Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Zbigniew Krzyżanowski

Protokolant: st. sekr. Sąd. Marta Czech

w obecności Prokuratora: ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3.03.2022r., 25.08.2022 r. sprawy karnej:

A. G.

s. E. i T. z domu S., ur. (...) w G., PESEL (...),karanego

oskarżonego o to, że:

w dniu 24.02.2021 r. o godzinie 9:10 w miejscowości M. gmina G. powiat (...) nad jeziorem M. na pokrywie lodowej dokonał poławiania ryb rybackimi narzędziami, działając na szkodę Polskiego O. Związku (...) w T.,

tj. o czyn z art. 27C ust. 1 pkt. 2 Ustawy o rybactwie śródlądowym

orzekł

I.  oskarżonego A. G. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego
mu w akcie oskarżenia, to jest występku z art. 27 c ust. 1 pkt. 2 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym i za czyn ten na mocy art. 27 c ust. 1 pkt. 2 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym w zw. z art. 34 § 1, § 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 (dwudziestu pięciu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 27c ust. 2 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym orzeka wobec oskarżonego A. G. podanie wyroku o skazaniu do publicznej wiadomości poprzez publikację na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej Sądu Rejonowego w Grudziądzu przez okres 3 (trzech) miesięcy;

III.  na podstawie art. 27c ust. 3 pkt. 2 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym orzeka wobec oskarżonego A. G. przepadek 2 sztuk narzędzi rybackich w postaci samołówki szczupakowej stanowiących dowody rzeczowe w sprawie;

IV.  na podstawie art. 27c ust. 3 pkt. 3 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym orzeka wobec oskarżonego A. G. przekazanie do depozytu Sądu Rejonowego w Grudziądzu karty wędkarskiej nr (...),(...) na okres 12 (dwunastu) miesięcy, przy czym zwrot karty nastąpi po złożeniu przez oskarżonego ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym;

V.  na podstawie art. 27 c ust. 3 pkt 4 Ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym orzeka wobec oskarżonego A. G. zakaz składania ofert do konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego na okres 1 (jednego) roku;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu A. G. okres zatrzymania, od 24 lutego 2021 r., godz.10:20 do 24 lutego 2021 r. godz. 14:40, przyjmując iż jest ono równoważne 2 (dwóm) dniom ograniczenia wolności;

VII.  Zasadza od skarbu Państwa – Kasy tut. Sądu na rzecz Kancelarii Radcy Prawnego A. M. kwotę 504 zł ( pięćset cztery złote) plus 23 % VAT tytułem nieopłaconych kosztów obrony z urzędu;

VIII.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, a powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II K 404/21

UZASADNIENIE

A. G. został oskarżony o to, że w dniu 24.02.2021 r. o godzinie 9:10 w miejscowości M. gmina G. powiat (...) nad jeziorem M. na pokrywie lodowej dokonał poławiania ryb rybackimi narzędziami, działając na szkodę Polskiego O. Związku (...) w T., tj. o czyn z art. 27C ust. 1 pkt. 2 Ustawy o rybactwie śródlądowym

A. G. jest z zawodu mechanikiem samochodowym z wykształceniem zawodowym, rozwiedziony aktualnie w związku z konkubiną, którą utrzymuje. Jest rencistą z rentą ok.780 zł, nie pracujący. Był uprzednio karany.

(dowód : wyjaśnienia oskarżonego – k.44, dane o podejrzanym -k.47, karta karna k. 57-58, 70 ).

Pracownicy Państwowej Straży Rybackiej z patrolu G. - P. P. (1) i M. W. w dniu 24 lutego 2021 roku w godzinach porannych udali się wykonywać czynności służbowe do miejscowości M. z zamiarem patrolowania jeziora M.. Zatrzymali samochód i obaj prowadzili obserwację tafli jeziora przy użyciu lornetek. Około godziny 9.10 P. P. (1) poruszającego się środkiem jeziora mężczyznę, który ciągnął za sobą sanki. Obserwowany mężczyzna w pewnym momencie przystanął, przykucnął nad przeręblą i zaczął ustawiać tzw. samołówkę szczupakową. Fakt ten zaobserwował również M. W.. Wówczas P. zdecydował, że samochodem pojedzie na drugą stronę jeziora a M. W. pozostanie na miejscu dalej prowadząc obserwację mężczyzny. P. jadąc na drugą stronę jeziora w okolicach miejscowości B. zauważył patrol policji i poprosił policjantów o wsparcie i udzielenie pomocy przy zatrzymaniu osoby nielegalnie łowiącej ryby.

Policjanci wyrazili zgodę i również podjechali w kierunku wskazanym przez strażnika. Obserwowali jezioro wspólnie i stwierdzili, że na tafli jeziora znajduje się dwóch mężczyzn, z których jeden samotnie łowi ryby nad przeręblą a drugi z nich chodził pomiędzy przeręblami a następnie z jednej z przerębli dokonywał połowu przy użyciu tzw. samołówki. Postanowili wówczas wkroczyć i zatrzymać obu mężczyzn, by wyjaśnić okoliczności połowu ryb.

(dowód : zeznania św. P. P. k. 108-108v,13-14, św. M. W. k. 108v, św. P. C. k. 108, św. D. F. k. 107v,39v)

W trakcie, gdy P. pojechał samochodem na drugą stronę jeziora obserwację mężczyzny, który założył w przerębli samołówkę prowadził strażnik W.. Zaobserwował, że mężczyzna podszedł do drugiej przerębli i założył kolejną samołówkę. Posiadając łączność radiową z P. widział, że ten podjechał razem z policjantami i po chwili widział, jak wkraczają oni na taflę jeziora oraz usłyszał tez przez radio polecenie skierowane do mężczyzny, który pochylał się nad kolejną przeręblą aby ten odsunął się od sprzętu. Zaobserwował, że mężczyzna nie posłuchał polecenia i usiłował wepchnąć sprzęt pod lód. Sam wówczas skierował się ze swojej strony jeziora w kierunku pierwszej z przerębli, zabezpieczył założoną tam samołówkę, wyjmując ją z przerębli.

(dowód: zeznania św. M. W. k. 108v)

W tym samym czasie policjanci razem ze strażnikiem skierowali się do pochylonego nad przeręblą oskarżonego. Policjant F. również zauważył, że oskarżony widząc nadchodzących usiłował sprzęt z którego korzystał zatopić pod lodem. Strażnik P. wyłowił samołówkę z przerębli. Zatrzymani mężczyźni oświadczyli, że nic złego nie robili. W wyniku zatrzymania ustalono ich dane osobowe i posiadanie uprawnień do połowu. Okazało się, że jeden z zatrzymanych – R. K. nie posiadał stosownego pozwolenia za co został ukarany mandatem. Drugi – A. G. uprawnienia posiadał i stwierdził, że nie łowił przy pomocy samołówki i tylko był nad jeziorem.

( dowód: zeznania św. P. P. k. 108-108v,13-14, św. M. W. k. 108v, św. P. C. k. 108, św. D. F. k. 107v,39v, protokół zatrzymania k.3 i 5, protokół zatrzymania rzeczy k.7-12, zdjęcia fotograficzne k.15-30)

Oskarżony A. G. od samego początku już przy zatrzymaniu co do zasady oświadczył, że do czynu oraz swojej winy w tym zakresie się w całości nie przyznaje, w trakcie przesłuchania przyznał się do winy i czynu składając propozycje co do dobrowolnego poddania się karze złożył lakoniczne wyjaśnienia, w zasadzie przecząc swojemu przyznaniu skorom stwierdził, że samołówek nie używał, nie są jego i znalazł je w przeręblach. Na rozprawę przed Sądem nie stawił się.

Sąd nie dał wiary takim wyjaśnieniom oskarżonego, które zdaniem Sądu ewidentnie stanowiły przyjętą linię obrony i były skierowane na wykazanie własnej bezczynności w trakcie pobytu na tafli jeziora i jedynie obserwacji sprzętu jakoby przypadkowo znalezionego. Jego wersja w żadnej mierze nie została potwierdzona a wręcz przeciwnie twierdzenia te zostały wręcz obalone i uzupełnione w stosownym zakresie przez zeznania słuchanych świadków zwłaszcza w kwestii prowadzonej obserwacji zachowań oskarżonego i jego faktycznie dokonywanych czynności nad przeręblami. Zeznania funkcjonariuszy tak straży rybackiej jak i policjantów, były wyjątkowo szczegółowe i dokładne, wzajemnie się doskonale uzupełniały dając pełen i przekonywujący obraz działania oskarż. Żaden z funkcjonariuszy nie znał oskarżonego i nie pozostawał z nim w jakimkolwiek konflikcie i trudno jest wykazać aby celowo lub złośliwie pomawiali oskarżonego a ich prawdomówność nie została podważona.

W tym zakresie Sąd poprzestał na zebranych w sprawie dowodach, również zabezpieczonego sprzętu jak i sporządzonej dokumentacji fotograficznej, które to nie budzą żadnych wątpliwości.

W świetle powyższego wina oskarżonego zdaniem Sądu nie może budzić wątpliwości i należy stwierdzić, że oskarżony wyczerpał znamiona przedmiotowe przestępstwa z art. 27 C ust. 1 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym.

Zdaniem Sądu kara ograniczenia wolności wymierzona oskarżonemu w wysokości 5 miesięcy jest adekwatna do stopnia jego zawinienia, społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego.

Wysokość tej kary nie przekracza przyczynienia się sprawcy do zdarzenia jak i jego zachowania oraz udziału w dziejących się dynamicznie okolicznościach.

Kara ograniczenia wolności orzeczona względem oskarżonego znajduje odzwierciedlanie w fakcie jego uprzedniej karalności. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących.

Obligatoryjnie kierując się wskazaniami zawartymi w ustawie o rybactwie śródlądowym Sąd orzekł o podaniu wyroku do publicznej wiadomości, o przepadku zabezpieczonych dowodów rzeczowych, złożeniu do depozytu zabezpieczonej karty wędkarskiej oraz o zakazie składania ofert na użytkowanie obwodu rybackiego na okres jednego roku.

Obligatoryjnie orzeczono także o zaliczeniu na poczet orzeczonej kary okresu zatrzymania w sprawie.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego Sąd zdecydował o zwolnieniu oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania i opłat.