Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2021 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w W. i Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji w W.

o uchylenie obowiązków regulacyjnych

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 22 października 2019 r. Nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej w W. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  zasądza od Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej w W. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 737 (siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmT 13/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 22 października 2019 roku nr (...) na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 21 oraz art. 22 ust. 1 oraz art. 206 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (tekst jedn. Dz.U. z 2019r r. poz. 1954 ze zm. dalej również „Pt”) oraz art. 104 § 1 k.p.a., Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej:

I.  określił rynek właściwy jako hurtowy rynek usługi centralnego dostępu w stałej lokalizacji dla produktów rynku masowego, na obszarach gminnych, określonych w Załączniku nr 1 do decyzji (dalej również „84obszary rynku (...)”);

II.  stwierdził, że na hurtowym rynek usługi centralnego dostępu w stałej lokalizacji dla produktów rynku masowego, na obszarach gminnych, określonych w Załączniku nr 1do niniejszej decyzji występuje skuteczna konkurencja;

III.  uchylił, na 84 obszarach rynku (...), wszystkie obowiązki regulacyjne nałożone decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 7.10.2014 r.(znak: (...) (...) na (...) S.A. w W.;

IV.  określił termin uchylenia obowiązków regulacyjnych, o których mowa w pkt III na okres 2 lat od dnia doręczenia (...) S.A. decyzji, z wyjątkiem obowiązku , o którym mowa w pkt IV ppkt 1 Decyzji SMP 2014, który w odniesieniu do uzasadnionych wniosków przedsiębiorców telekomunikacyjnych o zapewnienie im dostępu telekomunikacyjnego, złożonych po doręcznieu (...) decyzji, podlega uchyleniu z dniem doręczenia (...) niniejszej decyzji,

V. stwierdził, ze decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu

VI. stwierdził że załącznik nr 1 – 84obszary gminne hurtowego rynku usług centralnego dostępu w stałej lokalizacji dla produktów rynku masowego – stanowi integralną część decyzji,

VII.stwierdził, że Załącznik nr 2 – Dane stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa – stanowią integralną część decyzji,

VIII. stwierdził, że Załącznik nr 3 – komentarz Prezesa UKE do stanowisk zgłoszonych przez uczestników postępowania konsultacyjnego, stanowi integralną część przedmiotowej decyzji.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł powód Polska Izba Komunikacji Elektronicznej w W. (zwany dalej również jako „PIKE”) zaskarżając decyzję w całości i wnosząc o jej uchylenie w całości oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Powód zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:

I.  art. 7, art. 8§1 oraz art. 77§ 1 kpa w zw. z art. 206 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego polegające na tym, że istotne w sprawie kwestie takiej jak:

a.  - dobór kryteriów służących do wyznaczenia geograficznego wymiaru rynku,

b.  - określenie poziomu procentowego tych kryteriów,

c.  - uznanie na podstawie przyjętych kryteriów, że część obszarów gminnych w kraju jest w pełni konkurencyjna i nie ma potrzeby stosowania na nich obowiązków regulacyjnych,

nie zostały poparte żadnymi dowodami a Organ ich przyjęcie uzasadnia wyłącznie własną opinią, co zdaniem PIKE doprowadziło do sytuacji, w której nie jest możliwa (ew. znacząco utrudniona) sądowa, merytoryczna ocena Decyzji Prezesa UKE oraz doprowadziło do błędnego zakreślenia wymiaru geograficznego rynku;

II.  art. 7, art. 8§1 oraz art. 77§ 1 kpa w zw. z art. 206 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego polegające na nieprzedstawieniu wyników dla poszczególnych kryteriów użytych przez Organ na potrzeby określenia wymiaru geograficznego rynku na wszystkich obszarach gminnych kraju a nie wyłącznie na 151 obszarach gminnych rynku 3b, co stanowi przejaw braku wyczerpującego zebrania materiału dowodowego, braku podjęcia wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i stanowi przejaw prowadzenia postępowania w sposób niebudzący zaufania do władzy publicznej, oraz skutkuje brakiem możliwości faktycznej oceny poprawności określenia wymiaru geograficznego wyznaczonego w Decyzji rynku;

III.  art. 7, art. 8§1 oraz art. 77§1 k.p.a. w zw. z art. 206 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego polegające na niczym nieuzasadnionym przyjęciu, że wyniki do jakich doszedł Prezes UKE po dokonaniu analizy wymiaru geograficznego rynku pozwalają na stwierdzenie, że właściwe jest zdefiniowanie trzech odrębnych rynków produktowych (rynek obejmujący obszar 84 gmin rynku 3b, rynek obejmujący obszar 67 gmin rynku 3b oraz rynek obejmujący obszar kraju z wyłączeniem 151 gmin rynku 3b, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego zakreślenia wymiaru geograficznego rynku;

IV.  art. 22 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na przeprowadzeniu fazy trzeciej postępowania regulacyjnego (ustalenie podmiotu zajmującego pozycję znaczącą lub podmiotów zajmujących kolektywną pozycję znaczącą) w ramach fazy drugiej postępowania regulacyjnego (określenie wymiaru geograficznego rynku), co w konsekwencji zaważyło no nieprawidłowym ustaleniu wymiaru geograficznego rynku 3;

V.  art. 22 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 19 ust. 3 Prawa telekomunikacyjnego oraz w zw. ze wskazanymi w uzasadnieniu wytycznymi i zaleceniami Komisji Europejskiej poprzez ich błędne zastosowanie polegające na niedokonaniu analizy wstępujących różnic regionalnych w warunkach konkurencji pozwalającej na określenie czy należy wydzielić rynek mniejszy niż krajowy czy też zastosować geograficzne zróżnicowanie środków zaradczych;

VI.  art. 22 ust. 1 pkt 1 Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 19 ust. 3 Prawa telekomunikacyjnego i w zw. z Wytycznymi Komisji Europejskiej dotyczącymi analizy rynku i oceny znaczącej pozycji rynkowej na podstawie unijnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej ( (...)) poprzez ich błędne zastosowanie polegające na niewłaściwym doborze kryteriów służących do wyznaczenia geograficznego wymiaru rynku 3b, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego wyznaczenia rynków lokalnych rynku 3b i nieprawidłowego wyznaczenia rynku właściwego;

VII.  art. 19 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na nieuwzględnieniu decyzji Komisji Europejskiej z dnia 24 maja 2019 r. wydanej na skutek przeprowadzenia postępowania konsolidacyjnego Decyzji, które przejawia się w szczególności w takich kwestiach jak ciągłe stosowanie przez Prezesa UKE tych samych kryteriów dla wyznaczania geograficznego wymiaru rynku oraz zastosowanie kryterium udziału danego operatora w rynku detalicznym w ramach określania wymiaru geograficznego rynku.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie odwołania powoda w całości, oddalenie lub pominięcie wniosków dowodowych powoda, przeprowadzenie dowodu z dokumentów akt administracyjnych oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie zainteresowany (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie odwołania, a także o zasadzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W dalszych pismach procesowych oraz na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Rynek będący przedmiotem analizy w niniejszym postepowaniu został zdefiniowany w Zaleceniu Komisji Europejskiej z dnia 9 października 2014 roku w sprawie rynków właściwych w zakresie produktów i usług telekomunikacyjnych w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dalej (...)) jako hurtowy rynek usługi centralnego dostępu w stałej lokalizacji dla produktów rynku masowego (tzw. Rynek (...)) bezsporne

Poprzednia analiza rynku określonego jako Rynek (...) zakończyła się wydaniem decyzji z dnia 7 października 2014 r. o Nr (...) bezsporne

Na koniec 2017 i na początku 2018 roku Prezes UKE zwrócił się do przedsiębiorców telekomutacyjnych o nadesłanie informacji związanych z funkcjonowaniem (...) (...). k. 2-279 akt administracyjnych

Po otrzymaniu odpowiedzi w dniu 2 stycznia 2019 roku Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej zawiadomił (...) S.A. w W. o wszczęciu postępowania mającym na celu określenie rynku właściwego w zakresie wyrobów i usług telekomunikacyjnych. k. 280 akt administracyjnych

W dniu 10 stycznia 2019 roku Prezes UKE powiadomił Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o rozpoczęciu postępowania konsultacyjnego dotyczącego projektu niniejszej decyzji. k. 313 akt administracyjnych

Pismem z dnia 4 stycznia 2019 roku Orange przedstawiła stanowisko w sprawie oraz złożyła ekspertyzę dotycząca skutków utrzymania obowiązków regulacyjnych. k. 287-312 akt administracyjnych

W lutym 2019 r. Prezes UKE przeprowadził postępowanie konsultacyjne w sprawie wydania decyzji regulacyjnej dotyczącej (...) (...) k.314 – 434 akt administracyjnych/

W dniu 7 lutego 2019 r. Prezes UKE dopuścił Polską Izbę Komunikacji Elektronicznej do udziału w sprawie.

W dniu 25 kwietnia 2019 roku Prezes UKE notyfikował Komisji Europejskiej projekt przedmiotowej decyzji. k. 447-451 akt administracyjnych

W dniu 6 maja 2019 roku KE wystosowała do Prezesa UKE zapytania w przedmiocie niniejszej decyzji. (k. 464-467 akt administracyjnych). Pismem z dnia 9 maja 2019 roku Prezes UKE udzielił odpowiedzi na pytania wystosowane przez KE. (k. 480-482 akt administracyjnych)

W dniu 24 maja 2019 roku KE przekazała Prezesowi UKE decyzje o notyfikacji przedstawionego projektu rozstrzygnięcia wraz z uwagami. k. 486-495 akt administracyjnych

W dniu 20 września 2019 r. Prezes UOKiK wydał postanowienie uznające za zasadne proponowane przez Prezesa UKE rozstrzygnięcie zawarte w przedstawionej decyzji. k. 517-521 akt administracyjnych

W dniu 1 października 2019 roku Prezes UKE powiadomił Strony o włączeniu dokumentów do akt sprawy oraz wyznaczył stronie termin na wypowiedzenie się co do zebranych materiałów i dowodów. k. 527-538 akt administracyjnych

Powyższe fakty pozostają bezsporne i zostały ustalone na podstawie dokumentów załączonych przez strony do pism procesowych oraz znajdujących się w aktach administracyjnych.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutów powoda dotyczących naruszenia przez Prezesa UKE przepisów procedury administracyjnej, należy stwierdzić, że ewentualne naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w toku prowadzonego postępowania administracyjnego nie jest przedmiotem postępowania przed tutejszym Sądem, jak również nie stanowi samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu, nie ma ono bowiem wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji.

Wniesienie odwołania do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów od decyzji administracyjnej wszczyna postępowanie sądowe, w którym Sąd ten rozpoznaje sprawę od nowa.

Sąd na nowo przeprowadza postępowanie dowodowe w oparciu o dowody zgromadzone w postępowaniu administracyjnym, jak również gromadząc materiał dowodowy w postępowaniu sądowym, z tego względu przebieg postępowania administracyjnego nie ma wpływu na ostateczną decyzję podejmowaną przez Sąd. W tym miejscu należy stwierdzić, że to do powoda należało wykazanie, że zaprezentowane przez organ dowody nie pozwalają na konkluzję taką jak w decyzji, zaś rzeczą sądu nie jest zastąpienie organu i przeprowadzenie postępowania od początku, a jedynie ocena legalności decyzji i w zależności od przewidzianych prawem możliwości bądź zmiana decyzji bądź jej uchylenie. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości podnoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Na podstawie zebranego w ten sposób materiału dowodowego Sąd dokonuje ustaleń faktycznych i dokonuje subsumcji przepisów do ustalonego stanu faktycznego, czego skutkiem jest wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Sąd stwierdza, że powód nie powołał nowych dowodów w sprawie, zatem rozstrzygnięcie oparł o materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu administracyjnym. Gdyby nawet uznać, że w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych np. w zakresie postępowania dowodowego to nie mogą one być przedmiotem postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu, albowiem Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r., sygn. akt VI ACa 952/06).

Zgodnie zaś z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91, Lex nr 3724; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., sygn. akt I CKN 265/98, Lex nr 35385; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351 /99, Lex nr 38556; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r., sygn. akt I CKN 1036/98, Lex nr 52708) Sąd Ochrony konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Przekazanie przez Prezesa URE odwołania wszczyna kontradyktoryjne postępowanie cywilne, którego celem nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

W związku z powyższym, zarzuty dotyczące przebiegu postępowania administracyjnego przed Prezesem UKE podlegają uwzględnieniu jedynie w takim zakresie, w jakim ich uwzględnienie uniemożliwiałoby pozostawienie jego decyzji w obrocie prawnym, nawet po ewentualnej reformie jej treści. Reasumując należy stwierdzić, że wskazywane przez powoda naruszenie przepisów kpa nie uzasadnia uchylenia wydanej decyzji.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że Sąd w pełni podziela stanowisko pozwanego i zainteresowanego, którzy wskazali, że stawiany przez powoda zarzut braku analizy przeprowadzonych przez Prezesa UKE dowodów jest chybiony i niczym nie udowodniony. Zarówno w przypadku wyboru kryteriów użytych w analizie rynku 3b, jak również w przypadku podziału geograficznego rynku 3b, Prezes UKE w sposób bardzo szczegółowy uzasadnił swój wybór oraz przeprowadził szczegółową analizę danych użytych w analizie ryku (...) (strony 10-70 decyzji). Sąd tą analizę w pełni podziela i z tego względu nie będzie jej ponownie w uzasadnieniu wyroku przytaczał. Nadto Prezes UKE jednoznacznie wskazał, że przeprowadził analizę rynku dla 3099 obszarów gminnych i na 151 obszarach rynku (...) kryteria przyjęte do oceny stopnia konkurencji są spełnione łącznie, a na pozostałych obszarach rynku (...) przynajmniej jedno, z czterech przyjętych kryteriów nie zostało spełnione. Na 151 obszarach gminnych podlegających deregulacji, zostały podane dane szczegółowe (w formie tabelarycznej). Prezes UKE dokładnie i jednoznacznie opisał przyjęte kryteria oceny w skarżonej decyzji (strona 31-32 decyzji), a skarżący podniósł, że są to jego zdaniem kryteria nieprawidłowe ani szczegółowo tego nie uzasadniając, ani nie określając jakimi zdaniem PIKE kryteriami powinien kierować się pozwany.

Przypomnieć należy, że były to kryteria infrastrukturalne (kryterium 1 i 3), maksymalnego udziału procentowego liczby usług największego operatora do całości liczby usług świadczonych w gminie (kryterium 2) i skali nie posiadania dostępu do Internetu na obszarze gminy (kryterium 4).

Szczegółowy opis kryteriów zawarty w decyzji oraz szczegółowa analiza wyników uzyskanych w dokonanej w ten sposób analizie rynku, które jak wyżej wskazano Sąd w pełni podziela, przeczą twierdzeniu skarżącego, że kryteria te zostały przyjęte dowolnie i w sposób przypadkowy. Zgodzić się przy tym należy ze stanowiskiem Zainteresowanego, że są to kryteria wykorzystywane już przez Prezesa UKE od lat, zostały także zaakceptowane przez Komisję Europejską i Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Analogiczne kryteria były także zastosowane w poprzednim przeglądzie rynku zakończonym decyzją SMP z 7 października 2014 r. Podobne kryteria, biorąc pod uwagę różnice wynikające ze specyfiki krajowej są stosowane także przez innych regulatorów, co wynika z dowodów przedstawionych przez Zainteresowanego (k. 126-178 akt sprawy).

Także brak jest podstaw do uznania prawidłowości II ze stawianych decyzji zarzutów. Prezes UKE przeprowadził szczegółową analizę rynku 3b, określił rynek właściwy, wskazał obszar przeznaczony do deregulacji oraz ustalił termin, w którym przestają obowiązywać obowiązki regulacyjne. W decyzji pozwany odniósł się do obszaru deregulowanego, co do pozostałych obszarów, które zostały objęte regulacją, zostały one opisane w odrębnej decyzji, która znana jest powodowi. Brak jest podstaw do przyjęcia aby w tej decyzji zajmować się szczegółowo obszarami wyjętymi z deregulacji, kwestia wartości dla pozostałych obszarów gminnych została podana w formie zagregowanej. Zgodzić się przy tym należy z Zainteresowanym, że jeżeli nawet dla jednej z pozostałych gmin dane zostały przyjęte nieprawidłowo, to nie ma to wpływu na skarżoną decyzję, ponieważ nie został taki obszar gminny poddany deregulacji.

Co do III zarzutu to mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 pkt 1 Pt nie jest on uzasadniony. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem Prezes UKE określa rynek właściwy zgodnie z prawem konkurencji. To zaś oznacza, że Prezes UKE określa jego zakres produktowy i terytorialny, a podstawą określenia terytorialnego zakresu rynku jest kryterium jego konkurencji. Jeżeli przeprowadzone badanie rynku wykazało, że na danym obszarze geograficznym występują dwa lub trzy rynki właściwe, to Prezes UKE miał obowiązek je tak określić, zgodnie z obowiązującymi przepisami (art. 4 pkt 9 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów). Powód nie przedstawił żadnego dowodu, że istnieją inne rynki właściwe geograficzne lub produktowe niż określone w decyzji, a jego wywody w tym zakresie należy uznać za gołosłowne.

Niezrozumiały dla Sądu jest zarzut sformułowany jako IV, albowiem jest on nielogicznie uzasadniony. Przede wszystkim wskazać należy, że jeżeli Komisja Europejska uznałaby, że dokonując analizy rynku Urząd działby w sposób nieprawidłowy to nie notyfikowałaby przedstawionej decyzji. Podobnie uczyniłby Prezes UOKiK. Tymczasem decyzja uzyskała notyfikację. Nadto należy stwierdzić, że z obowiązujących przepisów nie wynika, aby pod względem geograficznym jakikolwiek prymat miał jednolity rynek krajowy. Jak wskazano jeżeli badanie rynku przyniesie informacje, że na danym obszarze geograficznym istnieje kilka rynków właściwych, to należy je w ten sposób określić, a nie mimo to czynić wszystko aby rynek określić jako rynek krajowy.

Nadto Sąd w pełni podziela zdanie Prezesa UKE, że procedura administracyjna została przeprowadzona zgodnie z wymogami Pt. Wyznaczenie Zainteresowanego, jako podmiotu o znaczącej pozycji dominującej nastąpiło po określeniu definicji rynku właściwego, zakresu produktowego, geograficznego, oceny konkurencyjności.

Podobnie należy ocenić V zarzut stawiany przez skarżącego decyzji SMP. Decyzja została przedstawiona do notyfikacji Komisji Europejskiej a także do konsultacji Prezesowi UOKiK i oba organy ją zaakceptowały. Po pierwsze gdyby decyzja w swej treści naruszała przepisy europejskie nie uzyskałaby notyfikacji Komisji, po wtóre Sąd nie znalazł przepisu, który zostałby przez pozwanego naruszony w zakresie opisanym w uzasadnieniu do V zarzutu. Wręcz przeciwnie po raz kolejny należy zgodzić się z Prezesem UKE, że postąpił on zgodnie z treścią art. 23 Pt. zgodnie z którym po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1, Prezes UKE, w przypadku ustalenia, że na rynku właściwym nie występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą:

1. wydaje postanowienie, w którym:

a) określa rynek właściwy w sposób określony w art. 22 ust. 1 pkt 1 Pt,

b) stwierdza, że na tym rynku właściwym występuje skuteczna konkurencja

- jeżeli na tym samym rynku właściwym nie występował przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą albo

2. wydaje decyzję, w której:

a) określa rynek właściwy w sposób określony w art. 22 ust. 1 pkt 1 Pt,

b) stwierdza, że na tym rynku właściwym występuje skuteczna konkurencja,

c) uchyla nałożone obowiązki regulacyjne

- jeżeli na tym samym rynku właściwym występował przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, którzy utracili tę pozycję.

Powyższy przepis został zastosowany przez pozwanego, a zdaniem Sądu powód nie zdołał skutecznie wykazać, aby Prezes UKE przepisy te naruszył.

Także zarzut określony nr VI należy uznać za nieprawidłowy. Sąd nie znalazł żadnego argumentu aby uznać, że przyjęcie, iż obszar gminny jest odpowiednią jednostką geograficzną dla badania konkurencji dla rynku 3b. Prezes UKE dokonał analizy zarówno ilości dostawców usług na poszczególnych obszarach gminnych, ich udziałów, jak również dostępności infrastruktur telekomunikacyjnych, a przyjęte rozwiązania zostały przyjęte w oparciu o prawo krajowe oraz unijne. Dodać po raz kolejny należy, że rozstrzygnięcia Prezesa UKE zostały zaakceptowane zarówno przez Komisję Europejską jak i Prezesa UOKIK.

Zupełnie niezrozumiały jest zarzut nr VII wobec treści dokumentu notyfikującego Komisji Europejskiej (k .486-495 akt administracyjnych).

Dodać należy, że Sąd stoi na stanowisku, iż deregulacja powinna być zasadą i do takiego stanu powinien dążyć Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Dlatego też aby powód musiałby, zdaniem Sądu, bardzo starannie i jednoznacznie wykazać, że decyzja deregulacja mogłaby być niekorzystna dla rynku i spowodować naruszenie zasad konkurencji lub mieć zdecydowanie negatywny wpływ dla konsumentów. Tymczasem uzasadnienie odwołania jest zbiorem dywagacji nieodnoszących się w żaden sposób do powyższych przesłanek.

Sąd miał też na uwadze, że decyzja jest od prawie dwóch lat wykonywana, a powód nie wykazał, aby przyniosła ona jakiekolwiek, nawet hipotetyczne skutki.

Sąd, mając powyższe na względzie, oddalił odwołanie na podstawie art. 479 ⁶⁴§1 k.p.c., nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na mocy art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Stronie pozwanej i zainteresowanej jako wygrywającej spór Sąd przyznał więc od powoda zwrot kosztów wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w wysokości 720 zł, ustalonego na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804). Przy czym strona zainteresowana otrzymała dodatkowo poniesiony koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

SSO Dariusz Dąbrowski