Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 32/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. polegające na tym, że oskarżony w dniu 12-go grudnia 2022 roku, w miejscowości Z., pow. (...), woj. (...), prowadził jako kierujący w ruchu lądowym samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, prowadzącym o godz. 08:24 do stężenia na poziomie 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. S. posiada prawo jazdy kategorii B, C, BE, CE nr (...) wydane dnia 23 września 2009 roku na druku (...) przez Starostę (...).

informacja ze Starostwa Powiatowego w B.

k. 11

Oskarżony w dniu 11 grudnia 2022 roku, podczas oglądania w domu filmu, spożywał z żoną alkohol do późnych godzin nocnych, tj. około północy. Nad ranem 12 grudnia 2022 roku czuł się dobrze, dlatego postanowił wsiąść do samochodu i pojechać ze swojego miejsca zamieszkania do Z., aby zatankować pojazd.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 12 – 13

k. 55

W dniu 12 grudnia 2022 roku około godz. 08:20 w Z. na ulicy (...), oskarżony A. S. został zatrzymany do kontroli przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w B. w związku z naruszeniem obowiązku korzystania z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy przez kierującego.

notatka urzędowa

k. 1

wyjaśnienia oskarżonego

k. 12 – 13

k. 55

Z uwagi na wyczuwalną woń alkoholu z ust A. S. został na miejscu kontroli poddany badaniom stanu trzeźwości za pomocą analizatora wydechu z wynikiem 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godzinie 08:24 i 0,35 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godzinie 08:41.

Oskarżonego poddano ponownym badaniom w KP Z. z wynikami 0,32 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godzinie 08:47 oraz 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godzinie 08:49.

protokoły badania stanu trzeźwości

k. 2 - 3

świadectwa wzorcowania analizatorów wydechu

k. 18 - 19

Oskarżony A. S. nie był dotychczas karany sądownie. Nie widnieje również w ewidencji kierowców jako sprawca wykroczeń drogowych.

karta karna

k. 20

informacja z ewidencji kierowców

k. 8

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyrażając skruchę.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 12 – 13

k. 55

Oskarżony zrozumiał negatywne konsekwencje swojego postępowania i wyraża krytyczny stosunek do popełnionego czynu.

Mimo stanowiska osoby najbliższej dla oskarżonego – żony - wedle którego wymieniony nie jest osobą uzależnioną od alkoholu, zgromadzone przez kuratora sądowego w toku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego informacje wskazują jednak, że A. S. ma skłonność do problematycznego spożywania alkoholu, zaś w rozmowie z kuratorem przyznał on, że w przeszłości zdarzyło mu się prowadzić samochód, nie będąc pewnym czy znajduje się w stanie po użyciu alkoholu.

wywiad środowiskowy

k. 59 - 60

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

notatka urzędowa

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

protokoły badania stanu trzeźwości

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

świadectwa wzorcowania analizatorów wydechu

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

informacja z ewidencji kierowców

Dokument wiarygodny, niekwestionowany przez strony, potwierdzający, iż oskarżony nie był karany za wykroczenia drogowe.

1.1.1.

informacja ze Starostwa Powiatowego w B.

Niekwestionowany dokument sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji.

1.1.1.

karta karna

Dokument wiarygodny, niekwestionowany przez strony, potwierdzający uprzednią niekaralność oskarżonego.

1.1.1.

wywiad środowiskowy

Dokument wiarygodny, sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji, zgodnie z ustaleniami dokonanymi w oparciu o informacje z systemów teleinformatycznych, zebrane w środowisku lokalnym oskarżonego, jak również w wyniku rozmów kuratora z A. S., jego żoną oraz dzielnicowym.

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego sąd uznał za w pełni wiarygodne i niebudzące wątpliwości, jak również zgodne z pozostałymi źródłami dowodowymi. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyrażając jednocześnie skruchę.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 178a § 1 k.k., odpowiedzialności karnej podlega ten kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Nie ulega wątpliwości, że samochód osobowy kierowany przez A. S. wpisuje się w definicję pojazdu mechanicznego. Oskarżony prowadził zarazem auto po drodze publicznej, tj. w strefie ruchu lądowego, natomiast badanie analizatorem wydechu przeprowadzone przez funkcjonariuszy policji w związku z interwencją wykazało, że wyżej wymieniony znajdował się w stanie nietrzeźwości o stężeniu 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, czyli w stężeniu wykraczającym ponad wartość określoną w art. 115 § 16 k.k. zawierającym definicję „stanu nietrzeźwości”. Powyższe prowadzi do bezsprzecznej konkluzji, iż oskarżony A. S. swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona zarzucanego mu przestępstwa.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1.

1.

Sąd na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 15 złotych.

Przy wymiarze kary sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., bacząc aby kara odpowiadała stopniowi winy i stopniowi społecznej szkodliwości czynu.

A. S. ma (...) lat. Jest osobą dojrzałą emocjonalnie i doświadczoną życiowo oraz w pełni poczytalną. Dopuścił się popełnienia czynu umyślnie, z premedytacją i znajomością potencjalnych konsekwencji swojego nieodpowiedzialnego zachowania – spożywając alkohol dzień wcześniej, do późnych godzin nocnych, powinien on bowiem przewidywać, że następnego dnia nad ranem może jeszcze znajdować się pod wpływem alkoholu. Sąd nie dopatrzył się więc okoliczności, które mogłyby umniejszać jego stopień winy w chwili dokonania przypisanego czynu.

W ocenie sądu popełniony przez oskarżonego czyn cechował się jednocześnie umiarkowanym stopniem społecznej szkodliwości. Jakkolwiek stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu wykraczało niewiele ponad wartość określoną w art. 115 § 16 k.k. zawierającym definicję stanu nietrzeźwości, nadto w świetle wyników badań analizatorem wydechu, A. S. znajdował się w fazie eliminacji alkoholu, tak należy pamiętać, że oskarżony dopuścił się naruszenia podstawowych reguł ostrożności, całkowicie lekceważąc potencjalne niebezpieczeństwa (możliwość spowodowania wypadku drogowego, stworzenia zagrożenia dla życia i zdrowia dla innych uczestników ruchu) płynące z jego nieodpowiedzialnego zachowania. Co więcej, sprawca postanowił wsiąść za kierownicę samochodu z błahych powodów, w celu zatankowania baku paliwa, niezmuszony innymi zasługującymi na uwzględnienie okolicznościami natury obiektywnej i od niego niezależnej, które mogłyby częściowo usprawiedliwiać nagłą, nieprzemyślaną decyzję o prowadzeniu pojazdu. Oskarżony kierował również samochodem w godzinach porannych, w których zazwyczaj występuje wzmożony ruch uliczny (dojazdy do pracy/szkoły). Jako nietrzeźwy kierowca stwarzał on więc realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu, zaś rodzaj zagrożonego przez niego dobra w postaci bezpieczeństwa w komunikacji, a pośrednio także życia i zdrowia, w zestawieniu z opisywanymi okolicznościami popełnienia czynu oraz stopniem i wagą naruszonych przez sprawcę obowiązków i reguł ostrożności, doprowadził sąd do przekonania wyrażonego na wstępie niniejszego akapitu.

Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął natomiast uprzednią niekaralność A. S., w tym niekaralność za wykroczenia drogowe oraz przyznanie się przez oskarżonego do winy i wyrażenie skruchy.

Mając na uwadze wszystko to, co powyżej sąd uznał, że adekwatną wobec sprawcy karą jest kara grzywny (czyli najłagodniejsza rodzajowo kara przewidziana normą art. 178a § 1 k.k.) w wysokości 150 stawek dziennych. Sąd ustalił jednocześnie jedną stawkę dzienną na kwotę 15 złotych jako odpowiadającą sytuacji majątkowej i możliwościom zarobkowym A. S..

Sąd nie przychylił się zarazem do wniosku oskarżonego i jego obrońcy o warunkowe umorzenie postępowania karnego wraz z orzeczeniem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w najniższym możliwie wymiarze.

Należy pamiętać, że zastosowanie przez sąd wobec oskarżonego instytucji z art. 66 § 1 k.k. ma charakter fakultatywny i wymaga spełnienia wszystkich enumeratywnie wymienionych w nich przesłanek.

Okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości, a postawę konsekwentnie prezentowaną przez oskarżonego w toku postępowania – przyznanie się do winy, wyrażenie skruchy – z pewnością trzeba ocenić jako pozytywną.

Stopień społecznej szkodliwości czynu sąd uznał zarazem jako umiarkowany. Nie można jednak tracić z pola uwagi tego, że poza powyższymi przesłankami, rozważając zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, sąd bada także warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia sprawcy, zaś te doprowadziły sąd do wniosku, że wymieniony nie zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania. Sąd miał przy tym na względzie między innymi wyniki zleconego na potrzeby postępowania wywiadu środowiskowego i stoczone w jego toku rozmowy kuratora sądowego z A. S., w świetle których oskarżony ma skłonność do problematycznego spożywania alkoholu, a co więcej zdarzało mu się już prowadzić samochód, nie będąc pewnym czy nie znajduje się pod jego wpływem.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego może mieć miejsce w przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że oskarżony pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. W niniejszej sprawie, na podstawie powyższych informacji, w szczególności uzyskanych na skutek zleconego wywiadu środowiskowego, sąd nie mógł natomiast postawić A. S. pozytywnej prognozy kryminologicznej, a w konsekwencji uznał, że zastosowanie instytucji z art. 66 § 1 k.k. nie spełniłoby wobec niego resocjalizacyjnego i wychowawczego celu.

A. S.

2.

1.

Sąd na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Skazanie oskarżonego za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. obligowało sąd do wymierzenia wyżej wymienionego środka karnego, przy czym sąd zadecydował o wymierzeniu go na minimalny okres 3 lat, kierując się przede wszystkim tym, że oskarżony od początku postępowania przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyrażając skruchę; nadto nie był on dotychczas karany za przestępstwa ani za wykroczenia drogowe.

A. S.

3.

1.

Sąd na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzekł od A. S. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 złotych.

Świadczenie pieniężne na kanwie przedmiotowej sprawy miało charakter obligatoryjny, jednak przez wzgląd na uprzednią niekaralność oskarżonego oraz prezentowaną przez niego w toku postępowania postawę, sąd orzekł je w możliwie najniższym wymiarze.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

4.

1.

Sąd, zgodnie z treścią art. 63 § 4 k.k., na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12 grudnia 2022 roku.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w sprawie. Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku sąd wymierzył również ww. opłatę w kwocie 225 złotych.

6.  1Podpis