Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania H. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 sierpnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie H. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej H. C. przysługuje prawo do emerytury od dnia 01 sierpnia 2013 r.

Sygn. akt: IV U 1129/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 sierpnia 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. C. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach zaliczył ubezpieczonej okres zatrudnienia – od 02.05.1984 r. do 31.12.1998 r. , z wyłączeniem okresów nieskładkowych, w wymiarze 14 lat, 7 miesięcy i 17 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że do stażu pracy w warunkach szkodliwych powinien być zaliczony okres zatrudnienia w (...) (...) w W. w okresie od 01 lipca 1974 r. do 30 kwietnia 1984 r. na stanowisku montera elementów półprzewodnikowych na dziale technochemia (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.10-11).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona ur. (...), w dniu (...) ukończyła 55-ty rok życia. W dniu 2 sierpnia 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 24 lata, 6 miesięcy i 1 dzień, z czego okresy składkowe wynoszą 21 lat, 6 miesięcy i 18 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata, 11 miesięcy i 13 dni. Ponadto organ rentowy uznał ubezpieczonej staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 14 lat, 7 miesięcy i 17 dni za okres pracy od 02.05.1984 r. do 31.12.1998 r. (...) Spółdzielni Pracy w O.. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył okresu zatrudnienia ubezpieczonej w (...) (...) w W. w okresie od 01.07.1974 r. do 30.04.1984 r. na stanowisku montera elementów półprzewodnikowych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 21 sierpnia 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 21 sierpnia 2013 r. k.29 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona w (...) (...) w W. od dnia 01.07.1974 r. do dnia 30.04.1984 r. na stanowisku montera elementów półprzewodnikowych. W okresie od dnia 02.06.1981 r. do dnia 01.12.1982 r. zakład pracy na wniosek H. C. udzielił jej urlopu wychowawczego (pismo z 7.09.1981 r. – akta osobowe). Nie 28 maja 1982 r. ubezpieczona złożyła do zakładu pracy wniosek o przedłużenie urlopu wychowawczego do dnia 01.06.1984 r. (pismo z dnia 28.05.1982 r. – akta osobowe). Pismem z dnia 2 czerwca 1982 r. pracodawca przedłużył ubezpieczonej urlop wychowawczy do 01.06.1984 r. (akta osobowe). Umowa o pracę między stronami rozwiązała się z dniem 30.04.1984r. (świadectwo pracy – akta osobowe). Ubezpieczona do wynagrodzenia otrzymywała dodatek pieniężny za pracę w warunkach szkodliwych (karty wynagrodzeń – akta osobowe).

Praca ubezpieczonej jako montera elementów półprzewodnikowych polegała na trawieniu złącz diod i tranzystorów w kwasach na automacie, na ich cynowaniu w roztopionej gorącej cynie, centrowaniu i naświetlaniu. Ubezpieczona pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy i stale przy wykonując wymienione prace. Praca wykonywała była w specjalnych kabinach i odzieży ochronnej (zeznania świadków: E. K. k.18v, T. S. k.18v, zeznania ubezpieczonej k.19, 21v). (...) (...) w W. wytwarzało tranzystorki krzemowe, bipolarne, unipolarne, diody, układy scalone.

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej H. C. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia (...) (...) w W. ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych, wykonując pracę montera elementów półprzewodnikowych. Półprzewodniki wykorzystywane są m.in. w przemyśle elektronicznym do produkcji diod, tranzystorów, które posiadają zdolność wzmacniania sygnału elektrycznego. Tranzystory mogą być wykorzystywane do telewizorów, radia, do budowy wzmacniaczy różnego rodzaju, są kluczowym elementem w konstrukcji wielu układów elektronicznych tj. źródła prądowe, stabilizatory, przesuwniki napięcia, przerzutniki, generatory, klucze elektroniczne. Tranzystory są również podstawowym budulcem wielu pamięci półprzewodnikowych (RAM, ROM). Materiałem półprzewodnikowym wykorzystywanym w przemyśle elektronicznym są pierwiastki z grupy IV (np. krzem, german). W (...) (...) w W. produkowane były tranzystory krzemowe, bipolarne i unipolarne, układy scalone, elementy dyskretne-diody. Praca ubezpieczonej polegająca na trawieniu złącz diod i tranzystorów w kwasach na automacie, na ich cynowaniu w roztopionej gorącej cynie, centrowaniu i naświetlaniu była elementem produkcji urządzeń elektroenergetycznych. Skoro bowiem tranzystory są podstawowym budulcem wielu urządzeń energetycznych np. generatorów to należy uznać, iż praca przy produkcji m.in. tranzystorów jest szeroko rozumianą pracą przy montażu urządzeń elektroenergetycznych.

Sąd zaliczył pracę ubezpieczonej wykonywaną w okresie od 01.07.1974 r. do 01.06.1981 r. (bowiem od dnia 02.06.1981 r. ubezpieczona korzystała z urlopu wychowawczego do końca zatrudnienia) w (...) (...) w W. tj. w wymiarze 6 lat i 11 miesięcy jako pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A dziale II załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DZ.U. nr 8, poz. 43 ze zm.) jako prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych.

A zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczona posiadała okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym razem z okresem uznanym przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji w wymiarze łącznym 21 lat, 6 miesięcy i 17 dni.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej H. C. przysługuje prawo do emerytury od 1 sierpnia 2013 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym ubezpieczona złożyła wniosek o emeryturę.