Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 stycznia 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 2 i nast.) powodowie M. Ś. i W. W. , prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą ,, Biuro (...), W. W.’’, wystąpili przeciwko pozwanemu (...) spółce akcyjnej z siedzibą w P. z roszczeniem o zapłatę przez pozwanego na rzecz powodów solidarnie kwoty 11.070,00 zł, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 7.749,00 zł od dnia 31 lipca 2012 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 3.321,00 zł od dnia 26 listopada 2012 r. do dnia zapłaty.

Ponadto powodowie wnieśli o zwrot kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż na podstawie zawartej z pozwanym umowy wykonali usługę projektową instalacji w budynku hotelowym w miejscowości W. oraz wystawili faktury VAT w terminach i na kwoty zgodne z umową, lecz pozwany pomimo wezwań nie uregulował swego zadłużenia wobec powodów.

Nakazem zapłaty z dnia 15 lutego 2013 r. wydanym w postępowaniu upominawczym, sygn. akt XV GNc 768/13, Sąd nakazał pozwanemu, aby zapłacił na rzecz powodów solidarnie dochodzoną kwotę wraz z odsetkami i kosztami procesu (k. 30).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 15 marca 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 43 i nast.; uzupełnienie braków sprzeciwu – k. 51 i nast.) pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w P. zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany wskazał, iż zawarł z powodami umowę o wykonanie prac projektowych, zmodyfikowaną następnie w zakresie wysokości wynagrodzenia, potwierdzając w tym zakresie twierdzenia powodów, lecz zaprzeczył, aby przedmiotowa umowa została wykonana prawidłowo, ponieważ protokół zdawczo-odbiorczy został podpisany przez osobę, która nie posiadała uprawnień do dokonywania takich czynności w imieniu pozwanej spółki.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty (k. 77 i nast.) powód podtrzymał swe dotychczasowe stanowisko w sprawie, wskazując m.in., iż: umowa została wykonana prawidłowo, czego pozwany nigdy nie kwestionował; pozwany przyjął dokumentację projektową; czynność techniczną, jaką było podpisanie protokołu, dokonała w imieniu pozwanego osoba wskazana w umowie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 kwietnia 2011 r. (...) spółka akcyjna z siedzibą w P. jako zamawiający zawarł umowę z wykonawcami W. W. i M. Ś., współwłaścicielami ,, Biura (...)’’, umowę o usługi projektowe, której przedmiotem zgodnie z § 1 ust. 1 i 2 umowy była dokumentacja projektowa branży elektryki w zakresie projektu budowlanego i wykonawczego budynku hotelu w miejscowości W..

Strony ustaliły wynagrodzenie z tytułu wykonania etapu projektu budowlanego na kwotę 8.000,00 zł netto (§ 6 ust. 1 umowy), które zostało następnie zwiększone o kwotę 1.000,00 zł (§13 umowy). Do powyższego wynagrodzenia należało doliczyć podatek VAT (§ 7 ust. 5 umowy). Wynagrodzenie za etap projektu budowlanego miało być płatne w dwóch etapach: 70% po złożeniu wniosku o pozwolenie na budowę oraz 30% po uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę (§ 7 ust. 1 umowy), na podstawie faktur wystawianych przez wykonawcę z terminem zapłaty 30 dni od daty przedłożenia prawidłowo wystawionej faktury zamawiającemu (§ 7 ust. 3 umowy).

Zgodnie z § 9 ust. 2 umowy przyjęcie poszczególnych etapów projektu będzie potwierdzone przez zamawiającego protokołem zdawczo-odbiorczym przygotowanym przez wykonawcę.

Strony ustaliły, iż osobami odpowiedzialnymi po stronie zamawiającego za realizację umowy byli: w kwestiach technicznych architekt S. K.; w pozostałych kwestiach w pierwszej kolejności członek Rady Nadzorczej W. L., następnie Wiceprezes Zarządu H. G. (§ 11 ust. 1 umowy).

(bezsporne; ponadto: kserokopia umowy – k. 19-26, wydruk wiadomości e-mail – k. 18, zeznania powoda – k. 98)

W dniu 12 października 2011 r. zamawiający przyjął projekt budowlany instalacji elektrycznych, co potwierdził swym podpisem pod protokołem zdawczo-odbiorczym architekt S. K.. Projekt został wysłany przez wykonawców do zleceniodawcy za pośrednictwem kuriera wraz z protokołem, który został następnie odesłany po jego podpisaniu przez S. K.. Zamawiający nie wnosił żadnych uwag ani zastrzeżeń do otrzymanego projektu, wykonanego przez W. W. i M. Ś. (kserokopia protokołu – k. 17, zeznania powoda – k. 98-99; okoliczność bezsporna między stronami w zakresie podpisania protokołu przez w/w osobę).

W dniu 29 czerwca 2012 r. do Starostwa Powiatowego w Ż. został złożony wniosek o pozwolenie na budowę przedmiotowego hotelu, zaś decyzją z dnia 3 września 2012 r., nr RB. (...).1.95.2012, Starosta (...) zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę (bezsporne; ponadto: kserokopia wniosku – k. 16; kserokopia decyzji – k. 13-14, wydruk wiadomości e-mail – k. 12, zeznania powoda – k. 98).

Wykonawca wystawił zamawiającemu faktury VAT:

- nr 05/06/2012 z dnia 29 czerwca 2012 r., z tytułu 70% wartości umownej projektu budowlanego, na kwotę 6.300,00 zł netto – 7.749,00 zł brutto z 30 dniowym terminem zapłaty;

- nr 04/10/2012 z dnia 25 października 2012 r., z tytułu 30% wartości umownej projektu budowlanego, na kwotę 2.700,00 zł netto – 3.321,00 zł brutto z 30 dniowym terminem zapłaty; faktura została doręczona zamawiającemu w dniu 30 października 2012 r. (bezsporne; ponadto: kserokopie faktur VAT – k. 11 i 15).

Po wykonaniu etapu projektu budowlanego, etap projektu wykonawczego nie był realizowany przez W. W. i M. Ś. (zeznania powoda – k. 98-99).

W dniu 10 stycznia 2013 r. wykonawcy wystosowali do zamawiającego ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 11.070,00 zł, wynikającej z faktur VAT o nr: (...) (kserokopia wezwania wraz z potwierdzeniem nadania – k. 10).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zebranych w sprawie kserokopii dokumentów oraz wydruków wiadomości e-mail, którym dał wiarę w pełni wobec nie kwestionowania ich przez strony oraz braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu.

Sąd oparł się również na dowodzie z przesłuchania powoda W. W. (k. 98-99), uznając zeznania powoda za wiarygodne w całości, jako logiczne, spójne i znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zebranym w sprawie.

Sąd pominął dowód z przesłuchania powódki M. Ś. i pozwanego (k. 98) wobec ich niestawiennictwa na terminie rozprawy. Wysłana na adres pozwanej spółki przesyłka zawierająca wezwanie do osobistego stawiennictwa osoby upoważnionej do reprezentacji pozwanej spółki nie została odebrana i po dwukrotnym awizowaniu została zwrócona do Sądu (k. 92).

Sąd oddalił wniosek pozwanego złożony na rozprawie w dniu 3 marca 2014 r. (k. 97) o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka S. K. jako spóźniony. Pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie zgłosił powyższego wniosku ani w sprzeciwie od nakazu zapłaty, ani w odpowiedzi na wniesioną przez powodów odpowiedź na sprzeciw, pomimo zobowiązania do przedstawienia swych wniosków dowodowych pod rygorem z art. 207 § 6 k.p.c. (k. 69) i w żaden sposób nie uprawdopodobnił, że wcześniejsze nie zgłoszenie przedmiotowego wniosku nastąpiło bez winy strony, uwzględnienie wniosku skutkowałoby zwłoką w rozpoznaniu sprawy z uwagi na konieczność odroczenia rozprawy, w ocenie Sądu nie wystąpiły też żadne inne wyjątkowe okoliczności uzasadniające uwzględnienie wniosku. Ponadto, fakt podpisania przez świadka protokołu wynikał z treści protokołu i nie był sporny między stronami.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo powodów M. Ś. i W. W. przeciwko (...) spółce akcyjnej siedzibą w P. było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w zakresie roszczenia głównego w całości, oraz w części w zakresie dochodzonych odsetek ustawowych.

W pozostałym zakresie, obejmującym część roszczenia odsetkowego, powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Zgodnie z ogólnymi regułami postępowania dowodowego, obowiązek przedstawienia dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne – art. 6 k.c. w zw. z art. 3 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c.

Wprawdzie umowa nazwana została jako umowa o usługi projektowe, jednakże należy zauważyć, że w spornym zakresie umowy efektem prac powodów był projekt, który w przypadku posiadania wady mógł być reklamowany (§12 ust. 5 umowy). Oznacza to, że spełnione jest kryterium polegające na możliwości zgłoszenia reklamacji, w konsekwencji zatem należało uznać, że w spornej części jest to umowa rezultatu (art. 627 i nast. kc).

Pozwany nie kwestionował też prawidłowego wykonania projektu przez powodów, złożenia wniosku pozwolenie na budowę, ani faktu wydania przez właściwy organ decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż między stronami sporne było jedynie to, czy protokół zdawczo-odbiorczy w imieniu pozwanego podpisała uprawniona do tej czynności osoba.

Pozwany kwestionował prawidłowe wykonanie umowy z uwagi na podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego przez osobę nieupoważnioną do tej czynności przez pozwanego, lecz twierdzenia te zdaniem Sądu w żaden sposób nie zasługiwały na uwzględnienie.

Sąd podzielił stanowisko powodów, zgodnie z którym S. K. był wskazany w umowie jako odpowiedzialny po stronie pozwanej spółki za realizację umowy w kwestiach technicznych, zaś podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego projektu budowlanego przez architekta należało uznać za czynność techniczną, a nie np. oświadczenie woli, w szczególności mając na uwadze, iż strony umowy nie określiły, aby czynność ta nie była czynnością techniczną.

Ponadto należało zwrócić uwagę, że pozwany otrzymał do podpisu protokół wysłany za pośrednictwem kuriera, tak więc to wyłącznie pozwany decydował, kto w jego imieniu faktycznie podpisze protokół przed jego odesłaniem do powodów. Tym samym, ewentualne nieprawidłowe wykonanie umowy poprzez nieprawidłowe podpisanie protokołu miałoby miejsce nie po stronie powodów, lecz po stronie pozwanego, powodowie zaś wykonali prawidłowo swe zobowiązanie umowne i nie powinni ponosić negatywnych konsekwencji nieprawidłowego działania lub zaniechania pozwanej spółki.

Z uwagi na powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 11.070,00 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie projektu w niekwestionowanej przez pozwanego wysokości 9.000,00 zł netto (tj. 8.000,00 zł netto określone w umowie oraz 1.000,00 zł netto o które została następnie w drodze porozumienia stron podwyższona wysokość wynagrodzenia), powiększonej o przepisaną stawkę podatku od towarów i usług, albowiem powodowi wykonali zawartą w pozwanym umowę, pozwany zaś nie zapłacił należnego powodom z tego tytułu wynagrodzenia umownego.

Art. 481 § 1 k.c. stanowi, iż: ,,Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi’’.

Zgodnie z umową wynagrodzenie powodów miało być płatne w terminie 30 dni od daty przedstawienia pozwanemu faktury VAT.

Faktura VAT nr (...) z dnia 29 czerwca 2012 r. nie zawiera adnotacji o dacie jej doręczenia pozwanemu, lecz pozwany nie kwestionował roszczenia odsetkowego, tym samym należało uznać, iż została ona doręczona pozwanemu w dniu 30 czerwca 2012 r., co wynika z żądania odsetkowego, zaś termin zapłaty upłynął z dniem 30 lipca 2012 r., co uzasadniało zasądzenie odsetek ustawowych od kwoty 7.749,00 zł liczonych zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 31 lipca 2012 r. do dnia zapłaty.

Faktura VAT nr (...) z dnia 25 października 2012 r. została ona doręczona pozwanemu w dniu 30 października 2012 r., co wynika z adnotacji na fakturze, tym samym termin zapłaty upłynął z dniem 29 listopada 2012 r., co uzasadniało zasądzenie odsetek ustawowych od kwoty 3.321,00 zł liczonych od dnia następnego, tj. od dnia 30 listopada 2012 r. do dnia zapłaty, oraz oddalenie powództwa w zakresie roszczenia odsetkowego za okres od dnia 26 listopada 2012 r. do dnia 29 listopada 2012 r., albowiem powodowie nie wykazali, aby roszczenie o zapłatę przez pozwanego wynagrodzenia w kwocie 3.321,00 zł było w tym okresie wymagalne.

Na podstawie wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu: ,,Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu)’’.

Art. 100 k.p.c. stanowi, iż: ,,W razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu’’.

Powodowie wygrali niniejszą sprawę w całości w zakresie roszczenia głównego oraz w znacznej części roszczenia odsetkowego, przegrywając sprawę jedynie w nieznacznej części roszczenia odsetkowego, tym samym ulegli pozwanemu tylko co do nieznacznej części swego żądania, i pozwany obowiązany jest do zwrotu powodom wszystkich poniesionych przez nich kosztów procesu, obejmujących kwotę 554,00 zł uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, którą to kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów tytułem zwrotu kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.