Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1042/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. C.

w dniu 16 czerwca 2021 roku w K. D., woj. (...), poleciła ustalonej osobie dokonanie zaboru wideorejestratora marki D. (...) serii (...)- (...) znajdującego się w pomieszczeniu kotłowni pensjonatu przy ul. (...) w K. D. po uprzednim pokonaniu przez ww. osobę zabezpieczenia sprzętu w postaci wyważenia metalowych drzwiczek skrzynki, w której urządzenie to się znajdowało, powodując straty na rzecz K. O. i R. L. w kwocie 430 zł, tj. o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. art. 279 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. C. i R. C. (1) są współwłaścicielami zabudowanej nieruchomości znajdującej się K. D. przy ulicy (...). Jednocześnie ww. pozostają w ostrym konflikcie, czego przejawem są różne postępowania sądowe toczące się z udziałem ww. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2022r. w sprawie III C 2406/19 orzeczono rozwód M. C. i R. C. (1), jednakże wyrokiem tym nie został dokonany podziału majątku wspólnego. W dniu w dniu 10 lipca 2020r. R. C. (1) zawarł umowę najmu ww. nieruchomości z K. O. i R. L. prowadzącym spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w (...). K. O. oraz R. L. ww. opisanej nieruchomości prowadzili pensjonat” (...)”. M. C. nie akceptowała powyższej umowy, wobec tego złożyła pozew przeciwko ww. o bezumowne korzystenia z ww. lokalu znajdującego się w opisanej nieruchomości. Podejmowała ponadto różne działania, aby uniemożliwić funkcjonowanie pensjonatu i prowadzenie go przez ww. M. C. nie dysponowała w tamtym czasie kluczami do ww. budynku. W pensjonacie był założony monitoring. K. O. oraz R. L. zakupili wideorejstrator, który był zamotywany w kotłowni pensjonatu. W dniu 16 czerwca 2021 roku w K. D., woj. (...), M. C. poleciła ustalonej osobie dokonanie zaboru wideorejestratora marki D. (...) serii (...)- (...), który znajdował się w pomieszczeniu kotłowni pensjonatu przy ul. (...) w K. D., po uprzednim pokonaniu przez ww. osobę zabezpieczenia sprzętu w postaci wyważenia metalowych drzwiczek skrzynki, w której urządzenie to się znajdowało, powodując straty na rzecz K. O. i R. L. w kwocie 430 zł.Ustalona osoba do wnętrza kotłowni dostała się przez małe okienko. M. C. pozostała na zewnątrz budynku. W konsekwencji zachowania ww. spowodowały , iż pensjonat (...) został zamknięty.

Wyjaśnienia oskarżonej, częściowe

221-222,128-129,283-283v

Zeznania świadka R. C. (2)

225-226,77-78

Zeznania świadka R. L.

222-223v,113

Zeznania świadka K. O.

223v-224v,11-12

Zeznania świadka D. N.

281v-282,69-70

Protokół oględzin miejsca kradzieży z włamaniem

2-4

Protokół zatrzymania rzeczy

20-22

Protokół oględzin nagrań monitoringu z

28-32

Umowa najmu

79-80

Protokół zdawczo odbiorczy

81-121

Dokumentacja fotograficzna dotycząca miejsca kradzieży z włamaniem

34-50

Odpis wyroku w sprawie III C 2406/19 wraz z uzasadnieniem

270-274

Odpis pozwu w sprawie I C 249/21

253-259

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. C.

w dniu 16 czerwca 2021 roku w K. D., woj. (...), poleciła ustalonej osobie dokonanie zaboru wideorejestratora marki D. (...) serii (...)- (...) znajdującego się w pomieszczeniu kotłowni pensjonatu przy ul. (...) w K. D. po uprzednim pokonaniu przez ww. osobę zabezpieczenia sprzętu w postaci wyważenia metalowych drzwiczek skrzynki, w której urządzenie to się znajdowało, powodując straty na rzecz K. O. i R. L. w kwocie 430 zł, tj. o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. art. 279 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Twierdzenie oskarżonej, iż nie ponosi odpowiedzialności karnej za zarzucany jej czyn, bowiem lokal znajdujący się K. D. jest jej współwłasnością.

Wyjaśnienia oskarżonej

221-222,128-129,283-283v

2.OCENA DOWODÓW

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I

Zeznania świadka K. O. , R. L.

Sąd w zasadzie w pełni obdarzył wiarą zeznania K. O. oraz R. L., którzy przedstawili okoliczności dotyczące popełnienia przez oskarżoną przestępstwa, na ich szkodę, które polegało na poleceniu ustalonej osobie dokonania zaboru wideorejestratora znajdującego się w pomieszczeniu kotłowni pensjonatu przy ul. (...) w K. D. po uprzednim pokonaniu przez ww. osobę zabezpieczenia sprzętu w postaci wyważenia metalowych drzwiczek skrzynki, w której urządzenie to się znajdowało. Zeznania te były rzeczowe i konsekwentne a nadto korespondujące z pozostałymi dowodami , które były podstawą ustaleń faktycznych w sprawie.

I

Zeznania świadka R. C. (2)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka w zakresie jakim potwierdzał, fakt kradzieży wiedorejstraona należącego do K. O. oraz R. L., o czym miał wiedzę, od pokrzywdzonej K. O. a także po zapoznaniu się zapisem monitoringu. Z uwagi jednak na to, iż zeznania te w tym zakresie korespondowały z wiarygodnymi dowodami, będącymi podstawą ustaleń faktycznych to nie ma podstaw do ich kwestionowania, także z tego powodu, iż świadek pozostaje w konflikcie z oskarżoną. Zwrócić należy uwagę, iż sam oskarżona nie kwestionowała, iż poleciła ustalonej osobie dokonanie zaboru wideorejstratora.

1

Zeznania świadka D. N.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka w zakresie jakim potwierdzał, iż na polecenie oskarżonej dokonał zaboru wideorejstratora. Zresztą okoliczność jego zaboru nie może budzić wątpliwości, bowiem została utrwalona na urządzeniu, które rejestrowało obraz. Z uwagi jednak na to, iż zeznania te korespondowały z wiarygodnymi dowodami w postaci dokumentów, za spisem monitoringu z dnia zdarzania oraz częściowymi wyjaśnianiami samej oskarżonej to nie ma podstaw do ich kwestionowania.

I

Wyjaśnienia oskarżonej

W ustalonym stanie faktycznym, stwierdzić trzeba, że samo popełnienie czynu przez oskarżoną polegającym na poleceniu kradzieży z włamaniem nie może budzić wątpliwości. Okoliczności te zostały przez nią w pewnym zakresie przyznane a nadto znalazły potwierdzenie w pozostałym materialne dowodowym. Sąd podzielił, zatem wyjaśnienia oskarżonej w zakresie polecania ustalonej osobie dokonania zaboru wideorejstraora, albowiem jest to fakt nie kwestionowany.

I

Dowody z dokumentów będące podstawą ustaleń faktycznych

Za nie budzące wątpliwości i wiarygodne Sąd uznał nieosobowe źródła dowodowe znajdujące się w aktach sprawy, między innymi te, do których odwołał się czyniąc ustalenia faktyczne, którym Sąd przyznał walor wiarygodności, gdyż nie stwierdził żadnych nieprawidłowości w ich sporządzeniu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I

Wyjaśnienia oskarżonej

Nie zasługują na wiarę wyjaśnienia oskarżonego w zakresie jakim nie przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, bowiem po pierwsze pozostają w sprzeczności zeznaniami pokrzywdzonych, oraz innymi dowodami, które zostały uznane za wiarygodne. Nie mogą zmienić poczynionych ustaleń twierdzenia oskarżonej, iż zdarzenia miało miejsc w trakcie dnia oraz to, że ona sama nie ukrywała swojej obecności w nieruchomości i w samym K. D.. Zupełnie nie znajdują uzasadnienia także jej twierdzenia, iż zabór wideorejstratora został dokonany na poczet przyszłych należności na jej rzecz z tytułu korzystania przez pokrzywdzonych z nieruchomości.

Także uprzednie rozstrzygnięcie Prokuratury Rejonowej w Puławach w sprawie PR (...)( k. 232-243) , która na mocy postanowienia umorzyła dochodzenie w sprawie zaboru wideorejstratora z uwagi na brak znamion czynu zabronionego nie może zmienić ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie a przede wszystkim nie świadczy, iż oskarżona w dniu 16 czerwca 2021r. nie dopuściła się zarzucanego jej czynu.

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo przewidziane w art. 279 § 1 k.k., podlega ten , kto kradnie z włamaniem.

Włamanie w znaczeniu art. 279 § 1 k.k. jest pojęciem prawnym obejmującym usunięcie przeszkody oznaczającej, że wejście do pomieszczenia jest zabronione dla osób nieupoważnionych. Występujące najczęściej w praktyce sposoby dokonania włamania to „ tradycyjne” działanie sprawcy skierowane na pokonanie przeszkód zabezpieczających pomieszczenie, w którym znajduje się mienie będące przedmiotem kradzieży – zamki, zasuwy, kłódki, kraty, które sprawca niszczy, uszkadza lub otwiera podrobionym kluczem i. t.p.

Do znamion strony podmiotowej tego przestępstwa należy zabór cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia.

Kradzież z włamaniem zachodzi wtedy gdy, jej sprawca zabiera cudzą rzecz ruchomą (mienie ruchome) w celu przywłaszczenia w następstwie jakiegokolwiek fizycznego oddziaływania i usunięcia w ten sposób przeszkody materialnej będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zamknięciem tego pomieszczenia, utrudniającym dostęp do jego wnętrza ( por. Komentarz do Kodeksu Karnego – część szczególna B. Michalski, Duże Komentarza Becka t. II, str. 713 i n.)

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż nie może budzić wątpliwości, iż oskarżona dopuściła się zarzucanego jej czynu. Oskarżona popełniła czyn opisany w wyroku umyślnie w formie zamiaru bezpośredniego. Oskarżona wiedziała, że jest osobą nie upoważnioną do wstępu do pomieszczeń, które są wynajmowane przez pokrzywdzonych, o czym doskonale wiedziała nie mając uprawnienia do korzystania z nich j podobnie jak i to, że pokonując zabezpieczenie do tych pomieszczeń dokonuje włamania, natomiast zabierając mienie, które d niej nie należało działała w celu jego przywłaszczenia, a mimo to dokonywała czynu zabronionego przez prawo. Oskarżona chciała więc takiego zachowania i zamiar swój zrealizował, gdyż doskonale zdawała sobie sprawę ,iż wdzierając się do pomieszczenia nie mając do tego uprawniania czyniła to w celu popełnienia kradzieży, a tym samym dopuszczała się czynu zabronionego przez prawo. Powyższych ustaleń nie może zmienić fakt, iż oskarżona jest współwłaścicielem nieruchomości, jednakże w dacie zaistnienia zdarzenia, powyższa nieruchomość była wynajmowana i użytkowana przez pokrzywdzonych i oskarżona o tym doskonale wiedziała, a zatem nie była uprawniona do wstępu do nieruchomości bez zgody pokrzywdzonych, czyli wynajmujących a przede wszystkim bez poinformowania ich o tym fakcie. Tymczasem oskarżona w ukryciu przed nimi i pod ich nieobecność poleciła dokonanie kradzieży z włamaniem i zaboru wideorejstratora. Nie może też zmienić powyższego to, iż bez wątpienia oskarżona działała z czystej złośliwości kierowanej przed wszystkim wobec swojego byłego męża z którym jest skonfliktowana. To jednak nie może uwolnić jej od odpowiedzialności karnej za zarzucane przestępstwo, tym bardziej, że motywy działania oskarżonej oraz powiększenie majątku oskarżonej poprzez zabór widerejstraora nie należy do znamion czynu z art. 279§ 1 k.k.

Sąd w pełni podziela pogląd wyrażony w doktrynie, że istotna wypadku mniejszej wagi sprowadza się do szczególnej charakterystyki zachowania realizującego wszystkie znamiona przestępstwa określone w typie podstawowym, która sprawia, że taki czyn sprawcy stanowi przestępstwo zasługujące na łagodniejsze potraktowanie (łagodniejszą karę). Wypadek mniejszej wagi zachodzi wówczas, gdy okoliczności popełnienia czynu zabronionego wskazują, że z jednej strony sam czyn charakteryzuje się mniejszym stopniem społecznej szkodliwości, z drugiej zaś, jego sprawca nie jest na tyle niebezpieczny dla społeczeństwa, aby stosować wobec niego zwykłą karę przewidzianą za zrealizowane przez niego przestępstwo (Małgorzata Dąbrowska-Kardas, Piotr Kardas. Komentarz do art. 283 Kodeksu karnego).

Z uwagi jednak na okoliczności w jakich zaistniało przestępstwo oraz wartość mienia Sąd uznał, iż zachowanie oskarżonej należy kwalifikować jako wypadek mniejszej wagi przewidziany w art. 283 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

I

I

Przechodząc do omówienia wymiaru kary Sąd, kierując się dyrektywami zawartymi w art. 3 i 53 § 1 i 2 k.k., uznał, że adekwatną do stopnia zawinienia sprawcy będzie kara grzywny w orzeczonej w wyroku wysokościi.

Jako okoliczności obciążające sprawcę Sąd uwzględnił znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu przejawiający się w tym, iż swoim działaniem oskarżona wystąpił przeciwko mieniu.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonej kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i nie przekracza stopnia winy. Oceniając stopień społecznej szkodliwości zachowań oskarżonej Sąd uwzględnił ustalony zamiar bezpośredni, przy tym wpisujący się w znamiona inkryminowanego jej czynu. Wymierzając karę Sąd miał także na względzie sytuację materialną oskarżonej jego właściwości i warunki osobiste oraz nie pominięto, iż nie była uprzednio karana sądownie.

Oskarżona jest dorosłym człowiekiem, , w pełni poczytalnym. Z całą pewnością miała świadomość bezprawności i naganności czynu, którego się dopuściła oraz że w świetle okoliczności towarzyszących jej działaniu brak jest jakichkolwiek przesłanek, które usprawiedliwiając jego czyn, wyłączyłyby odpowiedzialność karną, z uwagi na brak winy lub bezprawności czynu. Można też było od niej wymagać zachowania zgodnego z prawem w sytuacji w jakiej się znalazła. Wymierzając oskarżonej karę Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego – mienie a także to, że czynu tego dopuściła się oskarżona działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim, a także stopień społecznej szkodliwości jej czynu.

Kara grzywny w ocenie Sądu będzie wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonej celów kary, a w szczególności zapobiegnie jego powrotowi do przestępstwa. Przy czym w tym miejscu należy zaznaczyć, iż przy wyborze kary, Sąd na względzie sytuację osobistą oskarżonej, na którą oskarżona powoływała się w toku procesu, podnosząc okoliczności dotyczące jej życia osobistego z R. C. (3) oraz pokrzywdzenia jej przez niego. Należy stwierdzić, że orzeczona kara realizuje swe cele takie jak: cel sprawiedliwościowy – jest współmierna do ciężkości przestępstwa, a co za tym idzie - jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia sprawcy, cel prewencji indywidualnej – będzie ona, w ocenie Sądu, działała zarówno wychowawczo. Sprawi, że sprawca nie popełni ponownie przestępstwa, jak i represyjnie – będzie stanowiła dolegliwość, która przekona sprawcę o nieopłacalności łamania prawa, jego szybkości i surowości; cel prewencji ogólnej – będzie ona działała, przez swą nieuchronność, odstraszająco na innych potencjalnych sprawców. Ponadto kara ta będzie w sposób istotny wpływała na poczucie sprawiedliwości społecznej. Z tych względów uznać należy, że wymierzenie jej kary grzywny za przypisany mu obecnie czyn, nie jest nadmiernie surowe i nie zawiera elementu nadmiernej represji.

M. C.

V

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej na rzecz pokrzywdzonych po 215 zł tytułem obowiązku naprawienia szkody w części.

Z uwagi na treść art. 46 § 1 k.k. Sad orzekł wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych obowiązek naprawienia szkody w części celem rekompensaty poniesionych strat.

5.INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnia art. 624 § 1 k.p.k.

8.PODPIS