Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 6/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 5 września 2022 roku w sprawie II K 421/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zawarty w apelacji obrońcy zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 178 a § 1 kk poprzez przypisanie oskarżonemu popełnienia przestępstwa wyczerpującego dyspozycję tego przepisu, podczas gdy poruszał się on po prywatnej polnej drodze, a więc nie prowadził samochodu w ruchu lądowym.

Ponadto pominięcie, że oskarżony działał w stanie wyższej konieczności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są chybione.

Droga leśna, po której poruszał się oskarżony, nie była drogą „prywatną” dostępną tylko dla wąskiego, ograniczonego kręgu osób ( współwłaścicieli), tylko ogólnie dostępną polną i leśną drogą mającą bezpośrednie połączenie z asfaltową drogą publiczną. Umożliwiało to poruszanie się po niej nieograniczonej grupie kierujących pojazdami mechanicznymi. Wynika to ze szkicu załączonego do akt sprawy ( k. 130), ze zdjęć tej drogi ( droga „wyjeżdżona”, z licznymi śladami opon – vide k. 118-119), a także z zeznań świadków ( pokrzywdzonego k. 47, oraz J. T. i M. P.), z których wynika, że drogę tę znali i korzystali z niej, była często użytkowana przez wielu mieszkańców wioski. Z drogi tej wjeżdżali na drogę gminną i na odwrót. Przecież świadek J. T. dowoził oskarżonemu i pokrzywdzonemu alkohol ze sklepu wjeżdżając na omawianą drogę polną z drogi gminnej, wcześniej podobnie poruszał się M. P.. Dlatego odbywał się na niej ruch lądowy w rozumieniu art. 178 a § 1 kk, choć ograniczony do niewielkiej liczby pojazdów ( co ma odzwierciedlenie w łagodnej karze).

Oskarżony nie działał w stanie wyższej konieczności, albowiem mając propozycję od J. T. podwiezienia go do domu, dwukrotnie odrzucił ją i wolał jechać swoim samochodem ( tłumaczył, że nie chciał pobrudzić krwią samochodu świadka – k. 289 i k. 81). Zatem nie znajdował się w stanie wyższej konieczności, bo troska o czystość samochodu sąsiada ze wsi nie jest dobrem wyższego rzędu usprawiedliwiającym złamanie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości. Poza tym oskarżony odniósł skutki z art. 157 § 1 kk, nie znajdował się w bezpośrednim zagrożeniu życia i zdrowia usprawiedliwiającym jego zachowanie – zwłaszcza, że miał zaoferowaną pomoc ze strony J. T., z której nie skorzystał z błahego powodu.

Wniosek

O uniewinnienie od czynu z art. 178 a § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to powyżej omówione.

3.2.

Zawarty w apelacji obrońcy zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poprzez bezkrytyczne uznanie za wiarygodne zeznań pokrzywdzonego, że oskarżony doprowadził go do poddania się innej czynności seksualnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny dowodów i dobrze ustalił stan faktyczny. Te ustalenia zyskały aprobatę Sądu odwoławczego, ponieważ są ( powinny być ) stronom znane nie będą tu powielane.

W szczególności, co do wykonania przez oskarżonego innej czynności seksualnej, wynika to nie tylko z zeznań pokrzywdzonego ( to jego wiarygodność próbuje podważyć obrońca), ale również z zeznań D. M. ( k. 259) i K. S. ( k.263). Rozmawiali oni z pokrzywdzonym bezpośrednio po czynie, zanim przyjechała policja, pokrzywdzony mówił im o tym, że był dotykany w okolicach krocza ( i dlatego użył noża i spowodował skutki z art. 157 § 1 kk na sprawcy czynu z art. 197 § 2 kk. ). Ponadto sam pokrzywdzony wyjaśniał ( w innej sprawie dotyczącej jego czynu) i zeznawał o tym konsekwentnie i spójnie. Nie uciekał z samochodu, bo postępowanie oskarżonego było dla niego bardzo wielkim zaskoczeniem. Nagłe i impulsywne zadanie ciosu oskarżonemu przez pokrzywdzonego też jest wytłumaczalne - pokrzywdzony to prosty, niewykształcony człowiek po 50 – tce, który wychowywał się i żył w środowisku wiejskim, a w czasie zdarzenia był nietrzeźwy. Jego reakcja – choć nieakceptowalna zarówno w świetle zasad prawa, jak i moralności - jest do pewnego stopnia wytłumaczalnym spontanicznym odruchem na molestowanie seksualne ( kilkukrotnie powiedział oskarżonemu żeby przestał go dotykać, a gdy ten dalej go obmacywał, chwycił nóż i zadał nim cios w szyję oskarżonego). Dlatego Sąd Rejonowy słusznie dał wiarę pokrzywdzonemu i prawidłowo ustalił stan faktyczny.

Wniosek

O uniewinnienie od czynu z art. 197 § 2 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to powyżej omówione.

3.3.

Zawarty w apelacji prokuratora zarzut rażącej niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Co do wymierzenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania apelacja prokuratora nie jest zasadna.

Co do czynu z art. 178 a § 1 kk doszło do przejechania przez oskarżonego w stanie nietrzeźwości kilkuset metrów po polnej drodze wiodącej przez las. Odbywał się tam ruch lądowy ( było to omawiane powyżej), ale o marginalnym natężeniu, dlatego wystarczające jest wymierzenie za ten czyn kary grzywny.

Co do czynu z art. 197 § 2 kk, to inna czynność seksualna polegała na dotykaniu ponad 50 - letniego mężczyzny po udzie i jednokrotnym złapaniu go za krocze przez spodnie, trwała nie dłużej niż 2 minuty i spotkała się z brutalną rekcją pokrzywdzonego, który przy użyciu noża spowodował u oskarżonego skutki z art. 157 § 1 kk ( za co został skazany w innym postępowaniu). Te okoliczności powodują, że wystarczającą reakcją za ten czyn jest kara grzywny.

Natomiast rację ma prokurator co do wysokości stawki dziennej grzywny. Oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu, jest jeszcze w pełni sił, prowadzi średniej wielości gospodarstwo rolne ( o powierzchni 12 hektarów), ponadto osiąga regularny dochód w wysokości 1500 zł miesięcznie. Adekwatną do jego możliwości zarobkowych wysokością stawki dziennej grzywny jest postulowana przez prokuratora stawka w wysokości 20 zł.

Wniosek

O zaostrzenie kary przez wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na 20 zł.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższono stawkę dzienną grzywny do 20 zł.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to omawiane.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W związku ze skazaniem na podstawie art. 635 kpk w zw z art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego 20 zł tytułem zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze ( ryczałt za doręczenia) oraz 300 zł opłaty za obie instancje.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana