Sygn. akt XVII AmW 1/20
Dnia 13 kwietnia 2022 roku
Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SO Jolanta Stasińska
po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2022 roku w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z odwołania K. W., C. W.
przeciwko Dyrektorowi Regionalnemu Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie
z udziałem zainteresowanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.
o nakazanie przywrócenia dostaw wody
na skutek odwołania K. W., C. W. od decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 10 stycznia 2020 r. Nr (...)
1. oddala odwołanie,
2. oddala wniosek Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie o zasądzenie od K. W., C. W. zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,
3. nie obciąża K. W., C. W. kosztami zastępstwa procesowego na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.,
4. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. K. kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy), w tym kwotę 165,60 zł (sto sześćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej K. W. przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu,
5. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. K. kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy), w tym kwotę 165,60 zł (sto sześćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej C. W. przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
Sędzia SO Jolanta Stasińska
Sygn. akt XVII AmW 1/20
Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, decyzją z dnia 10 stycznia 2020 r., Nr (...), na podstawie art. 27e ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, w zw. z art. 27a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1437 ze zm. - dalej u.z.z.w.o.ś.), w zw. z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. Z 2018, poz. 2096 ze zm. - dalej k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku Pani K. W. i C. W. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego nakazania (...) SA, ul. (...), (...)-(...) G. przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G. orzekł, że na (...) SA nie ciąży obowiązek przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ulicy (...), (...)-(...) G..
Od wyżej wymienionej decyzji powodowie K. W., C. W. wnieśli odwołanie, zaskarżając decyzję w całości.
Zaskarżonej decyzji zarzucili:
1. Naruszenie przepisów postępowania, które to naruszenia miały istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
• naruszenie art. 7 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na przyjęciu, że K. W. oraz C. W. nie są właścicielami przy ul. (...) w G. podczas gdy, są oni spadkobiercami ustawowymi (syn i żona) H. W., który miał zawartą z (...) S.A. dorozumianą umowę na dostarczanie wody,
• naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niewystarczające zebranie materiału dowodowego polegające m.in. na nieustaleniu kręgu spadkobierców H. W.,
2. naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 8 ust. 1 pkt 2) Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. - o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków poprzez jego błędne zastosowanie polegające na odcięciu wody do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G. w sytuacji gdy, zastosowanie ww. przepisu jest uzależnione od spełnienia przesłanek z art. 8. ust. 2. ww. ustawy tj. równoczesnego udostępnienia zastępczego punktu poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi poinformowania o możliwościach korzystania z tego punktu.
W oparciu o powyżej sformułowane zarzuty, wnieśli o:
1. zmianę zaskarżonej decyzji w trybie art. 132 §1 K.p.a., w ten sposób, że organ stwierdzi, że na (...) S.A. ciąży obowiązek przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G.,
w przypadku skierowania do sądu, wnieśli o:
2. przyznanie im pełnomocnika z urzędu w celu sporządzenia odwołania i zastępowania w sprawie,
3. zwolnienia z kosztów sądowych w całości,
4. uchylenia zaskarżonej decyzji w całości oraz orzeczenie, że na (...) S.A. ciąży obowiązek przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G..
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2020 roku ustanowił dla każdego z powodów radcę prawnego z urzędu.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2020 roku Sąd zwolnił powodów od kosztów sądowych w części tj. od opłaty od odwołania w kwocie 100,00 zł oraz oddalił wniosek powodów o zwolnienie od kosztów sądowych w pozostałej części.
W odpowiedzi na odwołanie pozwany Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz o zasądzenie od odwołujących na rzecz pozwanego kosztów pozstępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podtrzymał stanowisko wyrażone w treści decyzji.
Zainteresowany „(...)” Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz zainteresowanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zainteresowany przyłączył się do stanowiska strony pozwanej.
Powodowie w piśmie z dnia 3 grudnia 2020 roku podtrzymali odwołanie.
Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 23 września 2019 roku do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. wpłynął wniosek K. W. i C. W. dotyczący nakazania (...) SA przywrócenia dostawy wody do nieruchomości przy ulicy (...) w G.. W przedmiotowym wniosku K. i C. W. poinformowali, że od czterech lat nieruchomość jest odcięta od dostawy wody. /k. 8-9 akt adm./
W dniu 23 września 2019 roku Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. pismem (znak: (...)) zawiadomił o wszczęciu z dniem 23 września 2019 roku na wniosek K. W. i C. W., zamieszkałych przy ul. (...), (...)-(...) G., postępowania administracyjnego w przedmiocie rozstrzygnięcia sporu pomiędzy (...) SA ul. (...), (...)-(...) G., a odbiorcami usług Panią K. W. i Panem C. W., zamieszkałymi w G. w sprawie zobowiązania (...) SA do przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ulicy (...) w G.. /k. 11 akt adm./
W dniu 23 września 2019 roku organ regulacyjny pismem (znak: (...)), wniósł o zajęcie stanowiska przez (...) SA w przedmiotowej sprawie. /k. 12 akt adm./
(...) SA pismem z dnia 9 października 2019 roku (znak: (...), (...)) odniósł się do kwestii przywrócenia dostawy wody do przedmiotowej nieruchomości. Spółka poinformowała, że odbiorcą usług w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków dla ww. nieruchomości w okresie 01.01.2008 - 20.07.2015 był C. W.. Nie podpisał umowy o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków, jednakże uiszczał opłaty z tytułu dostawy wody i odprowadzania ścieków. W konsekwencji - według spółki - był związany z (...) SA umową zawartą per facta cocnludentia. Wyjaśniono, że Pani K. W. nigdy nie była odbiorcą usług w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G.. Spółka dodała, że C. W. otrzymał od (...) SA dwanaście faktur za dostawę wody i odprowadzanie ścieków wystawionych w okresie od stycznia 2008 roku do lipca 2015 roku. Do C. W. wysłano ogółem dwadzieścia wezwań do zapłaty (w tym trzy zawiadomienia o zamiarze odcięcia dostawy wody). Na ich podstawie tylko część z wystawionych faktur została uregulowana. (...) SA wyjaśnił, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2) oraz art. 8 ust. 3 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2019r. poz. 1437) w dniu 26 września 2012 roku z powodu zadłużenia odcięto dostawę wody do posesji przy ul. (...) poprzez zamknięcie zasuwy domowej, zgodnie z zawiadomieniem z dnia 30 lipca 2012 roku. Następnie, po ww. odcięciu służby techniczne Spółki dokonywały kontroli stanu zasuwy domowej na przyłączu wodociągowym przy ul. (...) w G. (w dniach 30 września 2012 roku, 8 października 2012 roku, 26 października 2012 roku), które wykazywały samowolne podłączenia dostawy wody poprzez otwieranie zasuwy domowej. Spółka po każdej wykonanej kontroli pozostawiała zasuwę w stanie zamkniętym. Po samowolnych podłączeniach dwukrotnie zaspawano skrzynkę zasuwy domowej w dniach 12 listopada 2012 roku oraz 12 maja 2015 roku. Pomimo ww. zabezpieczenia zasuwy przed dostępem osób trzecich, zabezpieczenie zostało usunięte. Kontrole w dniach 25 i 26 maja 2015 roku wykazały dalsze samowolne otwieranie zasuwy, którą po każdej kontroli ponownie zamykano. Kolejnym krokiem, zgodnie z podanymi informacjami przez (...) G., w związku ze stwierdzonym dalszym samowolnym otwieraniem zasuwy domowej na przyłączu wodociągowym przy ul. (...) w G., było trwałe odcięcie przyłącza w dniu 21 lipca 2015 roku na podstawie zawiadomienia o zamiarze trwałego odcięcia dostawy wody z dnia 28 maja 2015 roku. C. W. kilkukrotnie występował z żądaniem wznowienia dostawy wody do przedmiotowej nieruchomości. Spółka wyjaśniła, że przywrócenie dostawy wody do nieruchomości położonej przy ulicy (...) w G. może nastąpić po spełnieniu wszystkich warunków tj. złożeniu wniosku o zawarcie umowy o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków do przedmiotowej nieruchomości, zapłacie całości zadłużenia z tytułu świadczonych przez (...) SA usług dostawy wody i odprowadzania ścieków do ww. posesji, zapłacie aktualnie obowiązujących kosztów odcięcia i podłączenia przyłącza wodociągowego odciętego w sposób trwały, złożeniu wniosku o ponowne uczynnienie przedmiotowego przyłącza wodociągowego, podpisaniu umowy o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków do przedmiotowej nieruchomości. /k. 19-66 akt adm./
W toku postępowania organ regulacyjny wzywał strony do składania dalszych wyjaśnień i dokumentów . /k. 67, 68, 69, 70, 71, 73-77, 78, 81, 86-89, 91, 99-104 akt adm./
Pismem z dnia 19 grudnia 2019 roku organ regulacyjny zawiadomił strony o zakończeniu postępowania administracyjnego, wszczętego na wniosek Pani K. W. i Pana C. W. w sprawie rozstrzygnięcia sporu pomiędzy (...) SA ul. (...), (...)-(...) G., a odbiorcami Panią K. W. i Panem C. W. zamieszkałymi w G., w sprawie zobowiązania (...) SA do przywrócenia dostawy wody do nieruchomości położonej przy ul. (...) w G.. /k. 106 akt adm./
Pismem, które wpłynęło do organu regulacyjnego w dniu 2 stycznia 2020 roku, K. W. i C. W. podtrzymali żądanie podłączenia wody. /k. 112 akt adm./
W dniu 10 stycznia 2020 roku Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wydał decyzję numer (...). /k. 114 akt adm./
Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, w tym zgromadzone w postępowaniu administracyjnym, które nie były kwestionowane przez strony, jak również w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.
Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:
Strony nie wystąpiły o przeprowadzenie rozprawy, natomiast rozpoznanie sprawy na rozprawie nie było konieczne, wobec czego wystąpiły podstawy rozstrzygnięcia sprawy na posiedzeniu niejawnym.
Odwołanie strony powodowej nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 27a ust 3 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1437 ze zm., dalej: „ustawa”), do zadań organu regulacyjnego należy rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami wodociągowo-kanalizacyjnymi a odbiorcami usług. Zgodnie natomiast z treścią art. 27e ust.1 pkt 2 ustawy w sprawach spornych dotyczących odcięcia dostawy wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego, lub odmowy przyłączenia do sieci nieruchomości osobie ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci - na wniosek strony rozstrzyga organ regulacyjny w drodze decyzji. Zgodnie z treścią 27e ust.2 pkt 2 ustawy, rozstrzygnięcie organu regulacyjnego, o którym mowa w ust. 1, może polegać na nakazaniu przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu przywrócenia dostawy wody. Ponadto, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może odciąć dostawę wody lub zamknąć przyłącze kanalizacyjne, jeżeli odbiorca usług nie uiścił należności za pełne dwa okresy obrachunkowe, następujące po dniu otrzymania upomnienia w sprawie uregulowania zaległej opłaty. Zgodnie z ust. 2, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które odcięło dostawę wody z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązane do równoczesnego udostępnienia zastępczego punktu poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i poinformowania o możliwościach korzystania z tego punktu. Ponadto, zgodnie ust. 3, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne o zamiarze odcięcia dostawy wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego oraz o miejscach i sposobie udostępniania zastępczych punktów poboru wody zawiadamia powiatowego inspektora sanitarnego, wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz odbiorcę usług co najmniej na 20 dni przed planowanym terminem odcięcia dostaw wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego.
W niniejszej sprawie należy przede wszystkim podkreślić, że jak wynika z treści wniosku powodów z dnia 23 września 2019 roku, jak również wielu kolejnych pism składanych w toku niniejszego postępowania administracyjnego, powodowie wystąpili z żądaniem przywrócenia dostaw wody do przedmiotowej nieruchomości, z której wspólnie korzystali. Nadmienić też należy, że zgodnie z treścią art. 479 83 k.p.c., w niniejszym procesie powódce przysługuje status strony - jako podmiotowi będącemu stroną postępowania administracyjnego. Jak wynika z treści pisma zainteresowanego z dnia 9 października 2019 roku, pomiędzy zainteresowanym a powodem C. W. nie została zawarta umowa na piśmie o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków, lecz została zawarta umowa o świadczenie powyższych usług poprzez tzw. czynności konkludentne. Mianowicie, zainteresowany dostarczał wodę do nieruchomości wskazanej przez powodów oraz wystawiał z tego tytułu faktury Vat. Powód C. W. uregulował jedynie część przedmiotowych należności. Powód C. W. nie uiścił należności za dostawę wody za dwa pełne okresy obrachunkowe, wynikające z faktur: (...) z dnia 31 grudnia 2011 roku oraz (...) z dnia 25 czerwca 2012 roku, następujących po otrzymaniu upomnienia nr (...) z dnia 9 maja 2011 roku w sprawie uregulowania zaległej opłaty z tytułu faktury nr (...) z dnia 21 marca 2011 roku (k. 59, 58 56, 46, 47 akt adm.). Zgodnie natomiast z treścią art. 8 ust. 3 ustawy zainteresowany zawiadomił odbiorcę usług o zamiarze odcięcia dostawy wody pismem nr (...) z dnia 30 lipca 2012 roku (k. 39, 38, 37 akt adm.). Równocześnie pismem z dnia 30 lipca 2012 roku powód został poinformowany o udostępnionych zastępczych punktach poboru wody w formie zdrojów ulicznych (k. 79 akt adm.). Istotnie, jak wskazał zainteresowany w odpowiedzi na odwołanie, wykaz ten zawierał 16 pozycji wskazujących na nazwę ulicy wraz z numerem, pod którym dostępna jest bieżąca woda. Z tego względu zarzut powodów co do naruszenia art. 8 ust. 2 ustawy okazał się nieuzasadniony. Odcięcie wody nastąpiło w dniu 26 września 2012 roku, czyli wobec powyższego zadłużenia za dwa pełne okresy oraz po upływie 20 dni od otrzymania zawiadomienia o planowanym terminie odcięcia dostaw wody. Z tego względu również, zarzut naruszenia art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy jest niezasadny. Wskazać przy tym należy, że wskazana przez pełnomocnika powodów okoliczność samowolnego dokonywania podłączeń nie zmienia faktu, że nastąpiło skuteczne odcięcie wody według zawiadomienia z dnia 30 lipca 2012 roku i stan ten jest nadal aktualny. Zasadnie też przyjął pozwany w zaskarżonej decyzji, że wznowienie dostarczania wody powinno nastąpić po ustaniu przyczyn odcięcia dostawy wody, czyli po uregulowaniu zaległych należności z tytułu zaopatrzenia w wodę oraz wystąpieniu z wnioskiem o ponowne uczynienie przedmiotowego przyłącza wodociągowego.
W świetle powyższego odcięcie dostaw wody było uzasadnione, a w konsekwencji zasadnie pozwany przyjął, że na zainteresowanym nie ciąży obowiązek przywrócenia dostawy wody do nieruchomości wskazanej przez powodów, gdyż zaległość nie została uregulowana (okoliczność bezsporna). Wskazywane przez strony kwestie związane z nieprzedłożeniem dokumentów wskazujących na krąg spadkobierców i tym samym dotyczących wykazania tytułu prawnego do nieruchomości, dotyczą innego rodzaju roszczenia - żądania zawarcia umowy o świadczenie przedmiotowych usług według wymagań, o których mowa w art. 6 ustawy. Z tego względu przyjąć należało, że okoliczności te nie dotyczą przedmiotu niniejszej sprawy, tj. o nakazanie zainteresowanemu przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu przywrócenia dostawy wody, a zatem nie są istotne dla rozstrzygnięcia tej sprawy. Niniejsza sprawa nie dotyczy bowiem rozstrzygnięcia organu w przedmiocie odmowy zawarcia umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne (art. 27e ust. 1 pkt 1 ustawy), w której rozstrzygnięcie pozwanego dotyczyłoby nakazanie lub nie - zawarcia umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków; lecz w przedmiocie odcięcia dostawy wody (art. 272 ust. 1 pkt 2 ustawy), w której rozstrzygnięcie organu może polegać na nakazaniu przywrócenia dostawy wody, lub orzeczeniu, że na przedsiębiorcy wodociągowo-kanalizacyjnym nie ciąży obowiązek przywrócenia dostaw wody – czyli jak w niniejszej sprawie. Należy też nadmienić, że podniesiony przez pełnomocnika powodów (k. 113) zarzut przedawnienia roszczenia w zakresie części żądań zapłaty kierowanych przez zainteresowanego pozostaje irrelewantny dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, gdyż nie jest to spór o zapłatę.
Mając to na względzie, na podstawie art. 479 86 § 1 k.p.c. Sąd oddalił odwołanie, jako niezasadne.
Wniosek pozwanego o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego był niezasadny, gdyż pozwany nie był reprezentowany w niniejszym procesie przez profesjonalnego pełnomocnika.
W przedmiocie wniosku zainteresowanego o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c., uwagi na trudną materialną sytuację obydwu powodów.
O kosztach pełnomocnika z urzędu ustanowionego postanowieniem z dnia 12 lutego 2020 roku orzeczono zgodnie z treścią § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu z dnia 3 października 2016 roku (Dz. U. 2016. poz. 1715 z późn. zm.), tj. przyznano kwotę 720,00 zł powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług tj. kwotę 165,60 zł, a zatem łącznie przyznano kwoty po 885,60 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawej udzielonej każdemu z powodów.
Sędzia SO Jolanta Stasińska