Sygn. akt IIIRC 167/22
Dnia 21 lutego 2023 r.
Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska
Protokolant p.o. sekr. sądowy Monika Mierzejek
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2023 r. w S. sprawy
z powództwa małoletniej J. Ł. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową K. L.
przeciwko M. Ł.
o podwyższenie alimentów
I. podwyższa alimenty od pozwanego M. Ł. na rzecz małoletniej powódki J. Ł. z kwoty po 600 złotych miesięcznie zasądzonej w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 7 października 2015 roku w sprawie III RC 200/15 do kwoty po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 15 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki K. L., poczynając od dnia 1 października 2022 roku,
II. w pozostałej części powództwo oddala,
III. zwalnia pozwanego od kosztów sądowych za I instancję,
IV. koszty procesu wzajemnie znosi,
V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki J. Ł. – K. L. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego M. Ł. z kwoty po 600 zł. miesięcznie do kwoty po 1200 zł. miesięcznie.
Pozwany M. Ł. uznał powództwo do kwoty po 800 zł. miesięcznie. Na rozprawie 21 lutego 2023 r. ostatecznie uznał powództwo do kwoty po 900 zł. miesięcznie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Alimenty na rzecz małoletniej powódki J. Ł. zostały ostatnio podwyższone w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 7 października 2015 r. w sprawie III RC 200/15 do kwoty po 600 zł. miesięcznie. Małoletnia miała wówczas 5 lat, uczęszczała do przedszkola, była pod opieką okulisty z powodu zeza. Matka powódki w tym okresie rozpoczęła własną działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa, uzyskiwała wówczas niewielkie dochody. Mieszkały u jej matki, która utrzymywała się z emerytury. Pozwany w tym okresie pracował i mieszkał w Niemczech, zarabiał 1300 Euro, mieszkał z siostrą i narzeczoną, jego narzeczona nie pracowała. Pozwany utrzymywał z córką sporadyczny kontakt. Dodatkowo przekazywał matce powódki opał na zimę.
Obecnie małoletnia powódka J. Ł. ma 12 lat, uczęszcza do VI klasy szkoły podstawowej. Małoletnia chodzi na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, za które miesięczna opłata wynosi 120 zł oraz raz w miesiącu korzysta z korepetycji z matematyki udzielanej przez znajomą, za godzinę płaci 30 zł. Korzysta z dożywiania w szkole, jest to koszt 70 zł. miesięcznie.
Małoletnia nadal jest pod opieką okulisty, nosi okulary, kontrolna wizyta raz w roku kosztuje 170 zł. Małoletnia korzysta z prywatnych wizyt stomatologicznych, w ubiegłym roku odbyły się 4 wizyty, przeciętnie jedna kosztowała 150 zł. Ponadto jest pod opieką ortodonty, niedawno został założony aparat ortodontyczny ma jeden łuk, którego koszt wyniósł 2500 zł. Oczekuje na założenie aparatu na drugi łuk zębowy. W zeszłym roku odbyło się 5 wizyt, każda kosztowała 150 zł. Obecnie, po założeniu aparatu, małoletnia będzie wymagała wizyt co miesiąc, koszt każdej to 200-300 zł. plus koszty dojazdów do O.. Matka powódki ocenia koszty leczenia ortodontycznego na kwotę po 530 zł. miesięcznie.
Matka powódki prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie usług fryzjerskich, osiąga dochód 3500-4000 zł. miesięcznie. Od grudnia 2022 r. jest na zasiłku macierzyńskim w wysokości 2000 zł. miesięcznie. Urodziła dziecko z aktualnego związku. Ojciec tego dziecka prowadzi własną działalność gospodarczą w formie usług budowlanych, ma wkrótce zamieszkać z partnerką. Matka powódki nadal mieszka z matką, obecnie nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego.
Pozwany M. Ł. pracuje jako kierowca, jest zatrudniony przez niemiecką firmę, zarabia netto 1800-1900 Euro miesięcznie. Mieszka z żoną i 3-letnią córką w P.. Żona pozwanego pracuje jako spedytor i zarabia 3500 zł. miesięcznie. Mieszkają w wynajętym mieszkaniu, za które płacą ok. 2500 zł. miesięcznie.
Pozwany 14 lutego 2023 r. dostał wypowiedzenie z pracy.
Pozwany obecnie utrzymuje regularne kontakty z córką, spotykają się kilka razy w roku, podczas spotkań kupuje córce prezenty w postaci ubrań, daje kieszonkowe, niedawno małoletnia otrzymała od ojca nowy telefon. Od kilku lat nie przekazuje matce powódki opału.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach tut. Sądu III RC 200/15, wyjaśnień stron k. 110v- 112, zeznań świadka P. Ł. k, 124v, rachunków za media strony powodowej i leczenie powódki k. 10-38, 43-50, 105-106, aktów stanu cywilnego, umowa najmu i rachunków pozwanego k. 61-93.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo jest częściowo uzasadnione.
Rozpatrując niniejszą sprawę sąd oparł rozstrzygnięcie na wyjaśnieniach stron, zeznaniach świadka i dokumentach przedłożonych przez strony. Dokumenty zostały sporządzone przez kompetentne organy i w przepisanej formie, tym samym korzystają z domniemania prawdziwości, sąd dał im wiarę. Zeznania świadka potwierdziły twierdzenia strony powodowej, że od kilku lat pozwany ani jego ojciec nie przywożą matce powódki opału na zimę, wcześniej przywozili opał przez kilka lat. Wyjaśnienia stron były w zasadniczych kwestiach bezsporne, w sferze sporu pozostaje ocena zmiany jaka nastąpiła od poprzedniego ustalenia wysokości alimentów, usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki i możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Ponadto z wyjaśnień stron wynika, że strony nie są w stanie w sposób polubowny porozumieć się w przedmiocie ponoszenia dodatkowych wydatków na małoletnią powódkę.
Propozycje pozwanego dobrowolnego dodatkowego łożenia na rzecz córki nie znajdują odzwierciedlenia w przekazywanych na rzecz powódki kwotach, albowiem dotychczas pozwany żadnej dodatkowej kwoty na np. leczenie ortodontyczne nie przekazał. Z tego względu sąd zdecydował o podwyższeniu alimentów uwzględniając zwiększone koszty utrzymania powódki, w tym leczenie ortodontyczne i brak udziału w tym zakresie po stronie pozwanego.
Wysokość alimentów na rzecz małoletniej powódki została ostatnio uregulowana ponad 7 lat temu, wówczas powódka chodziła do przedszkola. Obecnie powódka jest nastolatką, jej potrzeby zwiększyły się nie tylko w zakresie leczenia, ale także naturalnego rozwoju, potrzeb związanych ze szkołą i okresem dojrzewania.
Największe są jednak koszty związane z leczeniem ortodontycznym małoletniej, które nie jest związane tylko z estetyką, ale podykotowane względami zdrowotnymi, których to faktów pozwany nie kwestionuje, jak również realizacji tego leczenia w O.. Na to leczenie składa się zakup dwóch aparatów /po 2500 zł każdy/, koszty wizyt po 200-300 zł. miesięcznie i dojazdów do O.. Dotychczas były to także wydatki na stomatologa.
Ponadto do stałych wydatków na utrzymanie małoletniej dochodzą wydatki na lekcje angielskiego i korepetycje z matematyki.
Sytuacja rodzinna i zarobkowa obu stron zmieniła się od 2015 r. w podobny sposób, mianowicie zarówno matka powódki jak i pozwany są w nowych związkach, z których każde z nich ma dziecko. Ich partnerzy pracują. Sytuacja zarobkowa matki powódki polepszyła się o tyle, że z prowadzonej działalności zarobkowej uzyskuje dochody rzędu 4 tyś zł. /chwilowo jest na zasiłku macierzyńskim, jednak od marca br. ma powrócić do pracy/, zaś zarobki pozwanego są znacznie wyższe niż te sprzed 7 lat, ponadto mieszkając obecnie w Polsce ponosi mniejsze koszty utrzymania.
Tym samym pozwany powinien brać udział w zwiększonych potrzebach małoletniej córki. Okoliczność że obecnie utrzymuje z nią regularne kontakty i od czasu do czasu kupuje jej w ubrania, daje kieszonkowe, nie zmniejsza kosztów które na co dzień musi ponosić jej matka, w tym znacznych kosztów na opiekę ortodontyczną.
Okoliczność, że pozwany w trakcie sprawy otrzymał wypowiedzenie z pracy nie może wpłynąć na ocenę sądu w zakresie jego możliwości zarobkowych, albowiem ma on dobry zawód i duże doświadczenia, w tym w zakresie wożenia towarów nie tylko po Europie, ale także po krajach Azji i Afryki. Niewątpliwie wkrótce znajdzie nową pracę, na co najmniej takich samych lub podobnych warunkach płacowych.
Zdaniem Sądu żądanie strony powodowej zasądzenia alimentów w wysokości po 1200 zł. miesięcznie jest wygórowane zarówno wobec potrzeb powódki jak i możliwości zarobkowych pozwanego.
Z tych względów Sąd na podstawie art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego orzekł jak w punktach I i II pozwu.
O kosztach sądowych Sąd postanowił na podstawie art. 100.2. Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, mając na względzie przejściowo trudną sytuację pozwanego, o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 100 Kpc, o rygorze natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333 par. 1 pkt 1 Kpc.