Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2023 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku R. N. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w T.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek apelacji wnioskodawcy R. N. (1) od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 maja 2022 r. sygn. akt IV U 312/20

zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy R. N. (1) jednorazowe odszkodowanie za 6% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 10 lipca 2020 roku;

Sygn. akt Ua 13/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...) sygn.(...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił R. N. (1) prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, gdyż komisja lekarska orzeczeniem z 20 listopada 2020r. nie stwierdziła uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 maja 2022 r. w sprawie syg. akt IV U 312/20 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie.

Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne

i rozważania prawne Sądu Rejonowego:

R. N. (1) jest zatrudniony w (...) w B. na stanowisku (...)na oddziale (...). W dniu (...), gdy pracował na zmianie nocnej i wraz z pielęgniarką zajmowali się rozdawaniem leków zgodnie z zaleceniami lekarzy miał miejsce wypadek. R. N. został uderzony przez pacjenta oddziału w tył głowy - okolicę potylicy. Wnioskodawca poczuł ból głowy, był zdezorientowany. Po zdarzeniu wnioskodawca udał się do dyżurki , powiadomił o zdarzeniu lekarza dyżurnego, który zalecił udanie się przez wnioskodawcę na SOR. Wnioskodawcy w dotarciu na SOR pomogła jedna z pielęgniarek. Tam lekarz stwierdził u wnioskodawcy zawroty głowy, utratę świadomości, krótkotrwałą pamięć, ból głowy w okolicach potylicy.

R. N. otrzymał zwolnienie lekarskie na okres 10-20 lipca 2020r. Wnioskodawca przebywał na oddziale neurologicznym w dniach 14-16 lipca 2020r.

Przed zdarzeniem z (...) wnioskodawca miał wypadek przy pracy na oddziale (...) dnia (...)., został pobity przez pacjenta oddziału. Uszczerbek na zdrowiu z tego wypadku został określony na 5%.

R. N. (1) wskutek wypadku z dnia (...) nie doznał uszczerbku na zdrowiu.

Wnioskodawca w pracy miał 2 wypadki w odstępie 3 miesięcy, w obydwóch wypadkach był bity i uderzony, w tym w drugim wypadku tylko w głowę. Po zdarzeniu z (...). stwierdzono uraz głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa, wstrząśnienie mózgu. Określono uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5% z pozycji 94a tabeli (urazowy zespół korzonkowy szyjny). Następstwem urazu są bóle kręgosłupa, bóle głowy, okresowo zawroty głowy.

W sprawie niniejszej opinie wydało 3 biegłych lekarzy neurologów. Biegli A. P. i A.N. podali, że wnioskodawca nie odniósł obrażeń skutkujących neurologicznym uszczerbkiem na zdrowiu wskutek wypadku z (...) Biegli określili, że wnioskodawca cierpi na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego oraz zespół bólowo-korzeniowy szyjny bez związku z urazem. W opiniach biegli przywołali dokumentację lekarską i to zarówno sprzed wypadku z lipca 2020r., jak i po tym zdarzeniu. Dokumentacja po wypadku z kwietnia 2020 roku zawiera zapisy o urazie głowy ze wstrząśnieniem mózgu, zespole bólowym odcinka szyjnego pourazowym. Natomiast wykonane po drugim wypadku CT głowy i kręgosłupa nie wykazało zmian pourazowych. Zarówno po pierwszym, jak i po drugim wypadku stwierdzono chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, zespół bólowo-korzeniowy w przebiegu pjm C6 –C7 i wypukliny jm C5-C6. Te schorzenia nie pozostają w żadnym związku z wypadkami przy pracy.

Wnioskodawca po wypadku z (...) na zwolnieniu lekarskim przebywał 30 dni, po czym wrócił do pracy. Nadal się leczył, w tym również w formie teleporad lekarskich, jakie były stosowane w związku z pandemią.

W oparciu o tę samą dokumentację i badanie własne wnioskodawcy biegła A. P. określiła uszczerbek na zdrowiu na 16%, w tym 6% z pozycji 10a (cerebrastenia pourazowa) i 10% z pozycji 94a (zespół bólowo-korzeniowy szyjno - barkowy prawostronny w przebiegu przepukliny jądra miażdżystego C6/C7 i wypuklina jm C5/C6.

Ta ocena zdaniem Sądu Rejonowego nie może być uznana za właściwe określenie skutków wypadku przy pracy z (...) Sąd Rejonowy podniósł, że biegła całkowicie swobodnie przyjmuje, że pjm jest skutkiem wypadku, mimo że w dokumentacji medycznej obejmującej obydwa zdarzenia znajdują się jednoznaczne zapisy o braku zmian pourazowych. Również dwóch pozostałych biegłych neurologów nie stwierdziło uszczerbku neurologicznego na zdrowiu. I biegli ci wskazali w uzasadnieniach swoich opinii dokumentację medyczną, zapisy której przeczą urazowemu charakterowi zmian w odcinku szyjnym kręgosłupa. Sąd Rejonowy stwierdził , że opinia biegłej A. P. nie jest przydatna dla ustalenia stanu zdrowia wnioskodawcy po wypadku przy pracy.

W sprawie poza lekarzami neurologami opinię sporządził także biegły psychiatra J. B., który określił uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem na 6% z pozycji 10a tabeli. Biegły podał w opinii, że określony przez niego uszczerbek jest tym samym uszczerbkiem, jaki u wnioskodawcy stwierdziła biegła neurolog (A. P.), nie może więc uszczerbek przez niego określony być „dodawany” do uszczerbku stwierdzonego przez neurologa.

Sąd Rejonowy podniósł, że biegły psychiatra powołuje się na wyniki i ocenę uszczerbku dokonaną przez biegłą neurolog A. P., opinia której - w ocenie Sądu Rejonowego - została zasadnie zakwestionowana przez ZUS, gdyż nie zawiera właściwego określenia uszczerbku na zdrowiu wnioskodawcy. Biegły psychiatra – zdaniem Sądu Rejonowego - określa uszczerbek na zdrowiu jako wynik urazu, który nie spowodował trwałych uszkodzeń (...), jest skutkiem wstrząśnienia mózgu, które jako takie jest przemijającym zaburzeniem czynności układu nerwowego. W sprawie w dokumentacji medycznej zapisy o zaburzeniach lękowych pojawiają się w sierpniu 2020 roku jako wyniki wywiadu z teleporady i występują w takim samym charakterze w zapisach późniejszych. Są też wpisywane po badaniach i wizytach u neurologa, a nie lekarza psychiatry, którego specjalizacja jest właściwą do ustalenia takich zaburzeń i ich leczenia. Sąd Rejonowy zauważa, że biegły psychiatra nie wskazał także w opinii, czy stan zdrowia wnioskodawcy jest związany z wypadkiem z lipca 2020 roku, czy z wypadkiem wcześniejszym z kwietnia 2020 roku, czy też z obydwoma wypadkami. A sytuacje, w jakich doszło do wypadków były co do zasady podobne, wnioskodawca został zaatakowany przez pacjentów (pacjenta) oddziału psychiatrycznego szpitala, w którym R. N. był zatrudniony. Wypadek z kwietnia 2020 roku skutkował uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 5%.

Sąd I Instancji podniósł, że w sytuacji, gdy wnioskodawca uległ 2 wypadkom przy pracy w odstępie około 3 miesięcy i były to zdarzenia w zakładzie pracy , które polegały na pobiciu R. N., w tym również uderzeniach w głowę, a wnioskodawca zgłasza dolegliwości i podaje „ z różnym nasileniem” w odniesieniu do 2 zdarzeń dolegliwości ze strony kręgosłupa i zaburzenia lękowe nie ma – w ocenie Sądu Rejonowego –podstaw do przyjęcia, przy w/w okolicznościach i określeniu uszczerbku na podstawie zakwestionowanej opinii neurologa do przyjęcia, że wskutek wypadku przy pracy z dnia (...) doznał uszczerbku na zdrowiu. Tym samym decyzja ZUS odmawiająca prawa do odszkodowania z powodu braku uszczerbku na zdrowiu jest zdaniem Sądu meriti prawidłowa, nie narusza norm ustawy wypadkowej. Dlatego Sąd Rejonowy oddalił odwołanie.

Powyższy wyrok zaskarżył w całości apelacją wnioskodawca R. N. (1). Zaskarżonemu wyrokowi zarzucał naruszenie:

1. art. 233§1 k.p.c. w zw. z art. 328§2 k.p.c. poprzez dokonanie dowolnej, jednostronnej oceny przez Sąd I instancji zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, i w konsekwencji uznanie, iż w wyniku zdarzenia z dnia (...), w trakcie którego wnioskodawca został uderzony przez pacjenta oddziału psychiatrycznego w tył głowy, nie doznał on uszczerbku na zdrowiu, chociaż z treści opinii biegłej neurolog A. P. oraz biegłego psychiatry J. B. wynika zupełnie inna konkluzja.

2. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż zdarzenie z dnia

(...) nie spowodowało uszczerbku na moim zdrowiu, a moje dolegliwości i trwały uszczerbek na zdrowiu 5% są wynikiem zdarzenia z dnia (...).

Apelujący wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, ewentualnie o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uznanie, iż zdarzenie z dnia (...) wywołało uszczerbek na moim zdrowiu wskazany przez biegłą A. P. oraz biegłego J. B..

Organ rentowy nie złożył odpowiedzi na doręczoną apelację.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dodatkowo ustalił:

Wnioskodawca R. N. (1) w następstwie wypadku przy pracy z dnia 10 lipca 2020 r. doznał urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu. Ujawniły się objawy cerebrastenii pourazowej i zaburzenia depresyjno — lękowe rozpoznane i leczone nadal przez neurologa (lekami stosowanymi też w praktyce lekarza psychiatry : D., N., N.). Powyższe obrażenia skutkują długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 6 procent z pkt 10 a tabeli Oceny Procentowej Stałego Lub Długotrwałego Uszczerbku Na Zdrowiu stanowiącego Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 18 grudnia 2002 r. zastosowanego per analogiam, gdyż tabela ta nie przewiduje reaktywnych zaburzeń psychicznych, a obraz kliniczny opiniowanego jest zbliżony do pkt. 10 a.

Zastosowane leczenie umożliwiło funkcjonowanie R. N. (1) adekwatne do wieku, powrót po krótkiej przerwie do aktywności zawodowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, dlatego też uszczerbek na zdrowiu nie jest trwały.

( dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu psychiatrii B. J. k. 137-139 akt sprawy).

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Zarzuty apelacji sprowadzają się do błędnego ustalenia stanu faktycznego w zakresie braku powstania u wnioskodawcy długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z (...) na skutek naruszenia art. 233 §1 k.p.c.

Apelujący wykazał przyczyny, które dyskwalifikują możliwość uznania dokonanych przez Sąd pierwszej instancji ustaleń faktycznych za prawidłowe w zakresie braku uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 10 lipca 2020 roku.

Należy podnieść, że w przedmiotowej sprawie bezspornym było, że w dniu 10 lipca 2020 roku wnioskodawca uległ wypadkowi przy pracy. Bezspornym było też, że na skutek tego wypadku doznał urazu na skutek uderzenia go przez pacjenta oddziału psychiatrycznego, na którym pracował jako pielęgniarz, pięścią w tył głowy - okolicę potylicy. Sąd Rejonowy ustalił także, że uraz, którego doznał skarżący w dniu 10 lipca 2020 roku spowodował jego niezdolność do pracy od dnia wypadku do 20 lipca 2020r. oraz konieczność jego hospitalizacji na oddziale neurologicznym w dniach 14-16 lipca 2020r.

Jednocześnie z opinii biegłego psychiatry J. B. (2) wynika, że na skutek uderzenia w głowę w dniu 10 lipca 2020 roku wnioskodawca doznał cerebrasteni pourazowej, która skutkuje długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 6% z punktu 10a tabeli Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 18 grudnia 2002 r. Tożsamy uszczerbek na zdrowiu z pozycji 10a tabeli ustaliła też biegła neurolog A. P. (3).

Sąd Rejonowy zdyskredytował opinię biegłej neurolog A. P. (3) w całości, gdyż pozostałych dwóch biegłych neurologów nie ustaliło jakiegokolwiek uszczerbku neurologicznego u skarżącego związanego z wypadkiem z 10 lipca 2020 roku.

Biegli neurolodzy podnieśli bowiem, że ustalony przez A. P. (3) uszczerbek na zdrowiu z pozycji 94a tabeli (urazowy zespół korzonkowy szyjny) był konsekwencją wcześniejszego wypadku przy pracy skarżącego z (...). Stąd brak podstaw do orzeczenia z tej pozycji uszczerbku w związku z wypadkiem z 10 lipca 2020 roku.

Sąd Rejonowy pominął jednak, że z opinii biegłej neurolog A. P. (4) wynika, że na skutek wypadku z 10 lipca 2020 roku wnioskodawca mógł doznać nerwicy pourazowej z pozycji 10 a tabeli, ale uszczerbek ten powinien być oceniony przez biegłego psychiatrę. Również biegły neurolog A. N. podkreślił, że po wypadku z 10 lipca 2020 roku na plan pierwszy wysuwały się u wnioskodawcy objawy zaburzeń adaptacyjnych, co skutkowało włączeniem leczenia głównie przeciwlękowo-przeciwdepresyjnego. Stopień nasilenia zaburzeń adaptacyjnych – jak podkreślił biegły A. N. – wymaga oceny przez biegłego psychiatrę.

Z powyższego wynika, że biegła neurolog A. P. (3) błędnie oceniła uszczerbek na zdrowiu z pozycji 94a jako związany z wypadkiem przy pracy z 10 lipca 2020 roku. Co do natomiast oceny uszczerbku z pozycji 10a tabeli, należy uznać, że biegła A. P. (3) wyszła poza swoje kompetencje, gdyż do oceny tego uszczerbku właściwy jest biegły psychiatra, a nie biegły neurolog.

Słusznie zatem Sąd Rejonowy– w takich okolicznościach- w granicach mieszczących się w art. 233 k.p.c. odmówił dania wiary opinii sporządzonej przez biegłą neurolog A. P. (3).

Powyższe nie uzasadniało jednak odmowy mocy dowodowej opinii ortopedycznej J. B. (2) naruszył art. 233 k.p.c. Stwierdzony przez Sąd Rejonowy brak uszczerbku neurologicznego na zdrowiu z tytułu wypadku przy pracy wnioskodawcy, nie dyskwalifikuje opinii biegłego psychiatry J. B. (2). Biegli neurolodzy mogli bowiem wypowiedzieć się – jak wyżej podniesiono - jedynie co do uszczerbku w zakresie stanu neurologicznego, a nie psychiatrycznego. Innymi słowy brak uszczerbku neurologicznego, nie wyklucza uszczerbku psychiatrycznego.

Konstatacja Sądu Rejonowego, że wnioskodawca nie doznał urazu psychiatrycznego z uwagi na to, że nie leczył się psychiatrycznie, a li tylko neurologicznie po wypadku z 10 lipca 2020 roku, jako sprzeczny z opinią psychiatryczną nie może się zatem ostać.

Sąd Rejonowy nie mógł dokonać ustaleń faktycznych w zakresie uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego odmiennie od tego co wynika z opinii biegłego psychiatry. Ustalenie uszczerbku na zdrowiu bądź jego braku oraz jego związku z wypadkiem przy pracy nie jest możliwe bez odwołania się do wiadomości specjalnych w rozumieniu art. 278 § 1 KPC, których sąd nie posiada. W takiej sytuacji Sąd nie może - wbrew opinii biegłego (biegłych) - opierać ustaleń w tym zakresie na własnym przekonaniu, niezależnie nawet od indywidualnej wiedzy lub umiejętności sędziego w danej dziedzinie (tak por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2010 r., II UK 191/09, LEX nr 590238). Do ich ustalenia służy wiedza medyczna biegłego wyrażona w opinii sądowej (art. 278 KPC). To odróżnia dowód z opinii biegłych od innych dowodów. Jest to dowód kwalifikowany, który wymaga dalszego (określonego) postępowania, gdy opinie biegłych są rozbieżne lub sprzeczne. Wówczas sąd może zażądać ustnego lub pisemnego uzupełnienia opinii lub jej wyjaśnienia, a także dodatkowej opinii od tych samych lub innych biegłych. Gdy tego nie czyni, to narusza art. 286 KPC ( tak Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 maja 2022 r. III USKP 130/21).

Sąd może nie podzielić opinii biegłego sądowego, tylko wówczas, gdy dysponuje inną opinią biegłego tej samej specjalności o odmiennej treści w zakresie wniosków końcowych, w ramach sędziowskiej swobodnej oceny dowodów z art. 233 k.p.c. W przedmiotowej sprawie nie mieliśmy do czynienia z taką sytuacją, gdyż Sąd Rejonowy dysponował tylko jedną opinią psychiatryczną.

Jeżeli Sąd Rejonowy miał wątpliwości co do słuszności opinii psychiatrycznej to powinien w trybie art. 286 k.p.c. dopuścić dowód z opinii uzupełniającej albo z opinii kolejnego biegłego psychiatry, czego nie uczynił.

Sąd Rejonowy nie mógł zatem samodzielnie, wbrew ocenie dokonanej przez biegłego psychiatrę w opinii sądowej, ustalić, że ubezpieczony na skutek wypadku przy pracy nie doznał uszczerbku na zdrowiu. Powyższe czyni ocenę dowodów dokonaną przez Sąd Rejonowy dowolną, czyli wykraczającą poza granice art. 233 k.p.c.

Sąd Okręgowy celem usunięcia wątpliwości co do tego, czy wnioskodawca na skutek wypadku przy pracy doznał uszczerbku psychiatrycznego dopuścił dowód z opinii kolejnego biegłego psychiatry.

Biegły psychiatra B. J. w opinii podzielił w całości stanowisko biegłego psychiatry J. B. (2), że wnioskodawca R. N. (1) w następstwie wypadku przy pracy z dnia 10 lipca 2020 r. doznał urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu, który to uraz spowodował objawy cerebrastenii pourazowej i zaburzenia depresyjno — lękowe skutkując długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 6 procent per analogiam z pkt 10 a tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U. z 2013r., poz. 954). Pozycja 10 a tabeli obejmuje Zaburzenia adaptacyjne będące następstwem urazów i wypadków, w których nie doszło do trwałych uszkodzeń OUN w postaci utrwalonych nerwic związanych z urazem czaszkowo-mózgowym, co kwalifikuje do procentowego stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiaru od 5 % do 10%.

Nie ulega wątpliwości, że wnioskodawca doznał urazu głowy na skutek wstrząśnienia mózgu, co słusznie biegli psychoatrzy zakwalifikowali jako uraz czaszkowo-mózgowy z tabeli 10a. Tabela ta nie przewiduje reaktywnych zaburzeń psychicznych, na które cierpi skarżący. Nie mniej obraz kliniczny opiniowanego jest zbliżony do pkt. 10 a tabeli. Powyższe uprawniało biegłych– wbrew supozycji ZUS- do ustalenia uszczerbku z poz. 10a tabeli per analogiam. Twierdzenia organu rentowego o braku uszczerbku na zdrowiu wnioskodawcy związanego z wypadkiem z 10 lipca 2020 roku, wobec odmiennej opinii dwóch biegłych psychiatrów, kwalifikujących uraz z pozycji 10a tabeli, należy uznać za gołosłowną polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych.

Błędne jest stanowisko organu rentowego, sprowadzające się do tego, że doznany przez wnioskodawcę uraz głowy, w wyniku którego był hospitalizowany, przebywał na zwolnieniu lekarskim, a następnie był leczony ponad 6 miesięcy, nie skutkuje jakimkolwiek uszczerbkiem na zdrowiu, gdyż nie spełnia definicji urazu z art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wypadkowej.

Przepis art. 2 pkt 13 ustawy wypadkowej definiuje uraz jako uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego. Urazem jest bowiem uszkodzenie tkanek, ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego. Z kolei słowo "uszkodzenie" w definicji urazu nie ma jednego znaczenia (desygnatu) w języku polskim, nawet gdy odnosi się do tkanki lub narządu ciała. Uszkodzenie to również nadwyrężenie lub naruszenie tkanki rozumiane jako pogorszenie stanu zdrowia pracownika. Wykładnia gramatyczna (literalna) pojęcia "uraz" nie pozwala na zawężenie znaczenia słowa "uszkodzenie" tylko do fizycznego (anatomicznego) zniszczenia tkanki ciała. Uraz nie powinien być redukowany tylko do zmian anatomicznych, co może sugerować słowo "uszkodzenie" (tkanki lub narządu), gdyż nie są wykluczone zaburzenia lub zmiany czynnościowe u pracownika spowodowane wypadkiem przy pracy, które nie będą polegały na zmianach anatomicznych (np. psychiczne) (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt II PK 311/10, M. P.Pr 2011/11/605-607).

Doznany przez wnioskodawcę uraz głowy, którego konsekwencją było wstrząśnienie mózgu, a następnie cerebrastenia pourazowa i zaburzenia depresyjno — lękowe, wbrew odmiennej ocenie organu rentowego, spełnia zatem definicję uraz w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy wypadkowej.

Okoliczność, że skarżący leczył się z powodu w/w schorzeń u neurologa, a nie psychiatry, wynika stąd, że zaburzenia te- jak wyjaśnił biegły J. B. (2) - są zaburzeniami będącymi pograniczem pomiędzy zaburzeniami somatycznymi a psychiatrycznymi. Dlatego z powodzeniem rozpoznają je i leczą neurolodzy lekami stosowanymi też w praktyce lekarza psychiatry (tj. D., N., N.), co miało miejsce w przedmiotowej sprawie, jak wynika z opinii biegłego B. J..

Z opinii biegłego B. J. – wbrew zarzutom ZUS- nie wynika, że u skarżącego zdiagnozowano cerebrastenię pourazową już w dniu 13 kwietniu 2020 roku, a zatem przed wypadkiem przy pracy z 10 lipca 2020 roku. W tej dacie – jak wynika z opinii – skarżący rozpoczął leczenie neurologiczne, po pierwszym wypadku przy pracy z 10 kwietnia 2020 roku. Z opinii biegłych neurologów i psychiatrów wynika jednoznacznie, że po wypadku z 10 kwietnia 2020 roku u skarżącego nie stwierdzono cerebrastenii pourazowej, a li tylko urazowy zespół korzonkowy szyjny. Powyższe stwierdził także ZUS przyznając z tego tytułu skarżącemu jednorazowy uszczerbek na zdrowiu w związku z wypadkiem z 10 kwietnia 2020 roku. Nie ulega zatem wątpliwości, że cerebrastenia pourazowa nie jest konsekwencją wypadku z 10 kwietnia 2020 roku – jak imputuje ZUS - gdyż została zdiagnozowana i rozpoczęto jej leczenie dopiero po wypadku z 10 lipca 2020 roku.

Biegły B. J. wyjaśnił, że zastosowane leczenie umożliwiło funkcjonowanie R. N. (1) adekwatne do wieku, powrót po krótkiej przerwie do aktywności zawodowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, dlatego też uszczerbek na zdrowiu nie jest trwały. Nie mniej ponieważ leczenie cerebrastenii pourazowej trwało powyżej 6 miesięcy, jak podkreślają biegli psychiatrzy, doznany przez wnioskodawcę uszczerbek na zdrowiu kwalifikuje się jako długotrwały.

Ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, w myśl art. 11 ustęp 1 w zw. z art. 6 ustęp 1 pkt 4 i art. 12 ustęp 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Ponieważ ubezpieczony wykazał, że w związku z wypadkiem przy pracy z 10 lipca 2020 roku doznał 6% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, spełnił przesłanki do przyznania mu jednorazowego odszkodowanie za tak ustalony uszczerbek na podstawie w/w przepisów ustawy wypadkowej.

Biorąc powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386§1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.