Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 147/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. B.

w nocy z 20 na 21.03.2022r. w D. przy ul. (...), przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, zadał B. B. (1) /B./ kilkanaście ciosów obutymi nogami w tułów, okolice brzucha i głowy, czym spowodował obrażenia w postaci: sińca okularowego prawostronnego schodzącego na prawą okolicę jarzmową, sińca powieki dolnej lewej, otarcie naskórka na bródce i siniec, podspojówkowy wylew krwi prawej gałki ocznej, ranę tłuczoną i wylew krwi w wardze górnej, wylew krwi w prawym mięśniu skroniowym, niewielki wylew krwi z przestrzeni podpajęczynówkowej lewej półkuli mózgu, złamania prawego górnego rogu chrząstki tarczowatej krtani, sińce w okolice prawego łuku żebrowego i podżebrza, złamania prawych żeber V-IX i lewych V-XI z rozległymi wylewami krwi, rozległego pęknięcia ściany pęcherzyka żółciowego, kilku sińców i otarć naskórka w okolicy łokciowej lewej , sińca w lewej okolicy biodrowo – pośladkowej, czym spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci „choroby realnie zagrażającej życiu” w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k., następstwem zaś tego uszczerbku była śmierć B. B. (1) wskutek doznanych obrażeń brzucha z pęknięciem pęcherzyka żółciowego i krwotokiem do jamy otrzewnej oraz klatki piersiowej ze złamaniem dwunastu żeber, które to następstwo mógł przewidzieć przyjmując że oskarżony dopuścił się dokonania tego czynu w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo podobne,

tj. zbrodni określonej w art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. B. urodził się (...) w D.. Oskarżony od kilku lat, po opuszczeniu zakładu karnego w 2018 roku przebywał na terenie D., mieszkał tam na stancjach, podejmował prace zarobkowe na swoje utrzymanie oraz pozostawał w związkach nieformalnych. Posiada małoletnie dziecko - P., urodzonego w (...) roku. Jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym, którego nie realizuje. W 2021 roku został pozbawiony władzy rodzicielskiej.

B. B. (1) wraz z I. S. pozostawali w nieformalnym związku, zamieszkiwali wspólnie przy ulicy (...) w D..

W nocy z 20/21 marca 2022 roku K. B., B. B. (1) oraz I. S. spożywali alkohol w mieszkaniu pokrzywdzonego. B. B. (1) w sposób niewłaściwy zwracał się do swojej konkubiny I. S., co nie spodobało się K. B.. Pomiędzy oskarżonym a B. B. (1) wywiązała się kłótnia, która następnie przerodziła się w wymianę ciosów. Kiedy B. B. (1) w wyniku zadawanych ciosów znalazł się na podłodze K. B. zaczął go kopać po ciele – po tułowiu, brzuchu i głowie. W tym czasie pokrzywdzony prosił oskarżonego, aby ten przestał. Atak ze strony K. B. trwał kilka minut. Zarówno I. S., jak i K. B., potem nie udzielili pomocy B. B. (1).

Nad ranem I. S. wraz z K. B. opuścili mieszkanie i udali się do sklepu, by tam zakupić alkohol, nadto oskarżony skierował się w stronę MOPS, aby pobrać pieniądze. K. B. w pewnym momencie spotkał znajomych i odjechał z nimi do miejscowości I..

I. S. po powrocie do mieszkania ujawniła zwłoki B. B. (1), powiadomiła sąsiadkę oraz zadzwoniła po służby ratunkowe oraz pracowników MOPS w D..

K. B. został zatrzymany w dniu 21 marca 2022 roku o godzinie 21:25.

Badanie stanu trzeźwości wykazało u K. B. 1,09 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół oględzin miejsca ujawnienia zwłok wraz z dokumentacją fotograficzną

6-10v., 290-293

zeznania świadka S. D.

11-12

zeznania świadka E. A.

14-15v., 506v.-507

zeznania świadka A. W.

17-18, 508v.

zeznania świadka T. G.

21-23, 507-507v.

zeznania świadka C. Z.

25-26, 509

zeznania świadka J. G.

29-31, 507v., 508v.

protokół zatrzymania

44

protokół oględzin K. B. wraz z dokumentacją fotograficzną

46-47, 242-243

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

48

protokół oględzin płyty CD-R z zapisem nagra zgłoszenia interwencji na numer 112

49-50

zeznania świadka I. S.

55-58v., 108-109, 337-338, 523v.-524v.

zeznania świadka J. M.

87-87v., 521v.

zeznania świadka M. B.

90-91

zeznania świadka H. Ś.

97-97v., 522

zeznania świadka W. K.

104-105

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

155-156v.

protokoły oględzin zapisów nagrań plików z płyt

192-203, 206-213, 215, 217-228

B. B. (1) doznał obrażeń ciała w postaci sińca okularowego prawostronnego schodzącego na prawą okolicę jarzmową, sińca powieki dolnej lewej, otarcie naskórka na bródce i siniec, podspojówkowy wylew krwi prawej gałki ocznej, ranę tłuczoną i wylew krwi w wardze górnej, wylew krwi w prawym mięśniu skroniowym, niewielki wylew krwi z przestrzeni podpajęczynówkowej lewej półkuli mózgu, złamania prawego górnego rogu chrząstki tarczowatej krtani, sińce w okolice prawego łuku żebrowego i podżebrza, złamania prawych żeber V-IX i lewych V-XI z rozległymi wylewami krwi, rozległego pęknięcia ściany pęcherzyka żółciowego, kilku sińców i otarć naskórka w okolicy łokciowej lewej, sińca w lewej okolicy biodrowo – pośladkowej, czym K. B. spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci „choroby realnie zagrażającej życiu” w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k., następstwem zaś tego uszczerbku była śmierć B. B. (1) wskutek doznanych obrażeń brzucha z pęknięciem pęcherzyka żółciowego i krwotokiem do jamy otrzewnej oraz klatki piersiowej ze złamaniem dwunastu żeber.

Biegły z zakresu medycyny sądowej stwierdził, że obrażenia stwierdzone na twarzy denata są typowe dla uderzeń zadanych rękoma zaciśniętymi w pięści. Prawie symetryczne złamania żeber i pęknięcia pęcherzyka żółciowego to wynik tępych urazów o dużej sile. Takimi urazami mogły być kopnięcia zadawane od góry, kiedy pokrzywdzony leżał plecami na podłożu. W podobny sposób, tj. w wyniku kopnięć mogły powstać stłuczenia powłok miękkich kończyn górnych i dolnych.

wstępna opinia sądowo-lekarska, ustna uzupełniająca opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

61, 519v.- 521

opinia z zakresu badań chemicznych

165-165v.

protokół oględzin i otwarcia zwłok wraz z dokumentacją fotograficzną stanowiąca załącznik do sekcji zwłok B. B. (1)

232-233, 276-279

Biegły z zakresu badania śladów biologicznych potwierdził, że w próbce pobranej z wymazu okolic przypaznokciowych ręki prawej B. B. (1) stwierdzono DNA pochodzenia męskiego o profilu zgodnym z profilem DNA K. B..

opinia z zakresu badań genetyki sądowej

354-366

U oskarżonego nie stwierdzono objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Jest on uzależniony od alkoholu. W okresie objętym zarzutem biegli rozpoznali upojenie alkoholowe zwykłe. Zdolność rozpoznania znaczeniu czynu i pokierowania swoim postępowaniem nie była ograniczona w rozumieniu ar. 31 § 1 lub 2 k.k.

opinia sądowo-psychiatryczna

145-152

Oskarżony od 2009 roku był 4-krotnie karany sądownie, mianowicie wyrokami Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim w sprawach o sygn. akt II K 306/09, II K 373/12 oraz Sądu Rejonowego w Bartoszycach VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Lidzbarku Warmińskim w sprawach o sygn. akt VII K 121/14 oraz VII K 94/14. W dniu 27 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy w Bartoszycach VII Zamiejscowy Wydział Karny w Lidzbarku Warmińskim wydał wobec K. B. wyrok łączny w którym połączył mu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami tegoż samego sądu w sprawach VII K 94/14 oraz VII K 121/14 wymierzając karę łączną w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

karta karna

85-86, 175-175v., 371-37

odpisy wyroków

169-170, 171-172, 173-174v., 179-179v.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

protokół oględzin miejsca ujawnienia zwłok wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

zeznania świadka S. D.

Świadek jest pracownikiem MOPS w D.. Po telefonie od I. S. przybył wraz z E. A. do mieszkania na ulicy (...) w D.. Świadek uzyskał od I. S. informację, iż pomiędzy jej konkubentem a oskarżonym doszło do kłótni, a także B. B. (1) został dotkliwie pobity przez K. B..

Zeznania w całości należało uznać za wiarygodne.

zeznania świadka E. A.

Świadek jest pracownikiem MOPS w D.. Po telefonie od I. S. przybyła wraz z S. D. do mieszkania na ulicy (...) w D..

Zeznania należało podzielić jako wiarygodne, choć świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka A. W.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek podał, iż uzyskał od I. S. informację, iż B. B. (1) został przez kogoś pobity.

W pozostałym zakresie świadek nie miał istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka T. G.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek podał, iż w nocy przed śmiercią B. B. (1) z jego mieszkania dochodziły hałasy.

W pozostałym zakresie świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka C. Z.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek podał, iż wracając z pracy przed południem widział wychodzącą z kamienicy I. S. w towarzystwie mężczyzny niskiego wzrostu, o czarnych krótkich włosach, ubranego w ciemną odzież.

W pozostałym zakresie świadek nie miał istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka J. G.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek podał, iż w środku nocy obudziły go odgłosy awantury dobiegające z mieszkania obok zajmowanego między innymi przez B. B. (1). Świadek rozpoznał głosy dwóch mężczyzn i jednej kobiety.

W pozostałym zakresie świadek nie miał istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

protokół zatrzymania

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

protokół oględzin K. B. wraz z dokumentacją fotograficzną

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

protokół oględzin płyty CD-R z zapisem nagra zgłoszenia interwencji na numer 112

W rozmowie z operatorem numeru 112 I. S. przekazała informację, iż B. B. (1) został pobity.

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

zeznania świadka I. S.

Zeznania świadka należy uznać za wiarygodne. Świadek w żaden sposób nie kryje i opisuje swój problem z alkoholem. Świadek podała , że w mieszkaniu przy ulicy (...) w D. w czasie feralnego zdarzenia oprócz niej przebywał B. B. (1) oraz K. B.. Pili we troje alkohol. I. S. podała, że w wyniku zazdrości B. B. (1) doszło pomiędzy nim a K. B. do szarpaniny, w pewnym momencie B. B. (1) znalazł się na podłodze, następnie oskarżony zaczął go kopać po nogach, brzuchu i rękach z całej siły. B. miał na stopach ubrane buty. B. próbował osłaniać się rękoma. Kopnięcia trwały kilka minut. B. B. (1) prosił K. B., żeby przestał go kopać. I. S. również próbowała odciągnąć K. B. od konkubenta. B. podczas kopnięć wyzywał B. oraz wykrzykiwał groźby aby ten więcej nie bił partnerki. Po zajściu, B. B. (1) leżał na ziemi jęcząc z bólu. Pozostała dwójka poszła spać. Na drugi dzień I. S. wskazała, iż jeszcze rano B. B. (1) oddychał, nie wydawał z siebie żadnych dźwięków. Następnie, I. S. wskazała, że wyszła z oskarżonym z mieszkania, później znowu spożywali razem alkohol, następnie K. B. odjechał z nieznanym jej mężczyzną samochodem zaparkowanym przy Baszcie. I. S. do mieszkania B. B. (1) wróciła sama, gdzie ujawniła zwłoki wymienionego. Zaalarmowała sąsiadkę, MOPS i służby ratunkowe. Świadek podczas postępowania składała zeznania kilkukrotnie. Pomimo, że I. S. znajdowała się w trakcie zdarzenia pod wpływem alkoholu, to każde jej zeznania należy uznać za konsekwentne i spójne, ewentualne różnice należy uznać za niuanse, które mogą wynikać z niepamięci spowodowanej nadużywaniem alkoholu. W zeznaniach tych Sąd nie dopatrzył się również ze strony świadka prób manipulacji, świadek zgodnie z tym co zapamiętała opisała zachowania B. B. (1) w stosunku do niej, co znajduje potwierdzenie w interwencjach Policji w ich mieszkaniu, opisała w sposób szczegółowy atak oskarżonego na swojego partnera, co koresponduje z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzony w sprawie, zwłaszcza z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej. Z samego faktu, że świadek była w chwili zdarzenia w stanie nietrzeźwości nie można automatycznie wnioskować, że jej zeznania nie są wiarygodne. Świadek wskazywała, że z uwagi na spożyty alkohol w znacznych ilościach niektórych faktów nie pamięta, ale konsekwentnie podtrzymuje, że widziała i zapamiętała fakt, że oskarżony dotkliwie skopał pokrzywdzonego. Sąd nie znalazł podstaw do uznania, że świadek fałszywie obciąża oskarżonego, bo I. S. nie miała motywu, aby zemścić się w jakiś sposób na oskarżonym za doprowadzenie jej partnera do śmierci. Świadek opisała to co było jej wiadome, nie koloryzowała przebiegu zdarzenia, jeśli czegoś nie pamiętała lub nie była danej rzeczy pewna otwarcie to przyznawała.

karta karna

niekwestionowany dokument urzędowy

zeznania świadka J. M.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek potwierdził, że wraz ze swoją dziewczyną odwiózł K. B. do miejscowości I.. W pozostałym zakresie świadek nie miał istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka M. B.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek potwierdziła, iż wraz ze swoim partnerem odwiozła K. B. do miejscowości I.. W pozostałym zakresie świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka H. Ś.

Zeznania należało uznać za istotne tylko w zakresie, w jakim świadek potwierdziła, iż widziała I. S. w towarzystwie mężczyzny ubranego w ciemne kolory, którzy to siedzieli przy stoliku szachowym z koniem obok B. (...). W pozostałym zakresie świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka W. K.

Świadek przekazał tylko to co było mu wiadome, nie był naocznym świadkiem zdarzenia. Podał, iż widział oskarżonego wraz z I. S. koło B. (...), a także opisał, iż konkubina B. B. (1) podczas rozmowy telefonicznej opowiedziała mu o pobiciu wymienionego przez K. B..

opinia sądowo-psychiatryczna

Sąd nie znalazł żadnych podstaw do podważenia wniosków wypływających z przedmiotowej opinii, uznając, że opinia jest rzetelna i fachowa oraz zawiera wyczerpujące, jasne, rzeczowe, przekonująco umotywowane odpowiedzi na postawione biegłym pytania dotyczące stanu zdrowia psychicznego i poczytalności oskarżonego

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

czynności przeprowadzone prawidłowo przez kompetentną, upoważnioną osobę, dane z wywiadów korespondują z pozostałymi dowodami

opinia z zakresu badań chemicznych

Opinia jasna, logiczna we wnioskach, pełna, kompletna,

wnioski należycie umotywowane, sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów.

protokoły oględzin zapisów nagrań plików z płyt

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane

wstępna opinia sądowo-lekarska, ustna uzupełniająca opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

Podobnie jak opinia pisemna, również opinia ustna uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny sądowej została wydana w sposób rzetelny, jest spójna i fachowa. Biegły w sposób wyczerpujący i logiczny odpowiadał na zadawane mu pytania. Stąd sąd w całości podzielił ustalenia i wnioski tej opinii.

opinia z zakresu badań genetyki sądowej

Opinia jasna, logiczna we wnioskach, pełna, kompletna,

wnioski należycie umotywowane, sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów.

odpisy wyroków

niekwestionowane dokumenty urzędowe

protokół oględzin i otwarcia zwłok wraz z dokumentacją fotograficzną stanowiąca załącznik do sekcji zwłok B. B. (1)

Dowód przeprowadzony zgodnie z przepisami k.p.k. Sposób przeprowadzenia czynności i jej rezultaty nie były kwestionowane.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka M. G.

Świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

wyjaśnienia K. B.

Podczas pierwszego przesłuchania ówczesny podejrzany nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Potwierdził, iż z 20 na 21 marca 2022 roku przebywał u B. B. (1) w mieszkaniu, gdzie spożywał alkohol. K. B. zaprzeczył jednak, aby kłócił się z B., uderzał go czy kopał. Po wyjściu z mieszkania wymienionego udał się do MOPS-u, skąd później zabrał się z M. B. i J. M. do J., a następnie do I.. Podczas przesłuchania w trakcie posiedzenia aresztowego przez Sądem Rejonowym w Olsztynie K. B. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Podczas kolejnego przesłuchania w dniu 17 sierpnia 2022 roku K. B. po raz kolejny potwierdził, że przebywał w mieszkaniu B., gdzie razem z nim i I. S. spożywali alkohol. B. B. (1) i I. S. mieli zacząć się kłócić, aż w końcu B. uderzył partnerkę z otwartej dłoni w twarz, a następnie zaczął ją dusić. Wówczas B. stanął w obronie I. S., odciągnął od niej B., a ten rzucił się na niego z pięściami. Oboje przewrócili się na podłogę, B. zaczął dusić B.. W samoobronie B. uderzył B. ręką w udo, zaczął okładać go o dołu, finalnie udało mu się go z siebie zrzucić. B. B. (1) samodzielnie wstał i ustał koło pieca, kiedy B. wychodził z mieszkania B. B. (1) nie potrzebował pomocy, był przytomny, na jego ciele nie było widocznych obrażeń. K. B. ponownie zaprzeczył, aby miał kopać B. B. (1) czy też skakać po nim jak leżał. Wymieniony wyjaśnił, iż chciał obezwładnić B., aby ten nie udusił I. S., a następnie musiał się przed nim bronić.

W toku postępowania sądowego oskarżony podtrzymał treść wyjaśnień uprzednio złożonych.

Powyższe wyjaśnienia oskarżonego jakkolwiek w kilku aspektach zasługują na uwzględnienie, tj. niesprzeczne jest to, że wymieniony przebywał w mieszkaniu B. B. (1) w czasie zdarzenia oraz odbierał zasiłek z MOPS, to jednak wersję przedstawioną przez K. B. należy uznać za obliczoną na uniknięcie lub umniejszenie odpowiedzialności karnej. W wyjaśnieniach oskarżonego nie można dopatrzeć się konsekwencji, ewaluowały one w toku postępowania do takiego opisu przebiegu zdarzeń, w którym to oskarżony został postawiony w jak najbardziej korzystnym świetle. Co więcej, oskarżony stawia się wręcz w roli bohatera, który stanął w obronie słabszej kobiety. Wskazanie przez oskarżonego, że nie kopał B. B. (1) jest sprzeczne nie tylko z zeznaniami I. S., z którymi z resztą oskarżony stanowczo się nie zgadza, ale również z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej. Z protokołu oględzin K. B. nie wynika również, aby na jego ciele widniały obrażenia, które potwierdziłyby tezę działania wymienionego w samoobronie.

zeznania świadka A. Z.

Świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

zeznania świadka M. D.

Świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

protokół okazania wizerunku k. 113-114

C. Z. nie rozpoznał mężczyzny, którego widział z I. S..

zeznania świadka D. B.

Świadek nie miała istotnych wiadomości o przebiegu zdarzenia.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I.

K. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że swoim zachowaniem podjętym w nocy z 20 na 21 marca 2022 roku oskarżony K. B. wyczerpał dyspozycję art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 156 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., albowiem przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, zadał B. B. (1) /B./ kilkanaście ciosów obutymi nogami w tułów, okolice brzucha i głowy, czym spowodował obrażenia w postaci: sińca okularowego prawostronnego schodzącego na prawą okolicę jarzmową, sińca powieki dolnej lewej, otarcie naskórka na bródce i siniec, podspojówkowy wylew krwi prawej gałki ocznej, ranę tłuczoną i wylew krwi w wardze górnej, wylew krwi w prawym mięśniu skroniowym, niewielki wylew krwi z przestrzeni podpajęczynówkowej lewej półkuli mózgu, złamania prawego górnego rogu chrząstki tarczowatej krtani, sińce w okolice prawego łuku żebrowego i podżebrza, złamania prawych żeber V-IX i lewych V-XI z rozległymi wylewami krwi, rozległego pęknięcia ściany pęcherzyka żółciowego, kilku sińców i otarć naskórka w okolicy łokciowej lewej , sińca w lewej okolicy biodrowo – pośladkowej, czym spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci „choroby realnie zagrażającej życiu” w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k., następstwem zaś tego uszczerbku była śmierć B. B. (1) wskutek doznanych obrażeń brzucha z pęknięciem pęcherzyka żółciowego i krwotokiem do jamy otrzewnej oraz klatki piersiowej ze złamaniem dwunastu żeber, które to następstwo mógł przewidzieć. Z uwagi na opinię biegłego z zakresu medycyny sądowej, który wskazał, iż u pokrzywdzonego spowodowano ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci „choroby realnie zagrażającej życiu” w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k. sąd uzupełnił kwalifikację prawną o ten przepis. Nadto, oskarżony K. B. działał warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. Tak jak wspomniano wyżej, oskarżony był 4-krotnie karany sądownie, a następnie w dniu 27 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy w Bartoszycach, VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim wydał wobec wymienionego wyrok łączny, w którym połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Bartoszycach, VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim o sygn. akt VII K 94/14 oraz VII K 121/14, wymierzając karę łączną w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywał w okresie od dnia 29 kwietnia 2015 roku do dnia 24 lipca 2018 roku. W tym miejscu przytoczyć należy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09 maja 2011 roku, sygn. V KK 130/11, w którym wskazano, iż w wypadku orzeczenia wyrokiem łącznym kary łącznej pozbawienia wolności, pięcioletni okres przewidywany w art. 64 § 1 k.k. biegnie od odbycia w całości lub w części co najmniej 6 miesięcy kary łącznej, przy czym kara za przestępstwo poprzednie, do którego odnosi się podobieństwo przestępstwa ponownego, musi być orzeczona w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kary orzeczone wobec K. B. zarówno w sprawie VII K 121/14, jak i VII K 94/14 przekraczają wymiar 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto, w sprawie VII K 121/14 czyny za które wymieniony został skazany polegały na użyciu przemocy (tj. art. 280 § 1 k.k. oraz art. 245 k.k.), podobnie sytuacja przedstawia się sprawie VII K 94/14, w której to K. B. został skazany za podżeganie do przestępstwa wymuszenia rozbójniczego z użyciem przemocy (tj. art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 282 k.k.). Przestępstwa te należy uznać za podobne do czynu, którego dopuścił się oskarżony w przedmiotowym postępowaniu z uwagi na użycie przemocy.

O zamiarze oskarżonego świadczy sposób jego działania, polegający na tym, że zadał on pokrzywdzonemu kilkanaście ciosów obutymi nogami w tak newralgiczne części ciała jak tułów, okolice brzucha i głowę, gdzie mieści się szereg ważnych narządów, których uszkodzenie może prowadzić do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, kalectwa, a nawet śmierci. Oskarżony stara się domniemaną agresją pokrzywdzonego usprawiedliwić swój rażąco nieadekwatny czyn, czego uwzględnić nie można. Jego zachowanie wynikało w ocenie sądu zarówno z cech osobowości, tj. impulsywności, jak i znajdowania się pod wpływem alkoholu, co skłonność tą nasiliły, upośledzając równocześnie krytycyzm i kontrolę nad gwałtownymi zachowaniami popędowymi. Oskarżony nie jest upośledzony umysłowo, dysponuje sprawnym intelektem, znał więc i mógł przewidzieć możliwe skutki swego działania. O tym, że stan pokrzywdzonego był mu w istocie obojętny świadczy okoliczność, iż oskarżony, nie podjął jakiejkolwiek próby udzielenia mu pomocy bezpośrednio po zdarzeniu, jak i na drugi dzień, gdzie pomoc ta mogła doprowadzić do uniknięcia śmierci B. B. (1). W świetle okoliczności sprawy nie budzi wątpliwości, że oskarżony nie chciał śmierci pokrzywdzonego, tym niemniej mając na uwadze sposób swego działania powinien był i mógł taki skutek przewidzieć. W rozumieniu art. 156 § 3 k.k. następstwo w postaci śmierci pokrzywdzonego objęte jest zawinieniem nieumyślnym, tj. oskarżony nie chciał go spowodować, ale mógł i powinien przewidzieć jego wystąpienie (art. 9 § 3 k.k.). Pozostaje ono w adekwatnym związku przyczynowym z działaniem oskarżonego. Tym samym oskarżony w pełni wyczerpał znamiona zarzuconego mu przestępstwa.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B.

I

I

W kwestii wymiaru orzeczonej wobec oskarżonego kary Sąd kierował się ogólnymi dyrektywami wynikającymi z art. 53 k.k. bacząc , by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy. Sąd uwzględnił tu bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, ale także okoliczności, które legły u podstaw działania oskarżonego oraz uwzględnił cele kary w zakresie prewencji indywidualnej.

Sąd nie stwierdził okoliczności łagodząco wpływających na wymiar kary.

Minimalne ustawowe zagrożenie za czyn przypisany oskarżonemu K. B. wynosi 5 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności, Sąd miał na uwadze fakt, że K. B. dopuścił się zachowania o bardzo wysokiej społecznej szkodliwości przejawiającym się w charakterze naruszonego dobra - życia ludzkiego, działaniu pod wpływem alkoholu, działaniu cechującym się dużą intensywnością i brutalnością, które skutkowało spowodowaniem u pokrzywdzonego rozległych obrażeń ciała. W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma również to, że oskarżony tak naprawdę nie miał motywu spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, ten był dla B. tylko znajomym, wręcz osobą obcą, z którą nie utrzymywał na co dzień kontaktu. Oskarżony, będąc pod wpływem alkoholu wyładował własną agresję na pokrzywdzonym, co spowodowało obrażenia ciała i krwotok wewnętrzny, a finalnie zakończyło się w najbardziej tragiczny sposób, tj. śmiercią B. B. (1).

Oprócz tego Sąd przy wymiarze kary stwierdził brak okoliczności łagodzących.

To właśnie wyżej wskazane okoliczności doprowadziły Sąd do przekonania , że orzeczona kara 15 lat pozbawienia wolności, będzie adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego. Kara w niższym wymiarze nie przyniosłaby, zdaniem Sądu skutku w postaci resocjalizacji oskarżonego, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dotychczasową linię życia oskarżonego, który był wielokrotnie karany oraz działał w warunkach recydywy.

W tych warunkach, w ocenie Sądu wymierzona kara 15 lat pozbawienia wolności wystarczająca jest dla osiągnięcia celów prewencyjnych wobec oskarżonego. W świadomości oskarżonego winna ona wzbudzić przekonanie o konieczności przestrzegania norm prawnych i wykształcenia krytycznego stosunku do popełnionego przez niego czynu. Orzeczona kara, w przekonaniu Sądu, spełnia też stawiane jej cele w zakresie społecznego oddziaływania.

K. B.

II

I

Zgodnie z art. 62 k.k. orzeczono – w związku z opinią biegłych psychiatrów, że oskarżony powinien odbywać karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym prowadzącym terapię odwykową dla sprawców uzależnionych od alkoholu.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B.

III

I

na poczet kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (art. 63 § 1 k.k.)

K. B.

IV

Zgodnie z art. 230 § 2 k.p.k. rozstrzygnięto o dowodach rzeczowych zbędnych dla postępowania.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu sądowym Sąd orzekł zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze.

VI.

Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, iż w obliczu sytuacji materialnej K. B. uiszczenie ich byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.

7.  Podpis