki comiesięczne wynagrodzenie. Roszczenie powoda należało ocenić przez pryzmat przepisów dotyczących świadczenia usług, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Dlatego podstawą żądania powoda jest norma zawarta w art. 734 § 1 k.c. oraz art. 735 k.c. Zgodnie z treścią tych przepisów przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się na wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Pozwana zakwestionowała okoliczność zawarcia umowy, skutecznego doręczenia faktur VAT oraz nienależyte wykonanie umowy przez powódkę, wobec niezapewnienia pozwanej dostępu do wersji P. systemu, jak również niewykonanie prac wdrożeniowych. Zarzuty pozwanej okazały się chybione.

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy, podnosząc, że zawarł ją z aktualnym prezesem zarządu pozwanego. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z informacji KRS, wynika, że istotnie to P. K. w imieniu pozwanej zawarł z powódką sporną umowę świadczenia usługi, przesyłając powódce skan podpisanej przez siebie umowy drogą elektroniczną. Umowa, jak słusznie wskazała powódka, nie wymagała zachowania formy szczególnej, dlatego wysłanie skanu umowy obejmującego podpis wymienionego prezesa strony przeciwnej stanowiło skuteczne zawarcie umowy, z zachowaniem formy dokumentowej (art. 77 ² k.c., art. 78 § 1 k.c.). Powódka wykazała, że usługi ujęte w spornych fakturach zostały zlecone przez pozwaną, bowiem P. K. był i jest prezesem zarządu pozwanej. W ocenie Sądu znalazło to odzwierciedlenie w pozostałym zebranym materiale dowodowym, mianowicie korespondencji e-mail, w której mowa o szkoleniach, o dostępie do systemu powódki, jak również wezwaniach do zapłaty, które pozostały bez odpowiedzi, podobnie zresztą pozwania nie kwestionowała wystawionych wobec niej faktur. Pozwana nie skorzystała również z prawa do wypowiedzenia umowy na podstawie art. 746 k.c. Art. 746. § 1 k.c. stanowi, że dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie.

Mając na uwadze powyższe powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Z tych względów orzeczono jak w pkt I sentencji.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.), zasądzając od pozwanej wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w stawce minimalnej adekwatnej do wartości sporu 900 zł, stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, opłatę skarbową 17 zł i od pozwu 200 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)