Sygn. akt I 1 C 912/22
Dnia 8 grudnia 2022 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny – Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym: Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2022 r. w G. sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w G. przeciwko K. K.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej K. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w G. kwotę 225,58 zł (dwieście dwadzieścia pięć złotych pięćdziesiąt osiem groszy);
II. zasądza od pozwanej K. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w G. kwotę 2.217 zł (dwa tysiące dwieście siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.
Na datę zamknięcia rozprawy wartość przedmiotu sporu nie przekraczała tysiąca złotych, co uzasadnia zastosowanie art. 505 8 § 4 zd. pierwsze k.p.c.
Wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia z przytoczeniem przepisów prawa:
Podstawą prawną rozstrzygnięcia w punkcie I. sentencji był art. 481 § 1 i § 2 k.p.c., regulacja ta przewiduje uprawnienie wierzyciela do żądania odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§ 1), natomiast § 2 określa wysokość tych odsetek.
Zasądzona kwota obejmuje skapitalizowane (skumulowane) przez powoda odsetki ustawowe za opóźnienie (od należności głównej) zgodnie z wyliczeniem (poprawnym) przedstawionym w piśmie przygotowawczym pełnomocnika powoda z dnia 22.08.2022 r.
Argumenty pozwanej twierdzącej, że nie pozostawała w opóźnieniu są niezasadne w świetle art. 15 ustawy o własności lokali, który przewiduje, że na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Obowiązek uiszczania opłat jest niezależny od tego czy właściciel korzysta z lokalu, czy też przekazał go w posiadanie zależne (np. najemcom). Dla jego powstania wystarczającym jest, że dana osoba jest właścicielem samodzielnego lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu. Przywołać należy w tym miejscu art. 13 ustawy o własności lokali. Zgodnie z tym przepisem na właścicielach lokali ciąży obowiązek współdziałania z pozostałymi współwłaścicielami dla ochrony wspólnego dobra. Konkludując, wymagalność zaliczek nie była uzależniona od doręczenia zawiadomień o ich wysokości na aktualny adres pozwanej – właściciel lokalu, o ile nie ma wiedzy o wysokości comiesięcznych zaliczek (i ich nie uiszcza przez szereg kolejnych okresów płatności) powinien współdziałać zgodnie z art. 13 w/w ustawy poprzez samodzielne podjęcie działań w celu uzyskania wymaganych informacji (tj. zgłosić się do zarządu wspólnoty lub administratora).
Osobną kwestią jest fakt, że powódka nie udowodniła swoich twierdzeń w zakresie rzekomego poinformowania Wspólnoty o aktualnym miejscu pobytu (nie stawiła się bez usprawiedliwienia na przesłuchanie na rozprawę). Nie zrealizowała więc ciężaru wynikającego z art. 6 k.c.
Koszty procesu
Pozwana przegrała proces w całości – zaspokoiła wymagalne roszczenie powoda (kwota główna) dopiero po wniesieniu pozwu oraz nie uiściła słusznych pretensji odsetkowych. Innymi słowy – dała powód do wytoczenia powództwa. Stąd – na mocy art. 98 k.p.c. zasądzono od niej na rzecz powoda całość należnych kosztów na które składa się: opłata sądowa od pozwu (400 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozp. MS z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).