Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 15 marca 2023 r.

Sygn. akt VI Ka 1230/21

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Ludmiła Tułaczko

Sędziowie:SO Michał Bukiewicz

SR (del.) Małgorzata Nowak - Januchta

protokolant:protokolant sądowy – stażysta Marcelina Pelka

4przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 15 marca 2023 r.

5sprawy D. S., syna M. i A., ur. (...) w Ł.

6oskarżonego o przestępstwa z art. 191 § 1 kk, art. 282 kk i art. 280 § 1 kk

7na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

8od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9z dnia 23 września 2021 r. sygn. akt VIII K 116/19

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym przejmując wydatki na rachunek skarbu Państwa;

3.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ
w Warszawie na rzecz adw. M. Z. kwotę 1033,20 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonego w drugiej instancji oraz podatek od towarów i usług.

SSO Ludmiła Tułaczko SSO Michał Bukiewicz SSR (del.) Małgorzata Nowak - Januchta

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1230/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia

w sprawie VIII K 116/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. S.

Uprzednia karalność oskarżonego

Karta Karna

k. 486

2.1.1.2.

j.w.

Trudna sytuacja majątkowa oskarżonego wskazująca na brak możliwości poniesienia przez niego kosztów postępowania sądowego

e - (...)

k. 573

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Karta karna

Dokument obiektywny, wystawiony w ramach uprawnień przez właściwy podmiot.

2.1.1.2.

e-puap

j.w.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1.naruszenie art. 7 k.p.k. przez zaniechanie dokonania oceny wszystkich dowodów przez aprioryczne przyjęcie tez aktu oskarżenia za prawdziwe podczas gdy postępowanie dowodowe (rzekome) bowiem dowodom secundum se nie przysługuje walor jakiejkolwiek wiarygodności, prowadzi do wręcz przeciwnych wniosków niż uznanie winy D. S., a mianowicie , że D. S. jest niewinny;

2. naruszenie art. 5 § 1 i § 2 k.p.k. przez zniweczenie zasady domniemania niewinności a poprzestanie na powołaniu się na dowody rzekomo petryfikujące winę oskarżonego D. S. prezentowane przez Urząd Prokuratorski bez szczegółowej analizy ich wiarygodności, mimo bardzo poważnych uchybień co do wiarygodności tych dowodów jednostronnie przedstawiających z góry ustalone założenia organów ścigania dążących za wszelką cenę do skazani oskarżonego D. S. bez żadnych analiz rzeczywistych przebiegów zdarzeń, które to analizy a limine niweczą zasadność jednostronnych rzekomych ustaleń organów ścigania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty obrońcy oskarżonego są niezasadne.

Dokonując analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należy stwierdzić, że dowody jednoznacznie wskazują na sprawstwo oskarżonego. W pierwszej kolejności należy się odnieść do treści przesłuchań pokrzywdzonych. Analiza protokołów przesłuchań pokrzywdzonych prowadzi do wniosku, że każdy z nich był w stanie opisać postać oskarżonego, w szczególności jego ubranie, wzrost oraz posturę ciała(k. 1, 16, 52). Ponadto jeden z pokrzywdzonych- T. S. wskazał cechę szczególną oskarżonego w postaci złamanego, krzywo zrośniętego nosa(k. 17). Pokrzywdzonym przedstawiono następnie tablice podglądowe z wizerunkiem czterech osób, na których bez wątpliwości wskazali oskarżonego D. S. (k. 2 ,17, 54). Ponadto podczas okazania pokrzywdzonym oskarżonego na żywo również byli w stanie go rozpoznać(k. 69-74). Tak więc materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż pokrzywdzeni M. R., T. S. i J. Z. wiarygodnie rozpoznali oskarżonego, jako sprawcę przestępstwa popełnionego na szkodę każdego z nich. Jednocześnie opisali na czym polegało stosowanie przemocy lub groźby jej użycia gdy nie zostaną wydane oskarżonemu pieniądze.

Zeznania dwóch pokrzywdzonych: T. S. i Jordana Z. zostały ponadto skonfrontowane z zapisem nagrania monitoringu we wskazanych przez pokrzywdzonych miejscach. Treść nagrania monitoringu potwierdza ich zeznania. Na uwagę zasługuje okoliczność, że w sposób logiczny i precyzyjny pokrzywdzeni opisali miejsca i czas popełnienia przez oskarżonego przestępstw. Ze wskazanych nagrań wynika, że w dniu 3 stycznia 2018 r., pokrzywdzony T. S., a w dniu 4 stycznia 2018 r. pokrzywdzony J. Z., natknęli się na mężczyznę w szarej kurtce z kapturem i ciemnych spodniach z białymi lampasami. Opinia biegłego z zakresu antropologii pozwoliła natomiast ustalić, że wygląd tego mężczyzny podobny jest do wyglądu oskarżonego D. S. (k. 287-292). Należy nadmienić, że opinia ta nie stanowiła samoistnego dowodu, świadczącego o sprawstwie oskarżonego, lecz pozwoliła zweryfikować treść zeznań pokrzywdzonych, tym samym poczynić prawidłowe ustalenia faktyczne w sprawie. Dowody te pozwoliły zatem przyjąć, że oskarżony faktycznie przebywał we wskazanym miejscu i czasie, dokonując zarzucanych mu przestępstw na szkodę pokrzywdzonych. Co do pokrzywdzonego M. R. brak jest nagrania monitoringu, które mogłoby dodatkowo potwierdzić jego zeznania. Jednak mając na uwadze opinię psychologiczną dotyczącą M. R. należy stwierdzić, że jego zdolność przyswajania i odtwarzania spostrzeżeń jest zachowana a jego zeznania mogą stanowić wiarygodny materiał dowodowy (k.126-128). Ponadto pokrzywdzony był w stanie prawidłowo wskazać elementy wyglądu oskarżonego oraz rozpoznać go na tablicy podglądowej oraz podczas czynności procesowej okazania. Tym samym należy uznać treść złożonych przez niego zeznań za wiarygodne.

Powyższe ustalenia dokonane w sprawie w sposób jednoznaczny podważają wiarygodność wyjaśnień oskarżonego. Należy również wskazać, że pozostają one w sprzeczności wobec zeznań świadka J. K. (k. 91, 130,131), która miała zapewnić alibi oskarżonemu na czas popełnienia przestępstw. Z treści wyjaśnień oskarżonego wynika, że w dniach 3 i 4 stycznia 2018r. odwiedzał J. K. podczas jej pobytu w szpitalu. Jednak, jak wynika z zeznań świadka, a także z dokumentacji medycznej, J. K. przebywała w szpitalu od 25 grudnia 2017r. do 2 stycznia 2018 r. (k. 155-204). Wyklucza to tym samym prawdziwość wyjaśnień oskarżonego. Natomiast w dniu 22 grudnia 2017 r., jak wynika dokumentacji szpitalnej J. K. faktycznie została przyjęta do szpitala (k. 229-234). Z karty medycznej wynika, że została przyjęta po godzinie 18:00 tego dnia. Zakładając, zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonego, że przebywał razem ze świadkiem w szpitalu , to należy podkreślić, że okoliczność ta nie wyklucza możliwości popełnienia przestępstwa bowiem jak zeznał pokrzywdzony M. R. do zdarzenia doszło ok. godziny 11 w dniu 22 grudnia 2017r. Pobyt oskarżonego w szpitalu nie pokrywa się z czasem popełnienia przestępstwa wskazanym przez tego pokrzywdzonego. Zatem pobyt oskarżonego w szpitalu wraz ze świadkiem J. K. nie wyklucza dokonania zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że nie zachodzą jakiekolwiek rozbieżność, które podważałyby prawidłowość skazania D. S. za zarzucane mu czyny. Tym samym należy zaprzeczyć zarzutom skarżącego, co do dowolnej oceny dowodów przez sąd I instancji oraz naruszenia zasady domniemania niewinności. Wszelkie ustalenia, wedle oceny Sądu Okręgowego, zostały poczynione w sposób rzetelny, wskazujący na ich wiarygodność. Świadczy o tym przede wszystkim konfrontacja dowodów osobowych w postaci zeznań świadków z dowodami rzeczowymi w postaci nagrania monitoringu. Zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na wyczerpujące ustalenia i weryfikację okoliczność sprawy. Tym samym nie ma żadnych wątpliwości, że pokrzywdzeni prawidłowo rozpoznali oskarżonego, oraz że będąc w miejscach wskazanych przez pokrzywdzonych dopuścił się przypisanych mu przestępstw. Kwalifikacja prawna czynów jest prawidłowa zaś wymierzona kara dostosowana do zawinienia W ocenie Sądu Okręgowego brak jest rozbieżności w materiale dowodowym, które uzasadniałyby zmianę zaskrzonego wyroku.

Wniosek

1.  zmiana wyroku poprzez uniewinnienie ;

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów obrońcy oskarżonego nie jest możliwe uniewinnienie oskarżonego ani uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina i Kara

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ustalenia sądu I instancji w przedmiotowej sprawie są prawidłowe. Sąd Rejonowy zgromadzony materiał dowodowy poddał rzetelnej analizie i na tej podstawie wyprowadził słuszne wnioski zarówno co do winy oskarżonego w zakresie popełnienia przypisanych mu przestępstw, jak i orzeczonej kary.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. W uznaniu sądu odwoławczego uiszczenie należnych kosztów sądowych byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową.

3

W toku postępowania odwoławczego oskarżony był reprezentowany przez obrońcę wyznaczonego z urzędu – adw. M. Z.. Obrońca oskarżonego wniosła o zasądzenie na jego rzecz kosztów udzielonej pomocy prawnej wskazując, że nie zostały one pokryte w całości ani w części. Mając na uwadze wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 r, w sprawie o sygnaturze SK 78/21, sąd ustalił należne obrońcy wynagrodzenie za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją według stawki z § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, w wysokości 840zł. Ponadto kwotę tę podwyższył o kwotę podatku od towarów i usług przy przyjęciu stawki podatkowej w wysokości 23%.

7.  PODPIS

SR(del) Małgorzata Nowak- Januchta SSO Ludmiła Tułaczko SSO Michał Bukiewicz

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i kara

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana