Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2021r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Wierzba-Golicka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ilona Motylewska

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2021r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko H. M.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) S.A. w W. na rzecz pozwanego H. M. kwotę (...),- ( (...) ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygnatura akt I C 2/21

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. wystąpił z powództwem przeciwko pozwanemu H. M. domagając się zapłaty kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód podał, że przysługuje mu żądanie zwrotu kwoty wypłaconej w ramach likwidacji szkody powstałej w wyniku, wypadku samochodowego z dnia 23 sierpnia 2004r., który został spowodowany przez pozwanego prowadzącego samochód w stanie nietrzeźwości. Za popełnienie tego czynu pozwany został skazany na drodze karnej, a ponadto uznał roszczenie powoda.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, ponadto wskazał, iż nigdy nie doszło do uznania roszczenia powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 23 sierpnia 2004r. w P. pozwany umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w ten sposób, ze kierując w stanie nietrzeźwości, nieprawidłowo obserwował drogę przed pojazdem, co doprowadziło do potrącenia kierującego rowerem J. M., który w wyniku doznanych obrażeń zmarł.

Dowód: wyrok karny k. 22.

Powód jako ubezpieczyciel sprawcy wypadku przeprowadził likwidację szkody, jednocześnie wzywając pozwanego do zapłaty wypłaconych kwot. Pozwany zwrócił się do powoda o wyjaśnienie, jakie są jego oczekiwania względem niego.

Dowód: pismo k. 18, akta szkody, pismo k. 21.

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez powoda w niniejszym postępowaniu. Sąd uznał za nieudowodnione twierdzenia powoda jakoby w niniejszej sprawie doszło do uznania powództwa. Powód powoływał się na treść pisma pozwanego, które otrzymał w dniu 28 lutego2017r. ( k. 28 ). Z pisma tego nie wynika jednak, w jakikolwiek sposób uznanie powództwa. Pozwany zwraca się w nim jedynie o dokładne określenie, jakie jest żądanie powoda. Pismo, w którym pozwany po otrzymaniu niejasnego dla siebie wezwania, zwraca się o sprecyzowanie żądania w żaden sposób nie może zostać potraktowane jako uznanie powództwa. Powód nie przedłożył żadnych innych dowodów na okoliczność uznania powództwa, a pozwany uznaniu takiemu zaprzeczył, dlatego też należało uznać, iż powód nie wykazał, że pozwany uznał powództwo.

Sąd zważył co następuje.

Stosownie zaś do art. 43 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003r. zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący: 1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.

Powodowi ( ubezpieczycielowi ), z którym została zawarta umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego i doszło do wypłaty świadczenia na rzecz osób uprawnionych, przysługuje zatem roszczenie zwrotne do sprawcy szkody ( pozwanego ), który spowodował wypadek kierując samochodem w stanie nietrzeźwości. To roszczenie zwrotne ( określane w doktrynie i orzecznictwie mianem „ regresu nietypowego " ) należy odróżnić od regresu ubezpieczeniowego przewidzianego w art. 828 kc. Możliwość regresu jaką przewiduje powołany przepis jest dopuszczalna tylko w stosunku do osób trzecich, które odpowiadają za szkodę. Natomiast roszczenie zwrotne w obowiązkowym ubezpieczeniu OC, przysługuje przeciwko kierującemu pojazdem ( ubezpieczonemu ). Roszczenie to niezależnie od spełnianej roli kompensacyjnej, realizuje inne przypisane funkcje, a mianowicie represyjną i prewencyjną w zapobieganiu wypadkom w ruchu samochodowym.

Sąd podziela wyrażany w orzecznictwie pogląd, iż do przedawnienia roszczenia regresowego ubezpieczyciela przeciwko kierującemu pojazdem mechanicznym ma zastosowanie ogólny termin przedawnienia roszczeń majątkowych określony w art. 118 kc. Roszczenia te związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej, dlatego przedawniają się one z upływem trzech lat ( vide: uchwała Sądu z dnia 10 listopada 2005r. III CZP 83/05, Legalis nr 71451 ).

W niniejszej sprawie powód jako datę wymagalności roszczenia podał dzień 17 maja 2005r., wskazując, iż w tym dniu nastąpiła wypłata odszkodowania ( pismo k. 28 ). Uwzględniając, iż w sprawie powód nie wykazał, że doszło do uznania roszczenia ( czynność ta przerywałaby bieg przedawniania ), należało uznać roszczenie powoda za przedawnione, co skutkowało oddaleniem powództwa.

Niezależnie od powyższego należy mieć na względzie, iż rozpoznając roszczenie ubezpieczyciela o zwrot wypłaconego świadczenia ubezpieczeniowego, Sąd nie jest bezwzględnie związany wysokością faktycznie wypłaconego odszkodowania. Granicą odpowiedzialności sprawcy szkody jest bowiem jej rzeczywista wysokość, przy czym w wypadku regresu nietypowego nie może ona przekraczać faktycznie wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania ( zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14.10.2014r. w sprawie VI ACa 57/14, opublikowane na Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych ). W niniejszej sprawie powód nie złożył jednak żadnych wniosków dowodowych na okoliczność wysokości szkody. Ubezpieczyciel przyjął, iż niejako automatycznie przysługuje mu zwrot wypłaconych kwot. Wydana w toku postępowania likwidacyjnego decyzja o wypłacie odszkodowania, czy ugoda zawarta z rodziną poszkodowanego, nie jest jednak dla Sądu wiążąca. Powód zgodnie z regułą określoną w art. 6 kc powinien wykazać wysokość szkody i adekwatność wypłaconych kwot do jej rozmiarów. Powód, profesjonalnie zajmujący się działalności ubezpieczeniową, nie złożył jednak żadnych wniosków dowodowych w tym zakresie, dlatego też brak było możliwości weryfikacji zasadności wypłaconych przez niego kwot.

W związku z powyższym w pkt 1 wyroku orzeczono o oddaleniu powództwa.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu i w całości obciążono nimi powoda. Koszty procesu poniesione przez pozwanego to kwota (...),- złotych, na którą składają się wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie (...),- złotych ustalone na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłata uiszczona od pełnomocnictwa w kwocie (...),- złotych . W związku z powyższym w punkcie 2 wyroku zobowiązano powoda do zapłaty na rzecz pozwanego kwoty (...),- złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Małgorzata Wierzba-Golicka